حالا کاری به تیمهای دیگه ندارم ولی با عرض پوزش از یوونتوسیها بی نهایت از این تیم و اون ورزشگاه نحس سابقش (دلالپی=خانه ارواح) بدم میاد....
به مناسبت دربی ایتالیا یاد یه خاطره ی بیربطی افتادم !!!
یادمه دبیرستان که بودیم (فکر کنم سال 2002 یا 2003بود, خلاصه همون سالی که میلان یووه رفتن فینال که تو اولدترافورد برگزار شد و یکی از کسل کننده ترین فینالهای لیگ قهرمانان بود) منو با یکی از رفیقام که از اول ابتدایی تا پیش دانشگاهی با هم همکلاس بودیم و بدجوری هم فوتبالی بودیم و کری شدیدی داشتیم با هم تا این حد که بعضی اوقات از دست هم دلخور می شدیم

(نادان بیم ده او زماتان

)
دور از جون شما ایشون یوونتوسی بود!!!
اون سالها جام باشگاهها دو دور به صورت گروهی بود بعد حذفی میشد که بارسا اون سال تو هر دو دور گروهی ترکونده بود یعنی همه رو درو کرده بود تا اینکه خورد به یووه - آقا بازی رفت تو اون خانه ارواح (یکی از چرت ترین ورزشگاههای جهان = دلالپی) برگزار شد و با اینکه بارسا بازی کاملا برتری ارائه کرد بازی مساوی شد اونم 1 بر 1 که گل بارسا رو ساویولا زد تا رسید بازی برگشت که روز قبلش تو مدرسه من رسما دهن رفیق بیچارمو سرویس کردم و با قلبی آرام و مطمئن و با خریدن یه پلاستیک تخمه اومدم خونه و بازی رو دیدم - وای وای وااااای
یکی از تلخ ترین روزای فوتبالیم بود طوری که فرداش نرفتم مدرسه!!!

الان یادم میاد خندم میگیره
بازی یک هیچ به نفع یووه بود یعنی بارسا همه کار کرد و زمین و زمان هم به یووه کمک کرد تا اینکه بالاخره بازی برگشت هم مساوی شد 1 بر 1 - رفت وقت اضافی , یعنی این 30 دقیقه رو یادم نمیره - یعنی بازی یه گله بود و رسما باید 6 تایی میکرد یووه رو که درنهایت ناباوری توی ضد حمله و 2الی 3 دقیقه به پایان 120 دقیقه , زالایتا (نمیدونم کسی این بشر رو یادش میاد یا نه ولی یک لاشخوره به تمام معنا بود) گل زد................ , آنچنان ضربه روحی من خوردم که تا مدتها افسرگی داشتم بابت این باخت

و این شد که از این تیم کثیف و ضد فوتبال تاریخ نفرت دارم
I HATE JUVE
