تالارهای گفتمان هواداران داماش گیلان

توسط **onlyrasht** » يکشنبه ژوئن 12, 2011 7:19 pm

میر احمد فخرایی‌نژاد متخلص به شیون فومنی در سوم دی 1325 هجری شمسی در شهرستان فومن از توابع استان گیلان چشم به جهان گشود.

وی تحصیلات ابتدایی را در فومن و رشت و تحصیلات متوسطه را در کرمانشاه گذراند و پس از اخذ دیپلم طبیعی به استخدام آموزش و پرورش مازندران درآمد. در سال 1348 وارد زندگی زناشویی شد. در کوچی عهده دار مدیریت و تدریس در یکی از مدارس فولاد محله ی ساری گشت و تا سال 1351 به کار تدریس مشغول بود. پس از آن نیز در دیگر نقاط گیلان به این شغل ادامه داد.

شیون در سال 1374 مبتلا به نارسایی کلیه شد و یک سال بعد برای درمان این نارسایی به وسیله‌ی دیالیز به تهران کوچ کرد و در همین سال با توجه به درد بی شمار، موفق به اخذ مدرک تحصیلی فوق دیپلم در رشته‌ی تجربی از دانشگاه تربیت معلم شد.

شیون فومنی در سال 1376 هجری شمسی پس از سال ها تدریس بازنشسته شد. او در شهریورماه 1377 پس از یک دوره بیماری مزمن کلیوی و انجام پیوند کلیه در یکی از بیمارستان های تهران دار فانی را وداع گفت. آرامگاهش در بقعه‌ی«سلیمان داراب» رشت بنا به وصیتش در کنار مقبره‌ی میرزا کوچک جنگلی قرار دارد.

ادبیات شیون فومنی:

شعرها و ترانه‌های شیون فومنی اغلب با الهام از طبیعت و زندگی انزلیچی و با بهره گیری از زبان روزمره‌ی مردم گیلان سروده شده، گنجینه‌ی فولکلور مردم گیلان محسوب می‌شود.

شیون فومنی به عنوان یکی از شاعران موفق دوزبانه در حوزه‌ی شعر محلی و بومی، «گیلکی» را که داشت در محاق فراموشی قرار می- گرفت سینه به سینه تا آن سوی مرزهای کشورمان اشاعه داد و از سوی دیگر در حوزه‌ی شعر فارسی با انتشار مجموعه‌های شعر فارسی و ارایه‌ی قالب های معمول و مرسوم شعر فارسی، از شاعران تاثیرگذار و توانای شعر معاصر به‌شمار می‌رود.

تحقیق و پژوهش در زمینه‌ی فرهنگ و ادب گیلان و ارایه‌ی مجموعه‌ی اشعار گیلکی در قالب غزلیات، منظومه‌ها و دوبیتی‌های محلی است از جمله آثار اوست. علاوه بر این‌ها، ترانه‌سرایی یکی از جنبه های ادبی و هنری شیون است که با مهارت، چیره‌گی و تسلط بر موسیقی، آواها و ملودی‌های محلی و فارسی، از وی به عنوان موفق ترین شاعر ترانه سرایی که در این حوزه، ترانه های متعددی از وی به وسیله ی خوانندگان نامور خوانده شده، نام برده شده است.

شیون فومنی با عنوان مردمی‌ترین شاعر گیلان در اشعار گیلکی خود از حکایت‌های فولکلوریک محلی بسیار سود جسته است.

زبان شعر گیلکی او بسیار ساده و روان است و این همه مدیون اصطلاحات و کنایه‌های آشنای بومی و افسانه‌ها و باورهای محلی و تاثیر محیط زیبای گیلان و نیز تصویر اوضاع معیشتی مردم آن سامان است، چنین است که مردم این خطه، خود را در شعر او می‌یابند و با شعرش احساس پیوند و نزدیکی می‌کنند.

از این چشم انداز از وی می‌توان به عنوان یگانه شاعر معاصر شعر گیلکی نام برد که در شعرش دارای مخاطب است. به طور کلی قدرت شعر محلی شیون در سه امر نهفته است: شیوه‌ی روایت، طنز و زبان.

در شعر شیون دو ویژه‌گی دیده می شود: او شاعری است طنزگو و جدی. اما شیطنتی در بیان او نهفته است که همیشه حتا در اشعار جدی نیز او را شاد نشان می‌دهد. اما در شعر محلی او، طنز غالب است، چه به‌صورت مستقیم و چه به‌صورت غیرمستقیم.

ابزارهای طنز شیون در روایت عبارتند از: کنایه، ضرب المثل عامیانه، شحصیت پردازی، توصیف، تشبیه، مقایسه، مناظره، نکته‌گیری و حاضرجوابی و محاوره‌گرایی.

و اما شیون فومنی در شعر فارسی در دو شیوه‌ی کلاسیک و نو، اشعار ماندگاری از خود به یادگار نهاده است. غزل های شیون، از برجسته- ترین غزل های معاصر شعر فارسی است که وی را در ردیف ممتازترین شاعر غزل سرا در حوزه‌ی غزل امروز نئوکلاسیک قرار داده است.

غزل های شیون، شیوه‌ی تخیل و مضمون پردازی شاعران سبک هندی، تشبیهات و استعارات، تصاویر و زبان امروزی همراه با تمثیل، ترکیب سازی، مضمون یابی و پارادوکس های زیبایی را در خود دارد که البته همه‌ی این ها در کنار عناصر بومی و اصطلاحات و ترکیبات زبانی گیلک دیده می شود که کلمات را به راحتی دستکاری می‌کند و با آن فضای تخیلی می‌سازد.

در غزل های او حتا قافیه ها بسیار طبیعی و زیبا و به‌جا می‌نمایند، خود او می‌گوید: «وزن و قافیه و ردیف اگر اندیشیده آید، پوشال کم بهایی است که خارکنی را به کار نمی‌رود.» تشخیص زبانی او مربوط به گزینش لطیف‌ترین واژه ها است، به‌خصوص که در سراسر اشعارش فضای شمال به خوبی به تصویر کشیده شده است. این گونه بومی‌گرایی که از عناصر سبکی اوست، یکی از محصولات نوگرایی نیمایی است که شاعر را با محیط خویش پیوند می‌دهد.

آثار فارسی شیون فومنی:

پیش پای برگ:این مجموعه شعر برگرفته و برگزیده‌ی اشعار فارسی شاعر از قالب غزل، مثنوی، رباعی، دوبیتی، نو و سپید از اواخر دهه چهل تا اوایل دهه‌ی هفتاد سال های شاعری شیون فومنی است.

یک آسمان پرواز: این مجموعه شعر برگرفته و برگزیده اشعار فارسی شاعر از قالب غزل، رباعی، دوبیتی، شعر نو و شعر سپید از اواخر دهه‌ی چهل تا اوایل دهه‌ی هفتاد سال های شاعری شیون است.

از تو برای تو:این مجموعه در برگیرنده‌ی غزل، رباعی، دوبیتی، مثنوی سروده‌ی شاعر است. به کوشش حامد فومنی.

رودخانه در بهار:این مجموعه در برگیرنده‌ی اشعار سپید شاعر همراه با مقدمه‌ای از شیون در باب دیدگاه وی از شعر و زبان شعری است. به کوشش:حامد فومنی.

کوچه باغ حرف:این مجموعه دربرگیرنده‌ی کلیه‌ی اشعار شاعر در قالب رباعی است که در یک کتاب گردآوری و تدوین شده است. به کوشش حامد فومنی.

توسط **meraj130** » يکشنبه ژوئن 12, 2011 7:23 pm

توسط **abere** » يکشنبه ژوئن 12, 2011 7:32 pm

ونلی رشت تو محبوب قلب *...دوست دارم /13/

توسط **abere** » يکشنبه ژوئن 12, 2011 7:32 pm

توسط **onlyrasht** » يکشنبه ژوئن 12, 2011 8:06 pm

[quote:468c28bf9b="abere"]ونلی رشت تو محبوب قلب *...دوست دارم /13/

[/quote:468c28bf9b]
ابره زیر پاتو نگاه کنی ما رو میبینی :twisted:

توسط **pezhman-paskiyabi** » دوشنبه ژوئن 13, 2011 8:16 am

abra damet garam marefata ghorban

توسط **amir131** » دوشنبه ژوئن 13, 2011 8:18 am

توسط **Soheil_Rashti** » يکشنبه سپتامبر 11, 2011 10:14 pm

راستش چندتا شعر بسيار زيبا از زنده ياد شيون فومني پيدا كردم كه شنيدنش خالي از لطف نيست. براي همين اين تاپيكي كه Only rasht عزيز زده بودو انتخاب كردم تا تعدادي از اشعار شيون رو اينجا بذارم. دوستان ديگه هم اگه تمايل دارن ميتونن اين تاپيكو كامل تر كنن. حالا با هر شعر گيلكي كه شد.

توسط **Soheil_Rashti** » يکشنبه سپتامبر 11, 2011 10:14 pm

اََچه مَچی خواب

رو به طیران کی خوسم گیلانِ خواباَ دینمه
فوچینم می چوما او کوگا عذاباَ دینمه

می زنای بخواب اَیه مراگه اَ غریبه جا
کله پیش آخرئی روز تی مرگه خواباَ دینمه

اَمی همساده چاکود عمارتِ سه مرتبه
مردمِ خانه ولی من تی قوراباَ دینمه

تی کولا پَشم ناره خنده دآره تی مشتگی
کرتاکرت هچین تی او کفشِ بخواباَ دینمه

دانمه مورام بزه سگه سرم نی وان بینه
هچینی سنگان سر تی چاقو ساباَ دینمه

بشویی کاغذ فاگیفتی نکودی بارواکونی
تا بگم بازار منم تی چله چاباَ دینمه

اوناگم آخر زنای خوابم مرا دس نکشی؟
می ماده بهم خوره تو لا کیتابا دینمه

ترسمه صفیانی بم اَجورکی شب خواب میان
تی مانستان آدم کلّه خراباَ دینمه

همه خو مردِ مرا گول گیدی گول ئیشتاویدی
من تی او نمکیار بساب بساباَ دینمه

نیشته یی می قبر سر کراَ میره آرده یاری
مورده شور خانه تی او دس آسیاباَ دینمه

می دیلاَ غورصه کونه هچین ئی تا سمان پلان
وختی کی سولاخ سولاخ می پاجوراباَ دینمه

درازه روزاَ دری صحرا مرا محل ننی
ج تووبیشتر می کنار تی عکسه قاباَ دینمه

ئی تا روز خانه تکانی ئی تاروز تی گوشورا
ذله یم بسکی همش تی توندِ تاباَ دینمه

می چوقا چلکه چلانه دودٍکه بویا دهه
تی گولاب شیشه ولی مکّه گولاباَ دینمه

من کرا سیلی مرا می دیمه کا سُرخادرم
در عوض بجوش بآموک تی زرده آباَ دینمه

روزی صدبار نیشینم عیزرائیلهِ نامه فادم
فان درم رایا اَکه اونه جواباَ دینمه

گرمه خوابم .... دو خوانه مرا مسافرخانه چی
ویریزم چفه عرق می رختخواباَ دینمه

دمبدم شیطاناَ لانت کونمه خودایا گم
اَکه پس می نازنین احمدگوراباَ دینمه؟

من کی ماشین نارمه موتورچینَه وراگیرم
فورانید گشتِ جاده شکار گوراباَ دینمه

ج هورام واگردمه شم فتاحی ورجا کَلَرم
گمجِ من رفِ جور اربا دوشاباََ دینمه

فردایی بپائیسم پا کُرسی جور تلارِه سر
دسه دسه بچرا دشتگی گاباَ دینمه

بارِجیر چارودارِ پیش کره مهتاب بشوپس
ماسوله قاطرانِ دهن اَلاباَ دینمه

گردانم می فانوساَ شب قلاکولِ صحرایی
اونه کاهو باغ من کاپیش و راباَ دینمه

رقایب روزهِ ره شم چارباغ قبرستانی پوشت
نان و حلوا تُخس کونم اونه صواباَ دینمه

من کی باور نکونم عومر اگه بفا بداشت
فومنِ آغوزکله آشِخ توراباَ دینمه

وختی شید هوا خوشیِ شهرِبجار حصیرشورا
ماسی و مارُخ و مُمتاز و رُباباَ دینمه

دمبتو ابرِ مانستان می دیلاَ گریه دره
دمبدم می پاجیری روبار آباَ دینمه

یانی به ... زاکی هوا دبه می کلّه ئی تا روز؟
فومنِ سه شنبانه آلبالو آباَ دینمه؟

یانی به ... کتل بنم خورشیدی قاوه خانه پیش؟
شیخالی تاوستانِ ورفه دوشاباَ دینمه؟

پاگوشا سونت کونی هفت شب و گازه فورشان
آخ ئی واردِه دیهاتِ انزلیچی داباَ دینمه؟

ئی شکم تا بخورم اَساَ تراَ نواستنه
فومنِ حلوا کوچیل می دیله باباَ دینمه؟

طیرانِ خوشکله ناناَ چیلیک زنم درجک پوشت
خیابان کلوخ کلوخ دود کباباَ دینمه

شیونی من کی شبان شکر خودا گوشنه خوسم
پس چی واستی گیلانِ اَچه مَچی خواباَ دینمه؟

توسط **Soheil_Rashti** » يکشنبه سپتامبر 11, 2011 10:21 pm

اَمی ماران

اَمی ماران گیلکی دوعا کونید
گیلانِ لبظ خودایا صدا کونید

خوشانِ جی جاکی دستانِ ذرهَ
گیله تجربه مرهَ دوا کونید

دوشمنا نفرین و دوستانا دوعا
گوشت و ناخوناَ اَجور سیوا کونید

دمبتو ابریدی آسمان جیر
انزلیچیِ گریه مرهَ عزا کونید

پسرِه ... دُخترِه ... خانه مرداکهِ
خوشانِ جانَ ذرهَ فیدا کونید

نیشینید پینیک پاره سر تنایی
مرداکِ نیم تنه یاَ قبا کونید

عینهو بسوخته کوسر آدمان
هفت ساله کهنه جورفاَ پا کونید

فچمید وقتی کی آب واغوشتنهِ
آسمان کمراَ دولا کونید

همه تاَ سرده زمستان شبانهِ
موشاَ نقل میانی پیچا کونید

دیهاتِ کل کچلانَ اوسانید
نقلِ من ئی چکِ پادشا کونید

وختی که جوان اونه شین جاهیله
همساده کورکی یاَ کدخودا کونید

آفتابِ زال درون بج بنی وخت
فکر مشهد ذکر کربلا کونید

غریبهَ وقتی دینید بی کس و پوشت
بمیرم یادِ ایمام رضا کونید

نیبه هیچّی اوشانهِ ویرجا اویر
حقاَ حق گید ناحقا نیگا کونید

وختی دیلخور ج سال و زمانه اید
هاَچینهِ هیچّی ر کارِها کونید

دوکونید ئیشکورِ خوردهَ طبجَه
من نانم کو چشم اَمرهَ پا کونید

هرّه پیش وختی هوا خوشی کونهِ
کیشکاناَ دانه دهید بلا کونید

اُردیک وشلختاناَ هولی هولی
ئیشمارید ئی تا ئی تا بجا کونید

تا اَمی جنگلاَ اَربادار دره
غوله چمیایاَ دوشاب پلا کونید

اَمی ماران همه روز زندگی
مرگاَ رخشن گیریدی فنا کونید

دوتا پا دارید دوتام قرضاَ کنید
خانه کاروبارا روبرا کونید

روزی صدبار میریدی زندهَ بیدی
خوشانِ دیناَ اَجور ادا کونید

آشنا غورصه بیگانه دردسر
خوشاناَ صدجوری مبتلا کونید

نیشینید نماز سر روبه خودا
شیونم آخر پسر دوعا کونید

توسط **RASHTBOY** » دوشنبه سپتامبر 12, 2011 5:59 am

روحش شاد یادش همیشه گرامی باد

توسط **Soheil_Rashti** » دوشنبه سپتامبر 12, 2011 9:58 am

گيلان ، اوي گيلان

کو ستاره فان درم تي چومانه سويانده ؟
کوزيمينا سربنم عطرتي زانويانده ؟

مي پاتان آپيله سوغات مي پابراندگي
کویتا کوچا دوارم می کوچیکی بویا نده

بائيد آي دس براران ئيپچه مي لبلا بيگيرد
هه چينه ي کول ده بدا مي شانه ، چانچويانده

ولانيد جغدازنم پسکلا پوشان بموجم
بدامي خونا بجار ، آنقده زالويانده

کوي دانه آينه ر مي ديل سفره واکونم
خورا زرخا نكونه توشكه خو ابرويانده

می چومان تیرپیری شه خورشید سورما چی وابو
بدا دونيا واويلان مي چشم کم سويانده

گيلان – اوي گيلان ! مي دردا نتانه چاره کودن
اگه دس نخسه حکيم تي گيله دارويا نده

شعر توم بجارا واش پوراکونه تاچکره
اگه قوت تي پلا «شيون»بازو يانده

توسط **abarar1989** » دوشنبه سپتامبر 12, 2011 10:00 pm

خدا شیونه بیامرزه

توسط **Soheil_Rashti** » سه شنبه سپتامبر 13, 2011 3:28 pm

کافر راسته

رو به قبله دوعا درمان چی کونه؟
بتمرگ و بعله قوربان چی کونه؟

کو واسی دکلایه درّه پورابه
فیلا چمچه مره آب دان چی کونه؟

آه ناره به ناله سودا بوکونه
ویشتایی بمرده دندان چی کونه؟

حلا خو هرچی بتر حرف حیساب
نوشت لنگا کوتا دامان چی کونه؟

کبچی لبچِه دینه گِه آق قزنا باخ
که خدا مردی اَ سامان چی کونه؟

موشت به پیشانی و دس به سفره یه
شکم گوشنه جا ایمان چی کونه؟

یکشی یا صدتا جیگاه توشکه زنه
خاش والیس خانه مهمان چی کونه؟

آهویا گِه بدو ... تازی یه گه: بتاز
جوجو وَروَر بایه میدان چی کونه؟

خودا خطّم نخانه کار نداری
فارِسه تازه به دوران چی کونه؟

بدا می در جِکا آجور دیچینید
واکوده کوره ره چشمان چی کونه؟

عزبی بختره پِئره بدا زن
خانه سر دامادِ فرمان چی کونه؟

وامرازِه معرکه گیری اَمه رِه
سر پیری گاز فورشاَن چی کونه؟

خاک بسر میدانا بی مردی بوکوشت
پوشت خیمه می ره افغان چی کونه؟

بی خودی شوئن دره آسمان می داد
کافر راسته موسلمان چی کونه؟

توسط **Soheil_Rashti** » سه شنبه سپتامبر 13, 2011 3:29 pm

دونيا راشه مانه

دونيا راشه مانه آدم رادوار
هيچکی پاسختا نکود اروزيگار

بآمو هرکس بشو خوخانه بنا
حاج حاجي ببوسته خولانه بنا

خوچوما گرده کوده آلوچه ر
بشو ، اما بنا باغا کوچه ر

دوسه روزي هي ويرشته هي بکفت
خاکابوسته بادامرا راد کفت

بشونه نام بنا نه م کي نيشانه
اوجيگائي کي عرب ني بيگانه

هيچکي ر ديل نوسوجانه روزيگار
تراقوربان ، تي هوا کارا بدار

عمر امي شين يخه دونيا آفتاب
ذره ذره کرا بوستاندره آب

تالارهای گفتمان هواداران داماش گیلان

شیون فومنی

شیون فومنی

چه کسي حاضر است ؟