یه شب رویایی برای مردم گیلان و شهرباران و هوادارن حاضر در استادیوم بود.
در 15 دقیقه بازی بسیار بد بازی کردیم ولی به امید خدا تیم یواش یواش جا افتاد و این هم به دلیل دیر شروع کردن تمرینات هست و هفته به هفته بهتر میشه.
واقعا اون تیمی که امید هرندی قولشو داده بود و همیشه میگفت من گل از سر کرنر و ایستگاهی رو دوست ندارم امروز به قولش عمل کرد و تمام گل ها برنام ریزی شده و سر کار تیمی بود.
تمام بازیکنان داماش عالی بودن ولی جهانبخش فوق ستاره زمین بود و باز هم تجربه امیرعابدینی رو نشون داد که در شرایط بی پولی 500 میلیون پرسپولیس رو قبول نکرد و جهانبخش رو در تیم نگه داشت و جایی هم که هرندی ازش استفاده کرد بهترین جای ممکن بود.
میخوام با صراحت بگم از حضور هواداران راضی بودم ولی از تشویق ها راضی نبودم!همیگم تشویق ها بد بود ولی انتظار من بیشتر هست و خیلی ها هنوز استادیوم رو با اچ اشتباه میگیرن.
اما در پایان بازی از رفتار مسعود خیلی ناراحت شدم با ناراحتی جوری که بدترین اتفاق عمرش افتاده از استادیوم خارج شد و با بی میلی با بعضی از بازیکنان داماش رفتار کرد تا حدی که وقتی در داماش بود از باهخت داماش اینقدر ناراحت نمیشد.مسعود جان اگر تیمت باخت بید بدونی شهرت برد و مردم شهرت خوشحال شدن و دلیلی نداره به خاطر مشکل داشتن با یه نفر(عابدینی)،از خوشحالی مردم شهرت ناراحت بشی!
در پایان هم بردرانه از تمام دوستان میخوام ملوان و انزلی رو ول کنند و بچسبیم به تیم خودمون و بذارید اونا هرچی دوست دارند بگن
به قول زاکان گفتنی:هدایتی بوشو ده نَیه
