خاطره ها

[ardavan]

عکس هادی طباطبایی تو تمرینات اینتر مربوط به تابستان 81 هست. قبل از شروع لیگ اون سال طباطبایی برای آموزش به اونجا رفت و اتفاقا تو همون دوره لیگ از بازیکنان آماده استقلال زمان رولند کخ بود.

[everlasting-rain]

اينهم يك دربي با حضور داداش زاده كه از آمار بالا جا مونده بود .
دیدار چهل و یکم: پرسپولیس صفر، استقلال صفر ـ هشتم دی ۱۳۷۴
بازیکنان پیروزی: احمد رضا عابدزاده، محمد علی پیروانی، نعیم سعداوی، فرشاد پیوس (کاپیتان)، بهروز رهبری فرد، یحیی گل محمدی (داود محبوب)، حسین عبدی، رضا شاهرودی، مرتضی کرمانی مقام (علی دایی)، مجید نامجو مطلق (محمود شافعی)، بهز ا د د ا د ا ش‌ ز ا د ه ـ مربی: استانکو پابلوکویچ
بازیکنان استقلال: بهزاد غلامپور، جواد زرینچه، محمد خرمگاه، محمد نوری، مهدی پاشا‌زاده، محمود فکری، امیر قلعه نویی (کاپیتان)، بهروز پرورش خواه، صادق ورمزیار، علی اکبریان، ادموند اختر - مربی: منصور پورحیدری
---------------------------
ضمنا من چند صد عكس كمياب از فوتبال رشت دارم . چطور مي تونم اين عكسها رو به تدريج در تاپيك خاطره ها قرار بدم ؟

[everlasting-rain]

[img:f22776d94a]http://images.128pro.net/pic/8d92f99edd25.jpg[/img:f22776d94a]

اينهم عكسي قديمي با حضور بهزاد داداش زاده و هادي طباطبايي . اول تسليت مي گم به داداش زاده به خاطر فوت مادرش و تبريك مي گم به هادي طباطبايي به خاطر تحليلهاي كارشناسي دقيقش قبل از بازي هلند و المان كه براي من شنيدن حرفهاي او از ديدن بازي جالب تر بود .

[everlasting-rain]

[img:5b6f5bc779]http://vtfm.hostesr.com/img/35fe7f7fe821.jpg[/img:5b6f5bc779]

كاپيتان سابق تيم ما يعني مرتضي ابراهيمي در اين عكس در برابر محمود فكري قرار داره. مرتضي ابراهيمي يكي از باسابقه ترين و پرتداوم ترين بازيكنان كل ليگ برتره و نكته جالب اينكه از دوازده دوره ليگ برتر مرتضي ابراهيمي در يازده دوره از اون بازي كرده . ركوردي كه بازيكنان انگشت شماري در ايران از اون برخوردارند . در طي اين يازده دوره بيش از دويست بازي هم در كارنامه ورزشي مرتضي ابراهيمي ثبت شده . در هر تيمي هم كه رفته تونسته تواناييهاي فني خودش رو به اثبات برسونه . در استقلال رشت تونست با سن بسيار كم نوزده سال خودش رو به عنوان يك مدافع اينده دار و بلند قد مطرح كنه . امير قلعه نويي از سبك بازي او خوشش اومد و او رو به استقلال برد و در همون سال هم قهرمان ليگ برتر شدند . مرتضي ابراهيمي در مس كرمان هم درخشش خوبي داشت و با اون تيم به مربيگري پرويز مظلومي سهميه ليگ قهرمانان اسيا رو گرفت . قضيه مشتهاي گره كرده امير قلعه نويي بعد از گلي كه ابراهيمي به استقلال زد و باعث اولين پيروزي تاريخ مس كرمان بر استقلال شد هم در خاطر خيلي ها نقش بسته . او در سايپا هم تداوم خودش رو حفظ كرد تا اينكه دوباره به تيم شهر خودش يعني داماش برگشت و اعتبار و تجربه خط دفاع داماش رو افزايش داد.

[Mordab]

[size=18:4e4317c565]بهزاد داداش زاده هافبک خلاق فوتبال رشت در ترکیب تیم ملی...[/size:4e4317c565]



نشسته نفر اول از سمت چپ
...........
این عکس تیم ملی ایران که بهزاد داداش زاده فوتبالیست صاحب سبک رشتی در ان حضور دارد متعلق به سال 1372 است که با هدایت علی پروین خود را برای مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 امریکا اماده میکرد که انصافا" تیم یکدست و فوق العاده ای بود اما با تمام شایستگیهای این تیم با تمام بزرگانی که همچون بهزاد داداش زاده _ مهدی فنونی زاده _ نادر محمد خانی _ نامجو مطلق _ جواد زرینچه _ دایی _ خاکپور و ....در ان تیم بودند ولی متاسفانه نتوانست به مسابقات جام جهانی صعود کند...

[Mordab]

هادي طباطبايي و علي قاسميان{کاپيتان اسبق داماش}همراه با تيم صبا باطري تهران در جام باشگاه هاي اسيا...



هادي طباطبايي گوشه سمت راست _ علي قاسميان سمت چپ هادي روبروي تصوير و حضور رضا نيک نظر
...................
تيم صبا باطري تهران با دو بازيکن رشتي و يک بازيکن گيلاني{ نيک نظر }قهرمان جام حذفي ايران شد و سال بعد ان در باشگاه هاي اسيا شرکت کرد بازيکنان اسمي بزرگي همچون سهراب بختياري زاده _ محمد نوازي _ علي دايي _و ... ان دوره در صبا بازي ميکردند...
نکته جالب گل استثنايي علي قاسميان از فاصله 35 متري به تيم الوحده امارات بود...
گرچه تيم صبا با ان همه بازيکنان اسمي ره به جايي نبرد و در ادامه از باشگاه هاي اسيا حذف شد...

[everlasting-rain]

اينهم تيتري خاطره انگيز درباره بازي رفت فينال جام حذفي سال 1387 كه يكي از تهاجمي ترين بازيهاي ما دربرابر استقلال بود و با شوت سركش گيلائوري از روي يك ضربه آزاد يك گل زديم و با درخشش زائد الوصف وحيد طالبلو چند گل نزديم ( مثلا ضربه سر قدرتي امين متوسل زاده كه وحيد طالبلو از سه جاف دروازه بيرون كشيد) در اون بازي به قدري تماشاگر اومده بود كه توي استاديوم سردار جنگل جاي نفس كشيدن نبود (بيش از بيست و پنج هزار نفر) همونطور كه در تيتر روزنامه نوشته شده با بردن بازي رفت نصف جام در رشت موند اما متاسفانه فدراسيون جام حذفي رو به هر تيمي كه صلاح !!!! بدونه ميده .( در صورت لزوم تيمهاي دولتي پر سر و صدايي كه در ليگ برتر دستشون از سهميه اسيا كوتاه مونده باشه مورد عنايت غيبي قرار مي گيرند)[img:2a41972de4]http://box6.host1free.com/~miv/img/35a2bc72dfdc.gif[/img:2a41972de4]

[everlasting-rain]

عكس شادي پس از گل چاوشي به پرسپوليس در دقيقه نود . گلي كه باعث شد تنها برد استيل اذين بر پرسپوليس رقم بخوره . در كنار چاوشي در اين عكس رضا نوروزي هم ديده ميشه و جالب اينكه هر دوي اين فورواردها در فصل بعد و در تيمهاي فولاد خوزستان و داماش تونستند اقاي گل ليگ برتر و اقاي گل ليگ يك بشن.
چاوشي در فصل قبل هم گلزني به تيم پرسپوليس رو هم در بازي رفت و هم در بازي برگشت ادامه داد

[img:0e3c2fb4ec]http://box6.host1free.com/~miv/img/34a7191f6e99.jpg[/img:0e3c2fb4ec]

[everlasting-rain]

اين عكس مربوط ميشه به جدال مرتضي ابراهيمي با دايي بر سر تصاحب توپ در بازي برگشت فصل 83-82 كه در استاديوم عضدي پرسپوليس رو با اونهمه بازيكن ملي پوشش تونستيم صفر صفر متوقف كنيم و مرتضي ابراهيمي هم مامور مهار دايي بود و تا اخر بازي به خوبي با قلدربازيهاي او مقابله كرد همون قلدر بازيهايي كه مثلا در سالها پيش وقتي كه علي كريمي دايي رو لايي زد او هم نامردانه توي گوش كريمي زد و يا وقتي كه شيث رضايي در بازي پرسپوليس و سايپا اجازه گل زدن به دايي نميداد او هم با كله توي صورت رضايي كوبيد اما مرتضي ابراهيمي بلند قامت در اين بازي كم نياورد . اين بازي اي كه با پرسپوليس صفر صفر مساوي شديم تكرار نتيجه اي بود كه در زمان استقلال رشت هم در جام حذفي با پرسپوليس بدست اورده بوديم كه البته در مجموع دو بازي رفت و برگشت با نتيجه يك بر صفر تيم پرسپوليس به دور بعدي صعود كرد . و اما برگردم به يكي از اتفاقات حسرت برانگيز همين بازي اي كه عكسش رو آپلود كردم و اون اتفاق پنالتي اي بود كه به نفع ما گرفته شد اما انزلیچی دين محمدي نااماده پشت توپ قرار گرفت و اون موقعيت خوب ما براي بردن بازي رو از ما گرفت با ضربه بدي كه به دستان ساشا ايليچ كه در اون زمان دروازه بان پرسپوليس بود كوبيد و توپ به كرنر رفت.

[img:cc7b5eb8d3]http://box6.host1free.com/~dem/img/543843a4723e.jpg[/img:cc7b5eb8d3]

[everlasting-rain]

عكسي از كريمي گيلاني در تركيب تيم پرستاره بايرن مونيخ در كنار بزرگان فوتبال جهان يعني ميشائيل بالاك و لوسيوي برزيلي و اليور كان . كريمي نابغه اي در فوتبال ايرانه كه حتي در سي و چهار سالگي هم جزو سه بازيكن برتر اسيا انتخاب ميشه و حتي اگر جايزه بهترين بازيكن اسيا رو هم نبره مهم نيست چرا كه در سال 2004 با اقتدار اين جايزه رو به عنوان فني ترين بازيكن اسيا و همينطور اقاي گل جام ملتهاي اسيا به دست اورد . كساني كه معلومه رگ و ريشه شون به كجا برمي گرده خيلي تلاش داشتند تا انتخاب او به عنوان يكي از سه بازيكن تراز اول اسيا رو زير سوال ببرن ولي در همين حد هم نفهميدند كه ملاك اين انتخاب بيشتر بازيهاي فصل قبل داخلي و ملي و جام باشگاهها بوده كه كريمي تونست تيم درب و داغان پرسپوليس رو از سقوط به ليگ يك نجات بده به عنوان مثال گل بي نظيرش در بازي با فولاد كه با يك حركت دو مدافع فولاد رو افقي كرد فراموش نشدنيه و يا در بازي با راه اهن به تنهايي سه پاس گل به ايمون زايد داد . عملكرد تاثيرگذارش در برد شش بر صفر ايران برابر بحرين و برد شش بر يك پرسپوليس بر الشباب امارات هم كاملا اشكاره . كسي كه در اوج حساسيت در بازي پرسپوليس با تيم عربستاني در زمين حريف پنالتي خودش رو با خونسردي تمام و به صورت چيپ وارد دروازه حريف كرد. حتي در ليگ امسال هم در تساوي صفر صفر پرسپوليس با استقلال بهترين بازيكن زمين بود.

[img:91db73d4cc]http://box6.host1free.com/~img5/img/550216af6333.jpg[/img:91db73d4cc]

[everlasting-rain]

عكسي از مرتضي ابراهيمي در تركيب تيم استقلال در فصل 84-85 يعني فصلي كه استقلال با درايت مدير عامل وقتش يعني قريب ( همون كسي كه بعضي از ادمهاي نخود هر آش با حمايت از كفاشيان بي لياقت و شيرين عقل نگذاشتند كه قريب راي بياره ) كه با صبوري كردن و فرصت دادن سه ساله به قلعه نويي كه اون موقع در مربيگري تازه كار بود تونست در سال سوم قهرماني رو نصيب استقلال كنه نه مثل بعضي از مدير عاملان كه با تصميمات شكمي خودشون دم به ساعت مربي عوض مي كنن و عوض كردن مربي براشون تبديل به انزلیچی بازي دختر بچه ها شده كه تا از يه انزلیچی خسته ميشن ميرن سراغ يه انزلیچی ديگه !!! واقعا از برد شجاعانه فولاد مقابل استقلال لذت بردم نه به خاطر تيم فولاد بلكه به خاطر اينكه بردهاي پياپي فولاد بعد از اين رقم خورد كه مدير عامل اون تيم چندين هفته پيش و در زماني كه فولاد بدجوري مي باخت و نتايج دور از انتظاري مي گرفت عملا ( و نه فقط با دروغ ) محكم پشت حسين فركي ايستاد و همون اعتماد به نفسي كه به فركي داد يكي از عواملي بود كه بالاخره فولاد رو از بحران نجات داد . اين فولاد خوزستان تيم لايقيه چرا كه قبلا هم در دوران مربيگري مجيد جلالي چهار سال به او وقت دادن و در اين چهار سال هيچوقت تيم فولاد كانديداي سقوط نبود هميشه ثبات خودش رو حفظ كرد چرا كه مديران دورانديش هميشه ثبات رو قاعده اي تخطي ناپذير مي دونن و مطمئنا درموقع نشئگي از ترياك تصميم نمي گيرن تا تيم رو تبديل به محضر خانه اي كنن كه همش داره طلاق ثبت مي كنه . و اما با توجه به در پيش بودن بازي سنگين ما با استقلال و با علم به اين مطلب كه برخلاف ادعاهايي كه مي گفت هرندي فقط با كمك طرفداران داماش قادر به شكست حريفانه حالا مي بينيم كه درخشان هم در اينهمه هفته فقط در دو بازي كه در حضور طرفداران داماش برگزار شده تونسته برد بياره يعني بازي با گهر دورود و نفت تهران و حتي در بازي با تيم ته جدولي ذوب اهن هم با اينكه در عضدي بود ولي چون طرفداري حضور نداشت بردي هم وجود نداشت . پس طرفدارن داماش حالا كه وابستگي شديد اين تيم به تشويق طرفدارن رو مي بينن علي رغم نامرديهاي بسياري كه از كس و ناكس كشيدن اما فقط و فقط به خاطر تصميم بسيار خركي و غير استاندارد فدراسيون در سقوط چهار و نيم تيم كه در هيچ ليگ استانداردي در دنيا قابل قبول نيست پس طرفدارن داماش بايد براي كسب امتياز از استقلال خيلي خيلي بيشتر از بازيكنان در اون بازي نفس نفس بزنن و حنجره پاره كنن تا خلا هاي تاكتيكي تيم رو با حمايت رعب اور خودمون پوشش بديم . و اين رو ياداوري كنم كه ما تنها تيمي در ايران هستيم كه تيم فدراسيوني استقلال رو در يك سال سه بار شكست داديم و باز تنها تيمي هستيم كه در ليگ برتر و در استاديوم ازادي چهار گل به استقلال زديم .

[img:3b3fd04abb]http://box9.host1free.com/~bev/img/327969053c00.jpg[/img:3b3fd04abb]

[havosh]

قریب درایت داشت بعد مدیرعامل مورد اشاره شما نداره ؟ اون سال استقلال قهرمانیش رو مدیون دنیزلی بود که برای حفظ شآن مربی گریش به خاطر اختلاف با آجرلو - مدیر عامل وقت پاس - بازی ما قبل آخر لیگ رو حاضر نشد با تیمش به اصفهان بره و بازی رو 3-0 باختن به ذوب تا استقلال قهرمان بشه ! همین و بس .

برنامه ی سه ساله هم جوکی بیش نبوده و نیست ! امیر قلعه نویی آدم برنامه ریزی بود تو کرمان با کمربند به جون بازیکن تیمش مس نمی افتاد !

حرصم می گیره از این که یه عده قلعه نویی رو به عنوان مربی مثال میزنن ! قلعه نویی تو سال اول مربی گریش با تبانی تو لیگ نگه داشت استقلال اهواز رو ! مربی موفق ! تبانی !

[everlasting-rain]

تا جايي كه ميدونم فارسي نوشتم و قابل فهم . كسي كه درايت داشته باشه نميره از استعفاي غير فوتبالي ترين و بي عرضه ترين رئيس فدراسيون بعد از انقلاب يعني كفاشيان جلوگيري كنه تا به جاي قريب دوباره كفاشيان تر بزنه به فوتبال بزرگسالان و ليگ و جوانان و فوتسال ايران . من براي تك تك حرفها و نقدهايي كه مينويسم ده تا دليل دارم . دقيقا و دقيقا و دقيقا توي متن بالا هيچ تره اي براي قلعه نويي خرد نكردم و نوشتم : با صبوري كردن و فرصت دادن سه ساله به قلعه نويي كه اون موقع در مربيگري تازه كار بود تونست در سال سوم قهرماني رو نصيب استقلال كنه . يعني هيچ تعريفي از قلعه نويي نكردم و در اينكه اكثر قهرمانيهاي استقلال و پرسپوليس و تك قهرماني سايپا در ليگ برتر بودار و سفارش شده بوده كاملا واقفم مثل تباني بعضي بازيكنان استقلال در باخت يك بر صفر مقابل ملوان و قهرمان شدن پرسپوليس در اولين دوره ليگ و يا اعلام گل ضربه بازيكن مس كرمان به دروازه استقلال اهواز كه توپ كاملا بيرون خط فرود اومده بود و با همون گل اشتباه سايپاي علي دايي رو به شكل زورچپاني قهرمان كردند تا مثلا مقداري از گندي كه توي جام جهاني و بازي با مكزيك زده بود رو ماستمالي كنن و بگن با سربلندي از فوتبال خداحافظي كرد (گندي كه باعث شد از ايران دستور صادر بشه كه دايي كه حتي برانكو هم جرات تعويضش رو نداشت در بازي با پرتغال نباشه) اما براي كسي كه فكر كنه محرزه كه منظور من از بيان مطلب بالا اينه كه خود همين فرصت سه ساله و يا فرصت چهار ساله اي كه به جلالي داده شد و يا فرصت چهار ساله اي كه به ابراهيم زاده در ذوب اهن داده شد تا به نتيجه ارزشمند نايب قهرماني اسيا رسيدند نشاندهنده درايت مديران اون باشگاهها در ايجاد ثبات و مهمتر از اون دمدمي مزاج نبودن و سه ماه به سه ماه مربي عوض نكردنه .

[havosh]

[quote:87ccf80555="everlasting-rain"]تا جايي كه ميدونم فارسي نوشتم و قابل فهم . كسي كه درايت داشته باشه نميره از استعفاي غير فوتبالي ترين و بي عرضه ترين رئيس فدراسيون بعد از انقلاب يعني كفاشيان جلوگيري كنه تا به جاي قريب دوباره كفاشيان تر بزنه به فوتبال بزرگسالان و ليگ و جوانان و فوتسال ايران . من براي تك تك حرفها و نقدهايي كه مينويسم ده تا دليل دارم . دقيقا و دقيقا و دقيقا توي متن بالا هيچ تره اي براي قلعه نويي خرد نكردم و نوشتم : با صبوري كردن و فرصت دادن سه ساله به قلعه نويي كه اون موقع در مربيگري تازه كار بود تونست در سال سوم قهرماني رو نصيب استقلال كنه . يعني هيچ تعريفي از قلعه نويي نكردم و در اينكه اكثر قهرمانيهاي استقلال و پرسپوليس و تك قهرماني سايپا در ليگ برتر بودار و سفارش شده بوده كاملا واقفم مثل تباني بعضي بازيكنان استقلال در باخت يك بر صفر مقابل ملوان و قهرمان شدن پرسپوليس در اولين دوره ليگ و يا اعلام گل ضربه بازيكن مس كرمان به دروازه استقلال اهواز كه توپ كاملا بيرون خط فرود اومده بود و با همون گل اشتباه سايپاي علي دايي رو به شكل زورچپاني قهرمان كردند تا مثلا مقداري از گندي كه توي جام جهاني و بازي با مكزيك زده بود رو ماستمالي كنن و بگن با سربلندي از فوتبال خداحافظي كرد (گندي كه باعث شد از ايران دستور صادر بشه كه دايي كه حتي برانكو هم جرات تعويضش رو نداشت در بازي با پرتغال نباشه) اما براي كسي كه فكر كنه محرزه كه منظور من از بيان مطلب بالا اينه كه خود همين فرصت سه ساله و يا فرصت چهار ساله اي كه به جلالي داده شد و يا فرصت چهار ساله اي كه به ابراهيم زاده در ذوب اهن داده شد تا به نتيجه ارزشمند نايب قهرماني اسيا رسيدند نشاندهنده درايت مديران اون باشگاهها در ايجاد ثبات و مهمتر از اون دمدمي مزاج نبودن و سه ماه به سه ماه مربي عوض نكردنه .[/quote:87ccf80555]
حق با شماست دوست عزیز . البته می دونم مطرح کردن این صحبت ها تو این تاپیک خلاف قوانین هست ، ولی اگه بخوایم گپی [b:87ccf80555]دوستانه[/b:87ccf80555] داشته باشیم ، به نظر بنده دادن فرصت های 3 و 4 ساله ممکنه برای مربیان کار کشته ، امتحان پس داده ، علم گرا و کارنامه داری چون جلالی و ابراهیم زاده و فرکی بهترین کار هستش و 100 درصد جواب هم میده نه مربیانی مثل پوشنیک ِ دلال ، یا آقای دینور زاده ی دوست داشتنی ولی نا موفق و ... . به نظرم این گپ جاش اینچا نیست و از مدیران سایت عذر می خوام. در واقع اصل منظورم اینه که اگه فرصت دادن به مربیان رو تفکیک نکنیم ، و بخواهیم به هر مربی ای با هر کارنامه ی نداشته ای فرصت بدیم ، دقیقا مثل این می مونه که به علی کفاشیان یه فرصت 30 ساله بدیم که شاید تو سال آخر یه موفقیتی کسب کنه .

[everlasting-rain]

حالا كه صحبت گپ دوستانه به ميان اومد بهتر ميشه conversation كرد چرا كه همونطور كه قبلا هم نوشته بودم من نه كوچكترين احتياجي به پول باشگاه دارم و نه كوچكترين رفاقتي با بازيكنان زحمتكش بومي و پيشكسوتان نامدار تيممون ( افتخاري و داداش زاده و طباطبايي و هرندي ) دارم ولي به عنوان كسي كه از زمان استقلال رشت در دهه هفتاد سرنوشت اين تيم برام خيلي مهم بود و لمس كردم كه به دليل خصوصي بودن و پشتوانه دولتي نداشتن اين تيم بارها و بارها چطور با پنبه و گاهي اوقات با گيوتين سر تيممون رو بريدند و اونقدر اين تيم برام مهمه كه حتي اولين كلمه اي كه به نوزادم ياد دادم داماش بود . و اما در رابطه با ثبات در مربيگري و فرصت دادن به مربي بر اين اعتقادم كه اين مسئله نبايد به عنوان لطف به مربي تلقي بشه بلكه اين مسئله بايد به عنوان قاعده باشگاه تلقي بشه . چرا كه در واقع سودش به باشگاه ميرسه و مجبور نيست هي چند صد ميليون غرامت مربي قبلي و چند صد ميليون پول مربي جديد بده و با كلي كشمكش و اعصاب خوردي هم با احساسات طرفداران بازي كنه و هم وجهه باشگاه رو در رسانه ها بي ثبات و متلاطم و قتلگاه مربيان نشون بده . مثلا اين قاعده ثبات مربي كاملا در مورد تيمهاي المان ( يواخيم لو و در دهه نود برتي فوگتس ) يونان ( اتو ره هاگل ) منچستر ( الكس فرگوسن و در گذشته سر مت بازبي ) و ارسنال ( ارسن ونگر ) و اورتون ( ديويد مويس ) و وردربرمن ( توماس شاف ) و فرايبورگ ( فولكر فينكه به مدت بسيار قابل توجه شونزده سال تا سال 2007) صادقه . حالا ما نخواستيم مثل اون تيمها كه مديراني بسيار صبور و با ثبات فكري دارن عمل كنيم و شايد كساني بهانه بيارن كه فوتبال ايران آش و لاش تر از اونه كه با فوتبال حساب شده و ساختار مند اروپا مقايسه بشه اما وقتي كه در فوتبال داغون ايران هم كسي مثل غلوم پيرواني رو داريم كه با وجود سواد كم مربيگري اما به خاطر اعتماد روزافزوني كه بهش شد و به خاطر بومي بودن در شيراز به مدت بسيار چشمگير 9 سال مربي سپاسي شيراز باقي موند و هيچوقت هم تيمش كانديداي سقوط نبود و تا از اون تيم رفت سپاسي هم با مربيگري داود مهابادي و بعد محمد احمدزاده سقوط كرد . همين پيرواني هم از دستياري محمود ياوري در برق شيراز شروع كرد و كارنامه اي نداشت اما با فرصت خوبي كه بهش داده شد تونست ركورد ثبات در مربيگري ايران رو براي هميشه به نام شهر خودش شيراز ثبت كنه . و يا همين منصور ابراهيم زاده قبل از اينكه مربي موفق ذوب اهن لقب بگيره كه تيمش چشم نواز ترين فوتبال ايران رو بازي مي كرد فقط و فقط در تيم سپاهان دستيار لوكا بوناچيچ بود و هيچ كارنامه سرمربيگري نداشت اما باز هم با فرصت دادن و فرصت دادن و فرصت دادن به او تيمي ساخت كه هميشه در كورس قهرماني بود .