اعضای محترم هیئت مدیره شرکت هولدینگ امیر منصور آریا
با درود…
مدتهاست دلتنگیم و آشفته؛ مدتهاست خسته ایم و دلزده از بلاتکلیفی و این توالی زجرآور تکرار؛ مدتهاست نمی دانیم چرا در تعارف مراحمیم و مرهم، اما در خفا مزاحمیم و زخم! مدتهاست نظاره گر آب شدن تدریجی وجود تیم محبوب گیـلانیم و هرچه کلام و واژه در چله کمان فریادهامان می کنیم بی اثر است و بی ثمر که این هم از الطاف بی پایانیست که به فوتبال دوستان گیـلانی و رشتی شده و می شود و اگر عمری باقی باشد ، خواهد شد…
در حالی که قرار است دوره جدید لیگ دسته اول کشور با شرایطی بسیار دشوارتر و طاقت فرساتر از همیشه برگزار شود که به یقین مسایل و حمایتهای مدیریتی و مالی و معنوی برای موفقیت در آن حرف اول را خواهد زد، متاسفانه سرنوشت مبهم داماش، ساکنان وفادار و همیشگی "عضـدی پیر" را دلسوخته تر و نگران تر از همیشه نموده و رنج آورتر از همه این مسایل، انفعال سوال برانگیز آن اعضای محترم است که هواداران همیشه چشم انتظار حمایتهای آنان بوده اند و از شواهد امر پیداست که امروز باید همه آن امید ها به یأس تبدیل گردد!
همانگونه که می دانیم و می دانید، تسلسل واگذاری تیم از استقلال رشت به شهرداری و پگاه و سپس داماش شاید از برخی جهات خوشایند هواداران نبوده و نیست اما حداقل قضیه این بود که این واگذاریها به شرکتها و بخشهای خصوصی و یا سازمانها خود عاملی برای ادامه حیات این تیم مردمی و محبوب گردید. چیزی که شاید این روزها بیش از هر زمانی داماش به آن نیازمند است، همانگونه که در برخی تیمهای دیگر استان هم این امر صورت گرفت.
انتظار هواداران پرتعداد و متعصب دامـاش، از شما بزرگواران این است: در صورتی که به هر دلیلی تمایلی به تیمداری و احیای این تیم محبوب ندارید، با واگذاری آن به استان وضعیت تیم را مشخص نموده و هواداران را از این بلاتکلیفی آزار دهنده برهانید تا مالکان واقعی این تیم که همانا هواداران پر شور گیلانی هستند، بدانند چه کسانی باید پاسخگوی سوالاتشان و ابهامات موجود باشند. شاید و باشد که با تعاملی بهتر و سازنده تر بتوانند به ادامه حیات و سربلندی داماش امیدوار باشند.
یادمان نرود در تصمیم گیری های آتی باید به دور از هر گونه احساسات و با دوراندیشی کافی و با دیدی فراتر از یک تیم فوتبال به مسایل داماش گیلان پرداخت، چون این تیم در چند دهه فعالیت خود با تلنگرهای سازنده هویتی و یادآوری بزرگی های فرهنگی و افتخارات این خاک به نسل جوان، به گواه بسیاری به سمبل غرور و ایستادگی و مظهر اراده و عشق و دلبستگی به گیلان تبدیل گشته و این مهم برای همیشه در ذهن تاریخ ورزش این دیار ثبت و ضبط خواهد شد.
در پایان اطمینان داشته باشید، هیچ کدام از مردمان دیار میرزا، زحمات و قدمهایی که در جهت اعتلای نام گیلان و داماش برداشته می شود را فراموش نخواهند نمود؛ همانگونه که زحمات آن شرکت در این سالها از یاد و خاطره های گیله مردان و گیله زنان محو نخواهد گشت، اما اوضاع نابسامان و بلاتکلیفی آزار دهنده این تیم پرهوادار گیلانی این شائبه را در اذهان فوتبال دوستان ایجاد نموده باشد که با این منوال و احوال و شاید هم دلسردی و انفعال آن اعضای محترم ، واگذاری تیم به استان بهترین گزینه و نفع همه باشد…
پی نوشت: این متن در دو روز توسط حدود پانصد نفر از جمع هواداران امضا و تحویل شد.
از همکاران مان در رسانه های کشوری و استانی انتظار بازتاب چنین اخباری را داریم تا صدای هواداران سینه سوخته داماش شهرباران بهتر به گوش مسئولین مربوط برسد.
طومار هواداران داماش گیلان، نامه هواداران داماش، شرکت امیر منصور آریا، امیر عابدینی، سایت هواداران داماش گیلان، داماشی ها،
ثبت ديدگاه