داریوش نصیری متولد تهران، فعال در امور ساخت و ساز در خطه ساحلی زیباکنار رشت؛ اسمی که در یکی دو سال اخیر در کنار نام داماش گیلان به یکی از ترندهای جامعه ورزشی گیلان تبدیل شده بود!
تشکیل و احیای تیم داماش با حضور سیامک فراهانی، افشین چاوشی و محمد مختاری و در ادامه انتخاب مدیرعامل سابق داماش به ظاهر می‌رفت که بارقه‌هایی از امید را بابت تشکیل ساختاری مناسب از افراد فوتبالی در قلب هواداران زنده کند.
اما شعارهایی نظیر ساخت کمپ، خرید امتیاز لیگ‌های بالاتر و درآمدزایی از طریق برند داماش برای هواداران سینه سوخته داماش حکایت از سرنوشتی آشنا از تجارب گذشتگان داشت و در ادامه زمزمه حضور در لیگ گیلان و بعد از کش و قوس‌های فراوان حضور در زیرگروه لیگ سه، تسلیم در قبال مخالفت فدراسیون با نام داماش، جدایی سیامک فراهانی و تشکیل تیمی با بضاعت پایین مالی، زنگ خطر را برای آینده این‌گونه تیمداری به صدا در آورد!
پس از آن استعفای به یکباره اسماعیل شاد از مدیرعاملی داماش و جدایی محمد مختاری از جمع داماشی‌ها در حالی صورت گرفت که داماش خود را به سختی به مرحله دوم مسابقات رسانده بود اما اخبار درون تیمی حکایت از سرخ کردن صورت به زور سیلی، در اثر قطره‌چکانی بودن منابع مالی توسط مالک باشگاه داشت؛
فقدان مدیر و اشخاص فوتبالی در رأس باشگاه آغازگر تصمیم‌گیری‌های غلط مالک و در ادامه ورود افرادی به باشگاه شد که چندان محبوبیتی بین هواداران نداشتند. داماش در حالی در پایان نیم فصل اول در رده دوم جدول قرار گرفت که اکثر تیم‌های مدعی در تعطیلات نیم‌فصل با جذب بازیکنان لیگ یکی و لیگ دویی شاکله تیمی خود را تقویت کردند اما اوج هنرنمایی باشگاه جذب مدافع از لیگ گیلان بود و دریغ از پوشش نقطه ضعف در خط پیکان حمله!
لجبازی و خساست در مذاکره با سیامک فراهانی در ابتدای فصل برای داریوش نصیری مالک باشگاه تجربه نشد! در ادامه هم داریوش نصیری در مذاکره با علی نظرمحمدی هم دست از لجبازی و خساست بر نداشت تا در ادامه مسابقات نیز این مربی (که اگرچه شاید حواشی خاص خود و منتقدانی در بین هواداران داشت، اما به لحاظ فنی و رفتاری او می‌توانست کمک خوبی برای داماش باشد) هم قید حضور در داماش را بزند.
شاید اگر نصیری کمی دست از لجاجت در تصمیم‌گیری‌ها و غرور کاذب در مذاکرات بر می‌داشت فراهانی در ابتدای فصل قید خانه را نمی‌زد و یا آنکه حداقل در برهه حساس فصل مربی با تجربه دیگری حاضر بود به داماش بیاید! حال این تصمیمات اشتباه و گارد در برابر نظرات دلسوزانه هواداران هم می‌تواند باعث تحمیل ضرر میلیاردی برای خود جناب مالک شود (در صورت عدم صعود) و هم آنکه هواداران رشتی یک سال دیگر هم رنگ خوشی را نبینند!
به هر روی، امیدواریم هرچه زودتر با پادرمیانی بزرگان و متولیان فوتبال و ورزش استان آینده فعالیت مالک باشگاه مشخص شود؛ البته که در صورت ادامه تیمداری می‌بایست رویه تیمداری توسط مالکیت باشگاه تغییر کند و یا آنکه با یک نامه این تیم مردمی را تحویل استان بدهد.
ثبت ديدگاه