رشت در آینه ی تاریخ؛ این بار میرزا تنها نیست!

[monfared]

[align=justify:4868130af5][size=18:4868130af5]

بسم الله الرحمن الرحیم


زمانه گویی تقدیر مردمان این خطه را همواره چنین نوشته؛
مردمی که سادگی، صمیمیت و صفای میهمان نوازی شان، طمع اجانب را برانگیخته و همان بیگانگانی که روزی در لباس دوست، یار ِ غار و همسفره آمده اند، به چشم بر هم زدنی خود را صاحب ِ سفره، نان و غار می پندارند!
خیلی دور نیست؛ یافتن مصداق ِ این تقدیر ِ تلخ، چرا که همیشه بلندای قامت مردی پیش روی ماست که هنوز مثلی چون صراحت، شجاعت و آزاده خواهی اش در عین صداقت و میهمان نوازی ، به عدد انگشتان یک دست هم نمی رسد ...
مردی که عطوفت ِ نرم ِ باران و مهربانیِ انبوه ِ جنگل، در استواری ِ اراده ی چون کوه و دل دریایی اش متجلی بود.

آری، میرزای کوچک جنگلی؛

اما همه ی حقیقت این نیست. آیا میرزا به راستی کوچک بود!؟ آیا او جنگلی بود؟!
نه! میرزا بزرگ بود، آن اندازه که هنوز ادامه دارد. جنگلی نبود، متمدن بود، که تشکیل اولین جمهوری خود مختار آسیا در مقابل فساد و سرسپردگی دولت مرکزی، خود گواه ِ روشن ِ تمدن اوست.
میرزا را کسانی کوچک پنداشتند که او را خواری در چشم خود می دیدند، پس او را جنگلی و یارانش را یاغی خطاب کردند.
و امروز گویی در ادامه ی همان طمع ِ ناتمام، فرزندان او را اوباش نامیده و فریب خورده می پندارند، زهی خیال باطل که چشم فرزندان میرزا باز است و آن روز اگر میرزا، از بیگانه و خودی خورد و افتاد، اکنون فرزندانش پیش نام او به احترام می ایستند تا چشم طمع را در کاسه کور کنند ...

آری، امروز میرزا ادامه دارد. در رنگ ِ دگر، در شکل و تازه گی هویتی قدیمی.

امروز داماش، نماد همان تسلیم ناپذیری میرزاست که فرزندانش گویی به مثابه ی میراثی گرانبها از وی، آن را پاس می دارند. آنان، حمایت و ایستادگی برای داماش را به منزله ی ایستادگی و حمایت زیر پرچم آزادگی میرزا بر می شمارند.

[b:4868130af5]اکنون ما فرزندان میرزا، بدون وابستگی به لابی های زر و زور، به نام خدا و تنها به انگیزه ی حفظ نام و هویت این سرزمین، زیر پرچم داماش گیلان متحد شده ایم و در این راه، از اوباش و یاغی قلمداد شدن باکی نداریم که این عناوین همواره پی نام ِ مردمان ِ عدالت خواه و آزاده بوده است ...
در قلب و جان ما، داماش هرگز پسوندی جز گیلان نمی گیرد، چرا که این پسوند، چتر اتحاد فرزندان میرزا در جای جای این سرزمین است که هر گیلانی در هر جای جهان خود را در اصالت و هویت آن شریک می داند.[/b:4868130af5]

افسوس، افسوس که مالکین، نه، ... خریداران داماش گیلان نمی دانند هویت و اصالت خریدنی نیست و بهایی ندارد. اگر چه آنان بدون پرداخت بهای صوری ِ این مالکیت نیز خود را مالک هویت این مردم دانسته و شرافت گفتار ِ خود در رسانه ی جمعی مبنی بر عدم تغییر نام تیم را زیر سوال بردند.
[color=red:4868130af5]اکنون باید پرسید آیا ما فریب خورده ایم؟! و اگر آری، فریب ِ چه کسی را؟![/color:4868130af5]
فریب کسانی که به جای جیب، از نام و هویت داماش گیلان، از ساق های خسته ی بازیکنان و از حنجره های هواداران پرشور خرج کرده اند و برای برافراشتن پرچم خود، نام و هویت این مردم را نشانه رفته اند.
آنان بدانند این جا همه ایستاده اند، کنار میرزا، کنار داماش ِ گیلان، که خواب ِ خوش را از چشم ِ خصم بگیرند.

میرزا دیگر تنها نیست و ما نمی ایستیم تا او دوباره در برودت ِ نامرد ِ نامردمی ها یخ زده و جان بدهد ...
آنان باید بدانند نقش و نام شان روی پیراهن تیم، از لایه ی نازک ِ پارچه ی پیراهن فراتر نرفته و نمی رود.
اما نام داماش، نامی برآمده از قلب ِ هواداران است که انعکاس ِ نقش آن شور و دلدادگی بر پیراهن ها به شکل
"داماش ِ شهر باران " نقش می بندد.

سخن دیگر ما با شیفتگان قدرت است، همان کسانی که کوله بار ِ رفتن شان همیشه پشت درب است! آنان که به رغم "نه" ی هواداران، هنوز خیال ناخدایی کشتی داماش را در سر می پرورانند.
آنان نیز باید بدانند این جا گیلان است، .... و ..... نیست!
اگر صدای آن جمع نماینده از سوی تمام هواداران را جدی نگرفته اند، به زودی طنین ِ صدای "نه"ی یک استادیوم در گوش جانشان طنین انداز خواهد شد.

سخن بعد ما با دوستان ... ، آن شیران ... است.
کاش بدانند شیر، همیشه در بیشه زیباست، شیرِ رام شده، زیبا نیست، ترحم برانگیز است.
آنان نیز بهتر است شیر بیشه باشند و بمانند ...
حافظه ی مردم این خطه از یادآوری خیانت “رضا اسکستانی”، کسی که سر میرزا را از تن جدا کرد، هنوز شرمسار و در رنج است.
میرزا، در کنار ِ یار وفادار آلمانی اش، گائوک، جان داد. گائوکی که به تدریج چنان شیفته ی میرزا شده بود که برای ماندن در رکاب او، مسلمانی را برگزید.
چشم که باز کنیم، هنوز می توان گائوک را در کنار میرزا و در کنار داماش دید. همان مردانی که این جا سرزمین مادری شان نیست، اما روح آزادگی میرزا زمین گیرشان کرد...


[/size:4868130af5][color=blue:4868130af5] [/color:4868130af5]
منفرد[/align:4868130af5]

[sepidrod]

متن بسیار زیبا بود و درد دل بسیار از گیلان دوستان هم بود از این بابت از شما تشکر می کنم.

[alimoteboy]

مرسی

[damashmylove2]

ممنون خیلی زیبا بود حافظه ی مردم این خطه از یادآوری خیانت “رضا اسکستانی”، کسی که سر میرزا را از تن جدا کرد، هنوز شرمسار و در رنج است.
میرزا، در کنار ِ یار وفادار آلمانی اش، گائوک، جان داد. گائوکی که به تدریج چنان شیفته ی میرزا شده بود که برای ماندن در رکاب او، مسلمانی را برگزید.
چشم که باز کنیم، هنوز می توان گائوک را در کنار میرزا و در کنار داماش دید. همان مردانی که این جا سرزمین مادری شان نیست، اما روح آزادگی میرزا زمین گیرشان کرد...
این قسمتش خیلی باحال بود.هم رضا اسکستانی رو داریم هم گائوک رو . گائوک(امیر خان) دوستت داریم

[RASHTBOY]

[b:9f4b7819ae]درود بر فرزندان میرزا [/b:9f4b7819ae]/3/

[mehdi_damash]

مو به تن آدم سیخ میشه انصافا فوق العاده بود ممنون

[popo131]

خدای چند نفر تو این سایت هستن مطالبشون عالیه ...آقایان منفرد ...آقا مجید .....آقای خرمی و everlasting-rain من شخصا به همچین هوادارانی افتخار میکنم ....البته همه بچه ها عالی هستن ...و در آخر آقای منفرد عالی بود

[soroosh8]

خیلی قشنگ بود,واقعا حال کردم /13/

[pouryaR-damash]

قوق العاده زیبا بود فوق العاده
فقط میتونم بگم یه دنیا ممنون . به خودم افتخار میکنم که گیلانی هستم .

[rashti_sarvar]

میرزا هرگز نمی میرد

[ARYANST122]

خیلی زیبا بود واقعا به وجود همچین همشهری های روشن فکری افتخار میکنم

[mahyarmaya]

عرض ادب دارم خدمت آقای منفرد دوست داشتنی کم پیدا .
بی شک قوم با تاریخ همیشه با توکل به رگ و ریشه و اصالتشون پیروز همه حربه ها میشن

[Majid_Rasht]

[size=16:a538aa9818][color=olive:a538aa9818] " امروز داماش، نماد همان تسلیم ناپذیری میرزاست که فرزندانش گویی به مثابه ی میراثی گرانبها از وی، آن را پاس می دارند. آنان، حمایت و ایستادگی برای داماش را به منزله ی ایستادگی و حمایت زیر پرچم آزادگی میرزا بر می شمارند. "[/color:a538aa9818][/size:a538aa9818]

دوست گرامی آقای منفرد، بسیار عالی و محکم از آنچه در دلهای هواداران داماش است گفتید و امید دارم همچنان ما را از قلم شیوایتان محروم نکنید .
اشار ه شما به مبارز جنگل نکته ای را بیش از پیش نمایان میکند و آن پیوند داماش با نمادهای مقاومت و آزادگی این استان است، تار و پود این پیوند آنچنان در هم تنیده شده که غیر قابل انکار است و این در حالی است که به نظر این حقیر هم داماش و هم نمادهای مقاومت و فرهنگ این استان به نوعی وام دار یکدیگر هستند بی ربط نخواهد بود که اگر پشتوانه فرهنگی و هویتی داماش را این بزرگان بدانیم و همچنین جوانان بسیاری هستند که به عشق و واسطه داماش مجذوب و شیفته مردانی مانند میرزا و دیگر بزرگان فرهنگ گیلان شدند . شاید برای همین هوادار داماش مسئولیتی سنگینتر از هوادار یک تیم معمولی دارد چرا که اینجا داماش یعنی تاریخ این خاک ، خاکی که اینبار با امید و آرزو به نسل جوانش می نگرد .

[mehdi_damash]

آقایان محترم قویدل اومده سر تمرین هر کی میتونه سریع خودشو برسونه

[Farzad-7091]

در قلب و جان ما، [b:070f6ca70f]داماش[/b:070f6ca70f] هرگز پسوندی جز [b:070f6ca70f]گیلان[/b:070f6ca70f] نمی گیرد
مرسی عالی بود.