تیم ما سعی خودشو می کنه اما وظیفه ما چیه؟
فقط میخوام چند نکته کوچیک درمورد نوع تشویق بگم که خودتون اینها رو بهتر از من می دونید .اینها فقط در حد یک تذکره:
آخرین بازی که تو ورزشگاه عضدی با ملوان داشتیم تمام توجه تماشگران به تشویق ملوان بود . وقتی طرفدارهاداماش رو تشویق می کردن با کوچکترین حرکت طرفدارای ملوان به حاشیه می رفتن و تشویق تیم رو ول می کردن و فقط اعصاب خوردی برای خودمون داشت کسی نمی تونست تعداد زیاد تماشاچیای داماش رو کنترل کنه و بیشتر به ضرر تیم بود.
بازی یکی به آخر که الان دقیق حضور ذهن ندارم چند سال پیش بود .واقعاً تشویق ها عالی بود .حالا کار ندارم به اینکه بی احترامی و یا تشویقهای فرهنگی انجام می شد ولی به هر شکل که، هماهنگ بود ومن نزدیک تماشاچیای ملوان نشسته بودم و ومیدیم که لیدر اونها مات و مبهوت شده و فقط می خنده که چطور ما ،اونها رو آچمز کردیم و لال شده بودن.
حالا راه کار چیه که اثیر حاشیه نشییم و هماهنگ تر باشیم؟
چه کار باید بکنیم؟
در فاصله هر 20 متر یه شعار شنیده می شه . هرکسی هرچیزی رو که بهتر می دونه می گه و این درست نیست. اینها جزء حرج و مرج چیز دیگه ای نداره.من کار ندارم به اینکه می خواییم بددهنی کنیم و یا تیم رو تشویق کنیم ،در هر صورت برای اثربخشی و بالا رفتن روحیه تیم باید تشویق ها هماهنگ بشه هماهنگ باشه.
همین تیمهای منفور تهرانی. 10تا لیدر دارند که انها قبل از بازی با هم هماهنگ می کنند با توجه به شرایط چه شعار هایی بدن. بعد تو بازی مدام همدیگ رو نگاه می کنندو با اشاره می فهمونن به هم که چه شعار هایی باید بدن .
حالا چرا ما نیاییم از روشهای خاص برای هماهنگی یکپارچه ورزشگاه استفاده کنیم!
این نکته ها رو وظیفه خودم دونستم تا بگم و خیلی دوست دارم یک راه کاری براش پیدا بشه.
