ماههای پایانی فصل گذشته برای داماشی ها علاوه بر تکرار دلواپسیهای معمول فصول اخیر، یک داستان جدید هم داشت و آن هم تهدید به کسر امتیاز به دلیل شکایت و طلب محمود خرمزی مربی یک نیم فصل داماش؛ طلبی که عاقبت پرداخت شد اما تبعات زمان مورد مجادله پرداخت آن، حالا بعد از نزدیک به دو ماه از اتمام رقابتهای لیگ یک، با سکوت کر کننده در رشت و لابی لرهای بختیاری و خوزستان، همچنان به یک استرس برای هواداران داماش گیلان تبدیل شده است.
خبرها و شنیدهها حکایت از این دارد که مسجد سلیمانیها با نفوذ و لابیهای ورزشی، غیر ورزشی، سیاسی و… تمام تلاش و همت خود را به کار بستهاند تا با ادعای پرداخت خارج از زمانبندی مشخص و کسر امتیاز از داماش، نفت مسجدسلیمان را به جای لاجوردیپوشان شهر باران در لیگ یک حفظ کنند؛ در سوی مقابل، از درختهای هیرکانی گیلان صدا شنیده میشود اما از داماش، گیلان و مسئولین آن خیر!
مالک و مدیرعامل داماش که با توپی پر در میانه های فصل گذشته همچون یک ناجی وارد و آلام دل دلواپسان غرق شدن داماش بحران زده شده بودند، حالا هیچ صدایی از آنها شنیده نمیشود. هنوز برخی مطالبات اعضای فصل گذشته داماش باقی مانده است و در حالی که برای پرداخت بدهیهای فصول گذشته داماش نیز دو چک به فدراسیون داده شده بود (و اتفاقا مدیران داماش به درست معتقد بودند که بدهی خرمزی میبایست از چک اول وصول شده فدراسیون پرداخت میشده)، گفته میشود که چک دوم باشگاه برگشت خورده و شاید همین مسئله نیز به دستاویزی برای فدراسیون و رای فراقانونی آنها شود!
زمان به سرعت برق و باد میگذرد و باید پرسید که بالاخره چه زمانی قرار است به طور جد مسئولین فوتبال، ورزش و سپس سیاسی گیلان وارد عمل شوند و تا بار دیگر همچون ۶ سال قبل شاهد آن نباشیم که یک هنجار اجتماعی و تنها سمیه لیگ یکی فوتبال استان گیلان با سهل انگاری یا ساده اندیشی از دست برود.
هواداران داماش که دل نگران اخبار نقل و انتقالات تیمهای دیگر را میشوند که چگونه تا بن دندان خود را مسلح میکنند به این میاندیشند که نکند باز هم سرنوشت آنها را در چرخهای از تراژدی بی پایان گرفتار کرده است!ماههای پایانی فصل گذشته برای داماشی ها علاوه بر تکرار دلواپسیهای معمول فصول اخیر، یک داستان جدید هم داشت و آن هم تهدیدِ کسر امتیاز به دلیل شکایت و طلب محمود خرمزی مربی یک نیم فصل داماش؛ طلبی که عاقبت پرداخت شد اما تبعات زمان مورد مجادلهِ پرداخت آن، حالا بعد از نزدیک به دو ماه از اتمام رقابتهای لیگ یک، با سکوت کر کننده در رشت و لابی لرهای بختیاری و خوزستان، همچنان به یک استرس برای هواداران داماش گیلان تبدیل شده است.
خبرها و شنیدهها حکایت از این دارد که مسجد سلیمانیها با نفوذ و لابیهای ورزشی، غیر ورزشی، سیاسی و… تمام تلاش و همت خود را به کار بستهاند تا با ادعای پرداخت خارج از زمانبندی مشخص و کسر امتیاز از داماش، نفت مسجدسلیمان را به جای لاجوردیپوشان شهر باران در لیگ یک حفظ کنند؛ در سوی مقابل، از درختهای هیرکانیِ گیلان صدا شنیده میشود اما از داماش، گیلان و مسئولین آن خیر!
مالک و مدیرعامل داماش که با توپی پر در میانه های فصل گذشته همچون یک ناجی وارد و آلام دل دلواپسان غرق شدن داماش بحران زده شده بودند، حالا هیچ صدایی از آنها شنیده نمیشود. هنوز برخی مطالبات اعضای فصل گذشته داماش باقی مانده است و در حالی که برای پرداخت بدهیهای فصول گذشته داماش نیز دو چک به فدراسیون داده شده بود (و اتفاقا مدیران داماش به درست معتقد بودند که بدهی خرمزی میبایست از چک اول وصول شده فدراسیون پرداخت میشده)، گفته میشود که چک دوم باشگاه برگشت خورده و شاید همین مسئله نیز به دستاویز و مستمسکی برای فدراسیون و رای فراقانونی آنها شود!
زمان به سرعت برق و باد میگذرد و باید پرسید که بالاخره چه زمانی قرار است به طور جد مسئولین فوتبال، ورزش و سپس سیاسی گیلان وارد عمل شوند تا بار دیگر همچون ۵ سال قبل شاهد آن نباشیم که یک هنجار اجتماعی و تنها سمیه لیگ یکی فوتبال استان گیلان با سهل انگاری یا ساده اندیشی از دست برود.
هواداران داماش که دل نگران، اخبار نقل و انتقالات تیمهای دیگر را میشوند که چگونه تا بن دندان خود را مسلح میکنند به این میاندیشند که نکند باز هم سرنوشت آنها را در چرخهای از تراژدی بی پایان گرفتار کرده است!
ثبت ديدگاه