تالارهای گفتمان هواداران داماش گیلان

فک کونم جای ایته تالار امی فروم مین خالی بو و اون تالاری بو که بتنیم اونه دورون فقط گیلکی گب بزنیم و هرکی هر واژه اصیل گیلکی دانه ایه بینیویسه و به فارسی ترجمه بوکونه و اگه خدای نوگوده! کسی نانه اونه معنیه ، هیه یاد بیگیره!
بیشتر قدر امی زبان و فرهنگ بدانیم
منتظر واژگان گیلکی همراه با ترجمه فارسی شیمی عزیزان ایسیم.
در ضمن ایته خواهشی که دارم انه کی حت الامکان ا تالاره مین فارسی نینیویسید و فقط گیلکی بینیویسید.
اولین واژگان گیلکیم خودم گم:
سیفتال : زنبور
وارش : باران (بارش)
آغوز: گردو
مرغانه=تخم مرغ

سوما پلان که قرار لونگیان بوکونیم=ابکش

ورزه +منده=گاو

پامادور=گوجه

خوج=گلابی ابدار

دما گرم آبره.
تی نظره امرا خیلی حال بوکودم.
اویر بوبوسته=گم شده
فاندرستن=دیدن
هاسا=الآن
کیشکا=جوجه
چیکچی=وسایل
بعدا ویشتر ا جور چیزانا مانور دهم.هاسا وقت نارم.
می کلمات ویشتر انه واسی بو که کمتر استفاده به.

ویشتا: گرسنه
پورد سر: روی پل
میش، موش(تلقظ مش):قارچ جنگلی
گوزگا: غورباغه
کیشگا: جوجه
شلخت: غاز
پیچا: گربه
کرکر، چیچیلاس: سنجاقک
چانچو: چوبی که بر روی دوش قرار میگیرد و از آن برای حمل بار بر روی شانه استفاده میشود.
کردخاله:چوبی که برای کشیدن آب از چاه و در انزلیچی استفاده میشود
اوستی: هوو(زن دیگر شوهر یک زن)

آرسو---اشک چشم
آخر بسر---سرانجام

آغوز--گردو
اردال----گردن کلفت

انار کله---باغ انار
امیر ماه---از 15 بهمن تا 15 اسفند در گاه شمار دیلمی امیر ما گویند.

اوراسال---سال های خیلی پیش

اوسی یا اوسه ---اعزام کردن -فرستادن
سمند---اسب زرد رنگ
سوتن---سوختن

شالانک--زرد آلو یا قیسی

فک--بدبیاری-بدبختی
سفسخ--راز

کل پیچا--گربه نر
گرزک--زنبور

لوجانک:اتاقک کوچک یا دریچه ای که بر روی سقف های شیروانی قرار داد

شورمی: مه آلود
گورخانه: رعد وبرق
گمج:نوعی ظرف سفالی که معمولا سبز رنگ است
کاپیش: نوعی کرم
تونکه+ تومان : شورت
کر قوقو +کور قوقو: جغد
گیشه:انزلیچی
چیچینی:گنجشک
واش: علف
دار : درخت، تیر
بجار+ بیجار : شالیزار
کومه : کلبه

ا ترانه از استاد مسعود در وصف میرزا کوچه خان
بگفتم بد نیه ا تایپیک دورون بنم

چقدر جنگلا خوسی، ملت واسی خستا نبوسی، می جان جانانا

ترا گوما میرزا کوچیک خانا

خدا دانه که من نتانم خفتن از ترس دشمن، می دیل آویزانا

ترا گوما میرزا کوچیک خانا

چرا زودتر نایی، تندتر نایی تنها بنایی، گیلان ویرانا

ترا گوما میرزا کوچیک خانا

بیا ای روح روان، تی ریش قربان به هم نوانان، تی کاس چومانا

ترا گوما میرزا کوچیک خانا

اما رشت جغلان، ایسیم تی قربان کنیم امی جانا، تی پا جیر قربانا

کودی = انجام دادی، کردی
جالستن = آویزان کردی
ریسه ریسه = تاباندن و به صورت ریسمان درآوردن
والستن = دست و پاگیر شدن، راه را بند آوردن
میین = میان
دبسته بوسته = بسته شده
تی = تو
دبس وابستن = باز و بسته کردن

ا شعرم از استاد شیون فومنی

اَمی ماران گیلکی دوعا کونید
گیلانِ لبظ خودایا صدا کونید

خوشانِ جی جاکی دستانِ ذرهَ
گیله تجربه مرهَ دوا کونید

دوشمنا نفرین و دوستانا دوعا
گوشت و ناخوناَ اَجور سیوا کونید

دمبتو ابریدی آسمان جیر
انزلیچیِ گریه مرهَ عزا کونید

پسرِه ... دُخترِه ... خانه مرداکهِ
خوشانِ جانَ ذرهَ فیدا کونید

نیشینید پینیک پاره سر تنایی
مرداکِ نیم تنه یاَ قبا کونید

عینهو بسوخته کوسر آدمان
هفت ساله کهنه جورفاَ پا کونید

فچمید وقتی کی آب واغوشتنهِ
آسمان کمراَ دولا کونید

همه تاَ سرده زمستان شبانهِ
موشاَ نقل میانی پیچا کونید

دیهاتِ کل کچلانَ اوسانید
نقلِ من ئی چکِ پادشا کونید

وختی که جوان اونه شین جاهیله
همساده کورکی یاَ کدخودا کونید

آفتابِ زال درون بج بنی وخت
فکر مشهد ذکر کربلا کونید

غریبهَ وقتی دینید بی کس و پوشت
بمیرم یادِ ایمام رضا کونید

نیبه هیچّی اوشانهِ ویرجا اویر
حقاَ حق گید ناحقا نیگا کونید

وختی دیلخور ج سال و زمانه اید
هاَچینهِ هیچّی ر کارِها کونید

دوکونید ئیشکورِ خوردهَ طبجَه
من نانم کو چشم اَمرهَ پا کونید

هرّه پیش وختی هوا خوشی کونهِ
کیشکاناَ دانه دهید بلا کونید

اُردیک وشلختاناَ هولی هولی
ئیشمارید ئی تا ئی تا بجا کونید

تا اَمی جنگلاَ اَربادار دره
غوله چمیایاَ دوشاب پلا کونید

اَمی ماران همه روز زندگی
مرگاَ رخشن گیریدی فنا کونید

دوتا پا دارید دوتام قرضاَ کنید
خانه کاروبارا روبرا کونید

روزی صدبار میریدی زندهَ بیدی
خوشانِ دیناَ اَجور ادا کونید

آشنا غورصه بیگانه دردسر
خوشاناَ صدجوری مبتلا کونید

نیشینید نماز سر روبه خودا
شیونم آخر پسر دوعا کونید

ریزینکا:سنگ انداز چوبی به شکل7که با آن سنگ پرتاب می کردند
کشه:آغوش
فونکون:نریز
روخان:رودخانه
خولی (خالی)دار:درخت آلوچه
خوج:گلابی محلی،گلابی وحشی.که بیشتر درگیلان می روید

خکاره: ماهیتابه
تیان: دیگ
واگیرا: دستگیره آشپزخانه
کترا: کف گیر
قداره: کاسه
سبج: شپش
کبار: تره
ککج: شاهی(نوعی سبزی)
کرچ: ترد ، خشک ،نو و خشک و تازه
داب ببسته : باب شده
کلاچ : کلاغ
چوم : چشم
سیه وجان(وجن) : بادمجان

فوقا بودورون:بکن داخل
لاکو:دختر
جاقاله:بچه
زاکان:بچه ها

اصلاحیه:
مازیار به زبان شرق گیلانی گفت لاکو که حالا به رشتی میشه کر(کور)
ره یا ری هم میشه پسر

رشت میان هم از لاکو استفاده به ولی بیشر کور گیدی.

اصلاحیه:
مازیار به زبان شرق گیلانی گفت لاکو که حالا به رشتی میشه کر(کور)
ره یا ری هم میشه پسر