آنهایی که امروز در داماش مدیریت می کنند همان مدیرانی هستند که روزگاری استقلال رشت را می چرخانند. آنها برای تیم شهری دلسوزی می کردند که ناصر حجازی را می خواستند.
حجازی خواسته دل هواداران فوتبال رشت بود و او در شرایطی وارد این شهر شد که اوج محبوبیت را تجربه می کرد. حالا همان مدیران که از جنس فوتبال هستند داماش را در اختیار گرفته اند.
البته نه آن داماشی که نزدیک بود آسیایی شود. نه آن داماشی که به فینال جام حذفی راه پیدا کرد.
داماش تیم تازه تاسیس است؛ تیمی که دوباره امتیازش را خریداری کرده اند. آن را به لیگ دسته دوم برده اند و در واقع داماش را باید از نو و دوباره تعریف کرد.
این داماش تیم تازه ای است که اسماعیل حاجی پور در جایگاه مالک و و رئیس هیات مدیره اش سراغ یکی از بچه های قدیم رشت رفته؛
هادی طباطبایی را راضی کرده اند به حضور در داماش. او را به عنوان سرمربی انتخاب کرده اند تا داماش صاحب یک اعتبار تازه در دسته دوم شود.
این لیگ چون اعتبار چندانی برای بازیکنان یا مربیان ندارد،هرکسی دلش نمی آید که وجاهتش را لت و پار شود اما با حضور هادی طباطبایی فارغ از هر نتیجه ای که برای داماش رقم بخورد، همه روی این تیم حساب می کنند.
داماش حتی از نظر رسانه ای هم کمی متحول شده است؛ چون پیش از این هادی به عنوان کارشناس تلویزیون در شبکه های معتبر تلویزوینی حضوری فعال داشت؛ اما داماش به دلیل حضور در لیگ دسته دوم، طبعا بار رسانه ای چندانی ندارد و اینک می تواند از حضور هادی طباطبایی به بهترین نحو ممکن استفاده کند.
از داماش دیگر چه بگوییم؟ از هواداران مهربانش که هنوز این تیم را فراموش نکرده اند. آنها با داماش زندگی می کنند و به بازگشت این تیم امیدوارند. شاید صعود به لیگ آزادگان دوباره بارقه هایی از امید را در دل رشتی ها زنده کند.
داماش یک تفکر جدید است؛ در این تیم دیگر اثری از امیر عابدینی نیست؛ داماش را رشتی ها می چرخانند و امروز قرار است همه به هادی طباطبایی برای رساندن داماش دبه لیگ آزادگان کوشش کنند.
آرتین زهرابی – روزنامه خبرورزشی 95/09/02
کاش نذاریم هادی هم بسوزه