وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان: تنور لیگ برتر سیزدهم برای داماش شهر باران به بدترین نحو ممکن خاموش شد! تراژدی سقوط، برای تیمی که هوادارانش برخلاف اکثر تیم های فوتبال ایران مرد میدان بودند و همه جوره از محبوبشان حمایت کردند تا مسکنی باشند بر دردهایش؛ دردهایی که هر چه می گذشت بیشتر بی انتها می نمود…
و حالا آینده ای مبهم…! آینده ای که در آن حرف از انحلال یا انتقال داماش به شهری دیگر زده می شود و امروز تفکرات مضحک اما ظاهرا جدی انتقال امتیاز به تیم دیگر شهر رشت یعنی سپیدرود! در این مطلب در سه بخش به شایعات و واقعیات این روزهای فوتبال رشت و آینده داماش می پردازیم.
اول: چه شوخی بی مزه ای! هم نام "داماش" و هم ماندگاری در "گیلان" خط قرمز هواداران!
از آن روز که خسروی مالک هولدینگ و باشگاه داماش به خاطر اختلاس بازداشت و اموالش توقیف شد، سه سال می گذرد. از همان سال اول کابوس انحلال همچون جغدی شوم بر سر هوادارانی که با این تیم انس گرفته بودند سایه افکنده بود و کمتر کسی فکرش را می کرد که داماش بخواهد سه سال را در چنین شرایطی آن هم در لیگ برتر طی کند!
به ادامه مطلب مراجعه فرمائید
در این بین هیچ کس نمی تواند مدیریت عابدینی و ترفندهایی که او برای حفظ تیم به کار گرفت را انکار کند، اما این ترفندها هم در سال آخر بالاخره ته انداخت! دعواهای مدیریتی مدیرعامل داماش و مسئولین گیلانی که در این سه سال نتوانستند کمک آنچنانی داشته باشند و عدم حضور و نظارت مورد انتظار از عابدینی بر روی تیم در کنار بی پولی و حواشی بی شمارش سبب شد تا داماش بار دیگر سقوط به لیگ دسته اول را تجربه کند.
امروز عابدینی در جدیدترین اظهار نظر خود از انتقال داماش به تهران برای حفظ آن می گوید. وی در بخشی از مصاحبه های روزهای گذشته اش می گوید: "می‌خواهند به بهانه کمک به سپیدرود، داماش را به سرنوشت این تیم دچار کنند. می‌خواهم داماش را تهران بیاورم و زمانی که به لیگ برتر صعود کرد دوباره به رشت برگردانم تا در این فصل دور از چشم دشمنان باشیم. مردم رشت چوب عدم مدیریت مدیران استانی‌شان را می‌خورند."
برخلاف نظر برخی روزنامه نگاران و تحلیل نویسان، ساده لوحانه است که فکر کنیم عابدینی پس از 5 سال حضور در رشت از این مسئله که داماش را به دلیل موانع قانونی نمی توان از گیلان و رشت به استان و شهری دیگر انتقال داد بی خبر باشد. او خود می داند که برای جا به جایی تیم به اجازه استانداری، هیات فوتبال گیلان و… نیاز دارد و علاوه بر آن بندی در قرارداد انتقال امتیاز پگاه به داماش ثبت شده که طی آن امکان جا به جایی به استانی دیگر وجود ندارد؛ قرارداد و توافقی که خود او امضا کرد…! پس دلیل این مصاحبه ها چیست؟
شاید یکی از اهداف او از این مصاحبه ها تحریک مسئولین استانی برای کمک به تیم باشد که در این صورت باید به ایشان بگوییم، اگر چنین تهدیدهایی جواب می داد که تا الان جواب داده بود، پس معنی تکرار چیست؟ جز این است که با روح و روان هواداران دلسوخته داماش بازی می شود؟! جز نمک پاشیدن به زخم هوادارانی است که با وجود حمایت هایشان ذره ذره آب شدن تیمشان را در مقابل بی تفاوتی خیلی ها دیدند؟
شاید هم این مصاحبه ها به دلیل ناراحتی از شعارهای هفته آخر خطاب به ایشان است که در این صورت مسلما خود وی هم میداند این در ذات فوتبال ما نهادینه شده… پروین در پرسپولیس، قایقران در ملوان، حجازی در استقلال و… با آن افتخاراتشان در برهه ای مورد توهین و اعتراض هواداران قرار گرفتند؛ کسانی که امروز اسطوره شان می نامند!
نگارنده به هیچ وجه اینگونه شعارها رو تائید نمی کند، اما آقای عابدینی هم باید بدانند که خود ایشان با مصاحبه ها و برخی از رفتارهایشان باعث چنین شعارهایی شدند وگرنه این هواداران همان هایی بودند که در تمام این چند سال علی رغم تمام کمبودهایی که حس می کردند تمام قد پشت او ایستادند و شعار " ایران-آسیا-امیر عابدینی" سر دادند، همان هایی که از ایشان قول آسیایی شنیده بودند و امروز تیمشان به لیگ یک سقوط کرد!
دوم: این گوی و این میدان، امروز به فکر چاره ای برای داماش باشید!
در طول فصل زمزمه های بسیاری در خصوص مانع گذاری عابدینی برای جذب حامی مالی برای داماش از سوی برخی شنیده شد و در این بین عوامل برخی نیز در فضاهای مجازی و سکوها بر این قضیه دامن میزدند اما سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا حالا مسئولین استانی وارد عمل نمی شوند؟ حال که عابدینی میگوید می روم، رفتم و حتی در مصاحبه مورخ 27 فروردین 93 به صورت واضح اعلام کرد: "مسئولین استانی بیایند امضا کنند که هزینه های تیم را می دهند و من با قوه قضاییه صحبت می کنم که تیم را به آنها بدهند" … چرا تیم را از او تحویل نمی گیرند؟
مسئولانی که پس از سقوط داماش عنوان کردن قصد برخورد با عوامل سقوط این تیم را دارند آیا بهتر نیست که هر چه سریعتر به فکر چاره ای برای این تیم باشند؟ بهتر نیست به جای مصاحبه های تحریک آمیز و دعواهای شخصی خود با مدیرعامل اسبق داماش به فوتبال دوستان این دیار فکر کنند و تیم را از وی تحویل بگیرند و یا اسپانسری برای تیم محبوب گیلان پیدا کنند؟ آنانی که در مراسم معارفه خود از داماش به عنوان هویت جوانان شهرباران یاد می کند ، آیا این هویت باید به بهانه ی دعواهای شخصی مورد بی توجهی قرار بگیرد؟
روزها می گذرد،
فردا دیر است..امروز به فکر چاره ای برای داماش و هواداران پرشمارش باشید!
سوم: نابودی داماش به بهانه کمک به سپیدرود؟!
چند هفته پیش از قطعی شدن سقوط سپیدرود به لیگ دسته سوم کشور، شایعاتی از خرید سهمیه لیگ یکی برای این تیم شنیده می شد! شایعاتی که چند روز پس از سقوط این تیم در جلسه ای که ما بین اعضای هیات مدیره سپیدرود و تعداد از اعضای شورای شهر رشت و نماینده مجلس برگزار شد علنی شد و برآیند جلسه درخبرگزاری ها خرید امتیاز برای دیگر تیم شهر رشت در لیگ دسته اول عنوان شد!
اما باید پرسید سپیدرودی که در تامین هزینه های روزمره خود در لیگ دسته دوم کشور دچار مشکل شده بود و یکی از عوامل سقوط این تیم به لیگ پایین تر همین مسئله بوده است، چطور می خواهد هزینه حدود یک تا یک و نیم میلیاردی خرید امتیاز و چندمیلیاردی تیم داری در لیگ دسته اول رو بپردازد؟ علاوه بر آن آیا انتقال یک تیم از شهر و استانی دیگر به گیلان غیر از موافقت مسئولان تیم هدف به موافقت استانداری، اداره ورزش و جوانان آن استان و… نیازمند است و در این شرایط چطور با جدیت و قطعیت از حضور سپیدرود در لیگ یک صحبت به میان آورده می شود؟
از همان روزی که زمزمه های این مسئله شنیده می شد، برخی آن را تلاش برای رو در رو قراردادن هواداران دو تیم شهر رشت توصیف می کردند و اکنون با توجه به پاراگراف بالا شایعه عجیب انتقال امتیاز داماش به سپیدرود شنیده می شود!
شایعه ای که با توجه به سکوت این روزهای مسئولین در خصوص داماش در کنار فضاسازی های تعدادی انگشت شمار و البته معاند با سو استفاده از احساسات هواداران رشتی در فضاهای مجازی می رود که دیگر آنچنان رنگ و بوی شایعه نداشته باشد!
فوتبال دوستان رشتی به خوبی از دودستگی های آزار دهنده بین استقلال رشت و سپیدرود رشت آگاه هستند و اکنون با بهانه های عجیب مانند اینکه داماش هواداری ندارد و هوادار داماش همان هوادار سپیدرود است و … نمی توان چنین خیانتی را به فوتبال رشت روا داشت. نسل جوان شهرباران به این تیم وابسته است و افزایش حس ناسیونالیستی حاکم بر رشت را می توان تا حد زیادی مدیون داماش گیلان دانست… روزگاری که استقلال رشت و سپیدرود رشت تا حدودی به شعبه ای برای طرفداران قرمز و آبی پایتخت تبدیل شده بود، این پگاه و پس از آن داماش گیلان بود که آن تابوی غریب پرستی را شکست و شهرباران را در حول نام رشت و گیلان متحد و یکصدا کرد.
بحث انتقال امتیاز داماش به سپیدرود مطمئنا از سوی اکثریت هواداران سپیدرود نیز پذیرفته نیست و این مبحث تنها می تواند نقشه ای باشد که توسط بدخواهان داماش نوشته می شود؛ همان هایی که نام داماش و اتحاد حاکم بر فضای هوادارانش خاری در چشمان شان شده است!
ثبت ديدگاه