ضرب المثلهای گیلکی
ارسال شده در: پنج شنبه ژانويه 13, 2011 11:41 amـ1 بی خیر ، چوماچا سگه مانه، هم خانخایه گیره هم بیگانه .
مثل سگ "چوماچا"( انزلیچی در گیلان) هم صاحبخانه را میگیرد و هم بیگانه را.
2ـ بیشتاوسی شکمدار زنای گیل خوره ، اما نه هر گیلی.
شنیده ای زن حامله گلِ می خورد اما نه هر گلِی.
شنیدن کی بود مانند دیدن.
3ـ بیعاره گابه * َ تورب فوخاستیدی ، خوسره واگردانه اونَ ولگَ بوخورد .
به ماتحت گاو تنبل ترُب فرو کردند، سربرگرداند و برگش را خورد.
4ـ پارسال فوکودیم گیلَ سر، ایمسال فوکونیم دیلَ سر .
پارسال غم و غصه ها را می ریختیم روی گِل ، امسال می ریزیم روی دِل .
5ـ پالان دوج خو تُخمه درزن نزنه .
پالان دوز به بیضهً خودش سوزن نمی زند.
آدم عاقل مُشت به نیشتر نمی زند .
6ـ پلا از شکم دواره ، مُحبت از دیل دنواره .
پلو از شکم می گذرد ولی محُبت از دل نمی رود .
7ـ پول بوشو کوتر بوشو آی وای می کوترزاکان .
پولم رفت ، کبوترم رفت، وای بر حال جوجه کبوترهایم .
8ـ پیچا کی پیره به ، به ایشپتکا ، گیله مرد کی پیره به ، تازه به کدخُدا.
گربه که پیر میشود ، میشود گربه پیره . مرد انزلیچی گیلان که پیر میشود ، تازه میشود کدخُدا.
9ـ پیربازارَ رنگَ نیده ، بادکوبه گبه زنه .
رنگ پیربازار( نام شهری در حومه رشت ) را ندیده ، از سفر باکو تعریف میکند .
10ـ پیله دریا اگر خو *َ صدایا بیشتوه ، انَ دیل ترکه.
دریا اگر صدای خروش خودش را بشنود ، دلش از ترس می ترکد.
بی خبر شاد و با خبر فسرده است .
منبع:واژنامه زبان گیلکی از مرحوم احمد مرعشی.
- انــی لـحـاف تـازه بـوسـته.
تجدید فراش کرده . کارش جور شده. نانش در روغن افتاده.
2- بــاد خــوره کــخ دیــرینــه.
نخور و خسیسی که باد می خورد و کف می ریند.
3- باره خــر بــره ، گوزه کی کونه ؟ یابــو.
بار را خر می برد و گوزش را یابو در می کند.
که رنج بار با گاو است و آید ناله از گردون.
4- بج بجه دینه رنگ اوسانه ، آدم آدمه دینه فند اوسانه .
برنج برنج را می بیند رنگ برمی دارد ، آدم آدم را می بیند فن( زرنگی ، مردرندی ) بر میدارد ( یاد می گیرد).
5- بـلائی کی سردپلا مرا رفابه ، اونه گمج مرا فیشان.
بلائی که با پلو سرد رفع می شود چه بهتر که آن را با ظرفش دور بیندازی .
6- بمرده مرغ و دانه اوچینی .
مرغ مرده و دانه برچینی .
خر لنگ و بار شیشه .
کلاغ و بار الاغ .
7- بو شو ناخوشه ره یخ باوره .
رفته برای مریض یخ بیاورد .
رفته برای سهراب نوشدارو بیاورد.
رفت بجائی که بازگشت او سخت است .
8- بـوشو بـوشو ، تــی خـاج سره لا بنه .
برو برو ، لای تَرک خودت را بپوشان .
برو اینقدر کُرکُری نخوان .
9- باهار آیه ، سختی لاتان گوذره .
بهار میاید ، سختی لاتها می گذرد.
10- باهاره باران بوخوره می سرو می ورزا سره
پائیز باران بوخوره می سگ و می زن ماره سره.
باران بهار بخورد توی سرمن و سر گاو نر من
باران پائیز بخورد توی سر مادر زن و سر سگ من .
ـ ای تا کفش لنگه بیافته ، واپرسه چیره مردوم پابرانده گردیدی .
یک لنگه کفش پیدا کرده ، می پرسد ، چرا مردم پابرهنه راه می روند .
وای به روزی که گدا معتبر شود .
2ـ ای تا نوخورمکا واترسن ، ای تا پا نوشورمکا .
یکی از آدمی که می گوید نمی خورم باید ترسید ، یکی از آدمی که می گوید پا نمی شویم .
3ـ ای دسگی فاده ، دو دسگی فاگیره .
با یک دست می دهد ، با دو دست می گیرد .
4ـ ای نفر شین به طشت خوره ، ای نفرشین به پشم .
یکی را ز ماهی رساند به ماه / یکی را زمه اندر آرد به چاه ( سعدی )
5ـ اونی پاماله ، تی تابوته .
جای پای او قد تابوت توست .
6ـ اون دیمیزه تره آب بره .
او بشاشد، آب ترا می برد .
7ـ انی گوسره ، گرم باد دمه .
روی مدفوعش ، باد گرم می وزد .
خودش را خیلی دست بالا گرفته .
8ـانــه دهنه دبدی ، انــه * به حرف آیه .
دهنش را هم ببندی ، از بس که پر حرف است ، از ماتحتش به حرف خواهد آمد .
9ـ اما ن امی پـئـره سوفره بیده ایم .
ما رنگ سُفره پدرمان را دیدیم.
از اسب افتاده و از اصل نیفتاده .
10ـ او وخت کی روبار کله آب دبو ، اما چور بیم ، هسه کی ده چور اندر چوریم .
آنوقتی که همه دارا بودند ما فقیر بودیم ، حالا که دیگر فقیر اندر فقیریم .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
ـ می سر بو بو آستانه گمج.
از حرف زدن زیادت سرم همچو ظرف سفالین آستانه ورم کرد.
2ـ امی مزار سر دینرین فاتحه خوانی تی پیشکش.
به قبر ما نرین فاتحه خوانی پیشکشت.
3ـمی ره گاب گو آب بیگیفته .
برایم پاپوش دوخته ، درد سر ساخته.
4ـ انده بوگو تا تی * به گب بایه .
آنقدر بگو تا جان از ماتحت در رود.
5ـ انقذه داره کی از انی دوماغ پره فیوه .
پولش از پارو بالا میرود.
6 ـ انــی بج واجور داره .
خرش می رود ، حرفش در رو دارد .
7 ـ توند بیشی گیدی بیجی ،سوست بیشی گیدی گیجی .
تند بری میگن حرام زاده ای ، سست بری میگن گیجی .
8 ـ انه دوز فاندم ببره دوساق خانه .
دزد به دستش نمیدهم تا به زندان ببرد .
9 ـ انی گاب بامو ، امی پرچین سره دیره .
از آن روزی که گاوش آمده به پرچین ما قوم خویش شدیم .
10ـ انی واسخوسته آدم ، صدسال پاکی ناره .
کسی که تنه اش به تنه او بخورد ، تا صد سال پاک نمی شود .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی تر نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی ترآشنائی با ضرب المثلهای گیلکی6
1ـ بی خیر ، چوماچا سگه مانه، هم خانخایه گیره هم بیگانه .
مثل سگ "چوماچا"( انزلیچی در گیلان) هم صاحبخانه را میگیرد و هم بیگانه را.
2ـ بیشتاوسی شکمدار زنای گیل خوره ، اما نه هر گیلی.
شنیده ای زن حامله گلِ می خورد اما نه هر گلِی.
شنیدن کی بود مانند دیدن.
4ـ پارسال فوکودیم گیلَ سر، ایمسال فوکونیم دیلَ سر .
پارسال غم و غصه ها را می ریختیم روی گِل ، امسال می ریزیم روی دِل .
6ـ پلا از شکم دواره ، مُحبت از دیل دنواره .
پلو از شکم می گذرد ولی محُبت از دل نمی رود .
7ـ پول بوشو کوتر بوشو آی وای می کوترزاکان .
پولم رفت ، کبوترم رفت، وای بر حال جوجه کبوترهایم .
8ـ پیچا کی پیره به ، به ایشپتکا ، گیله مرد کی پیره به ، تازه به کدخُدا.
گربه که پیر میشود ، میشود گربه پیره . مرد انزلیچی گیلان که پیر میشود ، تازه میشود کدخُدا.
9ـ پیربازارَ رنگَ نیده ، بادکوبه گبه زنه .
رنگ پیربازار( نام شهری در حومه رشت ) را ندیده ، از سفر باکو تعریف میکند .
10ـ پیله دریا اگر خو *َ صدایا بیشتوه ، انَ دیل ترکه.
دریا اگر صدای خروش خودش را بشنود ، دلش از ترس می ترکد.
بی خبر شاد و با خبر فسرده است .
منبع:واژنامه زبان گیلکی از مرحوم احمد مرعشی.
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی5
1- انــی لـحـاف تـازه بـوسـته.
تجدید فراش کرده . کارش جور شده. نانش در روغن افتاده.
2- بــاد خــوره کــخ دیــرینــه.
نخور و خسیسی که باد می خورد و کف می ریند.
3- باره خــر بــره ، گوزه کی کونه ؟ یابــو.
بار را خر می برد و باد شکم را یابو در می کند.
که رنج بار با گاو است و آید ناله از گردون.
4- بج بجه دینه رنگ اوسانه ، آدم آدمه دینه فند اوسانه .
برنج برنج را می بیند رنگ برمی دارد ، آدم آدم را می بیند فن( زرنگی ، مردرندی ) بر میدارد ( یاد می گیرد).
5- بـلائی کی سردپلا مرا رفابه ، اونه گمج مرا فیشان.
بلائی که با پلو سرد رفع می شود چه بهتر که آن را با ظرفش دور بیندازی .
6- بمرده مرغ و دانه اوچینی .
مرغ مرده و دانه برچینی .
خر لنگ و بار شیشه .
کلاغ و بار الاغ .
7- بو شو ناخوشه ره یخ باوره .
رفته برای مریض یخ بیاورد .
رفته برای سهراب نوشدارو بیاورد.
رفت بجائی که بازگشت او سخت است .
9- باهار آیه ، سختی لاتان گوذره .
بهار میاید ، سختی لاتها می گذرد.
10- باهاره باران بوخوره می سرو می ورزا سره
پائیز باران بوخوره می سگ و می زن ماره سره.
باران بهار بخورد توی سرمن و سر گاو نر من
باران پائیز بخورد توی سر مادر زن و سر سگ من .
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی4
1ـ ای تا کفش لنگه بیافته ، واپرسه چیره مردوم پابرانده گردیدی .
یک لنگه کفش پیدا کرده ، می پرسد ، چرا مردم پابرهنه راه می روند .
وای به روزی که گدا معتبر شود .
2ـ ای تا نوخورمکا واترسن ، ای تا پا نوشورمکا .
یکی از آدمی که می گوید نمی خورم باید ترسید ، یکی از آدمی که می گوید پا نمی شویم .
3ـ ای دسگی فاده ، دو دسگی فاگیره .
با یک دست می دهد ، با دو دست می گیرد .
4ـ ای نفر شین به طشت خوره ، ای نفرشین به پشم .
یکی را ز ماهی رساند به ماه / یکی را زمه اندر آرد به چاه ( سعدی )
5ـ اونی پاماله ، تی تابوته .
جای پای او قد تابوت توست .
6ـ اون دیمیزه تره آب بره .
او ا درار کند، آب ترا می برد .
9ـ اما ن امی پـئـره سوفره بیده ایم .
ما رنگ سُفره پدرمان را دیدیم.
از اسب افتاده و از اصل نیفتاده .
10ـ او وخت کی روبار کله آب دبو ، اما چور بیم ، هسه کی ده چور اندر چوریم .
آنوقتی که همه دارا بودند ما فقیر بودیم ، حالا که دیگر فقیر اندر فقیریم .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
1 ـ می سر بو بو آستانه گمج.
از حرف زدن زیادت سرم همچو ظرف سفالین آستانه ورم کرد.
2ـ امی مزار سر دینرین فاتحه خوانی تی پیشکش.
به قبر ما نرین فاتحه خوانی پیشکشت.
3ـمی ره گاب گو آب بیگیفته .
برایم پاپوش دوخته ، درد سر ساخته.
5ـ انقذه داره کی از انی دوماغ پره فیوه .
پولش از پارو بالا میرود.
6 ـ انــی بج واجور داره .
خرش می رود ، حرفش در رو دارد .
7 ـ توند بیشی گیدی بیجی ،سوست بیشی گیدی گیجی .
تند بری میگن حرام زاده ای ، سست بری میگن گیجی .
8 ـ انه دوز فاندم ببره دوساق خانه .
دزد به دستش نمیدهم تا به زندان ببرد .
9 ـ انی گاب بامو ، امی پرچین سره دیره .
از آن روزی که گاوش آمده به پرچین ما ریده قوم خویش شدیم .
10ـ انی واسخوسته آدم ، صدسال پاکی ناره .
کسی که تنه اش به تنه او بخورد ، تا صد سال پاک نمی شود .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی2
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 2
1اگه بدانی می حال زاره ، تی * تومان کنی دکفی به صارا.
اگر از حال زارم خبر داشته باشی ، شلوارت را درمی آوری و سر به صحرا میگذاری.
2اسب ِ ره خاش فوکونه ، سگ ِ ره واش.
جلوی اسب استخوان می ریزد ، جلوی سگ علف.
هر کاری که میکند اشتباه ، و از روی نادانیست.
3از لاغری ماهی خوشک غازیان ِ مانه.
از بس که لاغر است ، شبیه ماهی خشک غازیان است.
4از دولتی بج سوررفم آب خوره.
به لطف برنج ، علف هرزهم سیراب میشود.
5از حاج حاجی ام کرایه خانه فیگیره.
از روی خساست از چلچله هاهم کرایه می گیرد.
6از او تومان بکندانه.
از آن پاچه ور مالیده هاست.
7ا پیله گی آدم ، لاره تورب ِ مانه .
آدم به این گُندگی همچون ترُب بی بو و خاصیت است.
بدرد هیچ کاری نمی خورد.
8از عسل شیرین تر تریاک موفته .
تریاک مفت از عسل شیرین تر است.
9از گول چی بیدئیم تا از گولابش بیدینیم .
از گل چه خیری دیده ایم تا از گلابش ببینیم.
10اگه تو شنبه ای من چهارشنبه یم.
اگر تو زرنگی من از تو زرنگ ترم.
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی.
نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی تر نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی ترآشنائی با ضرب المثلهای گیلکی6
1ـ بی خیر ، چوماچا سگه مانه، هم خانخایه گیره هم بیگانه .
مثل سگ "چوماچا"( انزلیچی در گیلان) هم صاحبخانه را میگیرد و هم بیگانه را.
2ـ بیشتاوسی شکمدار زنای گیل خوره ، اما نه هر گیلی.
شنیده ای زن حامله گلِ می خورد اما نه هر گلِی.
شنیدن کی بود مانند دیدن.
3ـ بیعاره گابه * َ تورب فوخاستیدی ، خوسره واگردانه اونَ ولگَ بوخورد .
به ماتحت گاو تنبل ترُب فرو کردند، سربرگرداند و برگش را خورد.
4ـ پارسال فوکودیم گیلَ سر، ایمسال فوکونیم دیلَ سر .
پارسال غم و غصه ها را می ریختیم روی گِل ، امسال می ریزیم روی دِل .
5ـ پالان دوج خو تُخمه درزن نزنه .
پالان دوز به بیضهً خودش سوزن نمی زند.
آدم عاقل مُشت به نیشتر نمی زند .
6ـ پلا از شکم دواره ، مُحبت از دیل دنواره .
پلو از شکم می گذرد ولی محُبت از دل نمی رود .
7ـ پول بوشو کوتر بوشو آی وای می کوترزاکان .
پولم رفت ، کبوترم رفت، وای بر حال جوجه کبوترهایم .
8ـ پیچا کی پیره به ، به ایشپتکا ، گیله مرد کی پیره به ، تازه به کدخُدا.
گربه که پیر میشود ، میشود گربه پیره . مرد انزلیچی گیلان که پیر میشود ، تازه میشود کدخُدا.
9ـ پیربازارَ رنگَ نیده ، بادکوبه گبه زنه .
رنگ پیربازار( نام شهری در حومه رشت ) را ندیده ، از سفر باکو تعریف میکند .
10ـ پیله دریا اگر خو *َ صدایا بیشتوه ، انَ دیل ترکه.
دریا اگر صدای خروش خودش را بشنود ، دلش از ترس می ترکد.
بی خبر شاد و با خبر فسرده است .
منبع:واژنامه زبان گیلکی از مرحوم احمد مرعشی.
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی5
1- انــی لـحـاف تـازه بـوسـته.
تجدید فراش کرده . کارش جور شده. نانش در روغن افتاده.
2- بــاد خــوره کــخ دیــرینــه.
نخور و خسیسی که باد می خورد و کف می ریند.
3- باره خــر بــره ، گوزه کی کونه ؟ یابــو.
بار را خر می برد و گوزش را یابو در می کند.
که رنج بار با گاو است و آید ناله از گردون.
4- بج بجه دینه رنگ اوسانه ، آدم آدمه دینه فند اوسانه .
برنج برنج را می بیند رنگ برمی دارد ، آدم آدم را می بیند فن( زرنگی ، مردرندی ) بر میدارد ( یاد می گیرد).
5- بـلائی کی سردپلا مرا رفابه ، اونه گمج مرا فیشان.
بلائی که با پلو سرد رفع می شود چه بهتر که آن را با ظرفش دور بیندازی .
6- بمرده مرغ و دانه اوچینی .
مرغ مرده و دانه برچینی .
خر لنگ و بار شیشه .
کلاغ و بار الاغ .
7- بو شو ناخوشه ره یخ باوره .
رفته برای مریض یخ بیاورد .
رفته برای سهراب نوشدارو بیاورد.
رفت بجائی که بازگشت او سخت است .
8- بـوشو بـوشو ، تــی خـاج سره لا بنه .
برو برو ، لای تَرک خودت را بپوشان .
برو اینقدر کُرکُری نخوان .
9- باهار آیه ، سختی لاتان گوذره .
بهار میاید ، سختی لاتها می گذرد.
10- باهاره باران بوخوره می سرو می ورزا سره
پائیز باران بوخوره می سگ و می زن ماره سره.
باران بهار بخورد توی سرمن و سر گاو نر من
باران پائیز بخورد توی سر مادر زن و سر سگ من .
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی4
1ـ ای تا کفش لنگه بیافته ، واپرسه چیره مردوم پابرانده گردیدی .
یک لنگه کفش پیدا کرده ، می پرسد ، چرا مردم پابرهنه راه می روند .
وای به روزی که گدا معتبر شود .
2ـ ای تا نوخورمکا واترسن ، ای تا پا نوشورمکا .
یکی از آدمی که می گوید نمی خورم باید ترسید ، یکی از آدمی که می گوید پا نمی شویم .
3ـ ای دسگی فاده ، دو دسگی فاگیره .
با یک دست می دهد ، با دو دست می گیرد .
4ـ ای نفر شین به طشت خوره ، ای نفرشین به پشم .
یکی را ز ماهی رساند به ماه / یکی را زمه اندر آرد به چاه ( سعدی )
5ـ اونی پاماله ، تی تابوته .
جای پای او قد تابوت توست .
6ـ اون دیمیزه تره آب بره .
او بشاشد، آب ترا می برد .
7ـ انی گوسره ، گرم باد دمه .
روی گُهش ، باد گرم می وزد .
خودش را خیلی دست بالا گرفته .
8ـانــه دهنه دبدی ، انــه * به حرف آیه .
دهنش را هم ببندی ، از بس که پر حرف است ، از ماتحتش به حرف خواهد آمد .
9ـ اما ن امی پـئـره سوفره بیده ایم .
ما رنگ سُفره پدرمان را دیدیم.
از اسب افتاده و از اصل نیفتاده .
10ـ او وخت کی روبار کله آب دبو ، اما چور بیم ، هسه کی ده چور اندر چوریم .
آنوقتی که همه دارا بودند ما فقیر بودیم ، حالا که دیگر فقیر اندر فقیریم .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
1 ـ می سر بو بو آستانه گمج.
از حرف زدن زیادت سرم همچو ظرف سفالین آستانه ورم کرد.
2ـ امی مزار سر دینرین فاتحه خوانی تی پیشکش.
به قبر ما نرین فاتحه خوانی پیشکشت.
3ـمی ره گاب گو آب بیگیفته .
برایم پاپوش دوخته ، درد سر ساخته.
4ـ انده بوگو تا تی * به گب بایه .
آنقدر بگو تا جان از کونت در رود.
5ـ انقذه داره کی از انی دوماغ پره فیوه .
پولش از پارو بالا میرود.
6 ـ انــی بج واجور داره .
خرش می رود ، حرفش در رو دارد .
7 ـ توند بیشی گیدی بیجی ،سوست بیشی گیدی گیجی .
تند بری میگن حرام زاده ای ، سست بری میگن گیجی .
8 ـ انه دوز فاندم ببره دوساق خانه .
دزد به دستش نمیدهم تا به زندان ببرد .
9 ـ انی گاب بامو ، امی پرچین سره دیره .
از آن روزی که گاوش آمده به پرچین ما ریده قوم خویش شدیم .
10ـ انی واسخوسته آدم ، صدسال پاکی ناره .
کسی که تنه اش به تنه او بخورد ، تا صد سال پاک نمی شود .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی2
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 2
1اگه بدانی می حال زاره ، تی * تومان کنی دکفی به صارا.
اگر از حال زارم خبر داشته باشی ، شلوارت را درمی آوری و سر به صحرا میگذاری.
2اسب ِ ره خاش فوکونه ، سگ ِ ره واش.
جلوی اسب استخوان می ریزد ، جلوی سگ علف.
هر کاری که میکند اشتباه ، و از روی نادانیست.
3از لاغری ماهی خوشک غازیان ِ مانه.
از بس که لاغر است ، شبیه ماهی خشک غازیان است.
4از دولتی بج سوررفم آب خوره.
به لطف برنج ، علف هرزهم سیراب میشود.
5از حاج حاجی ام کرایه خانه فیگیره.
از روی خساست از چلچله هاهم کرایه می گیرد.
6از او تومان بکندانه.
از آن پاچه ور مالیده هاست.
7ا پیله گی آدم ، لاره تورب ِ مانه .
آدم به این گُندگی همچون ترُب بی بو و خاصیت است.
بدرد هیچ کاری نمی خورد.
8از عسل شیرین تر تریاک موفته .
تریاک مفت از عسل شیرین تر است.
9از گول چی بیدئیم تا از گولابش بیدینیم .
از گل چه خیری دیده ایم تا از گلابش ببینیم.
10اگه تو شنبه ای من چهارشنبه یم.
اگر تو زرنگی من از تو زرنگ ترم.
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی.
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی 1
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی 1
1»آب مرا نشه سیا کلاچه سیفیده کودن.
کلاغ سیاه را با آب نمی توان سفید کرد؛ ننگ با رنگ پاک نمیشود.
2»آخوند موفته بیده ، کرا خو ساکودانی رم سرکیتاب واکونه.
آخوند مفت پیدا کرده، دارد طالع توله سگ هایش را هم میبیند.
3»آدم خو آبه دینه ور زنه.
بی گدار به آب نزن ، اول گز کن بعد پاره کن یا گز نکرده پاره نکن.
4»آدم خودا گیر دکفه، گدا گیر دنکفه.
گیر غضب و بی مهری خدا بیفت دون همتی آدم گدا صفت نیفت.
5»آدم خر ببه ، گیرفتار خر نبه.
آدم خودش خر بشه بهتره تا که گرفتار خر بشه.
6»آدم به گبه ، حیوان به لافند.
آدم حرف سرش میشود ، حیوان فقط طناب و افسار.
7» آدم چوس خور دوتا خرج داره .
خرج آدم خسیس دو برابر است.
8»آدم خو دسه شال کونه ویجا گرمه نوکونه .
آدم دست یخ کرده اش را در ک..... شغال گرم نمیکند.
از نو کیسه توقع نداشته باش.
9»آدم دیل وا وسعت بداره.
با ریسک خطر و بیم هلاک بایستی مصمم کار شد. دل آدم باید بزرگ باشه.
10»آدمه قسمته سیمرغ نتانه بردن.
قسمتی که ترا نیافریدند ـ گر سعی کنی میسرت نیست.
منبع: واژه نامه زبان گیلــکی، احمد مرعشی.
http://radvar.blogspot.comاز وبلاگ
مثل سگ "چوماچا"( انزلیچی در گیلان) هم صاحبخانه را میگیرد و هم بیگانه را.
2ـ بیشتاوسی شکمدار زنای گیل خوره ، اما نه هر گیلی.
شنیده ای زن حامله گلِ می خورد اما نه هر گلِی.
شنیدن کی بود مانند دیدن.
3ـ بیعاره گابه * َ تورب فوخاستیدی ، خوسره واگردانه اونَ ولگَ بوخورد .
به ماتحت گاو تنبل ترُب فرو کردند، سربرگرداند و برگش را خورد.
4ـ پارسال فوکودیم گیلَ سر، ایمسال فوکونیم دیلَ سر .
پارسال غم و غصه ها را می ریختیم روی گِل ، امسال می ریزیم روی دِل .
5ـ پالان دوج خو تُخمه درزن نزنه .
پالان دوز به بیضهً خودش سوزن نمی زند.
آدم عاقل مُشت به نیشتر نمی زند .
6ـ پلا از شکم دواره ، مُحبت از دیل دنواره .
پلو از شکم می گذرد ولی محُبت از دل نمی رود .
7ـ پول بوشو کوتر بوشو آی وای می کوترزاکان .
پولم رفت ، کبوترم رفت، وای بر حال جوجه کبوترهایم .
8ـ پیچا کی پیره به ، به ایشپتکا ، گیله مرد کی پیره به ، تازه به کدخُدا.
گربه که پیر میشود ، میشود گربه پیره . مرد انزلیچی گیلان که پیر میشود ، تازه میشود کدخُدا.
9ـ پیربازارَ رنگَ نیده ، بادکوبه گبه زنه .
رنگ پیربازار( نام شهری در حومه رشت ) را ندیده ، از سفر باکو تعریف میکند .
10ـ پیله دریا اگر خو *َ صدایا بیشتوه ، انَ دیل ترکه.
دریا اگر صدای خروش خودش را بشنود ، دلش از ترس می ترکد.
بی خبر شاد و با خبر فسرده است .
منبع:واژنامه زبان گیلکی از مرحوم احمد مرعشی.
- انــی لـحـاف تـازه بـوسـته.
تجدید فراش کرده . کارش جور شده. نانش در روغن افتاده.
2- بــاد خــوره کــخ دیــرینــه.
نخور و خسیسی که باد می خورد و کف می ریند.
3- باره خــر بــره ، گوزه کی کونه ؟ یابــو.
بار را خر می برد و گوزش را یابو در می کند.
که رنج بار با گاو است و آید ناله از گردون.
4- بج بجه دینه رنگ اوسانه ، آدم آدمه دینه فند اوسانه .
برنج برنج را می بیند رنگ برمی دارد ، آدم آدم را می بیند فن( زرنگی ، مردرندی ) بر میدارد ( یاد می گیرد).
5- بـلائی کی سردپلا مرا رفابه ، اونه گمج مرا فیشان.
بلائی که با پلو سرد رفع می شود چه بهتر که آن را با ظرفش دور بیندازی .
6- بمرده مرغ و دانه اوچینی .
مرغ مرده و دانه برچینی .
خر لنگ و بار شیشه .
کلاغ و بار الاغ .
7- بو شو ناخوشه ره یخ باوره .
رفته برای مریض یخ بیاورد .
رفته برای سهراب نوشدارو بیاورد.
رفت بجائی که بازگشت او سخت است .
8- بـوشو بـوشو ، تــی خـاج سره لا بنه .
برو برو ، لای تَرک خودت را بپوشان .
برو اینقدر کُرکُری نخوان .
9- باهار آیه ، سختی لاتان گوذره .
بهار میاید ، سختی لاتها می گذرد.
10- باهاره باران بوخوره می سرو می ورزا سره
پائیز باران بوخوره می سگ و می زن ماره سره.
باران بهار بخورد توی سرمن و سر گاو نر من
باران پائیز بخورد توی سر مادر زن و سر سگ من .
ـ ای تا کفش لنگه بیافته ، واپرسه چیره مردوم پابرانده گردیدی .
یک لنگه کفش پیدا کرده ، می پرسد ، چرا مردم پابرهنه راه می روند .
وای به روزی که گدا معتبر شود .
2ـ ای تا نوخورمکا واترسن ، ای تا پا نوشورمکا .
یکی از آدمی که می گوید نمی خورم باید ترسید ، یکی از آدمی که می گوید پا نمی شویم .
3ـ ای دسگی فاده ، دو دسگی فاگیره .
با یک دست می دهد ، با دو دست می گیرد .
4ـ ای نفر شین به طشت خوره ، ای نفرشین به پشم .
یکی را ز ماهی رساند به ماه / یکی را زمه اندر آرد به چاه ( سعدی )
5ـ اونی پاماله ، تی تابوته .
جای پای او قد تابوت توست .
6ـ اون دیمیزه تره آب بره .
او بشاشد، آب ترا می برد .
7ـ انی گوسره ، گرم باد دمه .
روی مدفوعش ، باد گرم می وزد .
خودش را خیلی دست بالا گرفته .
8ـانــه دهنه دبدی ، انــه * به حرف آیه .
دهنش را هم ببندی ، از بس که پر حرف است ، از ماتحتش به حرف خواهد آمد .
9ـ اما ن امی پـئـره سوفره بیده ایم .
ما رنگ سُفره پدرمان را دیدیم.
از اسب افتاده و از اصل نیفتاده .
10ـ او وخت کی روبار کله آب دبو ، اما چور بیم ، هسه کی ده چور اندر چوریم .
آنوقتی که همه دارا بودند ما فقیر بودیم ، حالا که دیگر فقیر اندر فقیریم .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
ـ می سر بو بو آستانه گمج.
از حرف زدن زیادت سرم همچو ظرف سفالین آستانه ورم کرد.
2ـ امی مزار سر دینرین فاتحه خوانی تی پیشکش.
به قبر ما نرین فاتحه خوانی پیشکشت.
3ـمی ره گاب گو آب بیگیفته .
برایم پاپوش دوخته ، درد سر ساخته.
4ـ انده بوگو تا تی * به گب بایه .
آنقدر بگو تا جان از ماتحت در رود.
5ـ انقذه داره کی از انی دوماغ پره فیوه .
پولش از پارو بالا میرود.
6 ـ انــی بج واجور داره .
خرش می رود ، حرفش در رو دارد .
7 ـ توند بیشی گیدی بیجی ،سوست بیشی گیدی گیجی .
تند بری میگن حرام زاده ای ، سست بری میگن گیجی .
8 ـ انه دوز فاندم ببره دوساق خانه .
دزد به دستش نمیدهم تا به زندان ببرد .
9 ـ انی گاب بامو ، امی پرچین سره دیره .
از آن روزی که گاوش آمده به پرچین ما قوم خویش شدیم .
10ـ انی واسخوسته آدم ، صدسال پاکی ناره .
کسی که تنه اش به تنه او بخورد ، تا صد سال پاک نمی شود .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی تر نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی ترآشنائی با ضرب المثلهای گیلکی6
1ـ بی خیر ، چوماچا سگه مانه، هم خانخایه گیره هم بیگانه .
مثل سگ "چوماچا"( انزلیچی در گیلان) هم صاحبخانه را میگیرد و هم بیگانه را.
2ـ بیشتاوسی شکمدار زنای گیل خوره ، اما نه هر گیلی.
شنیده ای زن حامله گلِ می خورد اما نه هر گلِی.
شنیدن کی بود مانند دیدن.
4ـ پارسال فوکودیم گیلَ سر، ایمسال فوکونیم دیلَ سر .
پارسال غم و غصه ها را می ریختیم روی گِل ، امسال می ریزیم روی دِل .
6ـ پلا از شکم دواره ، مُحبت از دیل دنواره .
پلو از شکم می گذرد ولی محُبت از دل نمی رود .
7ـ پول بوشو کوتر بوشو آی وای می کوترزاکان .
پولم رفت ، کبوترم رفت، وای بر حال جوجه کبوترهایم .
8ـ پیچا کی پیره به ، به ایشپتکا ، گیله مرد کی پیره به ، تازه به کدخُدا.
گربه که پیر میشود ، میشود گربه پیره . مرد انزلیچی گیلان که پیر میشود ، تازه میشود کدخُدا.
9ـ پیربازارَ رنگَ نیده ، بادکوبه گبه زنه .
رنگ پیربازار( نام شهری در حومه رشت ) را ندیده ، از سفر باکو تعریف میکند .
10ـ پیله دریا اگر خو *َ صدایا بیشتوه ، انَ دیل ترکه.
دریا اگر صدای خروش خودش را بشنود ، دلش از ترس می ترکد.
بی خبر شاد و با خبر فسرده است .
منبع:واژنامه زبان گیلکی از مرحوم احمد مرعشی.
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی5
1- انــی لـحـاف تـازه بـوسـته.
تجدید فراش کرده . کارش جور شده. نانش در روغن افتاده.
2- بــاد خــوره کــخ دیــرینــه.
نخور و خسیسی که باد می خورد و کف می ریند.
3- باره خــر بــره ، گوزه کی کونه ؟ یابــو.
بار را خر می برد و باد شکم را یابو در می کند.
که رنج بار با گاو است و آید ناله از گردون.
4- بج بجه دینه رنگ اوسانه ، آدم آدمه دینه فند اوسانه .
برنج برنج را می بیند رنگ برمی دارد ، آدم آدم را می بیند فن( زرنگی ، مردرندی ) بر میدارد ( یاد می گیرد).
5- بـلائی کی سردپلا مرا رفابه ، اونه گمج مرا فیشان.
بلائی که با پلو سرد رفع می شود چه بهتر که آن را با ظرفش دور بیندازی .
6- بمرده مرغ و دانه اوچینی .
مرغ مرده و دانه برچینی .
خر لنگ و بار شیشه .
کلاغ و بار الاغ .
7- بو شو ناخوشه ره یخ باوره .
رفته برای مریض یخ بیاورد .
رفته برای سهراب نوشدارو بیاورد.
رفت بجائی که بازگشت او سخت است .
9- باهار آیه ، سختی لاتان گوذره .
بهار میاید ، سختی لاتها می گذرد.
10- باهاره باران بوخوره می سرو می ورزا سره
پائیز باران بوخوره می سگ و می زن ماره سره.
باران بهار بخورد توی سرمن و سر گاو نر من
باران پائیز بخورد توی سر مادر زن و سر سگ من .
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی4
1ـ ای تا کفش لنگه بیافته ، واپرسه چیره مردوم پابرانده گردیدی .
یک لنگه کفش پیدا کرده ، می پرسد ، چرا مردم پابرهنه راه می روند .
وای به روزی که گدا معتبر شود .
2ـ ای تا نوخورمکا واترسن ، ای تا پا نوشورمکا .
یکی از آدمی که می گوید نمی خورم باید ترسید ، یکی از آدمی که می گوید پا نمی شویم .
3ـ ای دسگی فاده ، دو دسگی فاگیره .
با یک دست می دهد ، با دو دست می گیرد .
4ـ ای نفر شین به طشت خوره ، ای نفرشین به پشم .
یکی را ز ماهی رساند به ماه / یکی را زمه اندر آرد به چاه ( سعدی )
5ـ اونی پاماله ، تی تابوته .
جای پای او قد تابوت توست .
6ـ اون دیمیزه تره آب بره .
او ا درار کند، آب ترا می برد .
9ـ اما ن امی پـئـره سوفره بیده ایم .
ما رنگ سُفره پدرمان را دیدیم.
از اسب افتاده و از اصل نیفتاده .
10ـ او وخت کی روبار کله آب دبو ، اما چور بیم ، هسه کی ده چور اندر چوریم .
آنوقتی که همه دارا بودند ما فقیر بودیم ، حالا که دیگر فقیر اندر فقیریم .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
1 ـ می سر بو بو آستانه گمج.
از حرف زدن زیادت سرم همچو ظرف سفالین آستانه ورم کرد.
2ـ امی مزار سر دینرین فاتحه خوانی تی پیشکش.
به قبر ما نرین فاتحه خوانی پیشکشت.
3ـمی ره گاب گو آب بیگیفته .
برایم پاپوش دوخته ، درد سر ساخته.
5ـ انقذه داره کی از انی دوماغ پره فیوه .
پولش از پارو بالا میرود.
6 ـ انــی بج واجور داره .
خرش می رود ، حرفش در رو دارد .
7 ـ توند بیشی گیدی بیجی ،سوست بیشی گیدی گیجی .
تند بری میگن حرام زاده ای ، سست بری میگن گیجی .
8 ـ انه دوز فاندم ببره دوساق خانه .
دزد به دستش نمیدهم تا به زندان ببرد .
9 ـ انی گاب بامو ، امی پرچین سره دیره .
از آن روزی که گاوش آمده به پرچین ما ریده قوم خویش شدیم .
10ـ انی واسخوسته آدم ، صدسال پاکی ناره .
کسی که تنه اش به تنه او بخورد ، تا صد سال پاک نمی شود .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی2
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 2
1اگه بدانی می حال زاره ، تی * تومان کنی دکفی به صارا.
اگر از حال زارم خبر داشته باشی ، شلوارت را درمی آوری و سر به صحرا میگذاری.
2اسب ِ ره خاش فوکونه ، سگ ِ ره واش.
جلوی اسب استخوان می ریزد ، جلوی سگ علف.
هر کاری که میکند اشتباه ، و از روی نادانیست.
3از لاغری ماهی خوشک غازیان ِ مانه.
از بس که لاغر است ، شبیه ماهی خشک غازیان است.
4از دولتی بج سوررفم آب خوره.
به لطف برنج ، علف هرزهم سیراب میشود.
5از حاج حاجی ام کرایه خانه فیگیره.
از روی خساست از چلچله هاهم کرایه می گیرد.
6از او تومان بکندانه.
از آن پاچه ور مالیده هاست.
7ا پیله گی آدم ، لاره تورب ِ مانه .
آدم به این گُندگی همچون ترُب بی بو و خاصیت است.
بدرد هیچ کاری نمی خورد.
8از عسل شیرین تر تریاک موفته .
تریاک مفت از عسل شیرین تر است.
9از گول چی بیدئیم تا از گولابش بیدینیم .
از گل چه خیری دیده ایم تا از گلابش ببینیم.
10اگه تو شنبه ای من چهارشنبه یم.
اگر تو زرنگی من از تو زرنگ ترم.
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی.
نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی تر نمایش جدیدترین پست های دارای برچسب آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی. نمایش پست های قدیمی ترآشنائی با ضرب المثلهای گیلکی6
1ـ بی خیر ، چوماچا سگه مانه، هم خانخایه گیره هم بیگانه .
مثل سگ "چوماچا"( انزلیچی در گیلان) هم صاحبخانه را میگیرد و هم بیگانه را.
2ـ بیشتاوسی شکمدار زنای گیل خوره ، اما نه هر گیلی.
شنیده ای زن حامله گلِ می خورد اما نه هر گلِی.
شنیدن کی بود مانند دیدن.
3ـ بیعاره گابه * َ تورب فوخاستیدی ، خوسره واگردانه اونَ ولگَ بوخورد .
به ماتحت گاو تنبل ترُب فرو کردند، سربرگرداند و برگش را خورد.
4ـ پارسال فوکودیم گیلَ سر، ایمسال فوکونیم دیلَ سر .
پارسال غم و غصه ها را می ریختیم روی گِل ، امسال می ریزیم روی دِل .
5ـ پالان دوج خو تُخمه درزن نزنه .
پالان دوز به بیضهً خودش سوزن نمی زند.
آدم عاقل مُشت به نیشتر نمی زند .
6ـ پلا از شکم دواره ، مُحبت از دیل دنواره .
پلو از شکم می گذرد ولی محُبت از دل نمی رود .
7ـ پول بوشو کوتر بوشو آی وای می کوترزاکان .
پولم رفت ، کبوترم رفت، وای بر حال جوجه کبوترهایم .
8ـ پیچا کی پیره به ، به ایشپتکا ، گیله مرد کی پیره به ، تازه به کدخُدا.
گربه که پیر میشود ، میشود گربه پیره . مرد انزلیچی گیلان که پیر میشود ، تازه میشود کدخُدا.
9ـ پیربازارَ رنگَ نیده ، بادکوبه گبه زنه .
رنگ پیربازار( نام شهری در حومه رشت ) را ندیده ، از سفر باکو تعریف میکند .
10ـ پیله دریا اگر خو *َ صدایا بیشتوه ، انَ دیل ترکه.
دریا اگر صدای خروش خودش را بشنود ، دلش از ترس می ترکد.
بی خبر شاد و با خبر فسرده است .
منبع:واژنامه زبان گیلکی از مرحوم احمد مرعشی.
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی5
1- انــی لـحـاف تـازه بـوسـته.
تجدید فراش کرده . کارش جور شده. نانش در روغن افتاده.
2- بــاد خــوره کــخ دیــرینــه.
نخور و خسیسی که باد می خورد و کف می ریند.
3- باره خــر بــره ، گوزه کی کونه ؟ یابــو.
بار را خر می برد و گوزش را یابو در می کند.
که رنج بار با گاو است و آید ناله از گردون.
4- بج بجه دینه رنگ اوسانه ، آدم آدمه دینه فند اوسانه .
برنج برنج را می بیند رنگ برمی دارد ، آدم آدم را می بیند فن( زرنگی ، مردرندی ) بر میدارد ( یاد می گیرد).
5- بـلائی کی سردپلا مرا رفابه ، اونه گمج مرا فیشان.
بلائی که با پلو سرد رفع می شود چه بهتر که آن را با ظرفش دور بیندازی .
6- بمرده مرغ و دانه اوچینی .
مرغ مرده و دانه برچینی .
خر لنگ و بار شیشه .
کلاغ و بار الاغ .
7- بو شو ناخوشه ره یخ باوره .
رفته برای مریض یخ بیاورد .
رفته برای سهراب نوشدارو بیاورد.
رفت بجائی که بازگشت او سخت است .
8- بـوشو بـوشو ، تــی خـاج سره لا بنه .
برو برو ، لای تَرک خودت را بپوشان .
برو اینقدر کُرکُری نخوان .
9- باهار آیه ، سختی لاتان گوذره .
بهار میاید ، سختی لاتها می گذرد.
10- باهاره باران بوخوره می سرو می ورزا سره
پائیز باران بوخوره می سگ و می زن ماره سره.
باران بهار بخورد توی سرمن و سر گاو نر من
باران پائیز بخورد توی سر مادر زن و سر سگ من .
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی4
1ـ ای تا کفش لنگه بیافته ، واپرسه چیره مردوم پابرانده گردیدی .
یک لنگه کفش پیدا کرده ، می پرسد ، چرا مردم پابرهنه راه می روند .
وای به روزی که گدا معتبر شود .
2ـ ای تا نوخورمکا واترسن ، ای تا پا نوشورمکا .
یکی از آدمی که می گوید نمی خورم باید ترسید ، یکی از آدمی که می گوید پا نمی شویم .
3ـ ای دسگی فاده ، دو دسگی فاگیره .
با یک دست می دهد ، با دو دست می گیرد .
4ـ ای نفر شین به طشت خوره ، ای نفرشین به پشم .
یکی را ز ماهی رساند به ماه / یکی را زمه اندر آرد به چاه ( سعدی )
5ـ اونی پاماله ، تی تابوته .
جای پای او قد تابوت توست .
6ـ اون دیمیزه تره آب بره .
او بشاشد، آب ترا می برد .
7ـ انی گوسره ، گرم باد دمه .
روی گُهش ، باد گرم می وزد .
خودش را خیلی دست بالا گرفته .
8ـانــه دهنه دبدی ، انــه * به حرف آیه .
دهنش را هم ببندی ، از بس که پر حرف است ، از ماتحتش به حرف خواهد آمد .
9ـ اما ن امی پـئـره سوفره بیده ایم .
ما رنگ سُفره پدرمان را دیدیم.
از اسب افتاده و از اصل نیفتاده .
10ـ او وخت کی روبار کله آب دبو ، اما چور بیم ، هسه کی ده چور اندر چوریم .
آنوقتی که همه دارا بودند ما فقیر بودیم ، حالا که دیگر فقیر اندر فقیریم .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 3
1 ـ می سر بو بو آستانه گمج.
از حرف زدن زیادت سرم همچو ظرف سفالین آستانه ورم کرد.
2ـ امی مزار سر دینرین فاتحه خوانی تی پیشکش.
به قبر ما نرین فاتحه خوانی پیشکشت.
3ـمی ره گاب گو آب بیگیفته .
برایم پاپوش دوخته ، درد سر ساخته.
4ـ انده بوگو تا تی * به گب بایه .
آنقدر بگو تا جان از کونت در رود.
5ـ انقذه داره کی از انی دوماغ پره فیوه .
پولش از پارو بالا میرود.
6 ـ انــی بج واجور داره .
خرش می رود ، حرفش در رو دارد .
7 ـ توند بیشی گیدی بیجی ،سوست بیشی گیدی گیجی .
تند بری میگن حرام زاده ای ، سست بری میگن گیجی .
8 ـ انه دوز فاندم ببره دوساق خانه .
دزد به دستش نمیدهم تا به زندان ببرد .
9 ـ انی گاب بامو ، امی پرچین سره دیره .
از آن روزی که گاوش آمده به پرچین ما ریده قوم خویش شدیم .
10ـ انی واسخوسته آدم ، صدسال پاکی ناره .
کسی که تنه اش به تنه او بخورد ، تا صد سال پاک نمی شود .
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی2
آشنائی با ضرب المثل های گیلکی 2
1اگه بدانی می حال زاره ، تی * تومان کنی دکفی به صارا.
اگر از حال زارم خبر داشته باشی ، شلوارت را درمی آوری و سر به صحرا میگذاری.
2اسب ِ ره خاش فوکونه ، سگ ِ ره واش.
جلوی اسب استخوان می ریزد ، جلوی سگ علف.
هر کاری که میکند اشتباه ، و از روی نادانیست.
3از لاغری ماهی خوشک غازیان ِ مانه.
از بس که لاغر است ، شبیه ماهی خشک غازیان است.
4از دولتی بج سوررفم آب خوره.
به لطف برنج ، علف هرزهم سیراب میشود.
5از حاج حاجی ام کرایه خانه فیگیره.
از روی خساست از چلچله هاهم کرایه می گیرد.
6از او تومان بکندانه.
از آن پاچه ور مالیده هاست.
7ا پیله گی آدم ، لاره تورب ِ مانه .
آدم به این گُندگی همچون ترُب بی بو و خاصیت است.
بدرد هیچ کاری نمی خورد.
8از عسل شیرین تر تریاک موفته .
تریاک مفت از عسل شیرین تر است.
9از گول چی بیدئیم تا از گولابش بیدینیم .
از گل چه خیری دیده ایم تا از گلابش ببینیم.
10اگه تو شنبه ای من چهارشنبه یم.
اگر تو زرنگی من از تو زرنگ ترم.
منبع: واژه نامه زبان گیلکی ، احمد مرعشی.
برچسبها: آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی 1
آشنائی با ضرب المثلهای گیلکی 1
1»آب مرا نشه سیا کلاچه سیفیده کودن.
کلاغ سیاه را با آب نمی توان سفید کرد؛ ننگ با رنگ پاک نمیشود.
2»آخوند موفته بیده ، کرا خو ساکودانی رم سرکیتاب واکونه.
آخوند مفت پیدا کرده، دارد طالع توله سگ هایش را هم میبیند.
3»آدم خو آبه دینه ور زنه.
بی گدار به آب نزن ، اول گز کن بعد پاره کن یا گز نکرده پاره نکن.
4»آدم خودا گیر دکفه، گدا گیر دنکفه.
گیر غضب و بی مهری خدا بیفت دون همتی آدم گدا صفت نیفت.
5»آدم خر ببه ، گیرفتار خر نبه.
آدم خودش خر بشه بهتره تا که گرفتار خر بشه.
6»آدم به گبه ، حیوان به لافند.
آدم حرف سرش میشود ، حیوان فقط طناب و افسار.
7» آدم چوس خور دوتا خرج داره .
خرج آدم خسیس دو برابر است.
8»آدم خو دسه شال کونه ویجا گرمه نوکونه .
آدم دست یخ کرده اش را در ک..... شغال گرم نمیکند.
از نو کیسه توقع نداشته باش.
9»آدم دیل وا وسعت بداره.
با ریسک خطر و بیم هلاک بایستی مصمم کار شد. دل آدم باید بزرگ باشه.
10»آدمه قسمته سیمرغ نتانه بردن.
قسمتی که ترا نیافریدند ـ گر سعی کنی میسرت نیست.
منبع: واژه نامه زبان گیلــکی، احمد مرعشی.
http://radvar.blogspot.comاز وبلاگ
