حامد اکبری پور: این همه عشق هواداران ستودنی است / اگر چند دلسوز مثل حاجی پور بودند، وضعیت فوتبال رشت این نبود

سقوط دور از انتظار به لیگ دو، تغییر امتیاز و حضور مالکیت و مدیریت جدید، ناگزیر به تغییرات اساسی در داماش گیلان منجر شد و همین مسئله مسبب عدم شناخت کافی هواداران داماش از بسیاری از بازیکنان تیم محبوب خود در ابتدای کار شد.
اما بازی پا به توپ شماره 70 لاجوردی پوشان در بازی های ابتدایی خانگی فصل سبب شد که وی زودتر از بقیه جلب توجه کند. مصاحبه اختصاصی وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان با حامد اکبری پور هافبک کنار این فصل داماشی ها را در ادامه خواهید خواند:

varesh-sport.com: بیوگرافی کوتاهی از خودتان بفرمائید.
27 ساله هستم، پدر و مادرم رشتی هستند و خود من نیز متولد رشت و محله امام حسین هستم اما در تهران بزرگ شده ام. سابقه بازی در تیم های سیاه جامگان خراسان، اتکا و شیرین فراز کرمانشاه را دارم.

varesh-sport.com: قیافه ات به ۲۷ ساله ها نمی خورد!
بله همه همین را می گویند. در مجموع خوب مانده ام.

varesh-sport.com: قضیه مصدومیتت چه بود و الان آمادگی ات چطور است؟
در بازی با شهرداری ارومیه لگنم در رفت اما پزشکان آنطور که باید تشخیص ندادند و من با همان وضعیت در مقابل شهرداری فومن بازی کردم. بعد از آن بازی مصدومیتم تشدید شد و فهمیدم که به مهره هایم فشار آمده است. حدود ده الی یازده روز استراحت کردم و بعد برای مداوای بیشتر به تهران رفتم و شکر خدا در حال حاضر مشکل خاصی برای بازی کردن ندارم.

varesh-sport.com: به نظر می رسید رامیز محمداف چندان به پا به توپ بودن بازیکنان اعتقادی نداشت اما تو معمولا زیاد پا به توپ می شوی.
اتفاقا خود آقای رامیز از من می خواست که دریبل بزنم، چون تخصص من دریبل زدن است. البته در ابتدای کار شاید به دلیل عدم آشنایی کمی در این موارد سخت گیری می کرد، اما در ادامه او به من در زمین آزادی کامل داده بود.

 

 

varesh-sport.com: در مورد پست جنجالی ات در اینستاگرام بگو.
به هر حال مواقعی است که مسائلی پیش می آید که به بازیکن فشار می آورد و گاهی دچار چنین اشتباهاتی می شود که بعد پشیمان می شود. من اشتباهم را می پذیرم. خوشبختانه آن مسائل برطرف شده است و من در تیم ماندم، بازی کردم و در حال حاضر راضی هستم.

 

varesh-sport.com: با توجه به اینکه اصالتا رشتی هستی، آیا در گیلان زندگی هم کرده ای؟
خیر، اما والدینم یک سالی هست که به رشت آمده اند.
حقیقتش این است که من به چنین آب و هوایی عادت ندارم. من تا به حال تا این حد هوای بارانی را تجربه نکرده بودم. الان هم باور نمی کنم که هوا صاف است، حس می کنم فتوشاپ است (می خندد). این آب و هوا برای من تازگی دارد و به مانند یک تجربه جدید است. چون در تهران به ندرت باران می بارد.

varesh-sport.com: جو فوتبالی رشت را چگونه دیده ای؟
در مورد فوتبال رشت فقط می توانم بگویم هواداران پرشوری دارد. چه داماش و چه سپیدرود. وقتی هواداران ما در آن هوای سرد و بارانی برای حمایت از داماش به فومن آمدند، واقعا از این همه عشق تعجب کردم و آن را ستودنی می دانم. بعد از آن بازی، روی آن را نداشتم که برگردم و حتی به آنها نگاه کنم، چرا که واقعا حرفی برای گفتن نگذاشته اند.
آنها بدون هیچ چشم داشتی از کار و زندگی خود می زنند و برای حمایت از تیمشان در استادیوم حاضر می شوند. واقعا حق فوتبال رشت این نیست که تیمی در سطح اول فوتبال کشور نداشته باشد و شاید اگر چند سرمایه گذار و مدیر دلسوز مانند آقای حاجی پور بودند، وضعیت فوتبال رشت بهتر می بود. اما متأسفانه امثال آقای حاجی پور تنها هستند و نمی توان انتظار داشت همیشه بتوانند به تنهایی از پس هزینه های تیم برآیند.
شاید مدیران رده بالای استان باید دست به کار شوند. چون به نظر من فوتبال رشت از نظر پتانسیل دست کمی از تبریز ندارد. ما آنها سه تیم در لیگ برتر دارند و شاید چند تیم دیگر هم بتوانند داشته باشند. در حالی که رشت و استان گیلان تیمی در سطح اول فوتبال کشور ندارد.

 

varesh-sport.com: وضعیت مدیریتی باشگاه را چگونه دیده ای؟
همانطور که گفتم، آقای حاجی پور تنها است و نمی توانیم انتظار داشته باشیم که معجزه کند. من از نوزده سالگی در لیگ یک بازی کرده ام و در هر باشگاهی که بوده ام، هیچ گاه وضعیت کاملا ایده آل و گل و بلبل نبوده است. هر تیمی مشکلات خودش را دارد. آقای حاجی پور تا اینجا به تنهایی از جیب شخصی اش دارد خرج می کند و نفعی هم نبرده است. من اگر باشم هرگز چنین کاری نمی کنم. واقعا دست ایشان درد نکند.

 

varesh-sport.com: قبل از اینکه به داماش بیایی، چقدر از فوتبال رشت شناخت داشتی؟
خیلی با فوتبال رشت در ارتباط بوده ام. در طی چند سال گذشته در قالب تیم های سیاه جامگان، شیرین فراز و اتکا، به دفعات در مقابل داماش و سپیدرود بازی کرده ام. از طرفی من در رشت دوست و آشنا زیاد دارم و با هم تیمی های شمالی و رشتی مانند روح الله باقری دوستی نزدیکی دارم. همچنین در دورانی که در شیرین فراز بازی می کردم، در مقابل داماش نیز بازی کرده بودم.آن موقع خیلی علاقمند بودم به داماش بیایم که قسمت نشده بود.

 

 

varesh-sport.com: هادی طباطبایی را در نخستین جلسات تمرینی چگونه ارزیابی کردی؟
وقتی شخصی را که همیشه از تلویزیون می دیدی را از نزدیک ملاقات کنی، مسلما حالت عجیبی خواهی داشت. این یک حقیقت است که ایشان خیلی از ما بالاتر هستند اما با این حال برخورد ایشان خیلی خوب بود و به مانند برخی مربیان مغرورانه با بازیکنان برخورد نکردند.
آن نتایجی که باید کسب می کردیم را کسب نکرده ایم و انشالله انشاالله که با حضور ایشان بتوانیم نتایج خوبی کسب کنیم. در خصوص نتایج، جدا از مسائل فنی و داوری، من خودم را هم تا حدی مقصر می دانم و امیدوارم با حضور آقای طباطبایی، شرایط بهتر شود.

varesh-sport.com: با توجه به نتایج ضعیف چند هفته اخیر، آیا به نظرتان داماش همچنان شانس بالایی برای صعود به مرحله بعد دارد؟
در هیچ بازی نبوده که ما موقعیت گل نداشته باشیم و دست و پا بسته باشیم و تنها تیم حریف حمله کند. استارت نتایج بد ما از بازی با شهرداری ارومیه زده شد که من واقعا نمی توانم به آن فکر کنم و مسائل مربوط به آن بازی را دوباره باز کنم. در مقابل شهرداری فومن نیز موقعیت های زیادی داشتیم و حق ما باخت نبود. اما بعضی اوقات، هر چه بزنی به در بسته میخورد. انشاالله از این به بعد نتایج هفته های اخیر را جبران کنیم.

varesh-sport.com: با کدام بازیکن داماش بیشتر صمیمی هستید؟
حسین نظیری. چون هم در سیاه جامگان و هم پارسه با او هم تیمی بوده ام. همچنین با مجید هوتن نیز صمیمی هستم و زمانی در پایه های استیل آذین نیز در کنار هم بوده ایم و وقتی به نساجی رفت، بارها در مقابل هم بازی کرده ایم.

 

varesh-sport.com: طرفدار کدام تیم خارجی هستید؟
منچستریونایتد که البته وضعیت خوبی ندارد و با این وضعیت اگر ما به لیگ یک صعود کنیم، با ما همگروه می شوند (می خندد)

 

varesh-sport.com: الگوی فوتبالی ات در فوتبال ایران و خارج چه کسی است؟
من به مهدی مهدوی کیا خیلی علاقه دارم. بازیکن خارجی مورد علاقه ام هم کریستیانو رونالدو است.

 

varesh-sport.com: بعد از گلزنی بازیکنان به سمت هواداران تیفوسی داماش می روند. چه حسی به تو دست می دهد؟
اتفاقا برخی از من پرسیدند چرا وقتی تیم گل می زند و یا تو پاس گل می دهی، به سمت هواداران نمی روی. راستش من خودم هم دلیلش را نمی دانم؛ شاید دوست دارم که این لحظات را نگاه کنم و به نظرم مشاهده شادی کردن آنها خیلی لذت بخش است. حتی قصد داشتم اگر به شهرداری فومن گل زدم، پیراهنم را در بیاورم و به سمتشان بروم. چون خیلی جو قشنگی دارد و وقتی از راه دور نگاه می کنم، واقعا لذت میبرم. وقتی در کرمانشاه بودم در برهه ای که تیم بالای جدول بود، شاید هفت الی هشت هزار نفر نیز به استادیوم می آمدند. اما چنین هواداران پرشوری را در هیچ کجا ندیده ام. در برخی تیم ها اگر یک یا دو بازی را ببازید استادیوم خلوت می شود. اما اینجا علی رغم برخی نتایج ضعیف، در بازی بعد هواداران پرشورتر از قبل در استادیوم حاضر می شوند و تیمشان را تشویق می کنند. واقعا عشقشان مثال زدنی است.

varesh-sport.com: سایت وارش اسپرت را دنبال می کنید؟
صد درصد. چون یک سایت هواداری است و می توان مستقیما نظر هواداران را خواند. از شما تشکر می کنم که تحت هر شرایطی در کنار تیم بوده اید و پشت ما را خالی نکردید با اینکه ما آن عملکردی که باید را ارائه نکردیم. از مدیریت، بازیکنان و به خصوص هواداران تشکر می کنم که تحت هر شرایطی تیم ما را تشویق می کنند و امیدوارم بتوانیم از خجالتشان در بیاییم.

  

  

مصاحبه: مهرداد ثابت، مازیار اصغرزاده، علی رهبر
منبع: www.varesh-sport.com
وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان