نظیف کار : داماش مثل خانواده ام است | برای بازی در عضدی لحظه شماری می کنم

 
varesh-sport.com: خود شما چند بار سابقه صعود به لیگ برتر را دارید؟
سه بار به همراه داماش و پگاه به لیگ برتر صعود کردم  و دو بار هم با مس کرمان و تیم پگاه تا پلی آف آمدم.
 
varesh-sport.com: این هفته قرار است با تیم شهرت دیدار داشته باشی. چه حسی داری؟
خوشحالم از اینکه بعد از دو فصل قرار است در استادیوم و هواداران تیم شهر خودم بازی کنم. از هفته پنجم ششم به فکر این بازی بودم و برای این روز که در عضدی بازی کنم، لحظه شماری می کردم. از سویی دیگر واقعا سخت است در مقابل هواداران و تیمی قرار بگیرید که 12 سال برای آن تیم بازی کرده اید اما من تعهدی به باشگاه خونه به خونه دارم و بازیکن این تیم هستم؛ بنابراین روز سه شنبه تمام سعی ام را به کار می گیرم و با تمام وجودم برای این تیم بازی کنم.
 

 
varesh-sport.com: وضعیت داماش را پیگیری می کنید؟
بله. می توان گفت که هر روز از سایت ها، اینستاگرام و خود بازیکنان شرایط تیم را جویا می شوم. خیلی متاسفم که شرایط تیم کماکان به این شکل است.
 
varesh-sport.com: با این وضعیتی که وجود دارد، چه آینده ای را برای داماش متصور هستید؟!
شرایط لیگ امسال بسیار سخت است و امسال تیم های خیلی خوبی را در لیگ یک داریم. این فصل 38 بازی داریم و چه تیمی که بخواهد صعود کند و چه آن تیمی که بخواهد در لیگ بماند، باید از هر لحاظ شرایط خوبی را داشته باشد.
متاسفانه شرایط داماش الان اصلا خوب نیست. هر بار که من از طریق بازیکنان جویا می شوم یا اخبار تیم را دنبال می کنم، می بینم که وضعیت اصلا مناسب نیست و حتی برای یک مسافرت هم دچار مشکل هستند.
داماشی که تیم های بزرگی مثل استقلال، پرسپولیس و سپاهان و… وقتی که می خواستند به رشت بیایند از آن می ترسیدند، الان شرایط برایش به گونه ای رقم خورده است که متاسفانه بسیاری از تیم ها روی آن حساب باز نمی کنند و این واقعا یک نقطه منفی و ناراحت کننده است.
وقتی بعضی از بازیکنان نفت آبادان با من تماس گرفتند و گفتند تیم داماش خیلی ضعیف کار می کند، نمی دانید چقدر ناراحت شدم. امیدوارم که حداقل در نیم فصل دوم یک نفری پیدا شود که بیاید و این تیم را نجات دهد و به فکر تیم باشد. امیدوارم از تماشاگران خوب داماش تا بازیکنان و مسئولین همه دست به دست هم بدهند تا داماش دوباره به روزهای اوجش برگردد.
 
varesh-sport.com: در آن دوازده سالی که در رشت بازی میکردی، به یاد داری که تیم ما در لیگ یک چنین شرایط داشته باشد؟!
اصلا؛ اگر آن سال هایی که داماش در لیگ یک بود را بررسی کنید، می بینید که همیشه تیم جز مدعیان بود. یعنی اگر دو تیم قرار بود صعود کند، همه تیم ها روی داماش و یا همان پگاه به عنوان تیم اول حساب باز می کردند و فکرشان بیشتر معطوف به جایگاه دوم بود اما الان متاسفانه…
به جان بچه ام خیلی پیگیر داماش هستم و این خبرهایی که می شنوم واقعا ناراحتم می کند. همه ی تیم ها آرزو دارند چنین هوادارهایی داشته باشند و همانطور که گفتم، هر تیمی به رشت می آمد واقعا با یک وحشتی پا به عضدی می گذاشت. من نذر می کنم برای نیم فصل دوم حداقل این تیم مشکلاتش برطرف شود.
 
varesh-sport.com: در ابتدای فصل وضعیتی پیش آمد که بین دو تیم خونه به خونه و داماش مانده بودی. حتی تا بازی ابتدایی فصل هم با داماش تمرین کردی… الان با شرایطی که رقم خورد از این وضعیت خوشحالی یا ناراحت؟
ببینید بحث خوشحالی و ناراحتی نیست؛ من همان اول فصل با تیم خونه به خونه و تیم مس کرمان صحبت کرده بودم، ولی امسال سالی بود که دوست داشتم برای تیم شهر خودم بازی کنم، اما حالا قسمت نشد و من هم این مسئله را پذیرفتم.
 
varesh-sport.com: منظورم از سوال قبلی این بود که خوب از یک لحاظ امسال نیاز به حضورت برای داماش بیش از پیش احساس می شد و از طرفی دیگر هم در خونه به خونه، شرایطت فوق العاده خوب است و از این وضعیت چه حسی داری…
از اینکه امسال شرایط خوبی را دارم، خوشحال هستم اما الان فکر کردن به موارد دیگر فایده ای ندارد. الان من تمام تمرکزم را گذاشته ام که به تعهد اخلاقی ام به خونه به خونه درست عمل کنم و تا روزی هم که در اینجا هستم، با تمام وجودم برای آن بازی می کنم چون بازیکن این تیم هستم و از اینجا تمام خرج زندگی ام تامین می شود. تا الان هم در هر تیمی بوده ام، چه آن سالی که با نساجی آمدم مقابل داماش بازی کردم و چه سال قبل که مس کرمان بودم، همیشه سعی کرده ام با تمام وجودم برای تیمم بازی کنم.
 
varesh-sport.com: در بابل هم پنالتی زن اول و ایستگاهی زن هستی؟
بله…
 
varesh-sport.com: برای داماش هم خدای نکرده ایستگاهی کنار گذاشته ای؟
(با خنده) هر چه که خدا بخواهد همان می شود.
مسلما اگر گلی هم به ثمر برسانم خوشحالی نمی کنم. داماش تیمی است که 12 سال با آن زندگی کرده ام و خاطرات خوبی را در کنار این تیم و وهوادارانش دارم و فوتبالم را مدیون مردم رشت و شهر رشت هستم. داماش مثل خانواده من است و وقتی من ببینم خانواده ام ناراحت می شوند، مگر می توانم از این ناراحتی خوشحال باشم و خوشحالی کنم؟ اما باز هم می گویم که مسلما با تمام وجودم بازی می کنم.
 

 
varesh-sport.com: در صفحه اینستاگرامت هم که گاهی عکس هایت با لباس داماش را میگذاری…
همانطور که گفتم داماش مثل خانواده ام است، با این تیم خنده ها و گریه های بسیاری را داشته ام . خیلی خودم را کنترل می کنم که یه وقت برای مردم مازندران حساسیت ایجاد نکنم، چون به هر حال اینجا از من انتظار دارند، اما باور کنید بعضی وقت ها که به عکس های گذشته نگاه میکنم بغض می کنم و حتی گریه ام می گیرد.
انشالله در آینده شرایط به شکلی شود که ما و تمام بازیکنانی که دور مانده ایم، دوباره برگردیم و بتوانیم به شهرمان خدمت کنیم. و انشالله روزی برسد که مثل قدیم تیم هایی مثل پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تیم های بزرگ … که واقعا از به قول هواداران جهنم سبز عضدی می ترسیدند در رشت زمین گیر باشند. امیدوارم و امیدوارم داماش دوباره به آن جایگاهی که جایگاه بالایی است در سطح اول فوتبال ایران برسد.
 
varesh-sport.com: چندین بازی را که دنبال کردیم دیدیدم که بازوبند بسته ای. آنجا کاپیتان اول هستی؟!
بله الان کاپیتان تیم هستم. در واقع بازوبند را هادی شکوری می بست، اما الان چند بازی است که به تشخیص سرمربی ایشان بازی نمی کند و 6-7 بازی است که کاپیتان من هستم.
 
varesh-sport.com: حرف پایانی؟
جا دارد از شما تشکر کنم، از هواداران خوب داماش، از مردم خوب رشت که سال های خوبی را در کنار آن ها داشته ام. انشالله روز سه شنبه یک بازی خوب و جوانمردانه از سوی هر دو تیم داشته باشیم و انشالله هر تیمی که حقش بود و بهتر بازی کرد برنده میدان باشد.
برای بازی سه شنبه هم خوشحال هستم و هم ناراحت؛ اما فوتبال همین است…
 
 
مصاحبه : مهرداد ثابت – مازیار اصغرزاده
 
www.varesh-sport.com
منبع: وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان (دیار وارش)