به نظر من کار شما و وجود وارش و این اتحاد همدلی که به واسطه ی وجود وارش اسپرت بین هوادارای متعصب داماش شکل گرفته رو میشه با خدمت یا کارایی که توسط پیشکسوتان یا بازیکنای اسبق رشت یا به هر صورت کسانی که برای رشت و داماش و اسمشون زیاد به چشم میاد مقایسه کرد. درسته که شاید شما دوستان (مهرداد-مازیار) خدمتی که دارید برای شهر و تیم شهرتون میکنید در ظاهر به اندازه ی خدمتی که اون بازیکن پیشکسوت یا خادم فوتبال رشت کرد به چشم نیاد و همگان متوجه ی کار بزرگ شما نباشند اما این رو بدونید ما وارشی ها هرگز شما و تلاش صادقانه ای که برای شهرتون و تیم شهرتون کردید رو فراموش نخواهیم کرد. اونم کاری که فقط و فقط از روی عشق و علاقه و تعصب به شهر هستش و گوشه ای چشم داشته مالی در اون وجود نداره واقعا جای تحسین داره. و من در اخر ابتدا درود میفرستم به شرفتون و بعدش هم صحبت های قشنگ ابرار گلمون مجید رو تکرار میکنم.
واقعا کاری که شما برای داماش و رشت انجام دادید در حافظه ی فوتبال رشت ثبت خواهد. فقط یک خواهش باقی میمونه که دوست دارم به عنوان یه برادر کوچکتر به حرفم توجه کنید. اینکه هرگز فرمون رو رها نکنید حتی اگه روزی به دلایلی خسته شدید یا حس کردید دیگه وقتشه که به قول معروف بازنشست بشید فرمون رو ابتدا به یه ابرار متعصب و مطمئن که از بابت هدایتش خیالتون راحته بسپرید و بعد رهاش کنید. و مطمئنا هم همین کار رو خواهید کرد چون برای این سایت زحمت کشیدید و مثل فرزندتون میمونه و دوست ندارید اسیب ببینه یا نابود شه. وارش هر لحظه در حال تکثیر کاربر هست و هر روز مردم این شهر و استان دارند اگاه و اگاه تر میشند و تعصبشون نسبت به شهر و تیم استانشون بیشتر و بیشتر میشه و ابی و قرمز داره کمرنگ و کمرنگ تر . پس حیفه که فرمونه رها بشه.
ارزوی سلامتی برای شما دوستان عزیز و خانواده ی محترمتون.
