سقوط دور از انتظار به لیگ دو، تغییر امتیاز و حضور مالکیت و مدیریت جدید، ناگزیر به تغییرات اساسی در داماش گیلان منجر شد و همین مسئله مسبب عدم شناخت کافی هواداران داماش از بسیاری از بازیکنان تیم محبوب خود در ابتدای کار شد. اما بازی پا به توپ شماره ۷۰ لاجوردی پوشان در بازیهای ابتدایی خانگی فصل سبب شد که وی زودتر از بقیه جلب توجه کند. مصاحبه اختصاصی وارش اسپرت تارنمای هواداران داماش گیلان با حامد اکبری پور هافبک کنار این فصل داماشیها را در ادامه خواهید خواند:
: بیوگرافی کوتاهی از خودتان بفرمائید. ۲۷ ساله هستم، پدر و مادرم رشتی هستند و خود من نیز متولد رشت و محله امام حسین هستم اما در تهران بزرگ شدهام. سابقه بازی در تیمهای سیاه جامگان خراسان، اتکا و شیرین فراز کرمانشاه را دارم.
: قیافهات به ۲۷ سالهها نمیخورد! بله همه همین را میگویند. در مجموع خوب ماندهام.
: قضیه مصدومیتت چه بود و الان آمادگیات چطور است؟ در بازی با شهرداری ارومیه لگنم در رفت اما پزشکان آنطور که باید تشخیص ندادند و من با همان وضعیت در مقابل شهرداری فومن بازی کردم. بعد از آن بازی مصدومیتم تشدید شد و فهمیدم که به مهرههایم فشار آمده است. حدود ده الی یازده روز استراحت کردم و بعد برای مداوای بیشتر به تهران رفتم و شکر خدا در حال حاضر مشکل خاصی برای بازی کردن ندارم.
: به نظر میرسید رامیز محمداف چندان به پا به توپ بودن بازیکنان اعتقادی نداشت اما تو معمولا زیاد پا به توپ میشوی. اتفاقا خود آقای رامیز از من میخواست که دریبل بزنم، چون تخصص من دریبل زدن است. البته در ابتدای کار شاید به دلیل عدم آشنایی کمی در این موارد سخت گیری میکرد، اما در ادامه او به من در زمین آزادی کامل داده بود.
: در مورد پست جنجالیات در اینستاگرام بگو. به هر حال مواقعی است که مسائلی پیش میآید که به بازیکن فشار میآورد و گاهی دچار چنین اشتباهاتی میشود که بعد پشیمان میشود. من اشتباهم را میپذیرم. خوشبختانه آن مسائل برطرف شده است و من در تیم ماندم، بازی کردم و در حال حاضر راضی هستم.
: با توجه به اینکه اصالتا رشتی هستی، آیا در گیلان زندگی هم کردهای؟ خیر، اما والدینم یک سالی هست که به رشت آمدهاند. حقیقتش این است که من به چنین آب و هوایی عادت ندارم. من تا به حال تا این حد هوای بارانی را تجربه نکرده بودم. الان هم باور نمیکنم که هوا صاف است، حس میکنم فتوشاپ است (می خندد). این آب و هوا برای من تازگی دارد و به مانند یک تجربه جدید است. چون در تهران به ندرت باران میبارد.
: جو فوتبالی رشت را چگونه دیدهای؟ در مورد فوتبال رشت فقط میتوانم بگویم هواداران پرشوری دارد. چه داماش و چه سپیدرود. وقتی هواداران ما در آن هوای سرد و بارانی برای حمایت از داماش به فومن آمدند، واقعا از این همه عشق تعجب کردم و آن را ستودنی میدانم. بعد از آن بازی، روی آن را نداشتم که برگردم و حتی به آنها نگاه کنم، چرا که واقعا حرفی برای گفتن نگذاشتهاند. آنها بدون هیچ چشم داشتی از کار و زندگی خود میزنند و برای حمایت از تیمشان در استادیوم حاضر میشوند. واقعا حق فوتبال رشت این نیست که تیمی در سطح اول فوتبال کشور نداشته باشد و شاید اگر چند سرمایه گذار و مدیر دلسوز مانند آقای حاجی پور بودند، وضعیت فوتبال رشت بهتر میبود. اما متأسفانه امثال آقای حاجی پور تنها هستند و نمیتوان انتظار داشت همیشه بتوانند به تنهایی از پس هزینههای تیم برآیند. شاید مدیران رده بالای استان باید دست به کار شوند. چون به نظر من فوتبال رشت از نظر پتانسیل دست کمی از تبریز ندارد. ما آنها سه تیم در لیگ برتر دارند و شاید چند تیم دیگر هم بتوانند داشته باشند. در حالی که رشت و استان گیلان تیمی در سطح اول فوتبال کشور ندارد.
: وضعیت مدیریتی باشگاه را چگونه دیدهای؟ همانطور که گفتم، آقای حاجی پور تنها است و نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که معجزه کند. من از نوزده سالگی در لیگ یک بازی کردهام و در هر باشگاهی که بودهام، هیچ گاه وضعیت کاملا ایده آل و گل و بلبل نبوده است. هر تیمی مشکلات خودش را دارد. آقای حاجی پور تا اینجا به تنهایی از جیب شخصیاش دارد خرج میکند و نفعی هم نبرده است. من اگر باشم هرگز چنین کاری نمیکنم. واقعا دست ایشان درد نکند.
: قبل از اینکه به داماش بیایی، چقدر از فوتبال رشت شناخت داشتی؟ خیلی با فوتبال رشت در ارتباط بودهام. در طی چند سال گذشته در قالب تیمهای سیاه جامگان، شیرین فراز و اتکا، به دفعات در مقابل داماش و سپیدرود بازی کردهام. از طرفی من در رشت دوست و آشنا زیاد دارم و با هم تیمیهای شمالی و رشتی مانند روح الله باقری دوستی نزدیکی دارم. همچنین در دورانی که در شیرین فراز بازی میکردم، در مقابل داماش نیز بازی کرده بودم. آن موقع خیلی علاقمند بودم به داماش بیایم که قسمت نشده بود.
: هادی طباطبایی را در نخستین جلسات تمرینی چگونه ارزیابی کردی؟ وقتی شخصی را که همیشه از تلویزیون میدیدی را از نزدیک ملاقات کنی، مسلما حالت عجیبی خواهی داشت. این یک حقیقت است که ایشان خیلی از ما بالاتر هستند اما با این حال برخورد ایشان خیلی خوب بود و به مانند برخی مربیان مغرورانه با بازیکنان برخورد نکردند. آن نتایجی که باید کسب میکردیم را کسب نکردهایم و انشالله انشاالله که با حضور ایشان بتوانیم نتایج خوبی کسب کنیم. در خصوص نتایج، جدا از مسائل فنی و داوری، من خودم را هم تا حدی مقصر میدانم و امیدوارم با حضور آقای طباطبایی، شرایط بهتر شود.
: با توجه به نتایج ضعیف چند هفته اخیر، آیا به نظرتان داماش همچنان شانس بالایی برای صعود به مرحله بعد دارد؟ در هیچ بازی نبوده که ما موقعیت گل نداشته باشیم و دست و پا بسته باشیم و تنها تیم حریف حمله کند. استارت نتایج بد ما از بازی با شهرداری ارومیه زده شد که من واقعا نمیتوانم به آن فکر کنم و مسائل مربوط به آن بازی را دوباره باز کنم. در مقابل شهرداری فومن نیز موقعیتهای زیادی داشتیم و حق ما باخت نبود. اما بعضی اوقات، هر چه بزنی به در بسته میخورد. انشاالله از این به بعد نتایج هفتههای اخیر را جبران کنیم.
: با کدام بازیکن داماش بیشتر صمیمی هستید؟ حسین نظیری. چون هم در سیاه جامگان و هم پارسه با او هم تیمی بودهام. همچنین با مجید هوتن نیز صمیمی هستم و زمانی در پایههای استیل آذین نیز در کنار هم بودهایم و وقتی به نساجی رفت، بارها در مقابل هم بازی کردهایم.
: طرفدار کدام تیم خارجی هستید؟ منچستریونایتد که البته وضعیت خوبی ندارد و با این وضعیت اگر ما به لیگ یک صعود کنیم، با ما همگروه میشوند (می خندد)
: الگوی فوتبالیات در فوتبال ایران و خارج چه کسی است؟ من به مهدی مهدوی کیا خیلی علاقه دارم. بازیکن خارجی مورد علاقهام هم کریستیانو رونالدو است.
: بعد از گلزنی بازیکنان به سمت هواداران تیفوسی داماش میروند. چه حسی به تو دست میدهد؟ اتفاقا برخی از من پرسیدند چرا وقتی تیم گل میزند و یا تو پاس گل میدهی، به سمت هواداران نمیروی. راستش من خودم هم دلیلش را نمیدانم؛ شاید دوست دارم که این لحظات را نگاه کنم و به نظرم مشاهده شادی کردن آنها خیلی لذت بخش است. حتی قصد داشتم اگر به شهرداری فومن گل زدم، پیراهنم را در بیاورم و به سمتشان بروم. چون خیلی جو قشنگی دارد و وقتی از راه دور نگاه میکنم، واقعا لذت میبرم. وقتی در کرمانشاه بودم در برههای که تیم بالای جدول بود، شاید هفت الی هشت هزار نفر نیز به استادیوم میآمدند. اما چنین هواداران پرشوری را در هیچ کجا ندیدهام. در برخی تیمها اگر یک یا دو بازی را ببازید استادیوم خلوت میشود. اما اینجا علی رغم برخی نتایج ضعیف، در بازی بعد هواداران پرشورتر از قبل در استادیوم حاضر میشوند و تیمشان را تشویق میکنند. واقعا عشقشان مثال زدنی است.
: سایت وارش اسپرت را دنبال میکنید؟ صد درصد. چون یک سایت هواداری است و میتوان مستقیما نظر هواداران را خواند. از شما تشکر میکنم که تحت هر شرایطی در کنار تیم بودهاید و پشت ما را خالی نکردید با اینکه ما آن عملکردی که باید را ارائه نکردیم. از مدیریت، بازیکنان و به خصوص هواداران تشکر میکنم که تحت هر شرایطی تیم ما را تشویق میکنند و امیدوارم بتوانیم از خجالتشان در بیاییم.
مصاحبه: مهرداد ثابت، مازیار اصغرزاده، علی رهبرمنبع: وارش اسپرت تارنمای هواداران داماش گیلان
حامد اکبری پور: این همه عشق هواداران ستودنی است / اگر چند دلسوز مثل حاجی پور بودند، وضعیت فوتبال رشت این نبود
توسط |۱۳۹۸/۶/۲۳ ،۲۰:۲۸:۳۱ +۰۰:۰۰آبان ۱۵ام, ۱۳۹۵|دستهبندی: دستهبندی نشده|برچسبها: damash, hamed-akbari-pour, بازیکن-داماش, حامد-اکبری, حامد-اکبری-پور, داماش, داماش-گیلان, دیار-وارش, رشت, سایت-داماش, فوتبال, گیلان, هواداران-داماش, وارش-اسپرت, وارش-اسپورت, ورزش|۱ دیدگاه
درود
برای این جوان رشتی آرزوی موفقیت داریم. امیدوارم داماش از گروه خودش صعود کند و در دور بعدی هم با موفقیت به لیگ یک بیاید.