وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان: سوت پـــایـــان ! و غروب مه گرفته جمعه حزن انگیزتر از همیشه ؛ مردمان دیار باران و اشکهایـــی که عریان ، پلاکهای "مـــا عـــاشقیم" روی سینه هایشان راهمچون هوای شهرشان نمناک می کند ؛ و حرفهایی تلخ که از اعماق تنهاییشان بیرون می آید. باور نمی کنند ناکامی و سقوط محبوبشان را ؛ چه فصل سردی را سپری نموده بودند ، یک فصل استرس ، یک فصل عاشقی و خون دل خوردن ، یک فصل تحمل کندوکاوهای موذیانه و سنگینی نگاههای خمار! یک فصل یادگاری بر گردن نازک گل سرخ ، یک فصل سنگ پرانی کلاغ های صف کشیده دکان رنگ رزی ! و یک فصل سرایش شعر عاشقی و خوانده نشدن …
سخت دلتنگند و دنبال التیام ، چه روزهـــا که به نام تیم محبوب خود شب کردند و چه شب ها که به یادش روز نمودند ؛ تنها دل خوشیشان این زمزمه بود: "دامـــاش قهـــرمان ایـــران ، دامـــاش قهـــرمان ایـــران…" چه آرام تنها شدند و چه بی صدا شکستند اما هیچ وجدانی بیدار نشد ؛ چرا و به چه گناهی کسی حرفهایشان را نشنید؟ به چه دلیل هیچ کس عشقشان را محترم نشمرد و تجاهل و تغافل نثارشان ننمود؟ همه گناهکارند ، آنکه دید و به رو نیاورد ، آنکه دید و سر به تو کرد و آنکه ندید و ندید و نخواست و نخواهد دید!
خسته اند از این همه بــی خیالی ، دل های بــی خیال ، گوش های بــی خیال ، دستهای بــی خیال و پاهای بــی خیال ! دلشان می خواهد نبخشند قلب هایی را که محبت نمی دانستند ، نفرین کنند دهانی را که لبخند نزد ، بد گویند دستی را که با گرفتن دست بیگانه بود ، لعنت کنند پایی را که جاده را عوضی رفت و شاید هم یک دقیقه سکوت برای کسانی که شادی خود را با اندوه آنان به دست آوردند…آخر تا به کی "آب دل خوشی" به سلامتی وعــده ها و حــرف های بی اساس بنوشند تا شاید آتش درونشان کمی کمتر کبابشان کند.
عاشقان سکوهای عضــدی پیر ، در این غروب شوریده حال ، چه بی گناه با خود خلوت نموده اند ، زلال عشق به آب و خاک و دیار و تیم محبوبشان در هفت بند وجودشان جاریست ، همچنان نور امید در چشمانشان سوسو میزند ، برای "بودن" باید "ماند" ، برای "رسیدن" باید "رفت" ، نسل میرزا و ناامیدی؟! گیلک و شانه های خمیده؟! آنها می دانند که "زندگی قانون لیـــاقت ها و بـــاورها"ست ، پس باور دارند لایق بهترین هایند ، ایمان دارند آن "یکـــی" بود اول قصه مادربزرگ ، هنوز هم هست ، آنان می دانند غروب همیشه دلگیر نمی ماند ، به همین زودی "ســـوت آغـــاز" نواخته خواهد شد اگر "مــا" باشند و بمانند…
نگارنده: حسین خرمی
وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان
ثبت ديدگاه