باخت پشت باخت! دیگر حتی خبری از بردها و مساوی های خانگی نیست و جو خوفناک عضدی هم تاثیری در روند نزولی داماشی ها ندارد!
قصه ناکامی های امروز داماش و نابودی تدریجی آن سر درازی دارد که همگان به خوبی عوامل و دست نشانده هایشان رو می شناسند. آنها از همان ابتدای فصل با انتخاب جهانپور سعی در پنهان کردن خود پشت اعتبار سرمربی پرافتخار شهر رشت داشتند.
البته…بیان این واقعیت مبرا کردن کادرفنی و در راس آن مجید جهانپور از نتایج کسب شده نیست و قطعا ایرادات زیادی در تصمیمات آن ها مشاهده می شود که خود جای بحث فراوان دارد، اما تیمی که ساعات پایانی زمان نقل و انتقالات توسط بعضی چسبیده ها و بعضا با کینه ورزی بسته شد و نتیجه اش فراری دادن بازیکنان باتجربه ویا جوان مستعدی نظیر افشین چاوشی، بهنام لایقی فر، امین ترکاشوند، حامد پورعمران، محمد دادرسی و … شد، خوب باید هم این گونه نتیجه بگیرد!
به خوبی به یاد داریم پس از سقوط داماش از لیگ برتر و شروع زودهنگام تمرینات پیش فصل زیر نظر علی نظرمحمدی، برخی افراد شناخته شده چه سنگ اندازی هایی که نمی کردند و نظرمحمدی را به دلیل آغاز تمرینات خائن و نامشخص بودن وضعیت باشگاه را ناشی از آغاز تمرینات قلمداد می کردند.
افرادی که علاوه بر اینکه وظایف خود را انجام نمی دهند، در سنگ اندازی ها نیز ید طولانی دارند و باید پاسخگوی کم کاری ها و به نوعی خیانت هایی که در ابتدای فصل انجام داده اند باشند…
آیا واقعا کسی در این شهر نبود که تمرینات را به مانند سال گذشته استارت بزند و تیم را با چنگ و دندان دور هم جمع کند؟ چرا باید امروز اشک های هواداران دلسوخته این تیم در استادیوم نیم قرنی عضدی سرازیر شود؟ پاسخگوی این نتایج فقط یک سرمربی نیست؛ این را باید کسانی پاسخگو باشند که فقط و فقط به فکر حفظ صندلی و جایگاه خود بوده اند!
داماش تا امروز هم فقط با هوادارانش زنده مانده است اما برخی ها در این مسئله نیز به طرق گوناگون سعی در تقلیل تعدادشان یا لمپن پروری داشته اند!
اعضای باشگاه داماش به خصوص بازیکنانی که غالبا جوان هم هستند باید به خوبی این موضوع را درک کنند که سقوط داماش یعنی نابودی فوتبال یک شهر، یعنی حک شدن نام شما در ذهن فوتبال دوستان رشتی با رنگی تیره، یعنی گرفتن یک دل خوشی بزرگ از مردم یک شهر… این تیم میراث بزرگانی نظیر الطافی ها، خوش کلام ها، زهرابی ها، افتخاری ها، هرندی ها، طباطبایی ها، تنهایی ها و غیره و غیره و غیره است که امروز به شما رسید. قاعدتا با تمام مشکلات موجود، هیچ بهانه ای پذیرفته نیست که به این میراث گرانبها آسیبی برسد، پس مبادا در برابر جوانان رشتی و نسل های آینده سرافکنده باشید!
افرادی که علاوه بر اینکه وظایف خود را انجام نمی دهند، در سنگ اندازی ها نیز ید طولانی دارند و باید پاسخگوی کم کاری ها و به نوعی خیانت هایی که در ابتدای فصل انجام داده اند باشند…
آیا واقعا کسی در این شهر نبود که تمرینات را به مانند سال گذشته استارت بزند و تیم را با چنگ و دندان دور هم جمع کند؟ چرا باید امروز اشک های هواداران دلسوخته این تیم در استادیوم نیم قرنی عضدی سرازیر شود؟ پاسخگوی این نتایج فقط یک سرمربی نیست؛ این را باید کسانی پاسخگو باشند که فقط و فقط به فکر حفظ صندلی و جایگاه خود بوده اند!
داماش تا امروز هم فقط با هوادارانش زنده مانده است اما برخی ها در این مسئله نیز به طرق گوناگون سعی در تقلیل تعدادشان یا لمپن پروری داشته اند!
اعضای باشگاه داماش به خصوص بازیکنانی که غالبا جوان هم هستند باید به خوبی این موضوع را درک کنند که سقوط داماش یعنی نابودی فوتبال یک شهر، یعنی حک شدن نام شما در ذهن فوتبال دوستان رشتی با رنگی تیره، یعنی گرفتن یک دل خوشی بزرگ از مردم یک شهر… این تیم میراث بزرگانی نظیر الطافی ها، خوش کلام ها، زهرابی ها، افتخاری ها، هرندی ها، طباطبایی ها، تنهایی ها و غیره و غیره و غیره است که امروز به شما رسید. قاعدتا با تمام مشکلات موجود، هیچ بهانه ای پذیرفته نیست که به این میراث گرانبها آسیبی برسد، پس مبادا در برابر جوانان رشتی و نسل های آینده سرافکنده باشید!
ثبت ديدگاه