در روزهایی که تبانی های احراز شده و نشده در فوتبال کشور بیداد می کند، داماش گیلان در یک بازی دراماتیک نتیجه را به رقیب تهرانی خود واگذار کرد.
ناراحتی داماشی ها از تبانی محرز شده رقیب طلایی پوش آنها در گروه A دسته دو فوتبال ایران شروع شد.
علی رغم پیگیری ها و اعتراضات تیم های مدعی لیگ دو به تبانی خوشه‌طلایی ساوه هیچ اتفاقی نیفتاد و این تیم نه چندان قدر، به لیگ یک صعود کرد.
اما داماشی ها که راه صعود را کمی پیچیده تر می دیدند امیدوار به دیدارهای پلی‌آف ماندند تا حق‌شان را از لیگ دوی طلسم شده بگیرند.
این سومین بار بود که داماشی ها تا یک قدمی صعود به لیگ یک پیش می رفتند و امیدوار بودند این‌بار بخت با آنها یار باشد و خاطرات تلخ گذشته تکرار نشود.
داماش جوان فراهانی در بازی رفت پلی آف با یک نمایش قابل قبول موفق به توقف نیروی زمینی در تهران شد و منتظر دیدار ۱۵ اردیبهشت در رشت ماند تا با بردی دلچسب، داستان صعود سپیدرود به لیگ یک و سپس لیگ برتر را تکرار کند.
فقط چند پرچم و سوت اشتباه، رویاى یک استان را به باد داد تا داماش خسته رشتی ها، تیمی که بدون حمایتی ویژه تا اینجا صعود کرده و خود را در فینال جام حذفی می بیند، با بغض و اشک و آه لیگ ۹۷-۹۸ را به پایان برساند.
طبیعی دانستن مردود اعلام کردن دو گل سالم داماش و نگرفتن یک پنالتی واضح از سوی تیم داوری این دیدار، دور از منطق است.
نمی توان خشم و خشونت پانزده هزار عاشق داماش و هواداران گریان این تیم در دقایق پایانی را غیرمعمول دانست؛ آنها رویاى چندساله‌شان را،که در گرما و سرما برایش زحمت کشیده بودند، یک شبه و به خاطر چند سوت و پرچم مشکوک، برباد رفته می دیدند.
در این میان ادعای رئیس دپارتمان داوری مبنی بر مؤثر نبودن اشتباهات شبهه برانگیز کوبل داوری تعجب همگان را برانگیخت.
داوود رفعتی در اظهارنظری عجیب اذعان داشت: «البته این اشتباه هیچ تاثیری در روند صعود تیم داماش نداشت، چرا که حتی با نتیجه دو بر دو هم تیم داماش صعود نمی کرد!»
جدا از اینکه ظاهراً رفعتی فقط یکی از اشتباهات داور را رؤیت کرده است اظهار نظر او مبنی بر مؤثر نبودن همان یک اشتباه کمک‌داور مسابقه که در دقیقه ۱۹ بازی داماش را دو بر صفر مقابل حریف سردرگم خود پیش می انداخت نشان می دهد ایشان یا در فهم صحیح فوتبال دچار اشکال است یا علاقه وافری به بازی با پلی استیشن دارد، چون تیم دست و پا بسته نیروی زمینی طبعاً پس از دریافت گل دوم مسابقه از داماش فرومی‌پاشید.
این اتفاق درحالیست که دو روز قبل از ترور داماش در رشت، سپیدرود را در جنوب سلاخی کردند و ناداورى ها در آن دیدار باعث شد سپیدرود دو امتیاز ارزشمند را از دست بدهد.
انتظار می رود هیأت فوتبال استان گیلان و نمایندگان استان و به ویژه شهر رشت، واکنشی مناسب و عملی مؤثر در قبال این اقدامات نشان دهند.
رئیس دپارتمان داوری در مصاحبه اخیرش گفت: «به دلیل اشتباه رخ داده، برخورد شدیدی با کمک داور اول بازی می کنیم و حتی در صورت تایید کمیته داوران، این کمک داور را به قضاوت در لیگ یک رده پایین تر تنزل خواهیم داد.» اما تنزل این داوران دردی از داماش دوا نمی کند و زحمات تباه شده کادر باشگاه را جبران نمی کند. ایشان و فدراسیون فوتبال باید پاسخ دهند که چه کسی در قبال اشتباهات متعدد و مفتضحانه کوبل داوری کم تجربه این دیدار که زحمات یک‌ساله کادر مدیریتی باشگاه، بازیکنان و هوادارانِ عاشق این تیمِ با اصالت و ریشه‌دار را به باد دادند پاسخگوست؟! چه کسی پاسخگوی اشک کودک ۱۰ ساله و پیرمرد ۸۰ ساله ی رشتی است؟! چه کسی پاسخگوی هزینه های برباد رفته یک باشگاه خصوصی است یا اینکه چه کسی پاسخگوی خساراتِ وارد شده بر ورزشگاه سردار جنگل است و صدها چرایی که بی پاسخ خواهد ماند چون آقایان نه عادت به پاسخگو بودن دارند و نه اصلاً پاسخی دارند.
بی شک زمزمه های فساد و تبانی در لیگ های ۱ و ۲ زنگ خطری است برای آینده فوتبال ایران و نابودی سرمایه های ورزشی. امید است فدراسیون فوتبال با جدیت هرچه بیش تر با این پدیده شوم برخورد نماید تا از نابودی تیم های بزرگ و پرطرفدار و رشد تیم های ولخرج بی اصالت که می خواهند یک شبه راه صدساله را بپیمایند جلوگیری شود.
هرچه بگوییم گیلان است و پیوند ناگسستنی فوتبال گیلان و غم؛ فوتبال رشت و اشک و بغض و آه؛ علل و عوامل روزگار سیاه فوتبال گیلان را هم می‌دانیم و گزافه سخن نمی رانیم اما کماکان می خوانیم:
“ما زنده به آنیم که آرام نگیریم / موجیم که آسودگی ما عدم ماست”
گیل خبر – محمدطاها محمودی
ثبت ديدگاه