در چهارچوب هفته بیست و سوم لیگ دسته یک کشور جام آزادگان، از ساعت ۱۷:۳۰ روز سه‌شنبه هفتم اسفند ماه سال ۱۴۰۳ در ورزشگاه تختی شهر جم، داماش گیلان به مصاف پارس جنوبی‌ جم می‌رود.

به گزارش وارش اسپرت – رسانه هواداران داماش گیلان، داماشی‌ها در حالی به ایستگاه بیست و سوم لیگ وارد می‌شوند که هفته گذشته و در خانه توانستند در یک بازی اصطلاحا شش امتیازی، شهر راز شیراز را با نتیجه ۲ بر ۱ و با گل‌های رضا زاهدتبار و سپهر سیمان‌پور شکست دهند. پارس جنوبی جم هم دست به کار بزرگی زد و در مازندران مقابل شهرداری نوشهر با نتیجه ۳ بر ۰ پیروز شد.

بازی فردا سومین تقابل دو تیم در این فصل است؛ ابتدا در هفته ششم لیگ یک، سردار جنگل رشت میزبان دو تیم بود که در آن بازی داماش با هدایت حمید درخشان با نتیجه یک بر یک برابر پارس متوقف شد. حدود یک ماه بعد باز هم دو تیم در رشت به مصاف هم رفتند و این بازی نیز که در چهارچوب جام حذفی بود، در وقت‌های قانونی با نتیجه یک بر یک خاتمه یافت، اما در نهایت این تیم جنوبی بود که توانست در ضربات پنالتی لاجوردی‌های رشت را شکست داده و راهی مرحله بعد شود.

تغییرات جدول پس از این بازی

ققنوس‌‌‌های لاجوردی شهر باران با ۲۴ امتیاز در رده سیزدهم و زنبورهای شهر جم نیز با ۳۱ امتیاز در رتبه ششم جدول قرار دارند؛ هر دو تیم در صورت کسب پیروزی مقابل یکدیگر، در جایگاه جدولی خود باقی خواهند ماند اما در صورت شکست یا مساوی، این امکان برای پارس وجود دارد که با سقوطی آزاد تا رتبه یازدهم نزول پیدا کند. داماشی‌ها نیز در صورت عدم پیروزی برابر پارس و همچنین موفقیت شهر راز و مس سونگون برابر رقبایشان تا رتبه پانزدهم امکان سقوط را دارند.

 

دیگر نکات بازی

فردین نجفی که نیم فصل اول را در تیم داماش توپ زد و توانست ۲ گل را هم برای لاجوردی‌ها بزند، حالا در پارس جنوبی جم بازی می‌کند و حتما انگیزه‌های بالایی را برای گل زدن به تیم سابق خود دارد.

 

حرف پایانی

داماشی‌ها پس از پیروزی هفته قبل کمی به شرایط جدولی خود سر و سامان داده‌اند اما خوب می‌دانیم که هنوز راه زیادی تا پایان ماراتن لیگ یک مانده است و با توجه به بازی‌های سنگین آتی با تیم‌های بالای جدول، داماش باید در هر بازی برای کسب نتیجه با استراتژی مناسب و تمام توان به جنگ رقبایش برود؛ کسب امتیاز در بازی برابر پارس می‌تواند پلی باشد برای این شرایط و به حفظ روند مناسب لاجوردی‌‌ها جان ببخشد.

 

نگارنده: آریا حاجی پور