
به نظر میاد اکثریت دوستان موافق باشند که سهرابی تو پست های دیگه توانایی هاش رو بهتر و بیشتر نشون میده. فکر کنم قبلا هم گفته باشم، استفاده از سهرابی تو دفاع راست مثل استفاده از قرص مسکن هست. قرص مسکن درد رو از بین می بره اما بیماری رو نه. یه جورایی ما باید به فکر حل این مسئله باشیم نه پاک کردن صورت مسئله.
باتوجه به کاربلدی سهرابی این بازیکن می تونه تو دفاع راست هم موفق ظاهر بشه و من هم موافقم که باید از توانایی هاش برای ترمیم دفاع راست استفاده کرد اما نه اینکه سهرابی رو به یک دفاع راست مطلق تبدیل کنیم. ما باید به فکر حل ریشه ای مشکلات تو این پست باشیم.( با آموزش و میدون دادن به جوانان برای تربیت دفاع راست تخصصی یا خرید بازیکن مناسب) اما در مورد سمت راست:
1- می تونیم در صورت اینکه بازی آروم باشه، یه دفاع راست مثل سیاه و یا یکی دیگر از بازیکن های جوان رو از اواسط نیمه دوم به بازی بیاریم و سهرابی رو یه خط جلوتر بیاریم. شاید این بازیکنای جوان بعد از مدتی تو تیم جاافتادند و مشکلمون رو حل کردند.
2-درصورتی که تیم حریف ما رو آنالیز کرده باشه و بخواد از سمت راست ما به ما حمله کنه، (که فصل پیش زیاد اتفاق افتاد) باید این سمت رو ببندیم. یعنی فاصله ی هافبک راست و دفاع راست رو کم کنیم و هافبک های دفاعی ما اجازه ندن که حریف، توپ رو به گوش چپشون (دفاع راست ما) برسونه و همچنین اگه اول بازی از سمت راست چندتا حمله ی خطرناک طراحی بکنیم، دفاع چپ حریف کمتر نفوذ می کنه. در این شرایط نیاز به یه هافبک راست جنگنده، باقدرت حمل توپ بالا و دوندگی زیاد احساس میشه که سهرابی می تونه گزینه ی مناسب برای این پست باشه. به هر ترتیب باید از یه ضدتاکتیک مناسب استفاده بشه.
درنهایت همه چیز بستگی به نظر کادرفنی و شخص سرمربی داره. شاید مواردی باشه که من هوادار اون رو نادیده گرفتم. امیدوارم این فصل به خوبی از افشین خان ناظمی حمایت بشه و با یک برد ویک باخت همه چیز عوض نشه تا داماش فصل باثباتی رو از همه لحاظ بگذرونه.