والیبالمان با وجود هزینه گزافی که برای داماش در بر داشت نتوانست به جمع چهار تیم پایانی راه پیدا کند.از این رو در صدد بر آمدیم تا علت این امر را واکاوی نماییم.در این راستا سعی نمودیم به سراغ مرتضی شیاری کاپیتان و بازیکن فصول قبل داماش گیلان برویم تا عوامل ناکامی داماش را از زبان بازیکنی جویا شویم که بهترین والیبالیست سال 2000 آسیا و پر افتخارترین والیبالیست تاریخ گیلان میباشد.متن زیر برداشت های مرتضی شیاری از تیم والیبال داماش گیلان در این فصل و فراز و نشیب های آن می باشد.
چرا تیم داماش باخت؟!با آبروی والیبال گیلان و والیبالیستهای گیلان بازی شده است.وقتی که سال گذشته تیم داماش نتیجه قابل قبولی نگرفت و مقام چهارم را کسب نمود ، علت را نداشتن سالن مناسب و حاشیه هایی که گیلانی ها برای تیم بوجود آوردند عنوان نمودند.حال که امسال هیچ بازیکن گیلانی در تیم نبود و تمامی تمرینات تیم در بهترین سالن تهران یعنی خانه والیبال انجام می شد و نسبت به سال گذشته 2 بازیکن معروف دیگر نیز به این تیم تزریق شد چرا از سال پیش هم بدتر نتیجه گرفتند؟
دوست دارم بعد از یک سال سکوت مطالبی را عنوان کنم که شاید برای جامعه والیبال جالب و درس عبرتی باشد برای آیندگان.دوستان عزیر وقتی که من و امثال من تمامی مراحل والیبال را در بالاترین سطح ورزش طی میکنیم حکم همان دکتر یا فوق دکترا یا جراحی را دارد که در رشته خود استاد شده است.ما هم در والیبال بعد از 17 سال سابقه بازی حرفه ای ، فوق دکترای والیبال را داریم.بارها و بارها تمامی مسائل را به آقای عابدینی گفتم ولی نمی دانم چرا ایشان اصلا به حرفهای من توجه نمی کرد و فکر می کرد که هرچه مدیرانش می گویند درست است و حرف های من به کل دروغ است و از خود حرف می سازم.
شما به تمامی تیمهای شهرستانی توجه کنید،می بینید که حداقل 4 بازیکن بومی دارند.مدیر ، سرپرست ، مدیر فنی و کادر اصلی تیم همگی از همان استان هستند.اما در این تیم فقط تدارکات از این شهر بود و دو کمک مربی که یکی اصلا روی نیمکت هم نمینشست.اینها نشان دهنده چه چیزی جز باند بازی می باشد؟
تیم داماش با 4 لیبرو در مسابقات حاضر شد.کدام تیم 4 لیبرو دارد؟ آیا از روز اول به این فکر نیفتادید که امکان دارد بازیکن اصلی شما مصدوم شود؟ تیمی که مدعی قهرمانی است باید 12 بازیکن کامل داشته باشد.اگر اینطور نبود فدراسیون قانون را عوض می کرد و می گفت تیمها می توانند با 8 بازیکن در لیگ حاضر شوند.هنوز این آقایان مدعی نمی دانند که چرا می گویند یک تیم 12 نفر دارد و می توانند تا 16 نفر نیز بازیکن بگیرند و در هر بازی 12 نفر را لخت کنند.البته تقصیر زیادی هم ندارند چون حدود 20سال از والیبال دور بودند.امیدوارم این دوستان عزیز که بعد از 20 سال وارد والیبال شدند خودشان متوجه شوند که اینکاره نیستند و با احترام به جای قبلی خودشان برگردند تا دوباره از نو تیم داماش شکل بگیرد.
امیدوارم واقعیت برای آقای عابدینی روشن شده باشد و بدانند که هیچ بازیکنی به اندازه بازیکن بومی آن تیم با تعصب و با عرق بازی نخواهد کرد.چون این قانون است.یادم است وقتی از آقایان سوال کردند که چرا تیم بازیکن گیلانی ندارد در جواب گفتند که تیم حرفه ای است!در گیلان بازیکن مستعد نداریم.مثال رئال مادرید را زدند.فکر کنم این آقایان حتی ندانند که رئال مادرید را چطور می نویسند و در کجا قرار دارد.
سال قبل تیم با 6 بازیکن بومی مقام چهارم را کسب کرد.وقتی که تیم در دور رفت متحمل سه باخت شد گفتند تیم خسته است ، بازیکنان ملی پوش ما خسته اند و از لحاظ روحی روانی آماده نیستند.چهره واقعی داماش را در دور برگشت ببینید.دور برگشت وقتی شروع شد و دوباره متحمل سه باخت شدند گفتند قدرت واقعی داماش را در پی آف ببینید.گفتند ما بررسی کردیم که اگر سوم شویم و در پلی آف با کاله آمل بازی کنیم به نفع ماست.حال که در پلی آف در دو بازی مغلوب شدید و از دور مسابقات حذف شدید چهره واقعی داماش را در کجا باید ببینیم.نکند در کره ماه!
این حرفها همگی نشانه ضعف و ناکارآمدی آقایان بوده است. تیمی که میخواهد قهرمان شود باید همه افرادش قهرمان باشند نه فقط بازیکن.
این یک یادگاری از من به جامعه والیبال است تا آقایان بدانند که تیم قهرمان مدیر ، سرپرست ، مدیر فنی ، سرمربی ، کمک مربی ، آنالیزور ، بدنساز و … همه و همه باید شخصیت قهرمانی داشته باشند وگرنه عاقبت تیم داماش برایشان رقم خواهد خورد.
مرتضی شیاری
ثبت ديدگاه