بريده و مطالب روزنامه هاي مربوط به داماش گيلان(آپدیت روزانه)

[MAZIYAR]

ناظمي تنها چيزي که بلد نيست درگير شدن است !

تيمي که پول نداشته باشد و نتيجه هم نگيرد براي بازيکنانش ديگر اعصاب درست و حسابي نمي‌ماند و حرف‌هاي جالبي مي‌زنند ! البته در اين ميان بعضي‌ها هم خودشان را به بي‌خيالي مي‌‌زنند . مثل امين متوسل‌‌زاده ! اين مهاجم با اخلاق از جمله بازيکناني است که مصاحبه‌هايش مي‌تواند جذاب باشد . حرف‌هاي مهاجم شيرازي داماشي‌ها را بخوانيد :


90: اوضاع داماش چه طور است ؟
خوب ، خوب مگر قرار بود چه طور باشد ؟
90: خطر سقوط را احساس نمي‌کنيد ؟
اوضاع ما از خيلي تيم‌ها بهتر است و مي‌توانيم از تيم‌هايي که پايين‌تر از ما قرار دارند امتياز بگيريم و بمانيم .
90: ظاهراً يک ميليون تومان هم به حساب تان ريخته شده !
با اين پول از بحران درآمديم . ( مي‌خندد )
90: حالا راستش را بگو يک ميليون را چه کار کردي ؟
از چند نفر از دوستانم و حتي خانواده‌ام قرض کرده بودم که پول آن ها را دادم و قبض‌هاي پرداخت نشده‌ام مانده که فکر کنم امروز يا فردا برق خانه‌مان را قطع کنند !
90: اين همه مشکل داريد و قرار است سرمربي‌تان هم تغيير کند . ظاهراً صبا آخرين فرصت ناظمي است ؟
من هم يک چيزهايي شنيده‌ام .
90: حالا سرمربي تغيير کند خوب است ؟
دو سر باخت است . چون يک مربي جوان مي‌سوزد !
90: تو چند بازي فرشته نجات تيمت شدي و گل زدي نمي‌خواهي ناجي ناظمي شوي ؟
از اين کلمه ی « ناجي » بدم مي‌آيد !
90: چرا ؟!
چون اگر « فرشته ی نجات » بودم که يک کاري براي خودم مي‌کردم و ناجي خودم مي‌شدم . من اگر بيل زن بودم که باغچه ی خودم را بيل مي زدم .
90: ظاهراً علي نظرمحمدي گزينه ی بعدي عابديني است ؟
برايم فرقي نمي‌کند که چه کسي برود و چه کسي بيايد ، چون يک بازيکن هستم و کارم را مي‌کنم . همه ی اين رفت و آمدها به خودشان ربط دارد و نمي‌دانم چه بگويم . فقط مي‌گويم آن قدر بي‌خيال شده‌ام که با رفت و آمدها کاري ندارم ، بازي کنم يا نکنم حرفي ندارم ، پول بدهند يا ندهند ؛ حرف نمي‌زنم ،‌ من مي‌خواهم هر چه زودتر محو شوم و خيلي چيزها را نبينم !
90: عابديني مدعي شده که ناظمي با بازيکنان درگير مي‌شود و تعامل ندارد ؟
بنده خدا ناظمي تنها چيزي که بلد نيست درگير شدن با بازيکنان است ؟ او با همه تعامل دارد و من هرگز نديده‌ام در تمرين يا رختکن با کسي درگير شود . شايد در کوچه و خيابان درگير شده که ما نديده‌ايم !
90: پس عابديني از کجا فهميده چنين اتفاقاتي در تيم مي‌افتد ؟
احتمالاً کساني که به گوشش رسانده‌اند ، اشتباهي رسانده‌اند چون عابديني نه سر تمرينات مي‌آيد و نه چند مدتي است در بازي‌ها حضور پيدا مي‌کند . حال چه طور اين خبرها به گوش مديرعامل رسيده ، خيلي جالب است .
90: او گفته از وقتي « دارکو » رفته تيم خوب نتيجه نگرفته است . دارکو تمرين دهنده ی خوبي بود ؟
من اصلاً يادم نيست که چه زماني دارکو ما را تمرين داده و کجا بوده ! باور کنيد يادم نمي‌آيد اين فصل اين مربي را ديده باشم . شايد تمرينات گذشته‌اش را مي‌گويند !
90:‌يعني کسي به اسم دارکو تيم را تمرين نداده ؟
من که يادم نيست دارکو امسال در داماش تمرين داده باشد . شايد مازيار ربيعي‌فر را مي‌گويند .( مي‌خندد )
90:‌ اين که مدعي شده در چند بازي اخير در تيم دخالتي نداشته چه طور ؟
از اين يکي اصلاً خبر ندارم و در جريان دخالت‌هاي شان نيستم .
90: قرار است جوانگرايي هم کنند ؟
خيلي وقت است قرار است جوانگرايي کنند . ما هم که خيلي وقت است از داماش رفته‌ايم ! صلاح تيم را مديريتش مي‌داند ، هر کاري مي‌خواهند بکنند .
90: راستي داربي تهران را ديدي ؟
ديدم و به نظرم پرسپوليس خوب بازي کرد و البته استقلال منطقي‌ تر بود . چون جنس اين فصل استقلال جور نيست از داشته‌هايش به نحو احسن استفاده مي‌کند و اين هم هنر قلعه‌نویي است و بايد ياد گرفت چه طور از مهره‌ها استفاده کرد .
90: يک سوال قلياني بپرسم . چه شد که ورزشکاران قليان مي‌کشند ؟
يعني با نکشيدن قليان مشکل بشريت حل مي شود ؟
90: بحث اين است که ضرر دارد و ورزشکار نبايد بکشد ؟
بحث ضرر باشد ، براي همه زيان‌آور است . من يک سوال دارم ؛ در چند سال اخير فکري به حال هواي اهواز ، اصفهان ،‌ اراک و تهران کرده‌اند که اين همه آلوده است ؟ ضرر قليان بيشتر است يا هواي اين شهرها ؟ شيراز را هم به آن ها اضافه کنيد که شهر خودم است و ناراحت نمي شوند . من متاسفم که خيلي چيزها را ول کرده‌اند و به چيزهاي جزیي گير مي دهند .
90: خود تو مي‌کشي ؟
من نمي‌کشم و اگر هم بکشم به خودم ربط دارد . کاش همه ی مشکلات ما قليان باشد !

آخرین بروز رسانی در دوشنبه, ۰۷ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۰۳

[MAZIYAR]

داماش تازه یادش آمد ، فوتبال رشت جهانپور هم دارد

عابدینی گفته که می‌خواهد جلسه‌یی با مجید جهانپور برگزار و او را مجاب کند که به‌عنوان مدیرفنی به داماش بیاید . بازگشت جهانپور البته اتفاق مبارکی در فوتبال رشت است ، او مربی فرهیخته و مردی خوشفکر است که در همه ی این سال‌ها جایش در فوتبال رشت خالی بود .

* ف - گیلکان _ روزنامه ی ایران ورزشی _ 92.11.08

مساله ی داماش بحران اقتصادی و سو مدیریت است ، مساله‌یی که این تیم را هر روز با چالش‌هایی جدی مواجه می‌کند و کار را به آن جا رسانده که داماش حالا خطر سقوط را احساس می‌کند .

برکناری افشین ناظمی تصمیمی بود که از چند هفته ی پیش می‌توانستیم پیش‌بینی کنیم ، از همان روزها که افشین ناظمی انگار در گفت و گو با مسوولان استانی از عابدینی دفاع نکرد و این کافی بود برای آن که از چشم عابدینی بیفتد . ناظمی کم تر از گذشته فرمان می‌پذیرفت و این یعنی پایان کار یک مربی در سیستم مدیریت عابدینی . عابدینی اما برای اخراج ناظمی ، خود را از معرکه دور کرد . او نمی‌خواست در موقعیت متزلزل این روزهایش مقابل ناظمی قرار بگیرد و به همین دلیل برای سرپرست تیم حکم قایم مقامی صادر کرد تا او حکم اخراج ناظمی را صادر کند . کار عابدینی به آن جا رسیده که حتی برای اخراج ناظمی خود وارد کارزار نمی‌شود و از شعار‌های تند تماشاگران در هراس است ، در حالی‌که ناظمی هرگز شخصیت محبوب و ویژه‌یی در فوتبال رشت نداشته .

ناظمی حالا از زمینه‌های اختلاف خود با عابدینی حرف می‌زند : « عابدینی به بازیکنان می‌گفت تا پول نگرفتید تمرین نکنید و از سویی دیگر می‌آمد و می‌خواست شش بازیکن تیم داماش را برکنار کند . یک روز هم می‌گفت استعفا می‌دهم و می‌روم و دیگر پولی در کار نیست ... »

این حرف‌ها البته حرف‌های تازه‌یی نیست . ناظمی خود می‌داند که اگر این بحران‌های مالی نبود ، او هرگز به سرمربی گری در داماش نمی‌رسید . ناظمی هم مدیون بحران‌های مالی است و هم چوب این بحران‌ها و سو مدیریت را خورده . هم انتخابش به‌عنوان سرمربی محصول سو مدیریت در داماش بود و هم حالا شکست‌ها و اخراجش محصول همین سو مدیریت است .



پیش از اخراج ناظمی این تصمیم در داماش گرفته شده بود که علی نظرمحمدی جانشین او شود ، گزینه‌یی بومی و نزدیک به تیم که عابدینی را از شر انتقادات برهاند . عابدینی البته سراغ گزینه‌های دیگری مثل علی منصوریان هم رفت اما پاسخ منفی شنید و فعلاً عنوان سرمربی موقت را به نظرمحمدی داده است ، عنوانی که با توجه به نداشتن مدرک مربی گری واکنش سازمان لیگ را در پی داشته ، واکنشی که چندان جدی نیست و در این فوتبال همیشه راهی برای دور زدن قانون پیدا می‌شود .

درد داماش با تغییر مربی درمان نمی‌شود . تیمی که در اوج بحران مالی است و بازیکنانش ناامید و خسته‌اند و حرف‌ها و وعده‌های عابدینی را باور ندارند ، چه گونه با تغییر نگاه فنی می‌تواند متحول شود ؟ داماش روزی جان دوباره‌یی می‌گیرد که دست‌کم به صورت مقطعی برای بحران‌های مالی‌اش راه حلی پیدا کند . مسوولان استانی وعده داده‌اند که یک میلیارد تومان به داماش کمک کنند اما این کمک باید هر چه زودتر به داماش برسد وگرنه چند شکست دیگر کار داماش را سخت‌تر خواهد کرد .

عابدینی البته یک راهکار دیگر هم به ذهنش رسیده . مجید جهانپور که سال‌ها از داماش دور بود و عابدینی از شاخص ترین مربی فوتبال رشت حتی یک نظر در این سال‌ها نخواسته بود ، حالا برای او تبدیل شده به شخصی که برازنده ی عنوان مدیرفنی است . عابدینی گفته که می‌خواهد جلسه‌یی با مجید جهانپور برگزار کند و او را مجاب کند که به‌عنوان مدیرفنی به داماش بیاید . بازگشت جهانپور البته اتفاق مبارکی در فوتبال رشت است ، او مربی فرهیخته و مردی خوشفکر است که در همه ی این سال‌ها جایش در فوتبال رشت خالی بود اما این عابدینی است که تازه یادش آمده در فوتبال رشت یک مجید جهانپور هم داریم !

[MAZIYAR]

نظرمحمدی : اتفاق خوب ، آمدن جهانپور است

نظر محمدی حالا جوان‌ترین سرمربی تاریخ لیگ برتر است ، اگر عابدینی حکم رسمی سرمربی را صادر کند . او آغاز سرمربی گری‌اش ، آغاز در یک شرایط بحرانی است . نظرمحمدی درباره ی این انتخاب باشگاه داماش می‌گوید : « بقای داماش در لیگ‌برتر دغدغه ی همه ی کسانی است که فوتبال رشت را دوست دارند . امیدوارم بتوانم نزد تماشاگران داماش انزلیچی شوم . اول از همه باید بگویم که آقای ناظمی فارغ از مسایل فوتبال برای من یک دوست و پیشکسوت است اما فوتبال همین است و رفت و آمدها در آن طبیعی است . برای افشین ناظمی آرزوی موفقیت می‌کنم . ما سال‌ها با یکدیگر دوست بوده‌ایم و در مدتی که همکار ایشان بودم از تمام انرژی‌ام برای موفقیت داماش و ناظمی استفاده کردم . »

نظرمحمدی سپس به پیشنهاد عابدینی برای مدیریت فنی مجید جهانپور اشاره می‌کند : « اتفاق مهم آمدن من نیست ، بلکه خوشحالم و امیدوار از این که استاد جهانپور به داماش بیایند . این بهترین تصمیم بود که مهندس عابدینی در این شرایط اتخاذ کردند . فوتبال رشت مدیون آقای جهانپور است . ایشان یک مربی فراموش نشدنی برای همه ی اهالی فوتبال گیلان هستند و فوتبال رشت خاطراتی خوب با آقای جهانپور دارد . این که شروع سرمربی گری من زیر نظر آقای جهانپور باشد ، برای من باعث افتخار است . آقای جهانپور اگر مدیریت فنی را بپذیرند ، بی تردید در این شرایط حساس به کمک فوتبال رشت آمده‌اند . »

سه شنبه, ۰۸ بهمن ۱۳۹۲

[masou-dodo]

اخه تا الان بحران زده نشده بودن ديدن اوضاع خيس كيته ، بعد هرندي و ناظمي الان نوبت به نظر محمدي و مجيد خان رسيده

[masou-dodo]

از حرفاي متوسل زاده تا انتهاي موضوع رو ميشه فهميد قضيه داركوب زبله هم باحاله اقاي عابديني حالا كه ناظمي رفته شما هم زحمت و كم كنين لطفن

[MAZIYAR]

مسوولان نمی‌خواهند داماش بماند ؟

وضعیت نابسامان باشگاه ، عقب افتادن قسط‌های بازیکنان ، تغییر سرمربی و بلاتکلیفی مالکیت ، هر کدام به خودی خود برای انداختن یک تیم در سراشیبی سقوط کافی است . چه برسد به این که داماش همه ی این مشکلات را با هم دارد !


علاوه بر این ، در استان گیلان حضور ملوان که به نوعی پوست اندازی کرده است و با مدیریت جدیدش حالا برنامه‌های جدیدی هم برای خود دارد ، سبب می‌شود که مقامات این استان که از نظر مالی نیز خیلی سطح بالایی ندارند ، برای حفظ دو تیم در لیگ برتر تلاش آن چنانی نکنند و بسیج عمومی برای حفظ داماش در گیلان شکل نگیرد .


مشکلات مالی که برای این باشگاه پس از مسایل مربوط به پرونده ی اختلاس پیش آمد نیز سبب می‌شود که هیچ نهاد یا فردی هم زیر بار باشگاهداری داماش نرود تا این باشگاه عملاً ورشکسته باشد . اگرچه آخرین خبر این است که اسپانسر جدیدی برای داماش پیدا شده و این امیدوار کننده است .


* روزنامه ی ایران ورزشی _ 92.11.09

[MAZIYAR]

انتقال داماش، چه خبر خنده‌داری!

آخرین خبری که دیشب از رشت رسید، خبری عجیب و باورنکردنی بود، اینکه خریداری جدید برای داماش پیدا شده و قصد دارد با خرید امتیاز داماش، این باشگاه را به مشهد منتقل کند. این هم از عجایب این فوتبال است. انتقال داماش، این تیم پرطرفدار در رشت به هر شهر دیگری غیرممکن است. دیشب در فضاهای مجازی نگرانی‌های زیادی برای طرفداران داماش پدید آمده بود. آنها حق داشتند نگران سرنوشت تیم شهرشان باشند. داماش یک تیم بی‌طرفدار نیست که از این شهر به آن شهر منتقل شود. داماش نه پاس بی‌تماشاگر است و نه تیمی مثل تیم‌های بی‌تماشاگر دیگر.بعید است حتی امیر عابدینی تن به چنین معامله‌ای بدهد. داماش در اوج بحران مالی است اما انتقال آن به هر شهر دیگری، یک خبر خنده‌دار است و حتی لازم نیست درباره‌اش بحث شود. حرف تماشاگران داماش دیشب در فضاهای مجازی این بود: «انتقال داماش به هر شهر دیگری غیرممکن است و تمام.»

فرشاد کاس نژاد _ چاپ شده در روزنامه ایران ورزشی 92.11.10
(چه عجب آقا فرشاد شرمنده کردند )

[MAZIYAR]

کمک های استانی ، راه حلی برای نجات
بعد از سقوط آه و ناله نکنید!(ویژه نامه گیلان)

[MAZIYAR]

توصیه میکنم پاراگراف یکی مونده به آخر رو بخونید

[MAZIYAR]

شیشه ی عمر داماش و مربیان رشتی در دستان نظرمحمدی

بر افشین ناظمی سرمربی برکنار شده ی داماش انتقاداتی وارد است که شاید او در ظاهر این انتقادات را نپذیرد اما بدون شک در خلوت خود حداقل نیمی از آن ها را خواهد پذیرفت . نگرفتن اختیار تام از مدیرعامل در حوزه ی تصمیمات فنی و ورود دادن او در تصمیم‌گیری‌ها ، ایجاد تغییرات پی در پی در ترکیب اصلی تیم ، اصرار بر میدان دادن به برخی بازیکنان ضعیف و ... بخشی از اشتباهات سرمربی داماش بود . کسی که در پایان دور رفت با رساندن داماش به رتبه ی هفتم جدول در مجموع خوب کار کرده بود اما کسب چهار امتیاز از 27 امتیاز ممکن دور برگشت و در مجموع به دست آوردن 22 امتیاز از 24 مسابقه ، چاره‌یی دیگر جز برکناری ناظمی برای مدیرعامل داماش باقی نگذاشت اما ناظمی را نباید مقصر تمام ناکامی‌های داماش معرفی کرد و اگر این تیم حداقل دچار بحران مالی نمی‌شد و در نیم فصل کبه ، آبشک ، چاووشی ، حلافی و عسگری ( خصوصا سه نفر اول ) را از دست نمی‌داد ، قطعاً داماش در پایان هفته ی بیست و چهارم رتبه‌یی بهتر از رتبه ی فعلی دوازدهم داشت اما انتصاب علی نظر‌محمدی جوان یک ریسک بزرگ محسوب می‌شود ، ریسکی که عابدینی با توجه به صندوق خالی باشگاه و تداوم عدم حمایت از سوی مسوولان ورزشی و غیر ورزشی شهر و استان ناچار به انجام آن شد تا بلکه این جا به جایی و شوک وارده ، داماش را در شش دیدار دشوار پیش‌رو به خود آورد و باعث عدم سقوط این تیم به دسته ی پایین‌تر شود ولی اگر نظرمحمدی نتواند نتیجه بگیرد ، هم فاتحه ی فوتبال نماینده ی لیگ برتری رشت خوانده خواهد شد و نیز انزلیچی ی تیم دادن به مربیان جوان رشتی پس از ناکامی امید هرندی و سپس افشین ناظمی که هر دو در بدترین شرایط مالی سرمربی داماش شدند ، به پایان خواهد رسید ، اتفاقی که امیدواریم با انجام حرکت و حمایتی عملی و نه در حرف از سوی مسوولان ورزشی و غیر ورزشی رشت و استان برای داماش و سرمربی جوانش نیفتد .

* سیاوش باقری _ روزنامه ی ایران ورزشی _ 92.11.10

[vahidakbari]

اسپانسر باشگاه داماش مشخص شد

یکشنبه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۲

بالاخره اسپانسری که قرار بود حمایت مالی باشگاه داماش گیلان را بپذیرد ، مشخص شد و داماشی‌ها می‌توانند تا حدودی بابت حل شدن مشکلات مالی‌شان آسوده‌خاطر باشند . شرکت گرند ، همان اسپانسری است که از مدت‌ها قبل حرف و حدیث‌هایی درباره ی مذاکراتی که با آن شده بود ، شنیده می‌شد . به دلیل این که فعالیت‌های این شرکت در شهر مشهد انجام می‌شود ، مدتی در طول مذاکرات باشگاه با این شرکت شایعه شده بود که قرار است داماش به مشهد منتقل شود اما هیچ یک از این خبرها صحت ندارد و داماش از رشت بیرون نمی‌رود .

* روزنامه ی ایران ورزشی _ 92.11.13

[vahidakbari]

زمان تفکر برای مدیر تنها

امیر عابدینی با مردی که سال‌ها پیش با همین نام می‌شناختیم تفاوت‌های زیادی دارد . سال‌ها پیش او بهترین مدیرعاملی نشان می‌داد که پرسپولیس در تاریخ حیاتش به خود دیده است . مردی کارآمد ، باهوش ، منصف و برنامه‌ریز که نه از رویکرد به مربیان مسن خارجی ( استانکو پوکله‌پوویچ ) می‌هراسید و نه ابایی از اعتماد به مربیان جوان‌تر ( حمید درخشان ) داشت و با هر دو لیگ ایران را فتح کرد و زمانی که احساس کرد احتیاج به شور و شوقی فراوان و عزمی محکم‌تر دارد به 5 سال دوری علی پروین از پرسپولیس و به واقع از کل صحنه ی فوتبال کشور پایان داد و با پروین که برخلاف امروز واقعاً سلطان و اسباب هراس اطرافیانش بود ، لیگ ایران را در یک حدفاصل چهار ساله سه بار فتح کرد .


عابدینی آن دوران نمونه ی رویایی مدیرعاملی بود که هر باشگاهی باید آرزوی تصاحبش را داشته باشد و پرسپولیس بسیار خوشبخت بود که وی را در تملک خویش داشت اما امیر عابدینی در دل زمستان 1392 و در فاصله ی کمی تا بهار 93 همان مردی نیست که می‌شناختیم و می‌شد به مهارت‌های حرفه‌یی او مباهات کرد . او قریب به سه سال است که در هیات مدیرعامل داماش دست به کارهایی می‌زند که عابدینی پرسپولیس هرگز آن ها را انجام نمی‌داد . « عابدینی پرسپولیس » چنان به درخشان جوان هویت داد که در ابتدای راه مربی گری‌اش طعم قهرمانی در لیگ را چشید و وقتی متوجه شد که مت‌کوویچ صربستانی و جوان گزینه ی خوبی برای تیمش نیست ، عاقلانه او را کنار گذاشت و با این که مناسبات مالی آن زمان به اندازه ی امروز هولناک نبود اما چرخه‌های مالی پرسپولیس هم زیر نظر وی همواره حرکتی معقول داشت .


در داماش اما اوضاع به کلی متفاوت است . او به طور متوسط هر سه چهار ماه یک بار سرمربی تیمش را عوض می‌کند ، زیرا آن مربی تیم را طوری نمی‌بندد که مهندس صلاح می‌داند . هافبک گاه ذخیره و گاه فیکس اواسط دهه ی 1350 پرسپولیس البته فوتبال را برخلاف همتاهای فوتبال ندیده‌اش در سایر باشگاه‌ها بسیار بیشتر و بهتر درک می‌کند و وقتی می‌گوید نفراتش فنی است ، راست می‌گوید اما عابدینی در مقام یک مدیرعامل باید بهتر از هر کس بداند که دست بردن در ترکیب یک تیم و گذاشتن مربیانی که این اختیار را به وی بدهند ، طریق عقل نیست و برعکس افرادی را در کادرفنی وی قرار می‌دهند که چیزی از خودشان ندارند و چشم به دهان وی دارند .


عابدینی داماش نه حوصله ی سرمربیان مستقل ( درخشان ) را داشته و نه طاقتی برای تحمل طولانی‌مدت مربیانی از خود بروز داده که جوان‌تر بوده‌اند و از قضا انواع راه‌ها را برای دخالت او در ارنج تیم باز گذاشته‌اند که شاید افشین ناظمی واپسین نمونه ی آن ها باشد . در بحث ساختارهای مالی نیز عابدینی داماش همه ی چیزهایی هست که « عابدینی پرسپولیس » هرگز نبود . دعواهای چندین و چند باره با مالکان و مدعیان تملک داماش که در نهایت همگی به سود عابدینی تمام شده ، باشگاهی را باقی گذاشته که نه کسی جرات سرمایه‌گذاری در آن را دارد و نه در قامت عابدینی مدیرعامل را می‌یابد که راساً و شخصاً قادر به تامین منابع مالی برای باشگاهش باشد .


در این شرایط از دو جهت دردآور بود که جمعه شب وی را در یک برنامه ی تلویزیونی در حال ارایه ی طریق مالی برای یک پرسپولیس مقروض را دیدیم . البته او هنوز هم در قیاس با تمامی مدیران عامل محتمل برای هدایت پرسپولیس و گرفتن جای علی پروینی که برای این کار ساخته نشده ، مناسب ترین گزینه است اما بد نیست او فراموش نکند که سیاست‌های مالی وی بوده که داماش را به نقطه ی سیاه کنونی کشانده و تیمی را باقی گذاشته که هیچ کس از آن راضی نیست . شاید عنوان شود که متدها و تعرفه‌های سال‌های 1372 تا 80 که عابدینی در آن پرسپولیس را به یک غول مالی در کنار غول فنی تبدیل کرد ، بسیار سبک‌تر از امروز بود و اینک که وی در داماش کم آورده به خاطر گران‌تر شدن چشمگیر مخارج تیمداری است ولی مدیری با قابلیت‌های « پرسپولیس 20 سال پیش » نباید اینک در داماش این گونه عمل کند که می‌بینیم . تعداد دفعات مجادله ی عابدینی با افرادی که قرار بوده حامیان مالی و سرمایه‌گذاران باشگاه باشند و هیچ یک ماندنی نشدند ، جدا از عدم برآورده شدن وعده‌های مالی مالکان شاید ریشه در رفتارهای عابدینی هم داشته باشد که چیزی بیش از مدیرعاملی باشگاه را می‌خواهد و آن قدر « مالک » برکنار کرده که باید فرهنگ لغات را عوض کرد و تعریف دیگری از مدیرعامل را به دست داد و رو به روی آن نوشت : مالک !


اما هر چه قدر که قدرت عابدینی در داماش بیشتر شده و او بیش از پیش همه کاره ی این باشگاه شده به همان میزان بر مشکلات مالی این باشگاه و مشکلات فنی آن نیز اضافه شده و بنابراین وقت آن رسیده است که مهندس از خود بپرسد آیا تک‌روی و یکه‌تازی در سیستم مدیریت باشگاه‌ها کار درستی است و اگر درست است ، چرا هر روز بدهی‌های داماش بیشتر می‌شود ؟ عابدینی در این مدت دست‌کم 10 بار استعفای رسمی داده اما فردای همان روز در همان جا و صندلی قبلی مشغول اداره ی امور بوده زیرا آن استعفاها قدم‌هایی برای یکه‌تازتر کردن خودش در چرخه‌های کاری باشگاه بوده است اما حالا او در جایگاهی ایستاده که نداشتن یار و شریک و سرمایه‌گذار شجاع بیش از آن که برای او فرصت‌ساز باشد ، نابودکننده است .


نمی‌توان آرزو کرد که او در داماش نباشد زیرا این باشگاه خوب یا بد و مقروض یا خوش‌حساب در سه سال اخیر با او زیسته و مدیون وی شده است و اگر وی نبود ، شاید زودتر از این ها به وضع و روزی می‌افتاد که اینک دچار آن است اما برای مهندس زمان فکر کردن هر چه بیشتر به شرایط خودش و داماش رسیده است . معلوم نیست علی نظرمحمدی ( سرمربی منتخب وی بعد از برکناری ناظمی ) چه قدر عمر می‌کند اما بعید است به اندازه ی ناظمی ماندگار باشد . روزهای خوب و بد داماش آن قدر به یکدیگر پیوند خورده‌اند که قابل تفکیک نیستند اما مهندس با آن چه در پرسپولیس بود ، کاملاً قابل تفکیک است و می‌توان افسوس ندیدن مردی را خورد که 20 سال بعد از دوران پرشکوه پرسپولیسی‌اش هر روز با تنشی تازه در رشت مواجه است و در جا و مقامی قرار دارد که نه حق او است و نه برازنده ی وی و در این روند تیمش هم به شدت آسیب می‌بیند . بسیار بیشتر از آن چه خود وی تصور می‌کند .

* وصال روحانی _ روزنامه ی ایران ورزشی _ 92.11.13

[MAZIYAR]

ابهامات درباره ی مذاکرات با یک هلدینگ مشهدی

داستان از دو هفته ی پیش آغاز شد ، از روزهایی که باشگاه داماش به بازیکنان و تماشاگرانش وعده ی حل شدن مشکلات را می‌داد اما قصه آن چوپانی به ذهن می‌رسید که سرانجام گرگ بره‌هایش را بلعید ! داماش که بارها و بارها وعده داده ، دیگر انگار وعده‌های مدیرانش نزد بازیکنان اعتبار ندارد . داماش از پیدا شدن یک حامی مالی یا خریدار جدید خبر داده بود و خیلی زود خبر رسید که هلدینگ گرند همان شرکتی است که با داماش وارد مذاکره شده . این شرکت که یک تیم کوچک را در مشهد اداره می‌کند ، در سایت رسمی خود خبری را منتشر کرده بود که می‌خواهد امتیاز یک تیم لیگ برتری را به مشهد ببرد . همین نکته نگرانی‌های بسیاری را در فضای مجازی برای دوستداران داماش در گیلان پدید آورد . علاقه به انتقال تیم به مشهد همچنان در حرف‌های مدیران هلدینگ گرند شنیده می‌شود و معلوم نیست چرا شفاف در این باره اظهارنظر نمی‌کنند . اگر هدف انتقال تیم به مشهد باشد ، دیگر ادامه ی مذاکرات چه معنایی دارد ؟ داماش تیمی است متعلق به فوتبال رشت و انتقالش باورکردنی نیست .

شرکت گرند شاید بتواند یک تیم بی‌تماشاگر تهرانی را به مشهد منتقل کند اما داماش با این همه هوادار را چه گونه می‌توان به شهر دیگری منتقل کرد و اصلاً چه گونه می‌توان به انتقالش فکر کرد ؟ اگر هدف گرند انتقال به مشهد نیست آنگاه شاید ادامه ی مذاکرات منطقی باشد اما مصاحبه‌یی که از مدتی پیش روی سایت گرند است به شفاف شدن ماجرا کمک می‌کند :

به گزارش روابط عمومی باشگاه فرهنگی ورزشی گرند ، کم تر از دو ماه از مصاحبه مدیرعامل شرکت نگذشته بود که این بار مجید طلایی میزبان خبرنگاران و اصحاب ورزشی استان بود تا خبر جدیدی از مذاکرات جدی هلدینگ متبوعش جهت ورود به لیگ برتر کشور اعلام کند .

مدیر عامل گروه شرکت‌های گرند در این کنفرانس خبری با اشاره به این که گروهی متشکل از مشاوران عالی خود همراه پیشکسوتان ورزش فوتبال استان در حال رایزنی برای خرید امتیاز در لیگ برتر فوتبال کشور هستند ، افزود : « مذاکرات اولیه در این خصوص با چند باشگاه معتبر انجام شده و ان‌شاا... به زودی پایتخت معنوی ایران دارای نماینده‌یی در لیگ برتر کشور خواهد بود . »

وی هدف از این اقدام بزرگ را پاسخ به نیازهای ورزش استان در حوزه ی سلامت و اشتغال بیان داشت و افزود : « سرمایه‌ها و استعدادهای فراوان بومی استان ذخایر عظیمی هستند که فردای استان و کشورمان به دست آنان رقم می‌خورد و قطعاً جوانان این مرز و بوم که در عرصه ی ورزش ساخته و تربیت شده‌اند ، می‌توانند نقش خود را در آبادانی ایران عزیزمان ایفا کنند و سرمایه‌گذاری گرند در این زمینه یک احساس تعهد و وظیفه نسبت به آتیه ی جوانان استان و ایجاد شور و شوق و امری خطیر است که ما اقدام به انجام آن نمودیم . »

مجید طلایی در مصاحبه ی قبلی خود ، در دوم آذرماه سال جاری با روزنامه ی سراسری خبر ورزشی از اعلام آمادگی برای خرید تیم لیگ برتری سخن گفته بود که مورد استقبال فراوان جامعه ی ورزشی استان قرار گرفت . وی همچنین ابراز امیدواری کرد تا با همراهی خوب مسوولان و مردم ورزش دوست ، فوتبال استان به روزهای گرم و اوج خود بازگردد .

البته این شانس وجود دارد که شرکت گرند از موضع پیشین خود عقب‌نشینی کرده و دیگر به انتقال تیم فکر نکند . مشهد که ابومسلم را دارد و حالا پدیده و سیاه‌جامگان را نیز دارد ، چرا باید از روش انتقال امتیاز صاحب تیم لیگ برتری شود ؟ این روشی غیرحرفه‌یی است و در فوتبال ایران چالش‌هایی را به وجود آورده . مخالفت با تیم‌های بی تماشاگر تهرانی و طرح انتقال آن ها آن چنان با کج‌فهمی مواجه شد که حالا هر کسی می‌خواهد تیمی را از شهری به شهر دیگر ببرد .

داماش در اوج بحران مالی است و به اسپانسر یا مالک جدیدی نیاز دارد که به سرعت با پرداخت مطالبات بازیکنان به این بحران‌ها پایان دهد اما انتقال تیم به شهری دیگر خط قرمز دوستداران فوتبال در رشت است .

* روزنامه ی ایران ورزشی _ 92.11.16

[vahidakbari]

[MAZIYAR]

شوخی یا جدی ، اینجا هیچ چیز غیرممکن نیست

« مذاکره داماش با درخشان در رشت » ، خبری بود که روی خروجی یکی دو تا از سایتهای خبری قرار گرفت و البته طبق عادت در صفحات اجتماعی هواداری داماشی ها هم منتشر شد.

خبری که البته خیلی ها آن را بیشتر یک شوخی و غیر واقعی قلمداد کردند، و برخی ها هم درواکنش به آن گفتند تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها.

ماجراهای پارسال سرمربیگری درخشان در داماش ، نحوه کنار گذاشته شدن او از این تیم و جدال لفظی وی و عابدینی را که یادتان هست ، حال مذاکره او با داماش در چه منطق و استدلالی قرار می گیرد؟ پس این ماجرا یک شوخی است ، یک شوخی که البته واکنش های برخی از هواداران داماش آن را در حد « شوخی بی مزه » هم نشان می دهد.

اما مروری برخی از ماجراهای داماش در این دو فصل اخیر نشان می دهد ، اینجا شوخی شوخی ، خیلی چیزها جدی شده و اصلا به شوخی و جدی کاری نداریم ، مهم این است که اینجا هیچ چیز غیر ممکن نیست و هر اتفاقی شدنی است.

جایی که اصل مسئله چیز دیگری است ولی ماجراهای دیگری برای کشاندن اذهان به سمت آن کشیده می شود و البته مدتی است که با مطرح کردن یک مسئله در میان هواداران داماش واکنش شان به طور غیر مستقیم مورد نظر سنجش قرار می گیرد و این خود واقعیتهایی در دل خود دارد. واقعیتهایی که شاید همان دلیل عدم حضور یافتن افرادی امثال جهانپور ها در داماش هم بتواند باشد.

به قول فردوسی پور ، شاید برخی مخاطبان « جیگر » فرض شده اند و البته در نهایت هم دیوار کوتاهی به نام « خبرنگاران » وجود دارد که این ماجرا به پای آنها نوشته شود و پرونده ختم به خیر شود .

پارسال را که یادتان هست ، اوایل فصل که داماش وضعیت مالی اش هنوز مشخص نبود ، امید هرندی به عنوان سرمربی بومی روی نیمکت هدایت داماش نشست ، اما در ادامه و با روی کار آمدن گروه قویدل و شرکا ، چه اتفاقاتی افتاد و بعد از رفتن او هم را به یاد بیاورید، البته ماجراهای مختلف را .

مصاحبه ها و وعده های مدیر عامل داماش را هم اضافه کنید به این مجموعه ، اینکه صحبت ها و وعده های او چه حد اجرایی شده و اصلا چقدر در تناسب با یکدیگر قرار داشته و چقدر به داماش کمک کرده و لااقل به این تیم آرامش داده است.

بگذریم ، زیاد به گذشته نرویم ، همین اتفاقات امسال را یک بار دیگر مرور کنید، به خصوص ماجرای عابدینی درخصوص ناظمی و مقایسه کنید اظهارات و تصمیمات اتخاذ شده در این مورد را.... و البته خبر از توافق نهایی برای واگذاری داماش به سرمایه گذار جدید به گوش می رسد.

اصلا کاری به این قضایا نداریم، اما فقط نگران هستیم ، نگران اینکه سرمایه های فوتبالی این شهر سوخته شوند ، آن هم برای مقاصدی دیگر و شاید هم انصاف نباشد امثال نظرمحمدی ها که اتفاقا هنوز سرمربی اسم و رسم داری نشده ولی بدون آزمون سوخته شوند ، چرا که او هم از موجودی های فوتبال همین دیار است و امیدواریم او و داماش در راه پیش روی خود به سرمنزل مقصود برسند و رضایت هوادارانی که نگران تیمشان هستند را کسب کنند.

دیگر به تناقضات داماش عادت کرده ایم و تشخیص مرز میان شوخی و جدی سخت شده ، ولی دیگر از وقوع هر اتفاقی در اینجا تعجب نمی کنیم.

نویسنده: میثم محبوب چهارشنبه، 16 بهمن 1392 - ویژه نامه گیلان