عابدینی:قرار است که خود شرکت امیر منصور آریا داماش را اداره کند

[MAZIYAR]

[color=black:0e8e468ff4]راه حلى براى نجات داماش، سهامى عام
یک فصل دیگر فوتبال ما به پایان رسید و این یعنى ورق خوردن یک برگ جدید از تاریخ فوتبال ما. روزهایى که خیلى زودتر از آنى که فکرش را بکنى خاطره مى شود و مى رود در صف نوستالژى هاى سال ها بعد قرار مى گیرد و پس از به یاد آوردنشان نفسى به افسوس خواهیم کشید و آن آه معروف ایرانى ها را هم مهمانش مى کنیم. اگر از زاویه دید شمالى ها به فصل تازه تمام شده نگاه کنیم، باید بگوییم که خروجى اش براى آنها قابل قبول و خوش آیند خواهد بود. داماش توانست یک فصل پردلهره و آشوب را به سلامت به پایان ببرد و سر آخر با قرار گیرى در کمرکش جدول، دل به روزهایى ببندد که شاید دیگر آرامش رویا نباشد. اما آیا براستى چنین روزهایى خواهد رسید؟
رشتى ها دو سالى مى شود که در شرایط بد اقتصادى قرار دارند و بدجورى در بى پولى دست و پا مى زنند. و این خبر خوبى براى فوتبال ما نیست که مى خواهد همه ى تیمهایش خصوصى شوند و آن وقت یکى از پیش روهاى امر خصوصى سازى حالى زار دارد! البته آنطور که همه مى دانند اوضاع داماش همیشه این قدر خراب نبود، بلکه داستان از آنجا کلید خورد که امپراتورى اقتصادى امیر منصور آریا فرو ریخت و شریانات حیاتى باشگاه داماش قطع شد. پس از آن یک داماش ماند با کلى بازیکنانى که رقم هاى قرارداد شان سر به فلک مى گذاشت و اداره چند تیم دیگر به جز فوتبال و هزینه هایى که هر روز کنتور مى انداختند. همه فقط منتظر بودند تا فصل به پایان برسد و با واگذارى تیم به یک مالک تازه همه چیز رنگ آرامش به خود بگیرد.
فصل به پایان رسید اما مشکلات نه. چرا که اسپانسرها و خریداران رنگ و وارنگ فقط در حد مذاکره و خود نمایى مى آمدند و بعد از چند صباحى محو مى شدند، یکى مى خواست تیم را با خود به ناکجا آباد ببرد و دیگرى تغییر نام را بهانه مى کرد و دیگرى از وجود سایه ى ترس اختلاس بالاى تیم مى هراسید. اینگونه شد تا داماش که فصل را با همان مشکلات شروع کرده بود، نخستین فردى را که به عنوان خریدار کمى جدى دید بلافاصله حلوا حلوا کرد و بر سر گذاشت و البته مدت زیادى زمان نبرد تا همه بفهمند که بر سر قبرى گریه مى کنند که مرده اى درونش قرار ندارد و خبرى از سوپرمن نیست. این شد که دومین فصل پیاپى هم با دنیایى بدهى و بى پولى به پایان رسید و دوباره داستان مانند یک سناریوى تکرارى براى رشتى ها در حال تکرار است.
هر روز یک نفر نامش بر سر زبانها مى افتد و خبر مذاکراتش رسانه اى مى شود اما بعد از چند وقتى همه چیز به فراموشى سپرده مى شود، نه خریدارى مى آید و نه پولى! اما براستى داستان از چه قرار است که در فوتبال ما هر وقت بخش خصوصى به میدان مى آید یا نیامده عطاى کار را به لقایش مى بخشد و یا پس از چند مدت دلزده مى شوند و مى روند؟ علت اینکه افرادى چون حسین هدایتى،گروه سرمایه گذارى بهمن، شفیع زاده و سایرین خیلى زود از فوتبال مى روند چیست؟ پاسخ ساده است؛ فوتبال ما نه سود آور است و نه حساب و کتابش قابل پیش بینى است. یعنى شما باید در بیزنسى که قرار نیست برایتان در آمدى داشته باشد و تازه معلوم هم نیست چه مقدار هزینه پیش بینى نشده هم دارد سرمایه گذارى کنید. این مى شود که هر کسى براى خرید داماش مى آید پس از مدتى مى رود.
پرسش بعدى این است که چرا با این اوصاف کسانى براى سرمایه گذارى در فوتبال پاپیش مى گذارند؟ پاسخ این است؛ آنها دو گروه هستند، یا به دنبال تبلیغات و جذابیت هاى اغوا کننده مستطیل سبز هستند و مى آیند تا از این بابت اعتبارى براى خود دست و پا کنند و وقتى به آنچه مى خواستند رسیدند به دنبال کارشان مى روند و گروه دوم که حسن نیت دارند، وقتى با بازار آشفته و مخارج وحشتناک فوتبال روبرو مى شوند از ادامه کار منصرف مى شوند. و حالا داماش با گیر کردن در این برزخ سر درگمى دارد بهترین روزهایش را از دست مى دهد. روزهایى که به جاى شناخت منابع مالى و انتخاب قطعى کادر فنى و بازیکنان براى فصل آینده با روزمرگى به بطالت مى گذرد و نه کسى به داد بازیکنان تا خرخره بدهکار مى رسد و نه مسئولى براى باز کردن گره کور تیم محبوب شمال پا پیش مى گذارد. تیمى که همین نظر سنجى آخرین نود سال نشان داد که چه مقدار نزد شمالى ها محبوب است و بالطبع چه قدر آنها مشتاق سر و سامان گرفتنش هستند. مردمى که نه برایشان مهم است که قرار است فلان بازیکن چه مقدار بگیرد و فلان کس چه درآمدى از این فوتبال حاصل نماید. آنها برایشان یک چیز اهمیت دارد و آن سربلندى تیمشان است. آنها حاضرند براى محبوبشان هر کارى بکنند تا مبادا ثمره این همه سختى و عذاب یک شبه به نابودى کشیده شود.
از این رو است که در شرایط کنونى شاید بهترین راه حل براى کمک به داماش، تبدیل نمودن تیم به یک شرکت سهامى عام است، تا هر کسى بر میزان توان و پولش در آن سرمایه گذارى نماید. چون چه بسا کسانى هستند که دوست دارند براى کمک به داماش و مشارکت در آن پا پیش بگذارند اما توانایى هزینه کردن چند میلیارد تومان را نداشته باشند، ولى اگر این پول بین گروهى سرشکن شود شاید خیلى ها پیش قدم شوند، همانگونه که گروه سرمایه گذارى کامپوره(رستگار) که بسیار هم به سرمایه گذارى در داماش مایل بودند زمانى که هزینه سرسام آور حدود ده میلیارد تومان براى یک سال را شنیدند پا پس کشیدند، اما خیلى راحت حاضر شدند تا اسپانسر این تیم در بازى با استقلال شوند.
اینکه بنشینیم و این روزهاى طلایى را با دست روى دست گذاشتن از دست بدهیم، مطمئنن حاصلش در پایان فصل افسوس است. این داماش با این پتانسیل هوادار و بازیکن لیاقت آن را دارد که به جاى دست و پا زدن براى فرار از سقوط براى بالا نشینى بجنگد. پس دوستان لطفا براى کمک به آن زودتر اقدام نمایید، و یقین بدانید که مردم شهرباران زمانى که ببینند تیم شهرشان متعلق به خودشان شده است آستین ها را بالا مى زنند، همانطور که در ورزشگاه پشت تیمشان مى ایستند در رساندن منابع مالى هم پشت تیمشان را خالى نخواهند کرد، فقط بدانید که وقت غنیمت است.[/color:0e8e468ff4]

[pouri_sb]

نکته اساسی رو که باید توجه داشت ماجرای رو شدن اختلاس یک تصفیه حساب سیاسی بودش. این ماجرا و پروندش هم تا باقی موندن شرایط سیاسی فعلی حل نمی شه. شاید با اومدن دولت جدید بعد از انتخابات گره ای که این پرونده خورده باز بشه.

[soheil_shahre_baran]

خیلی مایلم بدونم که چرا داماش رو سهامی عام نمیکنند تا هر کس به میزان توان خودش در اون سرمایه گذاری کنه. مثلا 20 کارخونه یا شرکت هر کدوم واسه یک سال 400 میلیون بدن و سهام دار باشند. خیلی دوست دارم راجع به موانع و معایب این امر (سهامی عام) بدونم و این که چی باعث میشه که این کار رقم نخوره. چرا هیات فوتبال و باشگاه و استاندار و شهردار و خلاصه هر کی که میتونه نقشی داشته باشه جلسه تشکیل نمیدن این راه رو ارزیابی کنن. خدا هر چی که خیر واسه عشق ما داماش شهر باران رقم بزنه. میدوارم زمان از دست نره

[popo131]

ما که نفهمیدیم ...چی شد ..تیم واگذار میشه به شرکت امیر منصور آریا ...یا به
قوه قضاییه...........یه سوال از دوستان ...تیم زیر نظر قوه قضاییه باشه خوبه [size=24:14749402d0][color=red:14749402d0]؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟[/color:14749402d0][/size:14749402d0]

[mohammadrashti22]

[quote:0da2005cc0="MAZIYAR"]برای چند ماه گذشته هست:
[color=black:0da2005cc0]مهرگان امیر خسروی به عنوان رئیس هیأت مدیره شرکت امیر منصور آریا :
در خصوص اتهامات واهی از سوی دادگاه در زمینه اقتصادی به برادرش مه آفرید امیر خسروی (مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری امیر منصور آریا) در خصوص شرکت امیر منصور آریا و فعالیتهای قانونی این شرکت توضیحاتی کاملا شفاف را برای روشن شدن افکار عمومی جامعه به شرح زیر اعلام میدارد

۱ : ایشان (رئیس دادگاه در جلسه نهم ) گفتند ما کار را با ۵۰ میلیون تومان شروع کردیم. من از ایشان می خواهم به سایت بانک مرکزی مراجعه کنند و ارزش این مبلغ پول را در سال ۱۳۷۰ بررسی‌ نمایند.

۲ : من از بر آشفته شدن ایشان در خصوص حضور بخش خصوصی فعال و موفق در بخش‌های مختلف اقتصادی متعجب گردیدم. آیا با این تفکر می خواهیم اقتصاد موفقی داشته باشیم؟

۳ : در خصوص صحبتهای رئیس دادگاه در جلسه ۹ دادگاه باید عرض کنم که در انزلیچی دفتر خریداری شده جهت خرید چوب برای شرکت نمونه منصور گیلان (تولید کننده mdf) بوده که مصرف چوب برای تولید روزانه ۱۲۰۰ تن بوده که امکان تامین آن در کشور وجود نداشت. (سالانه ۴۳۲۰۰۰ تن)

۴ : در برزیل هم با توجه به تجربیات تولید گوشت در داخل کشور و امکانات تولید گوشت در برزیل قصد تولید گوشت در آنجا را داشتیم. مثل اینکه آقای رئیس دادگاه فراموش کرده‌اند که گوشت مصرفی کشور از برزیل تامین میشود. با توجه به قرارداد گوشت با وزارت جهاد کشاورزی گوشت وارداتی‌ از طرف مجموعه ما هر کیلو ۲۰۰۰ تومان ارزانتر از دیگران بود.

۵ : در خصوص جنگل هم باید عرض کنم،‌ واگذاری جنگل به شرکت ستاره درخشان درفک بعد از ۳.۵ سال برای اجرای طرح گردشگری بود که تمام مجوزات به صورت کاملا قانونی اخذ شده بود.

توجه شما رو به این نکته مهم جلب می‌کنم که ما برای اولین بار استفاده از جنگل رو غیر تولیدی نمودیم. طبق قرارداد با سازمان جنگل‌های کشور نگهداری ۱۲۸۰۰ هکتار جنگل با شرکت ما بود.

وی در بخش دیگری از توضیحات خود آورده است:



۱ : پدرم از افراد سر شناس شهرستان رودبار بودند که با داشتن ده‌ها هکتار زمین کشاورزی در منطقه خورگام رودبار در وضیعت مناسب اقتصادی قرار داشتند که در سال ۱۳۶۷ فوت نمودند.

۲ : من و برادرم از سال ۱۳۷۲ کار مشترک اقتصادی را با ایجاد یک واحد گاوداری به ظرفیت ۲۰۰ راس گوساله شروع نمودیم که قبل از این کار در خرید و فروش محصولات کشاورزی فعالیت می کردیم و همزمان با کار گاوداری اقدام به احداث شرکت راسخ چوب جهت تولید پالت و باکس پالت در سال ۱۳۷۵ در شهرک صنعتی سیاهکل نمودیم و با شرکت پتروشیمی اراک و بندر امام قرار داد منعقد کردیم (که در برف سال ۱۳۸۳ گیلان به کلی‌ خراب گردید)

در زمان تولید گوشت، با سازمان گوشت کشور قرارداد گوشت داشتیم ،و اینکار را گسترش دادیم. با جداسازی سازمان گوشت در استانها، ما در گیلان با امور پشتیبانی دام استان گیلان صدها تن قرارداد پیش خرید گوشت امضا نمودیم که برای اجرای این کار شرکت میثاق گیلان را ابتدا اجاره و سپس خریداری نمودیم.همچنین مرکز دام جها د و شالیزار آن را اجاره نمودیم(سالهای ۷۹ ۸۰ ۸۱)

۳ : در سال ۸۰ ما شرکت داماش را جهت تولید آب معدنی تاسیس نمودیم و بعد از دریافت مجوز در اواخر ۸۱ شروع به ساخت نمودیم (با دریافت وام از بانک رفاه ) .که این کارخانه در منطقه محروم رودبار در کمتر از ۱۰ ماه به بهره برداری رساندیم که تمام پرسنل از همان منطقه بودند (۱۵۰ نفر).
بعد از تولید آب معدنی اقدم به تاسیس شرکت پخش داماش نمودیم و با خرید ۵۰ دستگاه کامیونت (به مرور زمان)این شرکت را فعال نمودیم.

۴ : شرکت پی‌ سنگ گستر که تولید شن و ماسه می‌کرد و غیر فعال بود فعال کردیم که هم اکنون کار می کند.

۵ : در سال ۱۳۸۱ شرکتهای آهن و فولاد لوشان جهت تولید سوله‌های صنعتی و نمونه منصور گیلان جهت تولید mdf را تاسیس نموده و از شرکت شهرک صنعتی گیلان به میزان (۲۴.۵ هکتار) زمین خریداری کردیم [به دلیل نداشتن امکانات زیربنایی در شهرک مانند برق فشار قوی و آب مورد نیاز تولیدات مجموعه شرکت‌های ما این مسئولیت را قبول کردند]. در سال( ۸۵_۸۶) تولید را در آهن و فولاد شروع و در سال ۸۸ با خرید تجهیزات مدرن صنعتی از اطریش آن را گسترش دادیم (با ۲۷۰ نفر پرسنل) و بعد از ۷ سال دوندگی توانستیم مصوبهٔ mdf بگیریم(از بانک صادرات). ۷۰ درصد کار را انجام دادیم بدون اینکه ریالی‌ بانک صادرات به ما پرداخت کند و هر بار به دلیل واهی از پرداخت جلوگیری می‌کرد. (با توجه به اینکه تکنولوژی ما از بهترین تکنولوژی آلمانی‌ بود و شامل ۵ کارخانه‌‌ میشد -{۱:تولید ام دی اف خام ۲:تولید laminaite از کاغذ دکوراتیو ۳:تولید چسب ۴:تولید پارکت ۵:نصب لمینیت بر روی /mdf}



ساخت این کارخانه‌‌ باعث میشد دست کسانی‌ که وامهای میلیاردی در مازندران که با سفارش افرادی در مجلس گرفته بودند رو شود که با آوردن تجهیزات از رده خارج اروپایی تا کنون نتوانستند به بهره برداری برسند. حتی بانک صادرات از سال ۱۳۷۸تا کنون نتوانسته واحد جنوب کشور خود را راه اندازی کند. بنا بر این مشخص است چرا با مجموعه ما مخالفت می شود؟ چرا که با راه اندازی این واحد دست افراد زیادی رو می شد.

۶ : کارخانه‌‌ شفاف شیمی را در سال(۸۵-۸۶) که غیر فعال بود خریداری ، و اکنون بزرگترین کارخانه‌‌ تولید درب بطری و پیرفرم در گیلان و تولید نایلون میباشد.

۷ : من قبل از اینکه به تشریح فعالیت شرکت‌های زیر مجموعه امیر منصور آریا بپردازم لازم است مورد زیر را بیان کنم:

با توجه به گسترش تولیدات ما و برنامه احداث واحدهای جدید تولید به یک مدیریت یک پارچه و هماهنگ نیاز داشتیم که از تداخل در کارها جلو گیری گردد. بنا بر این با تعدادی از افراد متخصص صحبت نمودیم و آنان هم این نظر را تأیید نمودند که یک شرکت سرمایه گذاری با هدف اولویت تولید در سال ۱۳۸۵ تاسیس کردیم و با همین دیدگاه شرکت‌های قبل از تاسیس آریا را به مرور زمان به زیر مجموعه آریا منتقل و شرکتهای بعد از تاسیس آریا، خود آریا سهامدار اصلی‌ گردید.

سیاست گذاری انجام شده به این صورت بود که هیچ مدیری حق ندارد گرایش سیاسی خود را در مجموعه اعمال نماید. مدیران باید برای انتخاب تجهیزات صنعتی از بهترین‌های موجود در بازار جهانی استفاده نمایند(اروپایی). مدیران حق نداشتند در زمان انتخابات نقطه نظرات خود را به پرسنل منتقل و از آنان استفاده ابزاری کنند. همان گونه که من و برادرم عمل میکردیم. به مدیران میگفتیم از بهترینها برای مجموعه استفاده گردد (که در سال ۸۹ با صنعتی شریف توافق نامه داشتیم برای استفاده از افرادی که تمایل دارند در صنعت کار نمایند)

ما به کمک مدیران و کارشناسان مجموعه قصد ایجاد یک زنجیره تولید داشتیم که هر تولید بتواند مواد اولیه برای یک واحد تولید دیگر باشد (مثلاً شرکت معدن شکافان برای شرکت شیشه مارلیک تولید سیلیس و کارخانه شیشه برای شرکت آب معدنی گهر تولید بطری نماید و این چرخه ادامه دار گردد)

۸ : با توجه به تجربه تولید آب معدنی من و برادرم، (مه‌ آفرید) تصمیم گرفتیم بزرگترین آب معدنی جهان را در گیلان در انزلیچی نوده فاراب در شهرستان رودبار احداث نماییم که متاسفانه با مخالفت افراد کم بین و بی‌‌ ظرفیت با گرایش خاص سیاسی روبرو شدیم با توجه به هزینه‌های انجام شده آنجا را رها کردیم و به درود لرستان رفتیم و آنجا از ما استقبال کردند و شرکت آب معدنی دریا چه گهر لرستان را تاسیس و مجوز تولید آب معدنی به ظرفیت ۲۵۰ لیتر در ثانیه گرفتیم که خیلی‌ بیشتر از وام دریافتی آنجا هزینه نمودیم.



در حال حاضر سوله‌ها آماده و چندین خط تولید در کارخانه‌‌ موجود میباشد (تولیدات آن شامل ،آب معدنی،آب گاز دار، آبهای طعم دار، دوغ، نوشابه در ظرف‌های یک بار مصرف و بطری شیشه‌ای که قرار بود این بطری‌ها توسط شرکت شیشه مارلیک گیلان در شهرک صنعتی خصوصی منجیل تولید گردد که این شهرک توسط ما در حال انجام بود که این زمین از مسکن و شهر سازی استان گیلان با قیمت کارشناسی خریداری گردید).

زمین مورد نظر شرکت گهر از اهالی خریداری گردید.(به میزان ۴۰ هکتار).در جوار آن زمینی‌ به مساحت ۵۰ هکتار از اهالی جهت احداث شهرک صنعتی خصوصی برای تولیدات مواد غذای خریداری گردید .از زمان دستگیری تمام کارها قفل گردیده و پرسنل به دستور دادستانی تا تعیین و تکلیف اخراج شده اند.

۹ : تاسیس شرکت معدن شکافان در سال ۱۳۸۵ جهت تولید مواد معدنی که با داشتن چندین معدن فعال میباشد. که یکی‌ از کارهای مهم این شرکت شناسائی و استخراج قیر طبیعی از کوه‌های لرستان بوده که در منطقه اشتغال زایی فراوانی‌ ایجاد نمود.

[b:0da2005cc0]۱۰ : با توجه به نقطه نظرات مدیریت آریا در خصوص اینکه یک مجموعه اقتصادی باید مسئولیت اجتماعی را هم قبول کند اقدام به تاسیس شرکت داماش ورزشی نمودیم .و از یکی‌ از مدیران برجسته ورزشی تقاضا کردیم که این مسئولیت را بپذیرند و خوشبختانه قبول کردند .که هم اکنون یکی‌ از باشگاه های مطرح با داشتن چندین تیم ورزشی میباشد.[/b:0da2005cc0]

۱۱ : با توجه به اهمیت گردشگری در کشور ما اقدام به تاسیس شرکت ستاره درخشان درفک در سال ۱۳۸۶ نمودیم که دارای دو طرح بزرگ در گیلان بود.

{۱:طرح لنگرود- که زمینی‌ به مساحت ۱۳۰(صد و سی‌)هکتار از سازمان مسکن گیلان با قیمت کارشناسی خریداری و از یک تیم مجرب خارجی‌ برای طراحی استفاده کردیم در این طرح تله کابین - هتل ۵ ستاره - شهر بازی - بازی‌های ابی برای خانمها و آقایان به طور جداگانه و هم زمان- سورتمه سوار‌ی در ارتفاع و.....چندین هکتار زمین نیز برای اجرایی این طرح از اهالی خریدیم .قسمتی از تله کابین در داخل کشور موجود است .در ضمن کار توسط دادستانی تعطیل و نیروها بنا به دستور اخراج شده اند. 2: طرح بزرگ درفک با احداث ۱۳ کیلومتر تله کابین در ۱۳۰۰۰ هکتار از جنگلهای درفک بدون قطع درخت با تکنولوژی پیشرفته اتریشی - ساخت هتل ۷ ستاره در قله درفک و........ما برای اولین بار در کشور استفاده از جنگل را غیر تولید‌ای کردیم}اما مدت زمانی‌ که ما توانستیم مجوز برای لنگرود بگیریم ۲ سال و برای درفک ۳.۵(سه و نیم) سال بود. حل با این مدت که صرف دریافت مجوز شده این سوال پیش میاید که ما چگونه از رانت استفاده میکردیم؟

13 : خرید شرکت سبک سازان لوشان (۸۷-۸۸) جهت تولید سلول‌های خورشیدی در خرم آباد لرستان. که فاز اول آن در حال اجرا بود که این طرح هم متوقف و پرسنل اخراج شدند.

14 : شرکت بازرگانی ما کار خرید مواد اولیه برای مجموعه و فروش محصولات تولید را به عهده داشت .اینجا این نکته را عرض نمایم که تمام واردات ما برگ سبز گمرکی داشت

15:شرکتهای خدماتی مجموعه که به سایر شرکتها خدمات میدادند شامل {۱ : شرکت تدبیر منصور(تاسیس ۱۳۸۵) کار پرسنلی انجام میداد . ۲ : شرکت ترچین طبخ (۱۳۸۸) غذای پرسنل را تامین می‌کرد . ۳ : شرکت کیمه (۱۳۸۸)طراحی شرکتها را انجام میداد . ۴ : شرکت کرانه خریداری گردید در سال(۸۸- ۸۹). که کار it و پیاده نمودن سیستم‌های هوشمند را به عهده داشتند . ۵ :شرکتهای داماش ترابر (۱۳۸۸) و ایمن ترابر (۱۳۸۸) کارهای حمل و نقل را برای مجموعه انجام میدادند .}

16 : شرکت مروارید درخشان در سال ۱۳۸۷ جهت تولید بزرگترین کارخانه تولید نان صنعتی تاسیس شد. در شهرک صنعتی استان همدان زمین خریداری و به دلیل وجود مافیا در آرد کشور بعد از ۲ سال از دادن وام خود داری نمودند (تکنولوژی ما از کشور آلمان انتخاب شده بود).

17 : شرکت سیمان فراب شمال در سال ۱۳۸۶ جهت تولید سیمان به ظرفیت (۵۰۰۰) تن در روز تاسیس شد. بعد از شناسائی معدن آهک و بررسی آن توسط کارشناسان مربوطه مجوز تاسیس دریافت شد ولی‌ به دلیل عدم موافقت محیط زیست متوقف شد . حال این سوال در ذهن ایجاد میشود که چگونه ما از رانت و مافیا قدرت استفاده میکردیم؟؟

18 : شرکت نوآوران صنعت الکترونیک قم را در سال ۱۳۸۷ جهت تولید لامپ‌های کم مصرف خریداری کردیم و هم اکنون فعال میباشد.

19 : بعد از سال ۱۳۸۸ تا سال ۱۳۹۰ شرکتهای زیر مجموعه آریا ۴ شرکت از خصوصی سازی خریداری کردند.

من قبل از اینکه این موضوع را توضیح دهم توجه شما را به این نکته جلب مینمایم .

:: با توجه به توضیحات ارائه شده مشخص است هیچ کدام از شرکت‌های ما کاغذی نبودند

:: برادرم مه‌ آفرید از سال ۱۳۸۵ در خرید و فروش مقاطع فولادی شامل میله گرد و آهن بوده و کاملا به بازار مسلط بودند و با مطالعاتی که در خصوص تولید میله گرد و آهن واحد طرح و برنامه آریا انجام داده بود ایشان به خرید دو واحد فولادی با تأیید هیأت مدیره آریا اقدم نمودند (۱: گروه ملی‌ فولاد اهواز - ۲:فولاد اکسین).

:: شرکت آهن و فولاد لوشان قبل از خرید خط و ابنیه فنی‌ مهندسی‌ به مدت دو سال پیمان کار این شرکت برای تولید تراورس بتنی‌ بوده و خریداری این شرکت با مطاالعه بود.

۱ : شرکت فولاد ملی‌ در زمان خرید یک شرکت کاملا ورشکسته بود که توانائی پرداخت حقوق پرسنل خود را نداشت که بعد از شرکت در مزایده و برنده شدن ما تمام بدهی این شرکت به بانکها و موسسات مالی و و اداره دارایی تعیین و تکلف گردید حقوق معوق پرسنل پرداخت و مواد اولیه (شمش) برای شروع فعالیت خریداری گردید .

۲ : شرکت ماشین سازی لرستان که وضعیت مشابه شرکت فولاد ملی‌ داشت و تمام بدهی این شرکت نیز تعیین و تکلیف گردید و با کارخانه آهن و فولاد لوشان در ساخت سازه‌های فلزی فعال گردید.(به دلیل اینکه کسی‌ در مزایده شرکت نکرده بود با مذاکره به ما واگذار شد)

۳ : ما در مزایدهٔ شرکت فولاد اکسین که تولید کننده ورق‌های فولادی بود برنده شدیم .البته ما در مدیریت آنجا نقشی‌ ندشتیم .به دلیل اینکه حداکثر سهام نبودیم.(۴۰% به ما واگذار شد)

۴ : ما در مزایدهٔ خط ابنیه فنی‌ مهندسی‌ در شرایطی برنده شدیم که این شرکت توانائی پرداخت حق و حقوق پرسنل خود را نداشت .و ما توانستیم مشکلات شرکت را حل بدون کم کردن یک نفر نیرو.
با شرکت مجموعه آریا در خصوصی سازی حدود ۹۰ (نود)میلیارد تومان به نفع خصوصی سازی تمام شد.

با توجه به مطالبی که به استحضار رسید کاملا مشخص میباشد که تمام فعالیت مجموعه در راستای تولید و اشتغال بوده و هیچ گونه سوء استفاده از منابع مالی صورت نگرفته است.

در این مجموعه حدود ۱۷۰۰۰ نفر مشغول به کار بودند (مدیر ،کارشناس ،کارمند ،کارگر) .
به نظر اینجانب
کسانی‌ منابع مالی را هدر داده‌اند که از تجهیزات دست دوم و چندم استفاده کرده‌اند در صورتی‌ که پول دستگاه نو را دریافت کرده‌اند.

کسانی‌ منابع را هدر داده‌اند که چندین برابر قیمت واقعی تجهیزات صنعتی از منابع بانکی‌ استفاده کرده‌اند.

کسانی‌ منابع را هدر داده‌اند که پول پورسانت خرید در خارج از کشور به حساب‌هایشان واریز شده است.

کسانی‌ منابع را هدر داده‌اند که پول تولید را از کشور خارج و کازینو ساخته اند.

در پایان اعلام می‌کنم تا زمان دستگیری و قفل کردن مجموعه آریا هیچ گونه بدهی به پرسنل و بیمه و سازمان مالیاتی کشور و گمرک نداشتیم.[/color:0da2005cc0][/quote:0da2005cc0]

[nima_beckham]

واقعا دیگه بحث کردن در مورد آینده داماش گیــــلان خیلی پیچیده و اعصاب خورد کن شده ! کسی هم نمیتونه ما رو خوب از نگرانی در بیاره تا چند روز آینده ! فقط امیدوارم دیر نشه ...

[sepidroudi]

[quote:768f600786="popo131"]ما که نفهمیدیم ...چی شد ..تیم واگذار میشه به شرکت امیر منصور آریا ...یا به
قوه قضاییه...........یه سوال از دوستان ...تیم زیر نظر قوه قضاییه باشه خوبه [size=24:768f600786][color=red:768f600786]؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟[/color:768f600786][/size:768f600786][/quote:768f600786]

آره خیلیم خوبه - محسنی اژه ای میشه مدیر عامل

[mohammadrashti22]

دوستان عابدینی الان رشت اومده؟ قرار بود امروز بیاد

[MAZIYAR]

[quote:8c34286ec6="mohammadrashti22"]دوستان عابدینی الان رشت اومده؟ قرار بود امروز بیاد[/quote:8c34286ec6]
فعلا نیومده
پی ام خصوصیت رو چک کن

[mahyarmaya]

اینکه امـیر آریـا پیشنهاد داد سهامی عـام باید شک نکرد چون خیلی اقتصادی هستش و حتما چیزی تشخیص داده .
در مورد عابدینی هم که تعریفی نموده که دوستان ندونن(البته از مدیریت منظورمه )(اگــه چاپلوسی محسوب نشه .
سهامی عام یک خصوصیت خوبی داره"اون اینکه که فرضا 7 میلیارد بین چندین پولدار تقسیم میشه"و کمتر خلف وعده میشه "تصور کنید ش.ق 200 میلیون میداد متقبل میشد "چون قیمتش کم هستش خیلی کم پیش میاد که از دادن مبلغ منصرف بشه "همین شرایط هم برای رستگار پیش میاد "یا چندین سرمایه دار دیگه که چون سرمایه آنچنانی ندارن ترس جلو اومدن رو دارن .اگـه خورد بشه خیلی کس ها جلو میان "مثلا همین پوررستگار که توی رشت معروف هست شاید اونقدر پولدار نباشه یک جا 7 میلیارد بده اما توان 200 میلیون رو داره (مثال)

[Mordab]

بنظر من هم راهکار واگذاری داماش به سهامی عام در حال حاظر و تو این وضعیت بی فایده ست من هم در تایید نظر سایت گل فکر میکنم تو این وقت کم نمیشه زیاد به این مساله دلخوش بود : من خودم خیلی امیدوارم هستم و ارزو میکنم تیم دوباره زیر پوشش خانواده خسروی قرار بگیره البته اگه مثله قبل قدرت مالی داشته باشند در هر صورت داشتن مالکی به مانند شرکت اریا حکم اقتصاد پایدار رو برای باشگاه داره دقیقا"همون وضعیتی که سپاهان داره فولاد مبارکه یه کارخانه فوق العاده قدرتمند و ثروتمند در اصفهان که تولید پول میکنه برای باشگاه سپاهان و اون تیم در اصفهان چون یه مالک تولیدی قدرتمند در عرصه فولاد داره هیچ وقت از اینده خودش نگران نیست
حالا گروه اریا رو هم میشه با فولاد مبارکه مقایسه کرد یک شرکت تولیدی بومی که برای داماش تزریق پول میکنه { البته این هم مطمئن باشید هزینه ده الی پانزده میلیارد برای شرکت فولاد مبارکه و از این دست شرکتها برای یک سال حکم پول خورد رو داره}...

[mtb368]

اما خودمونیما این مه آفرید اصلا دوست نداشت زندگی آرومی داشته باشه یکی نبود به این آقا بگه اینقدر حرص زدن برای چی بوده آخه تو این سن و سال می خواستی دیگه چیکار کنی ! از حضرت نوح به هنگام مرگ پرسیدند دنیا رو چطور دیدی گفت اگه می دونستم اینقدر زود می میرم همین یه خونه رو هم نمی ساختم

[ali_damashi]

[quote:d7997ac9a9="MAZIYAR"][quote:d7997ac9a9="mohammadrashti22"]دوستان عابدینی الان رشت اومده؟ قرار بود امروز بیاد[/quote:d7997ac9a9]
فعلا نیومده
پی ام خصوصیت رو چک کن[/quote:d7997ac9a9]

به من هم از این پی ام ها بده مازیار

[soroosh8]

داستان چیه خلاصه قرار است که اداره کند که نمیشه,الان پول هست یا نه؟همه دارن بازیکن میگیرنا!!