عادل فردوسی پور از فصل گذشته اصرار عجیبی دارد که القا کند امیر عابدینی در ترکیب فنی تیم داماش دخالت گسترده ای دارد و چندباری نیز با توجه به نزدیک بودن مدیر عامل به نیمکت یا صحبت کردن اطرافیان باشگاه با تلفن همراه به نوعی این موضوع را به قول خودش ثابت کرده یا بهتر است بگوییم در اذهان عمومی جا انداخته است .
دامنه این ادعا دیگر به حدی رسیده است که فردوسی پور عابدینی را مغز متفکر تیم داماش می خواند و حتی خوشحالی کردن بازیکنان در کنار مدیریت را نیز به این مسئله مرتبط می داند. امری که با توجه به آن موجب می شود تا به نوعی به وجهه مربی جوان داماش در نزد دیگران خدشه وارد شود.
افشین ناظمی سال هاست در فوتبال رشت به عنوان کاپیتان و مربی فعالیت کرده است. او در دوران بازی به دلیل تعصب زیاد ، شماره 5 و بازی در پست دفاع آخرو توانایی هدایت تیم را دارد و به نوعی شاید بتوان او را از این حیث با افشین پیروانی در دوران بازیگری مقایسه کرد.
متن کامل در ادامه مطلب
مشخص است که عادل فردوسی پور که اطلاعات خوبی نیز دارد، هرگز حتی یک بازی افشین ناظمی را هم به یاد نمی آورد، وگرنه حداقل اشاره ای هرچند کوچک به آن می کرد. ناظمی در زمان مربیگری به جرات می توان گفت که با بسیاری از مربیان خوب خارجی و داخلی که به گیلان آمده اند همکاری داشته ، در همه کلاس های مربیگری شرکت کرده و به خوبی از فضای فوتبال گیلان و فوتبال روز دنیا اطلاع دارد. از این منظر ناظمی از بسیاری از مربیان سنتی که حاضر به هیچ گونه همکاری با مربیان شاخص داخلی و خارجی نیستند و یا برای کسب اطلاعات روز فوتبال هیچ گونه تلاشی نمی کنند، بسیار جلوتر هست. این تصور که افشین ناظمی تمام و کمال در اختیار امیر عابدینی است بدون شک نمی تواند واقعیت را نشان بدهد و به نوعی کتمان ارزش های یک مربی جوان بومی است.
شاید اینجا لازم باشد چند سوال از آقای فردوسی پور بپرسیم… آیا عابدینی در همه تمرینات حضور دارد و تاکتیک تیمی را از دقیقه 1 تا 90 بیان می کند؟ آیا عابدینی در همه این تعویض هایی که منجر به تغییر نتیجه به نفع داماش شده دخالت داشته است ؟ (اگر این طور است چرا خود عابدینی مربی نمی شود) درخشش بازیکنان جوان مثل مسعود حسن زاده، روح الله سیف اللهی عملکرد امیر عابدینی محسوب می شود؟ آیا می توان با حضور از سکوها و گوشی موبایل همه تصمیات فنی را اجرا کرد؟ از همه این ها مهم تر اصلا چنین امری می تواند منجر به نتیجه بشود؟ آیا آقای فردوسی پور به این امر اذعان دارد که در فوتبال امروزی نمی توان از روی گوشی موبایل نتیجه گرفت و صبا و تراکتور را شکست داد؟ البته شکی نیست که امیر عابدینی در تصمیم گیری های فنی باشگاه دخالت می کند و این امر را خود سرمربی تیم هم تایید کرده است، اما این به معنای این نیست که باشگاه داماش را یک تنه مدیریت باشگاه می چرخاند و همه اعضای کادر فنی تنها مجری دستورات او هستند.
با توجه به شناختی که از عابدینی داریم، او اگر متوجه شود که مربی هیچ گونه کارائی ندارد به راحتی او را از کار برکنار می کند. اما این که حرف سال قبل خود را نقض می کند و مربی تیمش را بعد از 5 هفته نگه می دارد کاملا مشخص است که به دانش مربی خودش اذعان دارد. شاید مربی جوان داماش برای حفظ جایگاه خود مجبور باشد که بخشی از خواسته های مدیری را انجام دهد که با وجود نقدهای فراوان از عوامل اصلی حفظ داماش در لیگ برتر بوده و صد البته بر خلاف مدیران دیگر از دانش خوبی در امور فوتبالی برخورداراست اما این قضیه نمی تواند این مسئله را کتمان کند دخالت کردن مدیر عامل در امور فنی در فوتبال روز دنیا کاری غیر حرفه ای است.
مربیان بومی و زیادی در فوتبال ایران وارد شده اند که خیلی از آن ها مورد تقدیر آقای فردوسی پور قرار گرفته اند. غلامحسین پیروانی ورسول خطیبی مربیان مورد علاقه مجری نود هستند. محمد احمدزاده و هادی برگی زر هم بارها در برنامه نود حضور داشتند. سوال از آقای فردوسی پور این است که سطح اطلاعات کدام یک از این ها را بهتر از افشین ناظمی می داند؟ آیا محمد احمدزاده که قبل از هدایت تیم ملوان تنها به دستیاری بهمن صالح نیا بسنده کرده بود ، ولی در سال های اولیه با ملوان خوب نتیجه گرفت، به معنای این است که دانش بیشتری از سرمربی جوان داماش دارد که سال هاست با مربیان شاخص تری همکاری کرده است؟ آیا غلامحسین پیروانی که به لطف حضور دائم در برنامه نود به محبوبیت گسترده ای دست یافت و حتی از حاصل حضور مداوم در این برنامه، هدایت تیم ملی امید را هم برعهده گرفت به جز وجهه کاریزماتیک ازکدامین مشخصه بالاتری از افشین ناظمی برخوردار است که یکی کوبیده می شود و دیگری مورد تفقد قرار می گیرد؟ چگونه از نظر آقای فردوسی پور رسول خطیبی مربی بسیار خوبی معرفی می شود ، در حالی که به افشین ناظمی که می رسد او وابسته به دیگران شناخته می شود. در حالی که همین تیم خطیبی در تبریز بدون حضور عابدینی به راحتی از تیم داماش شکست خورد.
فردوسی پور قبل از این که این سوالات را جواب بدهد باید نگاه منفی خود را به مربی جوان داماش عوض کند. شاید اگر افشین ناظمی دارای لهجه تهرانی و کرمانی بود هرگز چنین با او برخورد نمی شد و یک مربی با دانش معرفی می شد . شاید افشین ناظمی نیز به مانند دیگران بایداهل جنجال و هیاهو و درگیری باشد تا پله های ترقی (!) را یکی یکی طی کرده و به عنوان یک مربی خوش ذوق و کاربلد شناخته بشود. افشین ناظمی هیچکدام از این ویژگی ها را دارا نیست. از همین منظر از نگاه جامعه ای که فردوسی پور می سازد مربی خوبی نیست. حالا هرچقدر نتیجه می خواهد بگیرد.
ثبت ديدگاه