فوتبال ساحلی در استان گیلان و به صورت تخصصی تر در شهرستان رودسر از پتانسیل بالایی برخوردار است و از گذشته به عنوان مهد فوتبال ساحلی ایران قلمداد می کنند.
در سفری که اخیرا به شرق گیلان داشتیم، مهمان یکی از مفاخر ورزش گیلان بودیم و از قضا دلِ پری از مسئولین استان داشت.
محمد احمدزاده در چهارم آذر 1365 در روستای سوختکیش از توابع شهرستان رودسر چشم به دنیا گشود و بعد از گذشت 34 سال اعتقاد دارد به سقف آرزوی های ورزشی اش دست یافته است. در ادامه مصاحبه تفصیلی وارش اسپرت با کاپیتان تیم ملی فوتبال ساحلی ایران را مشاهده می کنید…

 

Varesh-Sport: چگونه به فوتبال ساحلی علاقه مند شدی؟
من ابتدا در دوران نوجوانی و جوانی در سطح مسابقات استانی، فوتبال چمنی بازی می کردم. سپس در سال 1384 به تیم ملی امید فوتسال دعوت شدم که دو سال در عضویت تیم ملی امید فوتسال هم بودم.

در نهایت با توجه به پتانسیل بالای استان گیلان و شهرستان رودسر در فوتبال ساحلی، فعالیت ورزشی ام را در فوتبال ساحلی ادامه دادم.

 

Varesh-Sport: به صورت مختصر افتخارات پرشمار ورزشی خودتان را برای بازدیدکنندگان وارش اسپرت بگویید…
14 سال عضو تیم ملی فوتبال ساحلی ایران هستم، چندین بار قهرمانی مسابقات آسیایی، المپیک آسیایی و بین قاره ای را با تیم ملی کسب کردم و همچنین به همراه تیم ملی موفق به کسب سومی جام جهانی و المپیک جهانی فوتبال ساحلی هم شدم.
چندین بار آقای گل مسابقات آسیایی و بین قاره ای، بهترین بازیکن مسابقات بین قاره ای، بهترین بازیکن جام جهانی 2017 و سومین گلزن جام جهانی شدم. همچنین هشت سال متوالی است که کاندیدای برترین های بازیکن سال دنیا هستم.

 

Varesh-Sport: به عنوان یک ورزشکار پرافتخار گیلان،  آیا در سطح استان و شهرستان تقدیری صورت گرفته است که در شان خیل عظیم این افتخارات کسب شده باشد؟
اوایل فکر می کردم که کسب چنین افتخاراتی برای ورزش گیلان از اهمیت بالایی نزد مسئولین استانی برخوردار باشد، اما به مرور متوجه شدم که برای مسئولین هیچ ارزشی ندارد و اکنون این بی توجهی ها برایم عادی شده است و کنار آمده ام که نباید انتظاری از مسئولین بالارتبه کشور و استانی داشته باشم.
چون این بی اهمیتی مسئولین به کسب افتخارات ورزشکاران گیلانی به اپدیمی در استان مان تبدیل شده است و این مشکل در استان گیلان بیش از هر استان دیگری به چشم می آید که تاسف برانگیز است. برای مثال در استان همسایه (مازندران) برای پیمان حسینی دروازه بان تیم ملی کلی امکانات، پاداش، شغل و … در نظر گرفتند اما در استان گیلان علاوه بر اینکه حمایتی نمی کنند بلکه بی احترامی هم صورت می گیرد!
به عنوان یک ورزشکار گیلانی بعد از چهارده سال عضویت در تیم ملی فوتبال ساحلی ایران به این نتیجه رسیدم که برای مسئولین استان گیلان هیچ اهمیتی ندارد که احمدزاده ها باشند و برای این استان افتخار آفرینی کنند!

 

Varesh-Sport: در حالی که در گذشته شاهد سه نماینده از شهرستان های رودسر، رشت و انزلی در سطح نخست فوتبال ساحلی کشور بودیم اما اخیرا دو تیم منحل شدند یا مثل نماینده رودسر به سختی امرار معاش می کنند. در این مورد چه نظری داری؟
به کم لطفی مسئولین استان نسبت به ورزش بر می گردد و این یک مشکل بزرگ است که در چند سال اخیر در حال افزایش بوده است.
جالب است بدانید که ما در سال 85 هشت ملی پوش گیلانی داشتیم و تیم ملی کاملا گیلانی بود. تمام ایران می داند که رودسر و گیلان مهد فوتبال ساحلی کشور است. اما واقعیتی را باید قبول کنیم که دست اندرکاران فوتبال ساحلی کشور هیچ وقت روی تیمی مثل شاهین رودسر سرمایه گذاری نمی کنند که در میانه جدول حضور دارد یا تیم لسمان که واقعا تیم خوبی بود که با بضاعت بچه های همان منطقه همیشه در سطح نخست فوتبال ساحلی کشور بود اما اکنون هیچ نامی از لسمان در فوتبال ساحلی وجود ندارد. همچنین قوی سپیدی که چند سالی برای تیمداری هزینه میلیاردی کرد اما اکنون منحل شده است. منطقه آزاد استادیومی در حد استانداردهای جهانی دارد اما تاسف برانگیز است در آن منطقه دیگر تیم فوتبال ساحلی فعالیت ندارد تا در جهت کشف استعداد و پیشرفت این ورزش محبوب مردم گیلان بهره برداری شود.
مورد دیگر آنکه ما علاوه بر فوتبال ساحلی، در فوتبال چمنی استان مان هم در آرزوی لیگ برتر هستیم!

 

Varesh-Sport: به عنوان یک رودسری شرایط تیم فوتبال ساحلی شاهین را چگونه ارزیابی می کنی؟
شاهین رودسر هم تنها به پشتوانه دلسوزی های مهندس زالفی در حال امرار معاش است و مطمئنم اگر ایشان هم دست از حمایت از این تیم بردارد قطعا کسی حاضر به تیمداری در این شرایط اقتصادی جامعه نخواهد بود. فکر کنم اولین بار باشد که یک تیم ورزشی از گیلان موفق به حضور در مسابقات جهانی شده که این افتخار توسط آقای زالفی و با هزینه شخصی صورت گرفته است اما از طرفی دیگر هم فکر کنم مسئولین از حذف تیم های گیلانی خوشحال می شوند و بدشان نمی آید تا شاهین رودسر هم نظیر لسمان و قوی سپید حذف شود و همین یک نماینده هم استان گیلان در لیگ برتر فوتبال ساحلی نداشته باشد!

 

Varesh-Sport: در خصوص مسابقات جام باشگاه های جهان توضیحی بدهید که اخیرا در ترکیه برگزار شد و شاهین رودسر به عنوان نماینده گیلان و ایران نتایج تحسین برانگیزی هم کسب کرد…
من به عنوان یار کمکی تیم شهرم را در این مسابقات همراهی می کردم. سطح تیم های شرکت کننده بالا بود برای مثال تیم لوانته که برای سومی یا چهارمی با آن بازی کردیم، 9 تا ملی پوش تیم ملی اسپانیا را در اختیار داشت که در جام جهانی اخیر حضور داشتند که با این حال از روی بدشانسی و در ضربات پنالتی نتیجه را واگذار کردیم اما در جریان بازی کاملا سوار بازی بودیم و این بیانگر این است که با کمی توجه و سرمایه گذاری فوتبال ساحلی بازهای گیلانی توانایی این را دارند که قهرمانی ایران را برای استان مان به ارمغان بیاورند.
اما اکنون به دلیل شرایط موجود تمام بازیکنان مطرح گیلان بر خلاف میل باطنی ناچار به فعالیت در خارج از استان هستند.

 

Varesh-Sport: آیا بعد از بازگشت از مسابقات جام باشگاه های جهان استقبالی از تیم شاهین رودسر صورت گرفت؟
هیچ حمایت یا استقبالی از هیچ مسئولی صورت نگرفت و فکر کنم حتی از حضور نماینده گیلان در تورنمنت به این مهمی اطلاع نداشتند و البته برای ما هم عادی شده است.
پیش از این هم بعد از کسب قهرمانی های متعدد در مسابقات آسیایی و بین قاره ای که آقای گل مسابقات می شدم یا کاپیتان تیم ملی بودم، از هیات فوتبال استان گیلان حتی تماس هم نمی گرفتند!

 

Varesh-Sport: مسابقات تیم های فوتبال چمنی گیلان را هم دنبال می کنید؟ یا آنکه به تیم های تهرانی(پرسپولیس یا استقلال) دلبستگی دارید؟
شاید این دو تیم تهرانی با هم بازی کنند من به پرسپولیس تمایل داشته باشم اما واقعیتش این است که به عنوان یک ورزشکار گیلانی به تیم های استانم تعصب خاصی دارم و چه ملوان باشد چه داماش یا سپیدرود همه را به یک اندازه دوست دارم و در همه حال آرزوی موفقیت برای این تیم ها دارم. چون می دانم با چه مشقت و شرایطی تلاش می کنند تا برای این استان افتخار آفرینی کنم.
فینال جام حذفی گذشته از بازی هایی بود که فرصت کردم نگاه کنم و با تمام وجود طرفدار نماینده گیلان بودم و با تمام مسائلی که در حاشیه بازی فینال پیش آمده بود اما عملکرد داماش به عنوان یک تیم بی ادعای شهرستانی به نحوی بود که تمام کشور متوجه شد این تیم مستحق باخت نبود. اما باید واقعیتی را قبول کنیم وقتی پرسپولیس یا استقلال با یک تیم شهرستانی نظیر داماش یا ملوان یا سپیدرود بازی دارند معمولا در تصمیم گیری های کلان و کشوری تمایل به سمت پرسپولیس و استقلال است!

فوتبال در گیلان چه از نوع چمنی و چه از نوع ساحلی محبوبیت زیادی بین مردم دارد و این امر بیانگر وابستگی تیم های گیلانی به هوادارانش است که در دورترین نقاط تیم های محبوب شان را تنها نمی گذارند. علاوه بر رشت و انزلی که در فوتبال چمنی هواداران متعصبی را به استادیوم می کشند در رودسر هم همیشه مسابقات تیم ساحلی شاهین رودسر با حمایت پرشور فوتبال دوستان شهرستان همراه بوده است که باید برای مسئولین استان ما در جهت گسترش فرهنگ ورزش یک پتانسیل و فرصت شناخته شود نه آنکه مثل یک تهدید به آن بنگرند!

 

Varesh-Sport: چند سوال یک کلمه ای می پرسیم که در یک جمله پاسخ بدهید:

*دریا: با این عشق بزرگ شدم
*فوتبال ساحلی: در نبودش زندگی ام به پایان می رسد
*رودسر: در حد توانم هرکاری برای زادگاهم انجام می دهم
*گیلان: با وجود برخی دلخوری ها، سعی کردم همیشه پرچم استانم را همه جا بالا نگهدارم
*رشت و انزلی: هر دو شهر را به یک اندازه دوست دارم
*محمد احمدزاده: امیدوارم احمدزاده های دیگر هم در گیلان پرورش یابند.
*مربیگری: علاقه مندم؛ تا به این بهانه هم در فوتبال ساحلی حضور داشته باشم
*کاپیتان: مسئولیت سنگین یک بازیکن حتی فراتر از مربیگری
*سقف آرزوها: در افتخارات فردی به سقف آرزوهایم رسیدم، اما آرزو دارم این مشکلات موجود برای ورزشکاران برطرف شود.

 

Varesh-Sport: حرف پایانی به زبان گیلکی و لهجه شرق گیلانی…
از مسئولینِ جا خَنَم از خواب ویریزید؛ اَمان که دُنیم که شمرا به خواب بِزَیید… دو تا حرکت بوکونید برای جوانان استان که با پتاسیل و انگیزه تلاش کودندرید… شمرا به خدا از خواب ویریزید!

 

مصاحبه: مازیار اصغرزاده – مهرداد ثابت

www.Varesh-Sport.com

وارش اسپرت – پایگاه خبری و تحلیلی ورزش گیلان