داماشی ها که تا همین چندی پیش در لیگ برتر می درخشیدند و مردم از این تیم استقبال می کردند امروز به شدت تنها شده اند.
امیر عابدینی بار و بندیلش را از رشت جمع کرد و رفت و هرگز به این داماش نحیف که روزگاری سری در سرها داشت فکر نکرد!
حالا داماش را افرادی می چرخانند که دلشان با این تیم و مردم است اما دستشان خالی است.
تیمداری بدون داشتن اسپانسر و حامی مالی قوی شامل هزینه هایی است که کمر خیلی ها را می شکند. حاجی پور و رفقایش در داماش تنها هستند دوستان؛ روا نیست این عزیزان را تک و تنها بگذارید.
هیچ وقت یک دست صدا ندارد. حکایت داماش همان حکایت قدیمی «نو که اومد به بازار است…»
امروز در حالی که همه به فکر سپیدرود هستند فراموش کرده اند روزگاری با داماش در لیگ برتر ویراژ می دادند و دور نیست روزی فرا برسد تا دوباره دست به دامن همین داماش دوست داشتنی شوند.
یادتان باشد روزی که داماش بی یار و یاور بود،حاجی پور،رفقا و هوادارانش مردانه پای این تیم ایستادند اما امروز از سازمان منطقه آزاد بگیرید تا سایر ارگان هایی که می توانند دستی بر شانه های داماش بکشند حتی یادی از این تیم و هواداران خوبش نمی کنند!
آرتین زهرابی- روزنامه خبرورزشی
ثبت ديدگاه