وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان:
عدالت در فوتبال! هر روز دریغ از دیروز…
در تاریخ پر فراز و نشیب بشری همواره "عدالت" ارزشی ستودنی بوده و از آن به عنوان یک حقیقت مطلق یاد شده؛ حقیقتی که در آن رنگ، نژاد، زبان، وضعیت اقتصادی و اجتماعی افراد عامل تفوق و برتری نبوده و تنها معیار آن "حق" است و "برابری" همه در قبال آنچه که استحقاقش را دارند ، حال چه این شایستگی و استحقاق در بعد هنجارها و تشویق باشد و یا ناهنجاری ها و تنبیه…
وقتی در امر ورزش که خود از عوامل تعالی روحی و جسمی جامعه است به مقوله عدالت می رسیم، احساس نیاز به حساسیت و ظرافت بیشتراز طرف عاملین و ضابطین این امر نمود بیشتری پیدا می کند چرا که با توجه به گستردگی فراگیری ورزش و بالاخص فوتبال و نفوذ آن در قشر پویا، فعال و از طرفی احساسی تر جامعه یعنی جوانان، هرگونه سهل انگاری و یا بی تفاوتی ، باعث لطمات جبران ناپذیر و هم چنین سلب اطمینان در قشر مخاطب می شود. جوانانی که با توجه به اقتضاعات دوران جوانیشان، با هرگونه تضییع حق و یا نگرفتن پاداش به موقع و به جا برای هنجارهایشان، روی آوردن به ناهنجاری برایشان ساده ترین راه تقابل می باشد…
متن کامل در ادامه مطلب
متاسفانه چند صباحی ست که در بالاترین مرجع انضباطی فدراسیون فوتبال، شاهد رفتارهای نامانوس و دوگانه با چاشنی سیاست یک بام و دوهوا هستیم و تفاوتهای فاحشی در اجرای عدالت، در قبال تیم های مختلف و هوادارانشان به وضوح دیده می شود که این امر نه تنها زیبنده نیست بلکه زمینه را در جهت بی تفاوتی تیمها و هوادارانشان در جهت سوق یافتن به امور فرهنگی و دوری از ناهنجاری، فراهم مینماید.
داماش گیلان ، تیمی با هواداران فراوان و پرشور در سراسر شمال کشور، مدتی است به ناحق سوژه اصلی کمیته انضباطی و عاملین آن در جهت اجرای قوانین و قدرتنمایی برخی فرصت طلبان ، قرار گرفته ، به نحوی که دیدن اسم "داماش" در اکثر احکام صادره از سوی این کمیته به امری بدیهی تبدیل گشته که این خود از نشانه های بارز عدم مدیریت درست و اصولی در زمینه تحقق عدالت در ورزش و فوتبال است و حتی افکار را به سمت و سوی این قضیه سوق می دهد که صدور این احکام و رفتارهای دوگانه، ناشی از تسویه حسابهای شخصی برخی آقایان با داماش و مدیران و هواداران آن است…آنها که آب و هوای همیشه بهاری گیلان و رشت طبعشان را لطیف میکند و در ورزشگاه هواداران را شایسته تشویق دانسته و پشت میزهایشان ، سزاوار تنبیه!
هوادار فوتبال فهم گیلانی و داماشی، همانها که روز و شبشان با محبت و عشق به تیم محبوب شهر و استانشان به هم پیوند می خورد… آنها که یادگاران اسطوره بزرگ و مجاهد جنگلهای سربه فلک کشیده گیلانند، هیچگاه ابایی از تحقق عدالت نداشته و ندارند بلکه آنچه این روزها دل هواداران فوتبال شهرباران را به دردآورده ، گزینشی عمل کردن کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال است؛ هواداران رشتی "برتری" در مقابل قانون را بر نمی تابند ، آنها "برابری" در قانون را خواستارند و این از ابتدایی ترین حقوق آنان در این فوتبال است.
چگونه است که در اکثر ورزشگاههای کشور، مردمان پاک و خونگرم شهر بارانهای نقره ای، آماج شدیدترین توهین ها قرار می گیرند و دریغ از کوچکترین عکس العملی از سوی مجریان عدالت فدراسیون امـــا کوچکترین و ابتدایی ترین لغزشی از سوی ساکنین "جهنم سبز عضدی" در زیر قویترین ذره بینها قرار میگیرد و به نحوی فرافکنی می گردد که گویی شهر بارانی ها از دیار دیگرند و شایسته جفا! آیا اگر نام تیم قرمز پایتخت ، داماش گیلان بود باز هم کمیته انضباطی این گونه و بدین سرعت شعبده نموده و بازیکن اخراجی را مورد محبت و نوازش و بخشش قرار میداد؟ آیا اینگونه رافت های برادرانه و رنگی! فقط شامل تیمهایی خاص می شود یا مصلحت و منفعت اندیشی هایی در کار است؟ آیا در این فلسفه ، منطق ، دستورالعمل ، وجدان و یا هر چیزی که مجریان انضباطی فوتبال بدان پایبندند، چیزی به عنوان تناسب تنبیه و تشویق وجود دارد؟ چرا چشمان قانون تنها توانایی رصد کوچکترین خطا از سوی داماش و هوادارانش را دارد و در دیدن امور فرهنگی انجام شده، تشویق تیم و مربیان حریف وبسیاری اعمال زیبا و بی نظیر صورت گرفته که شایسته تقدیر و تمجید از داماشی هاست ، دچار مشکل است؟ مشکلی که مدتهاست برای "شهربارانی ها" دیگر سهوی تلقی نشده و رنگ و بویی عامدانه به خود گرفته… مگر نه این است که " عدالت این تقاضا میکند کز خرمن قسمت … نیابد نان جو هرکس زبان گندمین دارد"…
در نهایت تاسف ، بسیار واضح است مادامی که شاهد تبعیض و دوگانگی رفتاری و اجرایی در فوتبال باشیم ، نه تنها حرکت و قدم مثبتی در پیشرفت اهداف فرهنگی بر نداشته ایم بلکه هر روز ، دریغ از دیروز…
نگارنده: حسین خرمی
وارش اسپرت دات کام، تارنمای هواداران داماش گیلان
ثبت ديدگاه