[color=black:3ecaafbbc4]در هفته هایی که مسابقه داریم همیشه لحظه شماری میکنم برای دیدن مسابقه تیمم و در وهله ی بعد مشاهده نظرات هواداران فوتبال فهم داماش در وارش اسپرت...
در این بین ، تمام نظرات جایگاه خاصی برای من دارند و از خواندنش لذت میبرم چون همه ما از روی عشق ورزیدن به تیممون عملکردش برای ما قابل توصیف هست و حتی اگر نظرات بر خلاف نظر من در مورد بازی باشه یا موافق نظر من...
این مقدمه رو گفتم چون شاهدم روز به روز نظرات پخته تر و پرمحتواتر میشه و دوستان بیشتری در بحث ها شرکت میکنند.
در بازی دیروز بعد از حدود 240 روز(از بازی داماش ، فجر 21 بهمن) روی سکو رفتم و در کنار باقی هواداران به تشویق تیم محبوبم پرداختم.تشویق های دیروز فوق العاده بود و حتی میتونم بگم تیفوسی های پشت دروازه در این فصل پرشورترین تشویق هاشون رو در این بازی انجام دادند و بچه های H و S هم تا جایی که حواسم بود تشویق هاشون همه گیر شده بود ولی میتونستند بهتر هم باشند و در شعارهای دو طرفه یه کوچولو اذیت کردند

اما...
اما بر خلاف بازی های قبل تیم نتونست با ریتم تشویق های هواداران بازی رو در دست بگیره و به سمت دروازه حریف یورش ببره ، اما بازم چیز خاصی نشده و حسرت همه ما از دست رفتن دو امتیاز بازی هست ولی داماش نشون داده پتاسیل بالایی داره و وظیفه ی کادرفنی هست در بازی های اینده نقاط ضعف خودش و تیم رو بر طرف کنه...
به نظر من همین طور که در هفته های اخیر از فراهانی ، نظیف کار انتقاد میشه باید از عملکرد خوب این دو بازیکن در این بازی گفت به خصوص نظیفکار که در این بازی که ما رو یاد بازی های خوبش در یکی دو فصل پیش انداخت و امیدوارم در کنار مختاری این روند خوب رو ادامه بده.
این اپیدیمی تشویق سرمربی حریف که در بازی های خانگی گذشته در بین هواداران باب شده قابل تقدیر هست و حاصلش رو هم هر روز با صدای رساتری از سوی سرمربیان حریف میشنویم.[/color:3ecaafbbc4]