بهار موسم نو شدن و تازگی طبیعت است و همگان آمدن بهار را با این خصوصیت می‌شناسند. و مردمان شهر باران، چه نیکو این تازگی و سرسبزی و طراوت را هر بار با اعماق وجود درک می‌کنند. فصلی که به فرمان خداوند، گیاهان سر برافراشته می‌سازند، از خواب و خمودگی به‌ در می‌آیند و حیاتی دوباره آغاز می‌کنند.
اما برای مردمان شهر من که با سرسبزی و طراوت طبیعت اطرافشان خو گرفته‌اند، و از همین روست که شادابی و طراوت خصوصیت بارز همشهریان من است، فرارسیدن بهار به دلیل دیگری ارزشمند است. آغاز طبیعت در بهار، برای مردمان این سامان همواره با مهر آغشته است. همدلی و مهربانی‌ست که در دیدارهایشان تجلی می یابد و احترام و فرهنگ عمیقشان که دیگربار در دید و بازدیدها و دیده‌بوسی‌ها خود را باز می‌نمایاند. مردم شهر رشت، شهری که سخت تشنه ساخته شدن و آباد شدن و تازه شدن است، تازگی طبیعت را با مهرورزی و خوشدلی جشن‌ می‌گیرند و نوروزشان آکنده از محبت و صمیمیت است. لذا بر تک‌تک ماست که در کنار تلاش برای ساختن و آبادانی و تازگی، احترام به مردم را سرلوحه کارمان قرار دهیم و افتخار خدمت به آنها را تا ابد در فهرست توفیقات بزرگ زندگی‌مان ثبت کنیم.
فرا رسیدن روز و روزگار نو بر مردم شهرم مبارک باشد. بر همه پدران و مادران زحمتکش، پسران و دختران باهوش و همه آنهایی که فارغ از شعار برای حل مشکلات و باز کردن گره‌های زندگی همشهریان خود تلاش می‌کنند و سربلندی رشت دغدغه هر روزشان است.

“اسماعیل حاجی پور”