توسط MAZIYAR » دوشنبه دسامبر 02, 2013 10:54 am
[b:b9e33e31ec][color=black:b9e33e31ec]متاسفانه چند وقت پیش مشاهده کردیم که عده ای معلوم الحال نظر سنجی های کذایی ای قرار دادند و متعاقب آن، کامنت هایی به شدت سخیفانه و توهین آمیز گذاشته شد که قلب مردم گیلان را به درد آورد.
فحاشی به هویت گیلان و گیلانی و امروز فحاشی به میرزا کوچک خان، نماد تسلیم ناپذیری گیلانیان در برابر اجانب ...
متاسفانه روحیه میهمان پذیری گیلانیان زمینه را برای مهاجرینی که از استان های مجاور جهت کار به این خطه دلاور پرور سفر کرده بودند، مهیا ساخت تا به مرور زمان و با نفوذ گسترش جمعیت خود، زمام امور و قدرت را در شهر انزلی به دست بگیرند و با پاشش بذر تفرقه و نفاق، سعی بر شکستن کمر گیلان و گیلانی داشته باشند.
افرادی که با هویت های مشخص و زبان مادری دیگری به گیلان آمدند و هم اکنون پرسش گیلانی بودن برای مردمان شهر انزلی طرح می کنند.
افرادی که گیلک را در انزلی غریبه می دانند و گیلکی حرف زدن را در این شهر علامت رشتی بودن!!! باید هم به میرزا توهین کنند.
متاسفانه بی تدبیری مسئولین و عدم برخورد با این حتاکان به ساحت بزرگان گیلان زمین، زمینه را برای جولان این مهاجرین غیر قانونی باز کرده تا تاریخ پرافتخار گیلان را زیر سوال ببرند.
تاریخی که در آن گیلان را نگین انگشتری ایران کرده، گیلان را دژ تسخیر ناپذیران کرده، گیلان را مهد موتا ها، مرداویج ها، بویه ها و میرزاها و گلسرخی ها کرده ...
گیلانی که به سمیعی ها، رضاها، مجتهدی ها و ... می بالد.
حال امروز دشمنان کور دل این مرز بوم، با پاشش بذر نفاق و نفرت، گیلک های انزلی را همانند تالش های هشتپر و استارا منزوی کرده و با اسب سرکش فحش و سرکشی، سعی در سرافکنده کردن گیلانیان دارند.
افرادی که تکلیفشان برای تمامی گیلانیان مشخص است.
گیلان نه با زبان کثیف شما و نه با لجن پراکنی هایتان خار می شود.
گیلان بزرگ تر از آنست که نامش در میان دهان کوچک شما بچرخد.
گیلان و تاریخ پر عظمتش، همچون درفک سرافراز، همچون کاسپین بی کران و همچون جنگل های سبزش، پر عظمت خواهد ماند.
من تا زنده ام گیلان می سرایه ... گیلک آرام بوبو، میرزا تی یاره[/color:b9e33e31ec][/b:b9e33e31ec]
پیج داماش گیلان
[img:b9e33e31ec]http://8pic.ir/images/32617112737233205852.jpg[/img:b9e33e31ec]
"آبرار اَ خاک میرزا جاجیگایه / همیشه خنجرُ خون روبرایه"
"حواسَ خُب بَنَه می حرفَ بشنو / منو تو یک سریم ، دوشمن سیوایه"