وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان : تیم داماش عصر چهارشنبه در شیراز توانست با غلبه بر فجرسپاسی به جمع چهار تیم جام‌حذفى راه پیدا کند.
رقیبان داماش پیش از فجر، تراکتورسازى و پارسه بودند که توسط رشتى‌ها حذف شدند. حالا آن‌ها خود را در جایگاهى می‌بینند که البته خیلى هم با آن غریبه نیستند، چرا که چند سال پیش تا فینال این جام هم پیش رفته بودند، اتفاقا سناریوى امسال هم خیلى به آن سال شبیه شده است، در آن دوره پسران شهر باران با پشت سر گذاشتن یک تیم لیگ یکى و سپس نماینده شیراز به مربیگرى محمودخان یاورى (برق) و بعد نماینده اصفهان (سپاهان) در فینال رویاروى استقلال قلعه‌نوعى قرار گرفتند، داستانى که احتمال تکرارش در امسال کم نخواهد بود.
متن کامل در ادامه مطلب
کارستان داماش با دست خالى
اگر به نتایج داماش در جام حذفى نگاه کنیم شاید در نگاه نخست بگوییم آنچنان کار شاقى هم صورت نگرفته است. چرا که آن‌ها یک تیم دسته اولى را خانه‌اش شکست دادند و در رشت با تراکتور ٢-٢ کردند و با پنالتى پیروز شدند و شبیه همین نتیجه را در شیراز گرفتند. اما وقتى به بضاعت داماش دقیق مى‌شویم آنگاه درمی‌یابیم که کارى ساده در پیش نداشتند. داماش در بین تیم‌هاى لیگ برترى ابتداى امسال بیشترین خروجى را داشت؛ محمد غلامى، مهدوى‌کیا، محمد محمدى، جهانگیر عسگرى، حسینى، ابوذر رحیمى، میلاد زنیدپور و… و ورودى‌هایش با توجه به نیاز‌هایش تقریبا در حد صفر بود.
تازه‌وارد‌ها یا از ترس بدون تیم ماندن در دقایق آخر به داماش آمدند و یا به خاطر رقم پایین قراردادشان جذب داماش شدند، چراکه داماش در زمان نقل و انتقالات تیمى بود که نه پولى در بساط داشت و نه سرنوشتش براى ماندن معلوم بود. شاید تنها چیزى که آن روز‌ها در دست داشت یک مثلث جادویى بود، یک اتحاد و همدلى بین عابدینى در راس هرم و بازیکنان و هواداران. این اعتماد باعث شدن بازیکنان تسویه حساب قرارداد نگرفته سال گذشته را امضا کنند و عابدینى با دست خالى اما به پشتوانه حمایت ده‌ها هزار هوادار گیلانى به جنگ کسانى بروند که براى تصاحب تیم محبوب شمال دندان تیز کرده بودند، و البته این اتحاد به ثمر رسید.
در طول فصل هر دو مربى داماش هرگز از داشتن همین مهره‌ها هم دست‌شان پر نبود. همیشه یک لشکر مصدوم در گوشه زمین به انتظار بهبود مانده بودند تا دست کادر فنى همیشه در پوست گردو باشد. شما به لیست مصدومان داماش در همین بازى با فجر دقت کنید؛ چاوشى، رودباریان، بروش، کوشکى، حاجتى و مهدوى که با وجود مصدومیت دقایقی به زمین آمد.
درخشان به قولش عمل کرد
حالا بازیکنان و کادر فنى حسابى با هم اخت شده‌اند و هرچند داماش در لیگ بازى آخرش را واگذار کرده و با یک بازى کمتر در رتبه سیزدهم قرار دارد، اما روند رو به رشد این تیم در بازی‌هایش کاملا محسوس است و بازیکنان با اعتماد به نفس بالا جنگیدن تا دقایق آخر را آموخته‌اند و از قرار گرفتن در برابر هیچ حریفى ولو که سر‌تر باشد ترس به دل راه نمى‌دهند. نظم تاکتیکى در تیم محسوس است و بازیکنان به حداکثر بهره‌ورى رسیده‌اند و در این خصوص نباید از تاثیر آشکار حمید درخشان به سادگى گذشت.
درخشان روزى به رشت آمد که همه به دلیل اتفاقات بوشهر با شمشیرهاى از نیام بیرون آمده به استقبالش رفتند و سیل انتقادات بر علیه او از باران‌هاى موسمى پاییز رشت هم بیشتر بود. اما او در برابر همه آن جبهه‌گیرى‌هاى منفى ایستاد و تنها یک پاسخ داد: «روزى که از رشت بروم مطمئن باشید که بیشترین اثر مثبت را در تیم گذاشته‌ام و شما تا مدت‌ها از یادآورى آن لذت خواهید برد.» تا امروز هر چند داماش به همه خواسته‌هایش نرسیده اما قول حمیدخان کم‌کم دارد محقق مى‌شود. حتی در روزى که تیمش در خانه مى‌بازد همه از بازى شاگردانش به نیکى یاد مى‌کنند و دیگر کسى در شهر باران در مخیله‌اش هم به سقوط فکر نمى‌کند. آن‌ها مى‌خواهند براى سال آینده، طبق وعده عابدینى دنبال تمدید پاسپورت‌شان براى حضور در آسیا باشند.
شادمانى با فوتبال
قرار گرفتن داماش در جمع تیم‌هاى بزرگى به مانند استقلال و سپاهان و ذوب‌آهن یا پرسپولیس اتفاق خوبى است که خبر از فرا رسیدن بهار زودرس فوتبال این منطقه مى‌دهد و فوتبالدوستان شمالى را به داشتن روزهاى خوب امیدوار مى‌کند. روزهایى که مدت زیادى است انتظارش را مى‌کشیدند و براى آمدنش روزشمارى مى‌کردند، چرا که اگر از زاویه دوربین شمالى‌ها به فوتبال ایران در یک سال گذشته بنگریم آن‌ها تمام این مدت یا دلمشغولی‌شان پیگرى اخبار داستان اختلاس بود یا دنبال کردن خبر ماندگارى داماش در فوتبال. حتی پس از کسب رتبه قابل قبول هفتمى سال گذشته فرصتى براى شادمانى برایشان مهیا نشد، چراکه بلافاصله پس از آن خبر فروختن امتیاز این باشگاه به یک استان دیگر روى خروجى‌هاى خبرگزارى‌ها قرار گرفت و کام آن‌ها را تلخ کرد. اما حالا داماشى‌ها از همه حواشى فوتبال فارغ‌البال شده‌اند و مى‌توانند با شادمانى از موفقیت تیمشان لذت ببرند.
داماش میزبان است یا مهمان؟
این روز‌ها اهالی رشت در حال دو دوتا چهارتا کردن هستند تا ببینند که حریف‌شان در نیمه‌نهایى پرسپولیس مى‌شود یا ذوب‌آهن. و داماش در رشت میزبان مى‌شود یا در تهران و اصفهان مهمان خواهد بود. امرى که نتیجه‌اش را باید تا مشخص شدن قرعه‌کشى محل مسابقه پرسپولیس- ذوب‌آهن منتظر ماند، که اگر میزبان آن مسابقه برنده بازى شود به قطع داماش در رشت پذیراى حریفش خواهد بود و در غیر این صورت قرعه میزبان را معلوم خواهد کرد. اینکه شهر میزبان بازی تا این حد برای داماشى‌ها مهم است تنها یک دلیل واضح دارد: آن‌ها به ندرت در خانه خودشان مى‌بازند. داماش از زمستان سال گذشته که در رشت و در ورزشگاه خالى از تماشاگر عضدى در دقایق آخر با گل مشکوک به هند عماد رضا از سپاهان باخت تا دو هفته پیش که در ورزشگاه خانگی به آلومنیوم بازى را واگذار کرد ٣۴٠ روز بود که طلسم شکست ناپذیری در خانه را حفظ کرده بود. در این مدت تیم‌هایى مانند استقلال، پرسپولیس، تراکتورسازى، نفت تهران و… به رشت رفتند و با شکست به خانه برگشتند.
بزرگ‌ترین برگ برنده داماش هواداران پرشور این تیم هستند. هوادارانى که نام عضدى را جهنم سانتیاگو مهمان خطاب مى‌کنند و براى پیروزى تیمشان از هیچ کارى دریغ نخواهند کرد. رشتى‌ها از سال پیش که براى ماندگارى داماش در رشت و البته حفظ شریان حیاتى‌اش به عنوان یک باشگاه با چنگ و دندان جنگیدند و شب و روز با نامه‌نگارى و تحصن و طومارنویسى پیش این مقام مسئول و آن سرمایه‌دار توانستند به موفقیت برسند تاکنون که خیال‌شان تا حد زیادى از حواشى راحت شده است، نزدیکی‌شان به تیم چندبرابر شده و دیگر داماش براى آن‌ها از چهارچوب یک تیم فوتبال تبدیل شده به نماد صرف شدن فعل خواستن. سمبلى براى اتحاد مردم گیلک از غرب تا شرق گیلستان، از بلندى‌هاى داماش در دیلمان تا جلگه‌ى گیلان در رشت، از شالیزارهاى برنج در آستانه تا نیروگاه‌هاى بادى منجیل، از مزارع چاى لاهیجان تا کنارهاى دریاى کاسپین در رامسر. اتفاقى که هرگز پیش از آن نه براى پگاه رخ داده بود و نه استقلال رشت، شورى که فقط در زمان اوج رود خروشان شمال -سپیدرود- نمونه‌اش در این سرزمین دیده شده بود. همه این‌ها یعنى استفاده حداکثرى رشتى‌ها از میزبانى و سود جستن کامل از آن. یعنى اینکه اگر نتیجه معادلات حکم به میزبانى رشت دهد آن‌ها از حالا در تدارک فینال خواهند بود و با توجه به رفت و برگشت بودن مسابقه نهایى حتی احتمال قهرمانى داماش کم نخواهد بود.
حرف آخر
حالا در رشت همه دوست دارند به تیمشان دل ببندند و با بال‌هایش پرواز کنند، حضور در فینال و کسب رتبه‌اى قابل قبول در لیگ انتظارى است که هواداران داماش از تیمشان دارند و مردم دیار حاشیه کاسپین مى‌خواهند به رویاى آسیایى شدنشان رنگ واقعیت دهند. رویایى که شاید دور باشد اما محال نیست.
نگارنده : رادنی دیدار
منبع سایت گل
ثبت ديدگاه