مثلث عشق ( هواداران ، وارش اسپرت ، مدیریت )

[Majid_Rasht]

[size=18:8f84aa958d][color=darkblue:8f84aa958d][b:8f84aa958d]مثلث[/b:8f84aa958d][/color:8f84aa958d] [color=darkred:8f84aa958d][b:8f84aa958d]عشق[/b:8f84aa958d][/color:8f84aa958d] [color=black:8f84aa958d]( هوادار ، وارش اسپرت ، مدیریت داماش )[/color:8f84aa958d][/size:8f84aa958d]
[align=justify:8f84aa958d]
[size=15:8f84aa958d]پنج شنبه 8 فروردین سال1392 ، یک روز آفتابی و بهاری ، عضدی پیر شاهد جدال پسران شهر باران در یک بازی حساس با تراکتور سازی تبریز بود ، دیداری که چشمهای نگران یک استان را به دنبال خود داشت و در روزی که پسران شهر باران از جان خود مایه گذاشته بودند اسیر دو اشتباه وحشتناک شدند و با اینکه خود را به اب و آتش زدند ، سرنوشت اما روزی تلخ را برایشان رقم زد ، شاید بعد از گل جهانبخش بود که در وجود همه ما این امید و اضطراب بیشتر قدرت گرفت : وای اگر گل مساوی زده نشود . . . و ما لحظه لحظه اضطراب را تجربه کردیم و شاید در اوج این اضطراب هیچ کدام پی به مردانگی و جوانمردی مهدوی نبردیم که توپ را برای درمان بازیکن مصدوم به اوت فرستاد ، شاید آن لحظه همه از یاد برده بودیم که او فرزند میرزا است و کاری عیر از این از کاپیتان بزرگ داماش بعید بود ، حتی اگر مصدومیت تمارض بوده باشد . شاید نگاه مهدوی به ما یک دنیا حرف در خود داشت و شاید برای همین وقتی داور در سوت خود دمید داماش از نگاه ما بازنده نبود ! این درست که 3 امتیاز از دست رفته بود اما ما ایستادیم و برای تیمی که در ظاهر بازنده شده بود دست زدیم و تشویقش کردیم ! و حتی قطره اشکی در گوشه چشمانمان نقش بست زمانی که جهانبخش بر روی زمین زانو زد ! اما چرا در قلبمان داماش پیروز شده بود ؟! چه چیزی در این تیم تغیر کرده بود مگر این همان تیمی نبود که بعد از باختش به آلومنیوم و مس در خود احساس خشم می کردیم ؟ چرا اینبار حتی برای "سیاه " که از نظرمان بر روی گلها مقصر بود هم دل سوزاندیم ؟! هرگز ندیده بودیم که آبشک برای از دست رفتن موقعیت ها آنچنان عصبانی شود و . . . چرا من و شما اینبار ناراحت اما پر غرور عضدی پیر را ترک کردیم ؟!
یک نگاه به حوادثی که در روزهای قبل بر این تیم گذشته بود شاید جوابی بر این سئوال باشد ، از روزی که وعده های پوشالی و دروغین مدعیان تملک داماش بر هوادار ثابت شد و از روزی که لجبازی مربی تیم برای استفاده از مهره های آزمون شده بر روح هوادار زخم می زد و از روزی که هوادار داماش احساس کرد که اگر باز سکوت کند تیمش را به مسلخ می برند ، یکبار دیگر چون گذشته ، مثل روزهای پایانی فصل پیش در کنار تیمش ایستاد و به امیرش یادآور شد که ما همچنان کنار فرزندش ایستاده ایم ، گرچه دستش از رسانه های رنگارنگ کوتاه بود اما همه فریادش در وارش اسپرت ، رسانه ای که متعلق به تک تک هواداران بود به یک فریاد رسا مبدل شد آنها خواستار اخراج مردی بودند که تیشه به ریشه داماش می زد و عجیب اما ، آنان که تا دیروز تنها افتخارشان در دور افتخار زدن در جلوی دیدگان همین هوادار بود به ناگاه آنان را اراذل و اوباش نامیدند!! و البته تاریخ ثابت خواهد کرد که چه کسانی اراذل و اوباش بودند ! و شاید این سرنوشت داماش است که در تاریخ فوتبال این شهر امیری در کنار هواداران قرار گرفت که به معنی راستین برای این عشق دل می سوزاند و شاید این از بخت بلند داماش هست که درد همیشگی بی رسانه بودن تیمهای رشنی را رسانه ای به نام وارش جبران کرد و پلی شد مابین صدای هوادار و مدیریت تیمی که در میان انواع هجمه ها نیاز به اتحاد و همدلی عاشقانش داشت . و آقایانی که به طمع چیزی غیر از سربلندی این تیم پا به میدان گذاشته بودند آنجنان از این مثلث عشق به خشم آمدند . که با هر کلامشان تنها نیتی که در سر داشتند را بر هوادار روشنتر کردند . بله آقایان ، و اینجا بود همان هواداری که برای رضایت شما حتی تغیر رنگ پیراهن را قبول کرده بود تا شما به این دلخوشی بچه گانه سیراب شوید و حتی با همه بی احترامی شما به نظراتش لوگوی مضحک شما را نیز پذیرفته بود اینبار اما از مدیریت تیمش یک چیز میخواست بازگشتن به همان داماشی که در اوج بحرانها مردانه به جنگ حریفان می رفت با همان لباش خوش رنگ و همان لوگوی آشنای قدیمی به دور از اسمی که جز بحران و خون بر دل هوادار کردن ، کارنامه دیگری برای عرضه نداشت ! آنروز چهره عابدینی که نمی دانست به این خواست هواداران چه واکنشی نشان دهد در ذهن همه ما این سوال را زنده کرد که شاید امکانش نباشد اما حرفهای هوادارانی که در کلامشان عشق به داماش موج می زد این پیر فوتبال را برآن داشت که در کنار هوادار همچنان عاشق بماند و اینچنین شد که داماش ما آنروز با لباسی پا به میدان گذاشت که ما عاشقش بودیم . و ما اینچنین بود که حتی بعد باخت هم احساس غرور کردیم چرا که هویت ورزشیمان را از دست نامحرمان حفظ کردیم و این یک دنیا ارزش داشت .
و ما اینک نیز اینجاییم " هواداران ، وارش اسپرت ، مدیریت باشگاه " در کنار هم و داماش در میان ما حفاظت خواهد شد اگر این مثلث عشق از هم گسسته نشود.
[/size:8f84aa958d]
این مطلب تقدیم شد به همه هواداران ، وارش اسپرت و مدیریت باشگاه بخصوص آقایان سراوانی و امیر عابدینی[/align:8f84aa958d]
فروردین1392

[The_King_of_rasht]

این مطلب اینقدر زیباست
که از مدیریت سایت آقا مهرداد و مازیار خواهش میکنم که روی صفحه اصلی و خروجی سایت قرار بگیره
واقعا اینجور مقالات باعث بالا رفتن بار فرهنگی سایت میشه و با توجه به بازدید زیاد از سایت (مخصوصا صفحه اصلی) تاثیر اجتماعی هم خواهد داشت

[amirdamashcity]

عالی و غیر قابل توصیف این متن عشق پاک یه هوادار متعصب رو به زیبایی هرچه تمام تر بیان میکنه ، واقعا از نویسنده متن ممنونم

[MAZIYAR]

[color=black:4e1483a18c]از مجید عزیز بابت قلم زیبایش بسیار سپاسگذارم...
شاید اگر من حرفی بزنم برداشت بد بشه ولی دوس دارم به عنوان یه هوادار معمولی این نظرم رو بخونید:
انتقادات و پیشنهادات ما در این سایت بیشتر از چیزی که در ذهن شما هست برای عابدینی قابل احترام است و عابدینی هر وقت بخواد از نظر هواداران باخبر بشه به کامنت های کاربران وارش اسپرت مراجعه می کنه...
یه نگاهی به عابدینی 5 سال پیش:
1-اعتماد به مربیان غیربومی ضعیف
2-تغییررنگ لباس به قرمز
3-اعتماد نداشتن به بازیکنان بومی
4-مصاحبه های پی در پی برای پرسپولیس
5-سرپرست غیربومی
.
.
.
اما عابدینی حال:
1-پیدا کردن اعتماد به مربیان بومی
2-برگرداندن رنگ لباس به آبی و همچنین طرح مورد دلخواه هواداران
3-تشکیل یکی از بومی ترین تیم های رشتی و زدن عکس کاپیتان مهدوی در اتاقش
4-عدم مصاحبه برای پرسپولیس و تمرکز کامل برای تیمش(به قول خودش بچه اش)
5-انتخاب سرپرست بومی
6-دفاع از حق این تیم(وظیفش هست) و استفاده از اصطلاح تیم شهرم در پربیننده تری برنامه تلویزیونی
7-اعتماد راسخ به هواداران و ارتباطی نزدیکتر از مدیرعامل و هوادار که در کمتر تیمی چنین ارتباط متقابلی می بینید...
یادتون نره این شخص آدم کوچکی نیست و در واقع در فوتبال ایران برندی برای آن تیم محسوب می شود ، در نظر داشته باشید عابدینی یه شخص انتقاد ناپذیر بود ولی اکنون چی؟[/color:4e1483a18c]

[pouryaR-damash]

از آقا مجید عزیز به خاطر متن زیباش تشکر میکنم انصافا خیلی قشنگ حرف دل ما هوادارا رو زد دقیقا حسی رو بیان کرد که منه هوادار دیروز داشتم یعنی غرور بعد از باخت . ما دیروز در واقع برنده بودیم . دیروز شهر رشت و هویتش برنده بود . دیروز نشون دادیم که فرهنگ رشتی یعنی چی .
در ضمن منم با نظر مازیار عزیز کاملا موافقم مخصوصا مقایسه ی امیر عابدینی با گذشته ها که به نظرم کاملا مشخصه که تغییر کرده .
خدا رو شکر روز به روز اتحادمون با امیرمون و داماشمون داره بیشتر میشه و روز به روز به این شعار معروف نزدیک تر میشیم :
قرمز و آبی نریم ............... هر کی بیه ترکانیم
دیگه قلب مردم رشت فقط واسه داماش میتپه .

[alimoteboy]

خیلی مطلب زیبا وبااحساسیه عالی بود

[Chikchi]

آقا مجید وجود هواداران و کاربرانی مثل شما که مشابه همه ی هوادارا قلبتون به عشق داماش می زنه، واقعا باعث شعف و شادمانی من میشه. احساس می کنم همیشه یک نگاه تیزبین هست که اگه من یه روز به خاطر درگیر بودن در جو ورزشگاه و نتیجه، یه سری مطالب و نکات رو نبینم، اون چشم تیربین و اون ذهن آگاه به من گوشزد می کنه که به اونا توجه کنم. و ازینکه جنبه ی فرهنگی وارش به گونه ای کامل تر، تامین بشه هیچ واهمه و هراسی نداشته باشم.
من فکر می کنم یک رفتار حرفه ای از هواداری که به تیمش عشق می ورزه و مسائل پیرامون تیم رو به خوبی تجزیه و تحلیل می کنه رفتاری به سبک رفتار شما و تفکری به سبک تفکر شماست. کما اینکه این نوع نگاه در بین کاربرای وارش کم دیده نمی شه.
شیمی جان ساق.

[ali_damashi]

http://varesh-sport.com/1321-%DB%8C%D8% ... %D8%B4-%29

[damash_fsz]

اقا مجید من معمولا حوصله مقاله خوندن رو ندارم ولی مقاله شمارو خوندم تا اخر
بسیار بسیار زیبا بود
دقیقا همون حرفایی بود که من هم اگه قلم به دست میشدم میگفتم ولی نه به زیبایی نوشته شما
ممنون

[ahura]

[Farzad-7091]

عالی بود درود به قلمت

[soroosh8]

در مورد شماره 7 صحبت های مازیار عزیز اضافه کنم,دقیقا ارتباط ما خیلی فراتر با امیر عابدینی هست نه در حد مدیر عامل و هوادار فقط,واقعا ما همه دست به دست هم میدیم که داماش همیشه جاویدان بمونه

[zxzx]

خیلی قشنک بود مرسی

[siabagh]

[ARYANST122]

مرسی آقا مجید خیلی زیبا بود

ممنون