وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان : …در شرایطی که دوربین های تلویزیونی هم همواره نشان داده اند هیچ وقت جهت دوربین های خود را به سمت حمایت های پرشور گیلانی ها از داماش نمی برند، و در مقابل با مشاهده ی کوچکترین نارسایی در عملکرد سکوها، سعی در انعکاس همه جانبه ی آن خواهند داشت، دیگر مجالی برای تکرار اشتباهات گذشته توسط هیچ هوادار متعصبی باقی نمی ماند.
جهنم یا بهشت عضدی!
باز هم دل ها برای بهشت عضدی پرکشیده است…
نزدیک به دو ماه از آخرین حضورمان در ورزشگاه عضدی می گذرد و در این مدت نه استادیوم رشت آن شور و نشاط را به خود دیده و نه هواداران داماش توانسته اند جهنم عضدی را به رخ حریفان بکشند.
قصد مرور اتفاقات تلخ این مدت را نداریم، تنها به این نکته اشاره می کنیم که هواداران هرگز بدخواه تیم محبوبشان نبوده و نیستند …
متن کامل در ادامه مطلب
مسابقه با گهر زاگرس درود از دو جهت دارای اهمیت است. نکته اول این دیدار استقبال از هواداران درود است، درودی هایی که در بازی معروف پلی آف 89 و برای حمایت از تیم هم نام گیلانی خود به ورزشگاه آبادان رفته و رفتارهای دور از شان و زننده ی هواداران صنعت نفت را به بهای حمایت از داماش گیلان به جان خریدند و بدون شک اکنون در کنار همین رقابت ورزشی تنگاتنگ در لیگ ، بهترین زمان برای قدردانی از تماشاگران درود است ؛
نکته دوم که باید به آن اشاره کرد، گشودن فصلی جدید در تفکر گروهی بین تماشاگران و طرفداران داماش گیلان است.
در شرایطی که نگاه غرض( بخوانید کینه) ورزانه ی فدراسیون فوتبال از طرفی و آرای دور از عدل و انصاف کمیته ی انظباطی از طرفی دیگر بر همگان آشکار است، بر ماست که با هوشیاری کامل مانع از بهانه تراشی عوامل یادشده برای ااعمال تنبیه، تحریم و جریمه علیه باشگاه و هواداران تیم شویم .
با توجه به شرایط سخت تیم در لیگ، انتظار چنین هوشیاری از هوادارانی که شرایط سخت لیگ قبل را با انبوه مشکلات و با بهترین نمره پشت سر گذاشته اند، انتظار بیجایی نیست.
ضرب شصت خصوصی سازی!
از زمان ورود فوتبال به رشت بیشترین ضربه بر پیکره ی فوتبال این شهر از بخش خصوصی بوده است. در توجیه این مساله و بدون زیر سوال بردن اصل سرمایه گذاری بخش خصوصی در ورزش، باید گفت در سیستمی که روند فعالیت بخش دولتی و خصوصی در کنارهم به درستی نهادینه نشده و گاها عرصه ی رقابت ورزشی تیم های خصوصی و دولتی به جنگ قدرت بخش خصوصی تحت حمایت مالی افراد و موسسات از طرفی و بخش دولتی تحت حمایت بی چون و چرای دولتی از طرفی دیگر تبدیل می شود، دلسردی و یاس سرمایه گذاران از ادامه ی فعالیت در بخش ورزش در کنار مدیریت های غیر اصولی، رمقی برای فوتبال مبتنی بر سرمایه های خصوصی رشت باقی نمی گذارد.
روند خصوصی سازی تیم های رشت از سپیدرود خروشانش تا به اکنون که داماش پرچمدار فوتبال آن در لیگ برتر است ادامه داشته و می توان رشت را با سپیدرود که دارای بیش از چهار دهه سابقه و داماش به عنوان میراث دار ابوذر و استقلال با بیش از سه دهه سابقه فعالیت خصوصی، مهد خصوصی سازی در فوتبال کشور نامید که تیم های آن هرگز از حمایت و امکانات دولتی و بعضا نظامی ، استفاده نکرده اند و شاید این استقلال، افتخار برای مردمان دیاری باشد که اسطوره اش هیچ گاه تن به ذلتِ سرسپردگی و جیره نداد …
اما مورد دیگری که می توان از آن به عنوان عاملی برای ضربه به پیکره ی فوتبال رشت اشاره کرد، به حاشیه رفتن سکوهاست.
فوتبال رشت که در سال گذشته نشان داد در سایه ی اتحاد و هم دلی سکوها می تواند بر تمام حاشیه های مالی و بعضا ضعف های تیمی چیره شود، به جاست که همچنان با اجتناب از حاشیه های جاری، زمینه ی بروز پتانسیل در جهت احقاق حقوق نادیده گرفته شده ی خود را فراهم و حفظ نماید.
در شرایطی که دوربین های تلویزیونی هم همواره نشان داده اند هیچ وقت جهت دوربین های خود را به سمت حمایت های پرشور گیلانی ها از داماش نمی برند، و در مقابل با مشاهده ی کوچکترین نارسایی در عملکرد سکوها، سعی در انعکاس همه جانبه ی آن خواهند داشت، دیگر مجالی برای تکرار اشتباهات گذشته توسط هیچ هوادار متعصبی باقی نمی ماند.
گیل مرد!
اکنون خوب است گیله مردان به خود یادآور شوند در تاریخ سرزمینی که از حمله شاه عباس به آن تا نهضت جنگل، همواره بزرگترین ضربه از ناحیه ی تفرقه ی مردمانش بوده، باید اختلافات داخلی را کنار گذاشت و برای موفقیت عشق و غرور مشترک گیل مردان و گیل زنان، باید کدورتها را کنار گذاشت و یکپارچه و متحد از شهر و تیممان حمایت کنیم.
این را بدانیم که اتحاد ما گیله مردان داماش را به اوج خواهد رساند.
آن جایی که تمامی افراد رفتنی هستند و نام رشت است که باقی می ماند …
نگارنده:مازیار
باتشکر از محمدجواد منفرد
ثبت ديدگاه