وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان : «این داماشه منه، دوسش دارم خیلی زیاد… سه امتیاز بهش میاد…» این ترانه و شعارهایی نظیر این عصر جمعه دیگر در فضای ورزشگاه عضدی طنین‌انداز نخواهد شد. عصر آدینه سکوها و صندلی‌های سرد و خالی ورزشگاه پیر شهر رشت، سوز سرمای زمستان را بیش از پیش احساس خواهند کرد، چرا که از گرمی دم یاران همیشگی محروم خواهند بود.
فدراسیون فوتبال به فتوای کمیته انظباطی، هواداران داماش را از دیدن بازی خانگی محروم کرده است. در حالی که همین هفته پیش کمیته انضباطی به دلیل اتفاقات بازی داماش-پرسپولیس یک حکم تعلیقی یک جلسه‌ای برای داماش صادر کرد و در آن نوشت: اگر پس از این خطایی از سوی داماشی‌ها سر بزند این حکم اعمال می‌شود و همان‌طور که همگان دیدند در بازی با سایپا آب در دل کسی تکان نخورد اما باز هم در حالی که کمتر از 48ساعت به دیدار با سپاهان باقی مانده بود به ناگهان داماش رشت از سوی کمیته انضباطی به دلیل تخلفات بازی با استقلال به یک جلسه محرومیت از همراه داشتن هوادار محکوم شد!
درباره این حکم ابتدا باید اذعان داشت که ملاک باید رفتار تماشاگران از لحظه ابلاغ حکم باشد و حتی اگر بازی مورد اشاره فدراسیون را هم در نظر بگیریم به گواه دوست و دشمن علی‌رغم حضور بیش از 20هزار هوادار داماش و چند هزار طرفدار استقلال و باخت خانگی داماش، کاملا بدون حاشیه و درگیری انجام شد و به پایان رسید.
متن کامل در ادامه مطلب
اگر رئیس کمیته انضباطی یک بازی خانگی محرومیت برای هواداران داماش در نظر گرفته پس لابد باید برای افراد حاضر در ورزشگاه پوریای ولی تالش حکمی غیر از تیرباران صادر نمی‌کردند! اگر عرق تالشی بودن ایشان مانع از انجام این مهم می‌شود، پس لطفا نمایش تکراری و نخ‌نماشده آهنگر بلخی و مسگر شوشتری را در رشت روی سن نفرستند!
در اینکه تماشاگران در رشت گاهی اوقات حد میانه را نگه نمی‌دارند و اتفاقاتی را رقم می‌زنند که نه جای دفاع دارد و نه توجیه، بحثی نیست اما هرچه به آرشیو ذهن‌مان برمی‌گردیم این نوع حکم‌های تنبیهی نه مثمر به فایده بوده و نه بازدارنده. که تازه خیلی اوقات بیشتر آتش خشم و کین را در نزد هواداران شعله‌ورتر می‌سازد. اگر بازی‌های خانگی این فصل داماش را زیر ذره‌بین بگذاریم به جز اتفاقات ناخوشایند بازی با تراکتورسازی که به هیچ وجه مورد تایید عموم مردم رشت نبوده و البته خود ریشه در رفتارها و شانتاژهای هواداران و عوامل تیم مهمان داشت و زوم کردن روی یک بازیکن خاص در دیدار با پرسپولیس، در سایر دیدارهای خانگی رشتی‌ها مهمان‌نوازی خاص شمالی خود را به رخ جامعه فوتبال کشیدند.
اینکه تحمل شنیدن صدای داد و فریاد بازیکنان و مربیان دو تیم و عطسه ناظر بازی و بوق اتومبیل‌های در حال تردد خیابان مجاور، به جای هیاهو و هیجان و دم گرم هواداران، چقدر برای بینندگان تلویزیونی جذاب خواهد بود و با این نوع احکام چقدر به جذابیت‌ها و زیبایی‌های فوتبال کشورمان خواهیم افزود را باید دوستان صادرکننده حکم پاسخ دهند. اما آنچه اینجا باید گفت این است که: چرا هر کجا که کم می‌آوریم از تماشاگران مایه می‌گذاریم؟ اگر در حرف و سخنرانی‌هایمان بهترین هواداران فوتبال را در زمانی که به آنها نیازمندیم داریم، پس چرا میزان بیشترین محروم از دیدن بازی‌های خانگی را هم در دنیا ما داریم!؟
در فوتبالی که کمترین امکانات و سرویس را در اختیار هوادارانش قرار می‌دهیم، در فوتبالی که کبابش را بین دوستان تقسیم می‌کنیم و بویش نصیب تماشاگران می‌شود، آیا عدالت است که تنها دلخوشی باقیمانده یعنی دیدن بازی‌های خانگی را هم از آنها دریغ نماییم؟
دوستان کمیته انضباطی زمانی که به قصد گذراندن تعطیلات به کشورهای حوزه خلیج‌فارس سفر می‌کنند، بد نیست سری هم به ورزشگاه‌های آنها بزنند تا ببینند برای جذب همین تماشاگرانی که شما کمر همت بسته‌اید برای دفعشان، چه تلاشی می‌کنند و چقدر برنامه می‌ریزند و دست آخر خرما بر نخیل است و دست‌شان کوتاه.
قدر این گوهر را بدانید که اگر تماشاگر را از فوتبال بگیرند فوتبال می‌میرد و آن وقت دوستان کمیته انضباطی هم دیگر بیکار خواهند شد!
……هست از پس پرده گفت‌وگوی من و تو … چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من.
پژمان راهبر- سایت گل
ثبت ديدگاه