پست خداحافظی کاپیتان داماش در صفحه اینستاگرام و عدم حضورش او در تمرینات این روزهای داماشی ها، شایعات جدائی علیرضا نظیفکار از تیم شهرش را قوت بخشیده است.
علیرضا نظیفکار اولین بازیکنی بود که در فصل نقل و انتقالات علی رغم پیشنهادهای دیگر با داماش گیلان قرار داد امضا کرد و حاضر شد در لیگ دسته دوم به یاری تیم شهرش بشتابد.
در همین راستا خبرنگار وارش اسپرت در تماسی تلفنی با نظیفکار، جویای شرایط ادامه فعالیتش در داماش گیلان شد که مدافع داماشی ها ابتدا به دلیل آنچه جلوگیری از حاشیه مطرح شد، تمایلی به مصاحبه نداشت اما در ادامه برای اطلاع هواداران رشتی از دلایل تصمیمش به گفتگو با وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان پرداخت:

 

varesh-sport.com: علی آقا مصدومیتت برطرف شد؟
من در یک بازی دوستانه با تیم سبحان داروی رشت، دچار گرفتگی عضله کمر شدم و دقیقا سه روز با تیم تمرین نکردم. در آن سه روز هم اکثرا به استخر و فیزیوتراپی می رفتم تا هرچه زودتر به تیم برگردم.

 

varesh-sport.com: از کدام دیدار مصدومیتت برطرف شده بود و می توانستی در ترکیب قرار بگیری؟
من از بازی پتروکیان شوشتر می توانستم بازی کنم و یک هفته ای هم بود که با تیم تمرین کرده بودم. حتی در مسابقات دوستانه هم بازی کردم. در بازی پتروکیان، کادرفنی گفت چون مصدومیتت تازه برطرف شده است، دوست نداریم ریسک کنیم تا وارد زمین بشوی؛ من هم گفتم من برای بیرون نشستن مشکلی ندارم و از روی نیمکت هم سعی کردم به تیم کمک کنم و مدام تیم را تشویق می کردم. در هفته گذشته و بازی با آپی پوشان اردبیل هم کادرفنی صلاحی به استفاده از بنده ندید.

 

varesh-sport.com: آن پست خداحافظی در صفحه اینستاگرامت باعث نگرانی هواداران داماش شد ، تا چه حد بر تصمیمت مصمم هستی؟
واقعیت این است که دوست نداشتم مصاحبه ای در این مورد انجام بدهم تا مبادا برای تیم شهرم حاشیه ای از جانب بنده ایجاد شود، چون تیم از هر شخصی مهم تر است و این تیم متعلق به مردم شهرم است. به دلیل رفتاری که در هفته های اخیر از کادرفنی دیدم، حس کردم که نیازی به من نیست و سعی کردم باری بر روی دوش تیم نباشم و دست باشگاه را برای ادامه فعالیت باز بگذارم…
به جان خانواده ام هنوز هم از تصمیمم برای آمدن به داماش پشیمان نیستم، چون در آن شرایط حس کردم تیم شهرم تیمی که من را به فوتبال کشور معرفی کرد به کمک سربازش نیاز دارد؛ با تمام وجودم آمدم و اعضای باشگاه هم می توانند شهادت بدهند که هر کمکی از دستم بر می آمد برای کمک به تیم انجام دادم. خدا شاهد است هیچ منتی هم نیست، چون به عنوان یک رشتی و بازیکنی که سالها سابقه حضور در این تیم را دارم، این را وظیفه خودم می دانستم.
تصمیم جدایی ام از داماش هم در جهت کمک به تیم است. وقتی رفتارهای اخیر را دیدم، حس کردم نیازی به من ندارند و صلاح دیدم که دست باشگاه را برای آینده باز بگذارم تا مبادا حرمت ها از بین برود.