وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان: ما وارثیم . . . وارث مردانی که در شب های ظلمت این خاک از جان خود برای آزادی این سرزمین دریغ نکردند.
ما از همان نسل زخم خورده ای هستیم که در قلب جنگلهای انبوه گیلان خواب را به چشم نامحرمان این خاک به کابوس تبدیل کردند .
ما اینجاییم ! هر هفته ، هر روز ، هر لحظه، ما به بهانه نام " داماش گیلان " به یاد می آوریم مردی را که مظلومانه سرش را بریدند اما صدایش را هرگز و این صدا هنوز اینجا زنده است ، چرا که وارثان همان نسل ، آنان که در هجوم هزار رنگ و نیرنگ قرار دارند با فریاد نام همان مرد عشق به ذره ذره وطن را فریاد می کنند… همانها که اینروزها یک لحظه خواب راحت ندارند چرا که می بینند بهانه با هم بودنشان را آسان از دست می دهند ! همان بهانه ای که با پیروزیش به مانند سربازان به احترام در برابر تصویر میرزای مظلوم می ایستادند. همان بهانه ای که به آنها یادآوری کرد که آنها فرزندان مردانی هستند که سر به راه دین و این خاک نهادند .
وچه تلخ که مدتهاست این بهانه عاشق بودن را گویی همه رها کرده اند ! همانها که خود را خادم فرزندان میرزا در این خطه می دانند اما گویی منتظرند با بریده شدن سر این فرزند میرزا ، نفسی به راحتی بکشند تا نیبنند جوانی را که بوسه بر پرچم این تیم می نهد ، تا نبینند اشکهایی را که هیچ پناهی جز پرچم فشرده شده بر دستان ندارد ! تا روزی از آنها نپرسند ، مگر شما خادم این نسل نبودید که اینگونه بی پناه رهایشان کردید ؟!
و نمی خواهند باور کنند، نسلی را که با همین تیم میرزایش را شناخت ، خاکش و عشق به سرزمینش !
نسلی که خود را وارث مردی می داند که یک روز ، آنان که این خاک را به تاراج بردند سرش را برای عبرت در همین شهر به نمایش گذاشتند . . . و چه دلهایی از این نسل خواهد شکست اگر این قصه به گونه ای دیگر تکرار شود .
قراربود داماش برای جوانان این شهر نشاط را به ارمغان آورد ، اما شرایط به گونه ای در حال پیشروی است که گویا قرار است تاریخ دوباره رقم بخورد.
وابسنگی مردم دیار گیل و دیلم به داماش در این سه سال تا حدی فزونی یافته است که اکنون با هر باخت آن یک شهر در غم و اندوه فرو می رود و با برد آن هم نشاط بر پیکر جامعه تزریق می شود.
نشاطی که مدت هاست از جوانان این شهر روی برگردانده است و کابوس سقوط به دسته یک هم به مانند بختک بالای سرشان در حال جولان دادن است و قصد دل کندن هم ندارد!
اگر بخواهیم دلایل وابستگی و دل نگرانی زیاد جوانان این شهر را کنکاش کنیم ، مسلما به عدم وجود تفریحات متنوع در سطح جامعه می نگریم ، اما عشق به داماش برای رشتی ها از یک تفریح سالم هم سبقت گرفته و به فریاد هویت خواهی یک نسل تبدیل شده است ، نسلی که سال هاست زیر آماج توهین های فرهنگی است.
این نسل انتظار زیادی ندارند ، بلکه فقط خواهان نگاه محبت آمیز مسئولان مربوطه و البته در حیطه ی قانون به تیم محبوب قلب های دو میلیون و نیم گیلانی می باشند.
داماش حاصل اشک ها ، حرص خوردن ها و حنجره ها ی گرفته ماست ، داماش مترادف غیرت و شرافت بازیکنان ماست و داماش ثمره ی جنگیدن سربازانش با بدخواهان ماست.
****
ای داماش ، عزیزتر از جانم …
ما از ابتدا هم انتظار آسیایی شدن نداشتیم ، چون برای ما از غیرت و ابروی خود مایه گذاشتید…
ای داماشم ، برای ما افتخاری از این بالاتر نیست که از نسل میرزا هستی ، چون اگر غیر از این بود به راحتی تسلیم گرداب مشکلات سه ساله می شدی…
هنوز هم امیدواریم ، امیدوار به فرا رسیدن بهاری که قرار است بعد از این زمستان سه ساله ، کابوس ها را از پیکر فوتبال رشت دور کند.
فوتبال شهری که روزگاری مردمانش پرچمدار نهضت مشروطه بودند و چند صباحی بعد سردمدار نهضت جنگل شدند و غرور آفرینی های جوانانش در جنگ تحمیلی و … فراموش ناشدنی می باشد.
مردم این شهر از آن روز می هراسند که مبادا تنها دلخوشی مشترک شان را هم به مانند میرزا ، غریبانه از دست بدهند!
مجید محمدی – مازیار اصغرزاده
وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان
ثبت ديدگاه