وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان : عصر دوشنبه 12 تیرماه وبسایت رسمی باشگاه داماش نامه ای به نقل از امیر عابدینی مدیرعامل باشگاه داماش خطاب به هواداران داماش گیلان منتشر کرد که در ادامه خواهید خواند :
بسمه تعالی
" سخنی با یاران "
اعیاد شعبانیه بر همه خدمتگزاران صدیق مبارک باد
دیربازیست ورزش فوتبال جریانی زیبا و دلنشین را در استان گیلان به راه انداخته است که از جنس عشق و ایثاراست ؛
عشق از آن جهت که هزاران هزار جوان و نوجوان ، کودک و پیر گیلانی امروز با تیم داماش شهر باران زندگی می کنند ، از پیروزی هایش لذت می برند ودر شکست هایش خود را سهیم می دانند و ایثار از آن جهت که کانون این جریان یعنی دست اندرکاران تیم از بازیکن و کادر فنی تا مسئولان آن فقط با ازخودگذشتگی و فداکاری تیم را زنده نگه داشته اند .
شاید برخی از مسئولان با خواندن این سطور شانه بالا اندازند و بگویند خوب که چه ؟ اما این جریان عاشقانه بدون آنکه در استان هزینه ای برای مسئولان داشته باشد به عنوان یکی از بزرگترین هنجارهای اجتماعی در خدمت استان بوده است که اگر نبود ، معلوم نیست فقدانش تا چه مقدار هزینه از رهگذر افزایش ناهنجاری های اجتماعی ایجاد می کرد.
به ادامه مطلب مراجعه فرمائید
چه می گویم؟آیا کسی هست که بگوید دراین روزگار سخت که انواع دام های انحراف را درمسیر جوانان و نوجوانان ما گسترده اند برای بچه های رشتی،فومنی،ماسالی، صومعه سرائی، لوشانی، رودسری، لنگرودی و لاهیجانی چه کرده است ؟درکجای برنامه های ما تا کنون قرار گرفته اند جوانانی که در عرصه های ورزش، هنر، دانش و خرد زبانزد هستند و در دفاع مقدس کاری کردند کارستان؟صادقانه بررسی کنیم که در این مناطق امکانات ورزشی با استاندارد بالا ساخته ایم، سینما، تئاتر یا دانشگاهی در خورآنها به ارمغان آورده ایم؟
داماش گیلان که هیچ ربطی به موضوع امیر منصورآریا ندارد و باشگاهی مستقل بوده ، توانسته است جوانان بی شماری را ازاین خطه سرسبز به خود معطوف کند . بیش از یازده ماه است در بوق و کرنا کرده اند که این تیم زمین می خورد.
آنهایی که در انتخابات فدراسیون فوتبال به خواسته اشان نرسیدند، به صرف آنکه بنده مدیریت داماش را به عهده دارم تا آنجا پیش می روند که برنامه خرید این تیم و نجاتش از بحران مالی را مختل می کنند و با کمک فردی خاص از عوامل خود آنقدر می کوشند تا خریدار ، به جای داماش ملوان را بخرد. مبارک مردم عزیز انزلی باد. امیدوارم ملوان به سامان برسد.
اما داماش و هوادارن بی شمارش در بقیه استان هم ، زمین نخواهند خورد. استاندار و نمایندگان سابق و لاحق مجلس شورای اسلامی و اعضای شورای شهر همدردی کردند و وعده ها دادند اما به هر دلیلی کاری از دست هیچ کس بر نیامد.
هواداران عزیز داماش !
اکنون در حالی که تنهای تنها مانده ام، قصه بلدرچین و برزگر را به یاد می آورم. گویی باید نگران مزرعه زیبایمان باشیم که برزگر کمر به نابودی آن بسته است وهیچ چاره ای نداریم جز آنکه دست به زانوان خود زنیم و یاعلی گویان برخیزیم و این نگرانی را باخود تقسیم کنیم تا به مقصد برسیم.
" تیم فوتبال داماش گیلان " در " شهرباران " به حیات قدرتمند خود با شرف و غیرت ادامه می دهد، با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارد و به جای مسئولین دست خودرا به جانب درگاه احدیت دراز می کند، همو که تا کنون با الطاف و عنایت خود به دم این جریان عشق و ایثار دمیده است.
امیر عابدینی
ثبت ديدگاه