وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان : بازی داماش و سایپا بهانه ای شد تا مروارید گرانبهای فوتبال کاسپی ها را به سرزمین خود برگرداند.در ادامه ی سیاست وارش اسپرت مبنی بر مصاحبه با پیشکسوتان فوتبال رشت این بار به سراغ پر افتخارترین فوتبالیست تاریخ فوتبال رشت (حتی می توان گفت گیلان) رفتیم. سیدعلی(امیر) افتخاری بازیکن اسبق استقلال رشت و تیم ملی افتخارات باشگاهی و ملی زیادی در کارنامه خود دارد و حتی بازوبند کاپیتانی تیم ملی را هم بر بازو بسته است.
شب قبل از بازی داماش و سایپا در هتل سپیدکنار (محل اقامت سایپا) در گفتگویی دو ساعته پای صحبت های امیر افتخاری نشستیم و وی برای اولین بار در مورد مسائلی صحبت کرد که می تواند برای فوتبال دوستانی گیلانی بسیار جالب باشد. همچنین افتخاری از افتخارات باشگاهی و ملی خود ، رفاقتش با سیروس قایقران ، دلایل جدایی اش از داماش ، عشق و علاقه اش به زبان گیلکی و شهر رشت ، مخالفت با تغییر نام داماش و تمجید از شورُ تعصبِ هواداران کنونی شهرباران سخن می گوید .در ادامه مصاحبه تفصیلی و خواندنی وارش اسپرت-تارنمای هواداران داماش گیلان با فوتبالیست بزرگ و پرافتخار شهرباران را می خوانید…
varesh-sport.com : ابتدا یک بیوگرافی کامل از خودتان بگویید تا هم در آرشیو وارش اسپرت باقی بماند و هم جوانترها شما را بیشتر بشناسند ؟
متولد 1343 در رشت هستم. فوتبال را از موقعی که خودم را شناختم و در زمین های محله زندگی ام ، نیک مرام رشت آغاز کردم. یادم است که درخت ها را قطع می کردند و ریشه هایش باقی می ماند وچون کفش مناسبی نداشتیم، ریشه های بیرون آمده از خاک باعث صدمه خوردن پاهایمان می شد. اولین تیمم سپیدورد رشت بود ولی پس از آن به یکباره دو سال فوتبال را در سطح محلات ادامه دادم ؛ سپس یکی از بچه محل هایم به نام رضا کاظمی من را به باشگاه ایرانمهر معرفی کردند و ابتدا در سال 59 زیر نظر احمد آهنگی در ایرانمهر بازی کردم ، از اینجا بود که فوتبال من به صورت رسمی شروع شد…پس از مدتی به خدمت سربازی رفتم و بعد از پایان خدمتم در تاریخ 1363/1/1 به استقلال رشت پیوستم که در آن زمان آقای مجید جهانپور سرمربی تیم بودند و به عنوان شاگرد چند سالی را با ایشان کار کردم. آن سال ها هم زمان با مسابقات باشگاهی داخلی ، مسابقات استانی هم بود که به آن لیگ قدس می گفتند. درمقطعی آقای جهانپور و غفور جهانی تیم منتخب گیلان را هدایت می کردند و نتایج خیلی خوبی می گرفتیم که یک سال دوم ایران شدیم و یک سال هم چهارم.
در سال 66 یک بازی با منتخب تهران در استادیوم شیرودی تهران داشتیم که مورد توجه مربیان تیم ملی قرار گرفتیم و سپس سال 67 و در سن 24 سالگی به تیم ملی دعوت شدم. تیم ملی هم در آن زمان داشت خودش را برای مسابقات جام ملت های آسیا به میزبانی قطر آماده می کرد که این دوره همزمان بود با استعفای 14 بازیکن تیم ملی که یکی از آن ها هم مرحوم قایقران بود که بعدها امضای خود را پس گرفت.
من برای اولین بار در مسابقات ملی شرکت می کردم که موفق شدیم به مقام سومی برسیم و من هم در پست دفاع چپ بازی کردم و این در حالی بود که این پست، پست غیر تخصصیم بود.
بعد از آن به رشت برگشتم و در سال 67 ، 68 و 69 در استقلال رشت بودم . سال 69 ما به همراه استقلال رشت بهترین تیم شهرستانی شدیم …یادش بخیر چه بازی هایی را انجام دادیم ، همه تیم ها را می زدیم . در سال 70 بود که به من گفتند یک تیمی قرار است به نام کشاورز تشکیل شود و به من ، سیروس قایقران ، جواد زرینچه ، انصاری فرد و … پیشنهاد کردند که به آن تیم برویم . اینطور شد که ما به کشاورز تهران پیوستیم و توانستیم یکی از چهار سهمیه تهران برای لیگ سراسری بشویم ، دو سال در این تیم بودم. در سال 70 دیگر تیم های استانی از بین رفت و باشگاه ها کم کم رونق گرفتند.
همچنین در سال 69 من به عنوان یار کمکی از استقلال رشت به استقلال تهران برای مسابقات جام باشگاه های آسیا پیوستم که آقای منصور پورحیدری هم سرمربی استقلال تهران بودند و توانستیم در آن سال قهرمان جام باشگاه های آسیا بشویم و بعدش هم به دلایلی نشد به استقلال تهران بپیوندم .
سال 72 به تیم سایپا رفتم و از آنجا افتخارات باشگاهی من آغاز شد… در سال 72 و 73 دو قهرمانی لیگ را به دست آوردیم و در سال 74 توانستم با سایپا چهارم آسیا بشوم. شش سالی در سایپا بودم که دکتر ذوالفقارنسب سرمربی این تیم بودند و فقط در این شش سال در برهه ای به پرسپولیس پیوستم. در ابتدای آن فصل مسئولان سایپا از تیمداری منصرف شده بودند و من هم از تیم های بزرگی پیشنهاد داشتم ؛ مهندس عابدینی مدیرعامل و استانکو سرمربی پرسپولیس بودند و من هم در زمان ریاست فدراسیون ایشان در تیم ملی بودم، کریم باقری از کشاورز و علی دایی هم از بانک تجارت به پرسپولیس رفته بودند و اینگونه بود که من هم پرسپولیس را انتخاب کردم و توانستیم با پرسپولیس در جام باشگاه های آسیا از مرحله اول مسابقات صعود کنیم. پرسپولیس آن سال قهرمان لیگ شد و در آسیا هم سوم شد اما من از این تیم جدا شدم ، چون با آنکه بازی می کردم آرامش و احساس خوبی نداشتم و تصمیم گرفتم جدا شوم و دوباره به سایپایی برگشتم که در لیگ دو بازی می کرد . بعد از رفتنم توانستیم این تیم را قهرمان لیگ دو کنیم و به لیگ یک برگشتیم. یک سالی را هم در سایپا بازی کردم و از آن جا به سنگاپور رفتیم و در تیم بارسنیئه سنگاپور توپ زدم ، در آن فصل چهارم سنگاپور شدیم. پس از آن به ایران برگشتم و چون 34 سالم بود به تیم برق تهران به مربیگری حاج رضایی پیوستم و یک سال دیگر را هم که آقای دینورزاده سرمربی بود حضور داشتم و در پنج بازی آخر به عنوان مربی بازیکن توانستم از سقوط برق تهران جلوگیری کنم و سال بعد به عنوان سرمربی ، بازیکن در تیم برق تهران مشغول به کار شدم که ای کاش این کار نمی کردم ! در آن فصل من حسن پاکدل را از استقلال رشت جذب کردم . آخرین فصل بازیگری ام را در سال 80 در تیم همای تهران بودم که توانستم به عنوان کاپیتان در آن سال قهرمان جام اتحادیه باشگاه های ایران بشویم و با این قهرمانی از فوتبال خداحافظی کردم.
varesh-sport.com : چند تا بازی ملی داشتید؟
در هفت سالی که عضو تیم ملی بودم ، 42 بازی ملی داشتم .
varesh-sport.com : در تیم ملی زیر نظر چه مربیانی کار کردید؟
مرحوم پرویز دهداری ، مناجاتی ، علی پروین ، استانکو پاپلوکویچ
varesh-sport.com : مربی های باشگاهی خودتان را از ابتدا تا پایان…
من از جوانان با احمد صومی در سپیدرود کار کردم ، احمد آهنگی در ایرانمهر مربی من بودند ، آقای مجید جهانپور و آقای دشتی در استقلال رشت و منتخب گیلان و غفور جهانی در منتخب گیلان ، در یک مقطعی هم با محسن هوشنگی در منتخب گیلان کار کردم . در کشاورز مربی ما گنجاروی روسی و آقا نائب بود ، در سایپا هم دکتر ذوالفقارنسب ، بهتاش فریبا و نصرالله عبداللهی بودند . در پرسپولیس استانکو سرمربی من بودند و بعد از آن آقای سنجری و حمید علیدوستی ، محمد توانایی در همای تهران ، امیر حاج رضایی و مهدوی دینورزاده در برق تهران و …
varesh-sport.com : افتخارات باشگاهی و ملی شما؟
در سال 69 با استقلال رشت و سرمربی گری مجید خان جهانپور به لیگ یک صعود کردیم که لازم می دانم به این نکته اشاره کنم مجید خان برای فوتبال رشت واقعا خیلی زحمت کشیدند. در سال 72 با سایپا قهرمان لیگ و جام حذفی شدیم و سال 73 هم با سایپا قهرمانی لیگ را به دست آوردیم . در سال 74 با سایپا چهارم باشگاه های آسیا شدیم. با استقلال هم قهرمان جام باشگاه های آسیا شدم ، با پرسپولیس هم قهرمان لیگ شدم ، در سال 80 با تیم همای تهران قهرمان جام اتحادیه ایران شدیم ، با منتخب گیلان نائب قهرمان کشور شدیم . با تیم ملی هم در جام ملتهای آسیا 1988 سوم آسیا شدیم ، در بازی های آسیایی سال 1990 قهرمان پکن شدیم در یک بازی هم افتخار داشتم بازوبند کاپیتانی تیم ملی را ببندم .
varesh-sport.com : پس با این شرایط پر افتخارترین بازیکن گیلانی تاریخ فوتبال گیلان هستید؟
سیروس هم افتخارات زیادی داشت ، بهتر است مقایسه نکنیم…
varesh-sport.com : مقایسه نیست،این گونه که از شواهد پیداست شما افتخارات بیشتری دارید…
من از آرشیو سیروس خبر ندارم و به همین دلیل نمی توانم تایید کنم.
varesh-sport.com : چرا بعد از اینکه از استقلال رشت جدا شدید دیگر به تیم شهرتان برنگشتید؟
من پیشنهادی از رشت نداشتم و احتمالا هم به دلایل مشکلات مالی بود؛ خودم هم خیلی دوست داشتم در رشت از فوتبال خداحافظی کنم …
varesh-sport.com : مدرک مربیگری و سابقه مربیگری امیر افتخاری؟
من مدرک A آسیا و B اروپا را دارم و از سال 78 مربیگری را با تیم برق تهران آغاز کردم ، تیم های دیگرم همای تهران ، منتخب کیش ، سایپا ، برق شیراز ، پگاه گیلان ، در کانادا هم سرمربی تیم شاهین ونکوور که بیست سال قدمت دارد بودم که توانستیم قهرمان جام حذفی آن منطقه شویم و اکنون هم در تیم سایپا هستم.
varesh-sport.com : در برهه ای از زمان در تیم داماش(پگاه) به عنوان مربی حضور داشتید و حتی در بازی با سپاهان به عنوان سرمربی بودید که در اصفهان با سپاهان مساوی کردید،چه شد قطع همکاری کردید؟!
دو دلیل داشت که من انصراف دادم ، دلیل اول این بود که کار کانادای من جور شده بود و من باید به کانادا می رفتم و دلیل دوم هم این بود که احساس خوبی نداشتم، چون فکر می کردم من را به عنوان نفر اول کادرفنی انتخاب می کنند ولی چنین نشد و ترجیح دادم جدا شوم.
varesh-sport.com : دوست دارید روزی سرمربی تیم شهرتان بشوید؟
صد در صد و با کمال میل ؛ من همیشه دوست داشتم تجربیاتم را در اختیار جوانان رشتی و گیلانی بگذارم.
varesh-sport.com : رابطه تان با آقای عابدینی چه طور است؟
هیچ مشکلی نداریم و رابطه ی خوبی داریم و حتی در بازی رفت در کرج خوش و بش گرمی با هم داشتیم. آن سال که من از داماش جدا شدم با رضایت دو طرف بود و حتی آقای عابدینی به من پیشنهاد دادند که تیم دیگری دارم و شما می توانید بروید آنجا سرمربی شوید که من استقبال نکردم .
varesh-sport.com : وقتی که از استقلال رشت جدا شدید رضایت نامه گرفتید یا بازیکن آزاد بودید؟
من بازیکن آزاد بودم و آن زمان هم مهندس الطافی مدیرعامل تیم بودند که بسیار مدرن فکر می کردند و پیشرفت ما را می خواستند ، چون خودشان هم از قهرمانان هاکی ایران بودند ، متوجه شده بودند ما در حال رشد هستیم و خودش می خواست ما ارتقا پیدا کنیم.
varesh-sport.com : خیلی از مردم با فرهنگ و متمدن گیلان می خواهند از رابطه ی صمیمی خودتان با شادروان قایقران بگویید. شما رشتی ، سیروس انزلیچی ، از این دوستی برای هواداران جوان داماش و ملوان بگویید…
من از اول هم علاقه ی زیادی به سیروس قایقران داشتم و زمانی هم که من به تیم ملی دعوت شدم ایشان در تیم ملی بودند . ایشان دو سال از من بزرگتر بودند و واقعا هم دوست داشتنی بودند. من و سیروس همیشه با هم بودیم و همیشه هم با هم گیلکی صحبت می کردیم..یادم است زمانی مرکز زمین را کاملا قبضه کرده بودیم. از آنجایی که من و سیروس خیلی با هم صمیمی بودیم و تمام بازی های خارجی را هم اتاقی بودیم . اواخر که سیروس فوتبالش تمام شده بود خیلی غصه می خوردم که چرا نباید به چنین بازیکن افسانه ای در استان خودش تیم بدهند ؛ این همه برای ملوان زحمت کشیده ،چرا نباید ملوان را بهش بدهند؟ حالا که برای سیروس اتفاقی افتاده به سر و صورت خودشان می زنند؟چرا آن موقعی که سیروس نیاز داشت و مجبور بود برای مربیگری به بندرعباس برود به او اعتنایی نکردند؟
varesh-sport.com : راستی قضیه آن دعوای معروف سیروس قایقران با ضیا عربشاهی در اردوی تیم ملی چه بود؟!
دعوا؟ از کدام دعوامی گویید؟!
varesh-sport.com : این دعوا در برخی محافل پیچیده است که یکی از بازیکنان تیم ملی در آن زمان که گفته می شود ضیا عربشاهی بود به شما و مردم رشت توهین کرد و سیروس قایقران هم به حمایت از شما برخواستند و ادامه داستان…
(بهت زده می گوید) واقعا خنده دار است! از قول من اعلام کنید اصلا چنین اتفاقی پیش نیامد و همه بازیکنان تیم ملی به ما احترام می گذاشتند چون رفتار ما با همه محترمانه بود.
varesh-sport.com : عده ای از هم شهری های سیروس قایقران بابت حضور نیافتن شما در مراسم سالگرد قایقران گله دارند ، آیا دلیل خاصی دارد در مراسم سالگرد قایقران حضور پیدا نمی کنید؟
من چند سال در کانادا بودم وقتی هم که آن اتفاق برای سیروس افتاد من در سنگاپور داشتم بازی می کردم . زمانی که به ایران آمدم بلافاصله بر سر مزار سیروس رفتم . من سر سالگرد سیروس نمی روم چون اصلا اعتقاد ندارم و روزهای دیگر و در خلوت خودم بر سر مزار او می روم. کسانی هم که الان به سر خود می زنند باید بدانند اگر آن زمان که سیروس نیاز داشت به او توجه می شد اصلا چنین اتفاقی برایش نمی افتاد. چیزی که مهم هست این است که سیروس قایقران در قلب من است ، در یاد من است و با یاد و خاطره سیروس زندگی می کنم.
varesh-sport.com : گروهی از افراد برای هواداران نسل جدید فوتبال رشت از تعصب نداشتن شما به رشت سخن می گویند و حتی برخی از بازیکنان هم دوره ای شما هم چنین سخنانی را به زبان آوردند و می گویند امیر افتخاری در خارج از گیلان ، خود را رشتی معرفی نمی کند و حتی با هم شهری های خود با زبان گیلکی صحبت نمی کند و می گوید بلد نیستم…این مسئله واقعیت دارد؟!
نه،اصلا چنین چیزی نیست و این شایعه هم مثل دعوا در اردوی تیم ملی دروغ است ! من همیشه عاشق گیلان هستم و خانواده ام هم در اینجا زندگی می کند. به زبانم تعصب دارم و هیچ گاه گیلک بودنم را کتمان نکردم. من در منطقه ای از کانادا زندگی می کنم که چند نفر گیلک هم آنجا هستند و اینقدر به زبان خودمان علاقه داریم که در کانادا همیشه با هم گیلکی صحبت می کنیم و به پسر خودم هم گیلکی یاد داده ام . حتی همسرم با آنکه گیلانی نیستند علاقه زیادی به زبان گیلکی دارند و رشته ایشان هم زبان شناسی است و علاوه بر اینکه زبان فرانسوی و انگلیسی را بلد هست ، عاشق زبان گیلکی است. فکر کنم خودتان هم بهتر می دانید که گیلکی یک زبان مجزا است چون افعالش صرف می شود.
احتمالا این حرف و حدیث ها هم نشات گرفته از برخی دوستان ما است که به دلیل دلخوری کوچک شروع به شایعه پراکنی بر علیه من می کنند و من هم چون اهل مصاحبه نیستم و در خارج زندگی می کردم به این مسئله دامن زدند .
من در همین جا می گویم من عاشق رشت هستم ، متولد رشت هستم ، خانواده ام رشتی هستند و … دیگه نمی دانم چه جملاتی را باید بیان کنم!
varesh-sport.com : یک سوال حاشیه ای دیگر بپرسیم،آیا این واقعیت دارد در دوران حضور شما در سپیدرود ، احمد صومی معتقد بود امیر افتخاری به درد فوتبال نمی خورد و باید به رشته ی کشتی برود؟
من چنین چیزی از زبان ایشان نشنیدم ولی به من گفته بودند که ایشان چنین اظهار نظری کرده بودند اما تا وقتی که خودم از زبان ایشان نشنوم باور نمی کنم.
varesh-sport.com : بهترین گلی که زدید کدام گل بود؟
برای تیم ملی و گلی که به چین زدم. در زمان منتخب گیلان هم یک گل به کره شمالی زدم که سه بر یک بردیم و دو گل هم من زده بودم.
varesh-sport.com : یکی از بازی های خاطره انگیز خودتان را هم بگویید؟
این را از بازی داربی گیلان می گویم که استقلال رشت با ملوان در انزلی بازی داشت . دقیقه دو بازی بر روی سیدرضا بهشتی خطای پنالتی شد و من پنالتی را تبدیل به گل کردم ، دروازه بان ملوان هم آقای حبیبی بود و توانستیم آن بازی را در انزلی ببریم.
varesh-sport.com : پیگیر نتایج تیم شهرتان هستید؟
بله ،در کانادا هم بودم نتایج داماش را دنبال می کردم . آن فصل هم که از داماش جدا شدم وقتی پایان فصل داماش سقوط کرد بسیار ناراحت شدم چون این تیم سرمایه این استان و شهر است و همیشه آرزوی بهترین ها را برایش دارم.
varesh-sport.com : شما در قسمتی از مصاحبه گفتید دلیل جدا شدن شما از داماش در سال 87 نداشتن احساس خوب بود و با این شرایط می توان گفت شما را با بی مهری کنار گذاشتند اما باز هم مصاحبه ای بر علیه عوامل و تیم شهرتان نشنیدیم و در محافل خصوصی هم حاشیه سازی نکردید،دلیلش چی بود؟ آیا پشیمان نیستید ؟چون چنین چیزهایی مد شده است…
نخیر ،به هیچ وجه . من همیشه انسان واقع بینی هستم و هیچ وقت کسی را تخریب نمی کنم . اگر ایرادی از کسی ببینم هیچ گاه رسانه ای نمی کنم و ترجیح می دهم به خودش بگویم.
varesh-sport.com : با توجه به اینکه گفتید بازی های داماش را دنبال می کنید،بازیکن آینده دار فوتبال رشت را چه کسانی می دانید؟
حسین ابراهیمی بازیکن خوبی است و یک هافبک وسط خوب به نام هادی سهرابی هم هست که در دورانی که در داماش بودم ، تازه شکوفا شده بود و اکنون بازی های قشنگی انجام می دهد.
varesh-sport.com : مدت هاست از رشت کسی به تیم ملی دعوت نشده است، دلیل این دعوت نشدن ها واقعا چیست؟!
داماش واقعا بازیکنان شایسته ای دارد که ان شاالله به زودی دعوت می شوند. همیشه رکودی در بین نسل ها وجود دارد ولی استان گیلان و شهر رشت در همه سال ها بازیکنانی داشته که شایسته پوشیدن پیراهن تیم ملی بودند.
varesh-sport.com : با کدام بازیکن هم دوره ای خودتان بیشتر در ارتباط هستید؟
با آقای تقوی که اکنون در کادرفنی سایپا هستیم ارتباط نزدیکی دارم.از هم دوره ای هایم در رشت هم می توانم به حسن پاکدل ، افشین ناظمی و اسماعیل زاهد ویشگاهی اشاره کنم.
varesh-sport.com : نظر شما در خصوص تغییر نام تیم ها چیست؟
متاسفانه این اتفاقات فقط در ایران می افتد ولی در کشورهای دیگر چنین اتفاقی نمی افتد. به نظر من نباید چنین تغییر نام هایی انجام شود و استقلال رشت هم دچار چنین تغییراتی شد. مگه قرار است که نام داماش باز هم تغییر کند؟
varesh-sport.com : در برهه ای با ورود شرکت صدرا و آقای قویدل می خواستند نام تیم را استقلال رشت بکنند…
نظر هواداران چیست؟
varesh-sport.com : در نظرسنجی تلویزیونی ، سایت ها و … بالای نود درصد مخالف تغییرنام داماش هستند و معتقدند داماش هویت مستقلی برای فوتبال شهرباران به ارمغان آورده است.
من اگر از شما سوال می کنم به این دلیل است که در جریان ریز مسائل نیستم، پس دلیل این حرف تغییر نام چیست؟
varesh-sport.com : به نظر از آنجایی که آقای واعظ آشتیانی در هیئت مدیره باشگاه داماش بودند(!) می خواستند با تغییر نام داماش به استقلال رشت این تیم به شعبه دوم استقلال تبدیل شود و بتواند از این طریق با آقای فتح الله زاده بجنگد،در واقع به نظر می رسد بحث ریشه و هویت بهانه ای بود…
من هم حق را به هواداران داماش می دهم و این حق مسلم شما است که نام داماش تغییر نکند. ضمنا فکر کنم داماش نام یک منطقه ای در گیلان است که برای من این نام خیلی با ارزش است و من هم با اینکه با استقلال رشت خاطراتی خوبی دارم ولی با شما هم عقیده هستم و مخالف تغییر نام داماش هستم .
varesh-sport.com : چند سوال یک کلمه ای میپرسیم و هرچه به ذهنتان رسید بگویید…
استقلال رشت : خاطرات خوب
داماش : آینده ای نزدیک
رشت : عشق
سیروس قایقران:برادر
مجید جهانپور : جنتلمن.ایشان در پیشرفت فوتبالی من نقش بسزایی را ایفا کردند و از مجیدخان متشکرم.
varesh-sport.com : اگر بخواهید هواداران داماش و نسل جدید فوتبال رشت را با هواداران استقلال رشت مقایسه کنید، چه می گویید؟ (این سوال مربوط به یک روز بعد از بازی داماش و سایپا است)
در زمان ما استادیوم همیشه پر می شد ولی در بازی داماش با ما که شاید دلایل خاص خودش را داشت استادیوم پر نشد ولی نظم و انضباط بسیار خوبی داشتند و خیلی پرشور تیم خودشان را تشویق می کردند . به این جو سکوهای عضدی افتخار کردم ، نکته مهمتر این بود حتی یک کلمه هم به تیم سایپا توهین نشد که این نشان از فرهنگ غنی گیلان و مردم رشت است…
در جلسه ای که بعد از بازی با کادرفنی داشتیم معتقد بودند ای کاش سایپا هم چنین هوادارانی داشت چون مطمئنا با چنین هوادارانی نتایج بهتری می گرفتیم و معتقد بودند خیلی پر انرژی تیم خودشان را تشویق کردند و به تیم حریف هم توهینی نکردند.
من هم از شما و هواداران باتعصب داماش می خواهم همین روند را ادامه دهند و مثل بازی با سایپا به تیم های حریف توهینی نکنند ، مطمئنا چنین هوادارانی برای داماش یک وزنه محسوب می شوند و باز هم تاکید می کنم افتخار می کنم شهرم ، چنین هواداران پر شوری دارد.
varesh-sport.com : نظرتان در مورد سایت وارش اسپرت-تارنمای هواداران داماش گیلان چیست؟ اگر عیب و ایرادی هم دارد بگویید…
فوق العاده است ، یک سایت زنده است و هنگامی که واردش می شوید لذت می برید و پشت سر هم خبر است و دوست ندارید به سایت دیگری بروید . به پسرم هم معرفی کرده ام و از کانادا پیگیرش است. خیلی دوست دارم هر کمکی که از دستم بر می آید برای این سایت انجام دهم .
varesh-sport.com : از نظر لطف شما ممنونیم . در پایان می خواهیم در ادامه سیاست وارش اسپرت مبنی بر احترام به فرهنگ و زبان گیلکی ، صحبت پایانی خود با مردمان سرزمین باران های نقره ای را به زبان گیلکی بفرمائید…
خائم بِگَم که هَر جا که ایسم عاشق رشت و اَنِ مَردوم ایسَم و همیشه می دیل اَشَنه تَپه و اومیدوار ایسَم ایته روز بِبه که کنار مَردومِ خوبِ رشت بِئسَم .
مصاحبه:مازیار و مهرداد
**در پایان مصاحبه به رسم قدردانی و تجلیل از امیر افتخاری ، از سوی میلاد حسین پور یکی از کاربران وارش اسپرت ، آلبومی از عکس های امیر افتخاری به ایشان تقدیم شد**
با سلام
یک مصاحبه طول پرواز با آقای افتخاری انجام دادید وارش نپرسیدید الان کجا هستید وچکار میکنید!!!
حیف اسم خبرنگار‌که روی شما بگذارند