در روزی که یک «استادیوم لبریز»، یک «شهر خسته» و یک «استان متحد» آماده جشن صعود بودند، ابر ، باد ، مه، خورشید و داور دست به دست هم دادند تا یکشنبه سیاه برای گیلانی ها رقم بخورد! در واقع داستان فصل گذشته ی لاجوردی پوشان رشتی را بیشتر می توان یه یک تراژدی غیرمنتظره توصیف کرد.
اما حکایت جام حذفی و لیگ دو اصطلاحأ یک پارادوکس مشهود برای داماشی ها در فصل گذشته بود. داماش گیلان به عنوان تیمی تاریخ ساز در فوتبال ایران و آسیا توانست به عنوان یک تیم از سطح سوم فوتبال به فینال جام حذفی یک کشور راه یابد. و جالب آنکه این پایان ماموریت لاجوردی پوشان شهرباران در جام حذفی نبود و داماشی ها عدالت خواهی را در فینال جام حذفی فریاد زدند و نظیر میرزا به نمادی از تسلیم ناپذیری و غرور برای گیلانیان تبدیل شدند.
ولی از سوی دیگر جامعه ی هواداری و اعضای تیم داماش بالغ بر دو ماه است که ساعت ها، روزها و هفته ها را به امید شنیدن خبری خوش می گذرانند؛ تا خبرِ حضور داماش در لیگ یک بتواند مرهمی بر زخم برجامانده از کابوسِ پلی آف لیگ دو شود!
با این حال باید تا روزهای آینده منتظر ماند که بالاخره لابی های اسماعیل حاجی پور و غلامعلی جعفرزاده و مذاکرات مقدماتی استاندار سابق با فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش منجر به تزریق امید و نشاط به بدنه شهر خسته از تبعیض ها «رشت» و خطه فوتبال خیز «گیلان» خواهد شد؟ و در نهایت آیا گلادیاتورهای داماشی می توانند اسب های خود را برای تاختن در پیکارهای لیگ یک زین کنند؟
پی نوشت:
با توجه به آغاز فعالیت باشگاه داماش در فصل نقل و انتقالات و تاکید مدیران داماش به عدم شرکت در لیگ دو، امیدواریم این بلاتکلیفی برای داماش گیلان هرچه سریعتر خاتمه یابد، تا منجر به آرامش خاطر هواداران داماش از حضور تیم محبوب‌شان در لیگ یک بشود.
ثبت ديدگاه