مشاهیر و نخبگان رشت

[havadarehamishegi]

دکتر محمود بهزاد سال ۲۲ اسفند ۱۲۹۲ در رشت متولد گردید و در عصر روز پنجشنبه ۸ شهریور ۱۳۸۶ در سن ۹۴ سالگی درگذشت.

پدرش جواهرساز بود. چون جواهرات را به سبک فرنگی می ساخت، او را مشهدی علی فرنگی ساز خطاب می‌کردند. تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و جزء اولین دیپلمه‌های گیلان بود. سپس به دانشسرای عالی راه یافت و در سال۱۳۱۴ در رشته علوم طبیعی و تربیتی فارغ التحصیل شد. پس از اتمام خدمت نظام وظیفه رهسپار کرمانشاه شد و به مدت ۵ سال در آن استان ماند و سپس به رشت مراجعت کرد. به دلیل آشنایی کامل با زبان فرانسوی و مطالعات مداوم، کتاب «داروین چه می گوید؟» را به سال ۱۳۲۲ تالیف و کتاب «راز وراثت» اثر ژان انزلیچی را در سال ۱۳۲۳ ترجمه کرد.


در سال ۱۳۲۴ با توجه به علاقهٔ زیادی که به زیست شیمی داشت، به موازات تدریس در دبیرستان البرز تهران در دانشکدهٔ انزلیچی ثبت نام کرد و در سال ۱۳۲۸ با اخذ مدرک دکترای انزلیچی، فعالیت خود را در تهیهٔ کتاب های درسی و کمک درسی متمرکز ساخت. استاد به سه زبان فرانسه، انگلیسی و آلمانی آشنایی دارد. در سال ۱۳۳۹ با ترجمهٔ کتاب «سرگذشت زمین» تالیف جورج گاموف وی برنده جایزه سلطنتی شد. ترجمهٔ کتاب «روانشناسی فیزیولوژیک» که در سال ۱۳۴۸ انتشار یافت، موجب شد برای تدریس روانشناسی فیزیولوژیک به دانشگاه تهران دعوت شود. از آن پس در دانشگاه تهران، دانشسرای عالی و مدرسه عالی دختران به تدریس زیست شناسی و روانشناسی فیزیولوژیک پرداخت. وی از سال ۱۳۳۹ به مدت ۱۵ سال در دبیرستان رازی علوم طبیعی را به زبان فرانسوی تدریس کرد.

در سال ۱۳۴۱ مامور تاسیس سازمان کتاب های درسی شد و مدت دو سال ریاست این سازمان را به عهده داشت. خدمات درخشان او در سازمان کتاب های درسی فراموش نشدنی است؛ با تلاش او همهٔ کتاب های درسی ایران (از دورهٔ ابتدایی تا پایان دورهٔ متوسطه) تدوین و تالیف شد و با رسم الخط واحدی به چاپ رسید. در سال ۱۳۶۰ به زادگاه خود بازگشت و همکاری خود را با انجمن انزلیچی گیلان آغاز کرد و با بیش از ۶۰ سال تدریس در زمینه‌های مختلف زیست شناسی، فیزیولوژی و ژنتیک به عنوان «پدر زیست شناسی نوین ایران» معروف شد. استاد دکتر بهزاد پرکارترین نویسنده و مترجم کتاب های علمی در ایران است. تعداد تالیف ها و ترجمه های او به ۹۸ جلد کتاب می‌رسد که ۶۳ کتاب را به تنهایی و ۳۵ کتاب دیگر را به یاری همکاران دانشمند خود تالیف و ترجمه کرده است. آثار او عموماً مورد استقبال و توجه دانش پژوهان، دانشجویان و دانش آموزان قرار گرفته و برخی از تالیف ها و ترجمه‌های وی همانند «داروینیسم و تکامل» اکنون به چاپ دهم رسیده است. اغلب آثار استاد بهزاد توسط ناشران معتبر همانند بنگاه ترجمه و نشر کتاب، شرکت سهامی کتاب های جیبی، امیرکبیر، خوارزمی، نیل، کتاب فروشی مرکزی و نیز انتشارات دانشگاه ها چاپ و منتشر شده است. علاوه بر آثاری که نام برده شد و نیز کتاب هایی که با همکاری دیگر استادان منتشر ساخته، صدها مقاله در زمینه‌های مختلف از وی به چاپ رسیده است. تا روزهای پایانی عمر نیز با همکاری انجمن انزلیچی، مجلهٔ «حکمت» حاوی آخرین اطلاعات پزشکی و انزلیچی را در رشت منتشر می‌کرد.


دکتر بهزاد، ساعت ۴:۳۰ عصر ۸ شهریور ۱۳۸۶ به دنبال یک بیماری چندماهه که حتی در روزهای آخر نیز او را از پا نیانداخت، در منزل شخصی خود در رشت درگذشت.

[keivan]

فریدون پوررضا در ۳ مهر ۱۳۱۱ در لشت نشا متولد شد و در ۲۳ فروردین ۱۳۹۱ در شهر رشت چشم از جهان فرو بست. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ناصر خسرو به پایان رساند و سپس در مغازه پدر به آرایشگری پرداخت.

او از استادان آواز یونس دردشتی، سعادتمند قمی و غلامحسین بنان آواز ایرانی را آموخت و در سال ۱۳۳۳ کار تعزیه را به همراه علی به کیش آغاز نمود. او در همان سال نمایشنامه‌ای برای تئاتر و اجرای آن در سالن سینمای لشت نشاء نگاشت.

شش سال بعد در آزمون خوانندگی رادیو گیلان رتبه اول را کسب کرد و به طور رسمی به عنوان خواننده شروع به کار نمود.از اردیبهشت ۱۳۵۰ همکاری با تلویزیون را آغاز کرد. و در همان سال به عنوان پژوهشگر آواهای بومی و با همراهی مشاهیر فرهنگی و هنری ایران سیمین دانشور، محیط طباطبائی، منوچهر آتشی، محمود عنایت، ایرج افشار و دیگر استادان برجسته دانشگاه تهران به لندن سفر کرد.

وی در سال ۱۳۶۷ همکاری اش را با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران به عنوان کارشناس موسیقی آغاز و در همان سال کنسرتی رادر رشت برگزار نمود.

از آن تاریخ به بعد به ترتیب در شیراز، همدان، آلمان، رشت و تهران به اجرای برنامه و کنسرت پرداخت. دو کاست می‌گیلان و گیله لو آثار بعد از انقلاب اوست. در سال ۱۳۷۹ تیتراژ و متن سریال پس از باران را اجرا و یک سال بعد مقام اول موسیقی در فیلم و سریال‌های کشور را از آن خود کرد.

فریدون پوررضا برداشتی متفاوت از موسیقی فولکلور ارائه داده‌است. او از ملودی‌های دیلمان، گالش و گیلک در این راه استفاده کرد. او با تحقیق در زمینه موسیقی، بسیاری از ظرفیت‌های موسیقی گیلان را رشد داد و به گیلان و ایران معرفی نمود.

فعالیت‌های اوبدین شرح است :

چاپ مقالات تحقیقی در گیلان نامه ودیگر جراید -بابودن
همکاری با جهانگیر اشرفی ودکتر علی عبدلی در گرد آوری "موسیقی گیلان و مازندران" است که اجرای کل آواهای گیلکی بر عهده وی بود. (این پژوهش به وسیله انجمن موسیقی ایران در ۶ نوار تکثیر شد و در تمام فرهنگ سراها موجود می‌باشد.)

عضویت در شورای فنی و آموزش‌های آزاد موسیقی وابسته به ارشاد
عضو هیئت داوران همایش دیلمان شناسی- شرکت در این همایش و اجرای آواز در تابستان ۱۳۸۴
تألیف کتاب ارزشمند موسیقی فولکلوریک گیلان به عنوان طرح پژوهشی.

[keivan]

به نظر من میری یا هرکس دیگه که بتونه پرچم گیلان رو بالا ببره شایسته ی تقدیره. یه پیشنهادی دارم اونم اینه که برای گیلانی های عزیز مرز تعیین نکنید و خودتون رو محدود نکنین مهم نیست رشتی باشه یا نه مهم اینه که یک گیلانی اصیل باشه و به گیلانی بودنش افتخار کنه و باعث اعتلای نام گیلان در ایران و جهان بشه

[keivan]

عباس امیری مقدم (زاده ۱۳۲۹ در آمل) بازیگر ایرانی بود که در ۷ اسفندماه ۱۳۸۹ در پی تصادف و سکته قلبی پس از آن درگذشت. از نقشهای به یاد ماندنی او میتوان به "كاهن اعظم معبد آمون" در مجموعه تلویزیونی یوسف پیامبر و همچنین "ابوموسی اشعری" در مجموعه تلویزیونی امام علی اشاره کرد. او بازیگر تاثیر گذاری بود که در نقش های مهم با صدای گرمش همه را به دیدن فیلم وا میداشت.درسته که اصالتا مازندرانیه ولی مدت زیادی از زندگی خود رو در استان زیبای گیلان گذروند و خودش رو یک گیلانی میدونست و ارامگاه ابدی این هنرمند هم در قطعه ی هنرمندان تازه اباد رشته.روحش شاد و یادش گرامی

[The_King_of_rasht]

[size=18:b95462b7ee]" اگر از من بپرسند در زندگی به چیز می نازی؟ میگویم : بزرگترین افتخار زندگی ام این است که در شناسنامه ام نوشته شده: [color=red:b95462b7ee]<صادره از رشت>[/color:b95462b7ee] " [/size:b95462b7ee]
[size=24:b95462b7ee][b:b95462b7ee]احمد شاملو[/b:b95462b7ee][/size:b95462b7ee]

[img:b95462b7ee]http://upload7.ir/images/87900482268952654919.jpg[/img:b95462b7ee]

[The_King_of_rasht]

صدای جاویدان موسیقی ایران
استاد محمد نوری از خانواده ای رشتی در تهران زاده شد و در جوانی آواز را نزد خانم اولین باغچه‌بان و تئوری موسیقی را نزد انزلیچی شهردار و فریدون فرزانه، اساتید هنرستان عالی موسیقی، فراگرفت. وی شیوهٔ آواز خود را متأثر از اساتیدی چون حسین اصلانی و ناصر حسینی می‌داند.

دههٔ بیست، دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود که بخشی را می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای مختلف جهان ازطریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. «محمد نوری» در همین سال‌ها - سنین نوجوانی - با خواندن اشعار نوینی که برروی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، کار خوانندگی را آغاز کرد. او طی سال‌های بعد، با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی خود، توانست هویت مستقلی به این اندیشه و گرایش ببخشد و با اجرای آثار اساتیدی که قبلاً ذکر آنان رفت، فضای متفکرانه‌ای به گونهٔ آوازیِ خویش دهد.
آرامگاه محمد نوری

محمد نوری طی پنج دهه بیش از سیصد قطعهٔ آوازی اجرا کرد. او همچنین به تقریر و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری برای ترانه نیز پرداخت. محمد نوری در سال‌های پایانی عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. وی ترانه‌های زیادی با تم میهنی چون «جان مریم»، «شالیزار»، «واسونک»، «جمعه بازار»، «ایران» را اجرا کرده‌است.[۴] یکی از مهمترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ زیبای آن از ساخته‌های خود نوری است.

نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد اساتید هنرستان عالی موسیقی «انزلیچی شهردار» و «فریدون فرزانه» و«مصطفی پورتراب» رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت. آواز کلاسیک را نزد اولین باغچه بان و فاخره صبا آموخته و شیوه آوازی خود را با تاثیر از استادانی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت. شیوه‌ای که به سختی می‌توان آن را در زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی چون پاپ، کلاسیک و... گنجاند.

محمد نوری فارغ‏‌التحصیل هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود. او پس از انقلاب اسلامی و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم آوازهای سرزمین خورشید ادامه یافت. در سال ۱۳۸۵ او از سوی سازمان صدا و سیما به عنوان چهره ماندگار موسیقی انتخاب و معرفی شد.[۵] سرانجام پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان مغز استخوان و وخامت وضعیت جسمانی در شامگاه ۹ مرداد ۱۳۸۹ در بیمارستان جم در تهران در گذشت.

[img:662161fcec]http://upload7.ir/images/80275478340918706344.jpg[/img:662161fcec]

[The_King_of_rasht]

پروفسور جعفر خمامی زاده متولد رشت يكي از دانشمندان معاصر گيلان است . او به مشاغلي همچون معلمي و دبيري اشتغال داشته است. وي در حال حاضر كتابدار كتابخانه ملي گيلان است.
گروه : علوم انساني
رشته : كتابداري
تحصيلات رسمي و حرفه اي : تحصيلات ابتدائي را در مدرسه نمره يك (واقع در محله خواهر امام كوچه مهنا) كه مديريت آن را اسماعيل پور رسول - از پايه گذاران فرهنگ گيلان- به عهده داشت و بعد هم كه مدرسه به جنب بقعه آقا سيد ابراهيم (واقع در كوي مسجد صفي ) منتقل گرديد و آقاي تقي رائقي كه او هم از پايه گذاران فرهنگ گيلان بود- رياست آن را بر عهده داشت، به پايان رساند. دوره اول دبيرستان رادر دبيرستان شاهپور و دوره دوم را در دانشسراي مقدماتي رشت به پايان رساند.
در سال 1327 از گيلان به دانشسراي عالي معرفي گرديد و در سال 1330 از دانشسراي عالي در رشته تاريخ و جغرافيا فارغ التحصيل گرديد .
استادان و مربيان : يكي از معلمان جعفر خمامي زاده در دوران ابتدايي ‌، سيد آقا بزرگ شوشتري است كه با عبا و عمامه سركلاس مي آمدند . يكي ديگر از دبيران او دردوران دبيرستان ، سيد محمد تائب بود كه تعليمات ديني و عربي تدريس مي نمودند .
همسر و فرزندان : استاد خمامي زاده دو فرزند پسر دارند كه تحصيلات عالي خود را در رشته مهندسي به پايان برده در ايالت كاليفرنيا مشغول كارند و يك دختر كه تحصيلات خود را در يكي از شاخه هاي دندانپزشكي به پايان رسانده و داماد ايشان نيز دندانپزشك هستندو در انگلستان به طبابت اشتغال دارند.
مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : - رئيس امور دانشجويان مدرسه عالي بازرگاني (اولين مدرسه عالي استان گيلان)
- رياست اداره پيكار با بيسوادي تا سال 1357
- عضو هيأت مديره كتابخانه ملي رشت
- عضو هيأت امنا و نايب رئيس جمعيت نشر فرهنگ گيلان از سال 1382
- رياست جمعيت نشر فرهنگ گيلان
- عضو هيأت مديره انجمن آثار و مفاخر فرهنگي گيلان
- عضو بنياد فرهنگ گيلان

فعاليتهاي آموزشي : در سال 1319 بنا بر تعهدي كه به هنگام ورود به دانشسرا سپرده بود به كار معلمي در برخي از نقاط از جمله بندر انزلي و رشت مشغول گرديد.
پس از فارغ التحصيلي از دانشسراي عالي در سال 1330 براي انجام تعهد دبيري به رشت منتقل گرديد و پس از دو سال تدريس در گروه فرهنگي آريا به عنوان عضو هيأت مديره و سپس به رياست دبيرستان ملي بوعلي سينا كه اين گروه بنيان نهاده بود طبق ابلاغ اداره كل فرهنگ استان برگزيده شد با تأسيس دبيرستان بازرگاني به رياست آن مدرسه منصوب شد ولي پس از مدتي به نفع يكي از جوانان شايسته كه از مدرسه عالي بازرگاني تهران فارغ التحصيل شده بود گناره گيري كرده و او را به جاي خويش معرفي نمود.
مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : - احداث «خانه معلم» در رشت با همكاري جمعي از دوستان ايشان
- احداث مدرسه اي 8 كلاسه با نام «مدرسه راهنمايي دخترانه پيوند مهر» در انزلیچی دو بخشر شهرستان شفت
- ايشان مشوق آقاي دكتر سيد جعفر ابريشم چيان لنگرودي در ساختن دانشكده اي با حدود 7500 متر زيربنا در محوطه دانشگاه گيلان گرديدند
دبيرستان فرهنگيان يكي از مراكزي است كه جعفر خمامي زاده در تاسيس آن شركت داشته و از بانيان آن به شمار مي آيد. اين دبيرستان به همت فرهنگي هاي رشت و با هزينه شخصي كساني همانند جعفر خمامي زاده بنا شده است.


آثار :
1 ترجمه برنج گيلان
ويژگي اثر : اين كتاب تاليف رابينواست
2 ترجمه ترانه هاي محلي ساكنان كرانه هاي جنوبي درياي خزر
ويژگي اثر : گردآوري الكساندر خودزكو (خوچكو)
3 ترجمه جنگ تعزيه در ايران
ويژگي اثر : گردآوري الكساندر خودزكو (خوچكو)
4 ترجمه درياي خزر
ويژگي اثر : اين كتاب پايان نامه آقاي دكتر مفتخم پايان است كه خمامي زاده به هنگام برگرداندن به فارسي چيزهايي به آن افزوده است
5 ترجمه فهرست روزنامه هاي فارسي
ويژگي اثر : اين كتاب تاليف رابينو است
6 ترجمه كتاب ولايات دارالمرز ايران ـگيلان
ويژگي اثر : اثر ه.ل. رابينو -چاپ بنياد فرهنگ ايران
7 ترجمه كشت برنج در گيلان و سواحل جنوبي درياي خزر
ويژگي اثر : اثر رابينو و لافون
8 ترجمه گويش تالشي مردم ماسوليه
ويژگي اثر : اثر ژيلبرت لازا
9 ترجمه گويش گيلكي
ويژگي اثر : اين كتاب تاليف آرتور كريستن سن است
10 ترجمه گويش محلي مردم رودبار
ويژگي اثر : اثر ژيلبرت لازا
11 ترجمه وضعيت نوغان درايران
ويژگي اثر : اين كتاب تاليف را بينو است
12 روزنامه هاي ايران از آغاز تا سال 1287
ويژگي اثر : اثر رابينو- كه تنها به صورت يك جزوه بود كه نام، محل چاپ و نوع روزنامه را دربرداشت با استفاده از تمامي روزنامه هاي موجود ايران تا تاريخ چاپ كتاب تهيه و تنظيم نمود و تعداد روزنامه ها را كه در فهرست رابينو فقط 242 روزنامه بود به 400 روزنامه رساند. و از هر يك مقاله اي نيز ضميمه نمود و در پايان كتاب تصويري از عناوين اين روزنامه ها را هم به چاپ رساند
13 كتابخانه هاي گيلان
14 ماسوله شهركي پيچيده در حرير پندار
ويژگي اثر : تاليف استاد خمامي زاده

[The_King_of_rasht]

زندگينامه آقای پروفسور ابريشم چيان به قلم خودشان







ما نام خود زخاطر دلها سترده ايم از دفتر جهان ورق باد برده ايم



من مير جعفر ابريشمچيان ( ملقب به ميرمنصور ) فرزند سيد احمد ابريشمچيان لنگرودی و خانم ايمن نقشی ميباشم . در20 خرداد 1309 در محله سوخته تکيه رشت به دنيا آمدم . در کودکی پدر را از دست دادم و در دامان پر مهر مادر و نيز برادرانش بزرگ شدم . شغل خانواده مادريم فروش دارو و اداره داروخانه شرق رشت بود . زمان کودکی را درمحله سوخته تکيه و ساغريسازان که خانواده مادريم در آنجا ساکن بودند گذراندم و تا سال سوم ابتدايی در دبستان هفدهم دی درس خواندم و بعد در دبستان فاريابی به مديريت آقای راعی به تحصيل مشغول گشتم.

دوره اول و ابتدای دوره دوم دبيرستان را در ديبرستان شاهپور (شهيد بهشتی امروز ) درس خواندم و دوره دوم را در دبيرستان تربيت که رياست آنها با آقايان سيد علی مستشاری و سيد محمد باقر غروی بود به پايان رساندم. از دوران دبيرستان در کار حسابداری داروخانه و نيز تلاش جهت اخذ نمايندگی از شرکت های داروئی برای استان گيلان فعاليت ميکردم . در زمان حکومت دکتر محمد مصدق که در عنفوان شباب بودم به تهران رفتم . زمانی کوتاه در دانشگاه تهران گذراندم و سپس تحصيلات خود را در دانشگاه بردو فرانسه (Faculte' De Pharmacie De L' Universite' De Bordeaux, France ) به پايان رسانده و موفق به اخذ پايان نامه تحصيلی شدم .

وزارت علوم و تعليمات عاليه آن زمان ميزان تحصيلات مرا با درجه معادل دکترای شيمی و دارو سازي ارزيابی کرد . من در سال 1336 عضو اتاق بازرگانی تهران شدم و در زمينه نمايندگی انحصاری شرکتهای دارو سازی دنيا و واردات مواد شيميايی و دارويی فعاليت داشتم و تاکنون هم که مشغول نوشتن اين نوشته ها هستم عضو آنجا می باشم.

زادگاهم را هميشه دوست داشتم و دارم و از زمان کودکی عهد کردم که اگر روزی قدرت مادی يا معنوی من طوری باشد که بتوانم خدمتی به زادگاهم داشته باشم دريغ نورزم . روزهای نو جوانی و جوانی گذشت ، عهدم در مقابل زادگاهم فراموش شد و طراوات جوانی نگذاشت که آن را به ياد داشته باشم . زمانه بيادم آورد که من در مقابل شهر و ديارم تعهدی دارم و حال که می توانم آن را انجام دهم چرا غفلت جوانی را جبران نکنم .

قبل از انقلاب بنا به توصيه مرحوم مسيو آرسن ميناسيان و آقای دکتر حکيم زاده ، به خواست خودم و بنام مادرم مرحومه ايمن نقشی ساختمانی به مساحت حدود 2 هزار متر مربع در محوطه مؤسسه معلولين رشت ساختم که در حال حاضر مورد استفاده معلولين قراردارد . در همين راستا چندسال پيش موضوع را با استاد عزيز و ارجمندم جناب آقای جعفر خمامی زاده در ميان گذاشتم . ايشان با سعه صدر و بزرگواری و تشويق خود مرا واداشتند تا به انجام چنين خدمتی در دانشگاه گيلان همت گمارم و در اين زمينه ياريم کردند که منجر به ساخت مجموعه پنچ ساختمان به مساحت 7300 متر مربع برای دانشکده ادبیات و علوم انسانی گرديد و من و همسرم جايگاه ابدی خود را در حياط اين مجموعه زير قدمهای فرزندانمان که دانشجويان اين کشورند انتخاب کرديم .

همچنین کتابخانه شخصی ام را نيز که افزون بر چندين هزار مجلد کتابهای مختلف در زمينه های جامعه شناسي، پزشکی ، ادبيات شرق و غرب ، ديوان شعرا و نويسندگان ،‌عرفان ، سياست ، تصوف و غيره است به کتابخانه دانشکده علوم انسانی وحقوق دانشگاه گيلان اهدا نمودم .




از همشهريان عزيزم و گيلانيان ارجمند چه در داخل و چه در خارج از کشور تقاضا و انتظار بذل توجه و عنايت دارم تا استان گيلان را که زمانی بعد از تهران دومين استان کشور بوده است دوباره به جايگاه راستين خود برگردانيم .



دست از کرم به عذر تنگ مايگی مدار يک برگ روی آب کشتی صد مور ميشود






کمک و معاضدت همسرم را در اين چندين دهه زندگانی فراموش نميکنم . در تمام امور خير مرا يار و ياور بوده است .




مير جعفر ابريشمچيان

اول آبان يکهزارو سيصدو هشتادوسه

[img:942aa9e749]http://upload7.ir/images/01135364381118101154.png[/img:942aa9e749]

[The_King_of_rasht]

فریدون نوزاد شاعر، محقق، نویسنده و بازیگر تئاتر در سالهای قبل از انقلاب اسلامی ایران می‌باشد. وی در ۶ بهمن ماه ۱۳۰۱ شمسی دررشت دیده به جهان گشود.تحصیلات متوسطه را در دبیرستان نظام تهران به پایان رسانید . استاد فریدون نوزاد محقق و مؤلف کتابها و مقاله‌های زیادی در زمینهٔ تاریخ و سنت گیلان و همچنین تاریخ مشروطه و مؤلف لغتنامهٔ ـ گیله گب ـ می‌باشد.

[The_King_of_rasht]

پروفسور انوش برزیگر بنیانگذار و رییس فعلی بیمارستان حشمت رشت
پروفسور انوش برزیگر به سال ۱۳۲۶ در میانده صومعه‌سرا متولّد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود کسما و صومعه‌سرا و رشت به اتمام رسانید. سپس در رشتة پزشکی از دانشگاه شهید بهشتی (دانشگاه ملی سابق) به اخذ درجة دکترا نائل گردید. دورة تخصّصی داخلی قلب و دورة فوق تخصّص قلب و عروق را نیز در همین دانشگاه گذرانید. وی سال‌ها در دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سمت‌های استادیاری، دانشیاری و استادی تدریس کرده است و در اولین مراسم فارغ‌التحصیلی این دانشگاه نیز به عنوان استاد نمونه معرّفی شد.
خلاصة عملکرد آموزشی، پژوهشی و سمت‌های اجرایی پروفسور دکتر انوش برزیگر به شرح زیر است:
استاد گروه قلب و مدیر گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی گیلان، استاد نمونة کشوری در جشنوارة بوعلی‌سینا، پزشک نمونة کشوری، محقّق نمونة استانی در چندین دوره، سابقة هشت‌سال معاونت آموزشی- پژوهشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، سابقة چند دوره مدیریت گروه قلب و ریاست بیمارستان قلب دکتر حشمت رشت، سابقة عضویت در دو دوره شورای ‌عالی پزشکی، سابقة چند دوره عضویت در هیئت مدیره و ریاست نظام پزشکی رشت و شورای هماهنگی نظام پزشکی استان گیلان، عضویت در هیئت ممتحنة بورد و پره‌بورد تخصّصی و فوق تخصّصی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سابقة عضویت در هیئت ممیّزة ارتقای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، عضو گروه بالینی و مشاور علمی فرهنگستان علوم پزشکی کشور، دریافت لوح تقدیر به عنوان اولین استاد گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی گیلان، دریافت لوح تقدیر از مسئولین کشوری به عنوان استاد نمونة دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، عضویت در هیئت رئیسه و نائب رئیس جامعة متخصّصان داخلی ایران، بنیانگذار مرکز آموزشی، پژوهشی و تحقیقاتی قلب دکتر حشمت شهرستان رشت، بنیانگذار خانه پزشک (سازمان نظام پزشکی شهرستان رشت)، از بنیانگذاران دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان، فراهم کردن ۲۰۰ هکتار زمین برای راه‌اندازی سایت دانشگاه علوم پزشکی در دورة تصدّی معاونت آموزشی و پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، دریافت لوح تقدیر و تندیس به دلیل انجام فعّالیّت‌های پژوهشی از انجمن آترواسکلروز ایران، دریافت لوح تقدیر به عنوان پزشک و استاد نمونه در همایش بیماری‌های داخلی جامعة متخصّصان داخلی ایران، دریافت لوح تقدیر به عنوان پژوهشگر نمونه در چهار دوره از دانشگاه علوم پزشکی گیلان، دریافت لوح تقدیر به عنوان پژوهشگر نمونه و سخنران برجسته در همایش بین‌المللی سورات هند، عضو و رئیس هیئت امنای مؤسّسة آموزش عالی جابربن‌حیّان، مدیر گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی گیلان.

سمت‌های فعلی پروفسور دکتر انوش برزیگر به شرح زیر است:
عضو شورای عالی و نایب رئیس شورای عالی پزشکی، عضو هیئت مدیرة جامعة متخصّصان داخلی ایران، عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران، رئیس شورای هماهنگی نظام پزشکی‌های استان گیلان، رئیس سازمان نظام پزشکی کلانشهر رشت، رئیس هیئت مدیرة گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی، رئیس مرکز تحقیقاتی و پژوهشی و درمانی بیمارستان دکتر حشمت رشت، عضو هیئت امنا و رئیس هیئت مدیرة آسایشگاه معلولین رشت و عضو هیئت امنا و رئیس هیئت امنای مؤسسة عالی جابربن‌حیّان؛ و آخرین حکمی که خانم دکتر دستجردی وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به ایشان ابلاغ کرد، عضویت در کمیتة سیاستگذاری قلب و عروق ایران است.
همیشه گفت‌وگو با اشخاصی که از جایگاه اجتماعی و مدیریتی بالایی برخوردارند کار دشواری است؛ پیدا کردن، راضی کردن، هماهنگی و قرار مصاحبه گذاشتن یک‌طرف ماجراست و چه پرسیدن و از چه گفتن با شخصی که سال‌ها از فعّالیّت در رشته‌اش می‌گذرد یک‌طرف دیگر. قرار ما با دکتر برزیگر با توجّه به مشغله‌های بالایش همان‌طور که انتظار می‌رفت از صبح به شب مؤکول شد. در بیمارستان حشمت نتوانستیم ایشان را ببینیم و با پیشنهاد خودشان قرارمان ماند برای ساعت ۹ شب.
مطبّ استاد انوش برزیگر یکی از همان مطب‌هایی است که وقتی بیماری به آن مراجعه می‌کند، با شناختی که از قبل از دکتر دارد می‌داند که هرچقدر هم منتظر بماند باز ارزشش را دارد. پروفسور، آنقدر با بیمارانش صمیمانه برخورد می‌کند که خستگی انتظار کشیدن خیلی زود از تنِ بیمار خارج می‌شود.

[keivan]

لعیا شمسی
شمسی شمس متولد رشت و اهل کوچصفهان.

نخستین خواننده زن گیلان در رادیو . به علت ازدواجش با حبیب الله بدیعی و توانایی در اجرای آهنگهای متنوع ، ترانه های زیادی از وی به گیلکی و فارسی مانده است . شمس شاگرد صبا و حسین یاحقی بود .

آثار وی :

کوهانه جور : شعر از حسین کسمایی

کاکوله دوصدایی با مسعودی

لاکودانه

گول گلزار

قهر و آشتی

خاطرات گذشته

شمع وفا

افسانه هستی

از یاد رفته

ترا می خواهم

من و دل

پیام صبا

زیباجان

پیامی از قفس

نرگس شیراز

گیسوی شب

صبح جوانی

و....
او ترانه های زیادی از سروده های حسین کسمایی ، تورج نگهبان ، معینی کرمانشاهی ، نظام فاطمی ، جهانگیر سرتیپ پور ، تیمور گرگین ، و... را اجرا کرد .
بانو شمس بعد از انقلاب به امریکا مهاجرت کرد و در سال 1381 دار فانی را وداع کرد

[The_King_of_rasht]

فرخ‌لقا هوشمند با نام اصلی فرخ لقاح پوررسول (۲۵ اسفند ۱۳۰۷ - ۲۲ تیر ۱۳۸۸) بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون بود. فرخ‌لقا هوشمند سابقه حضور در بیش از ۷۰ فیلم سینمایی را دارد که از میان آنها می‌توان به شب قوزی، خواستگار و مجوعه فیلم‌های صمد اشاره کرد

او در سال ۱۳۰۷ در رشت به دنیا آمد. بازی در تئاتر را از سال ۱۳۲۴ تا سال ۱۳۳۵ در گیلان و سپس در تهران تا سال ۱۳۴۲ آغاز و بازی در سینما را سال ۱۳۳۶ با ایفای نقش کوتاهی در «نردبان ترقی»، با همکاری «پرویز خطیبی» آغاز کرد.

سرانجام او در تاریخ ۲۲ تیر ۱۳۸۸ پس از ۳۲ روز بستری به دلیل عارضه‌مغزی درگذشت.

او در دوران بازیگریش در 63 فیلم سینمایی و بیش45 سریال تلوزیونی بازی کرد

[img:d08f93ef73]http://upload7.ir/images/29462036963745618292.jpg[/img:d08f93ef73]

[img:d08f93ef73]http://upload7.ir/images/19772834494970825861.jpg[/img:d08f93ef73]

[keivan]

نادر گلچین (زاده ۱۳۱۵ در رشت) هنرمند پیش‌کسوت آواز سنتی و از خوانندگان صاحب‌نام ایران است.[۱]

گلچین از جمله خوانندگان صاحب سبک و دارای صدایی خاص خود است. بیشتر آثار او به سال‌های پیش از انقلاب باز می گردد. از آثار مهم او در آن دوران می‌توان به «یوسف گم گشته» اشاره کرد و از دیگر آثار او می توان به تصنیف مرغ سحر، ناوک مژگان، قصه شهر عشق، مسبب، من دیگه بچه نمیشم و آلبومهای گریز، نفس باد صبا، زلف بنفشه و... یاد کرد. در سالهای پس از انقلاب پس از ۳۵ سال کناره‌گیری تنها آلبومی به نام گریز که کار مشترک فریدون شهبازیان و نادر گلچین است را منتشر کرد.

گلچین صدایی خاص با سوزی پنهانی و نیز پخته و پرورده دارد که با ساختار ارکستری هماهنگی زیادی دارد. او همچنین از تحریرهای شمرده و پخته آوازی برخوردار است و سعی می‌کند که محدوده صدایش را بشناسد و در همان محدوده از تمامی ظرفیت‌های صدایی اش بهره ببرد. وی شعر را به خوبی می شناسد و به همان خوبی و شمردگی در آوازهایش ادا می کند.[۲] او با آهنگسازان و هنرمندان زیادی از جمله فریدون شهبازیان، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان همکاری داشته است.
نادر گلچین در سال ۱۳۱۵ در شهررشت متولد گردید. از کودکی به موسیقی علاقه فراوانی داشت و از ۱۲ سالگی همکاری با رادیو رشت را آغاز کرد که در اختیار تیپ رشت بود و زیر نظر مدیران ارتش اداره می‌شد و خواننده محلی گیلان شد. همکاران وی دراین رادیو عبارت بودند از: علی اکبرپور (آلتو، ویولن) نادر پوردلجو (قره‌نی) و عده‌ای دیگر از هنرمندان به نام رشت، که مدت‌ها این همکاری ادامه داشت. سال سوم دبیرستان به هنرپیشگی روی آورد و در تئاتر رشت در نمایشنامه‌های "بارگاه هارون الرشید"، "خواب‌های پینه دوز" شرکت کرد و آوازهایی را دربازیگری اجرا کرد.

نادر گلچین در سال ۱۳۳۹ به تهران آمد و بی‌درنگ فعالیت‌های هنری خود را در اداره هنرهای زیبا و وزارت فرهنگ و هنر آغاز کرد. اولین برنامه خود را با ارکستر محمود تاج‌بخش اجرا کرد و تا سال ۱۳۵۴ در این اداره به ترتیب با ارکسترهای فرامرز پایور، عباس خوشدل، عبدالکریم مهرافشان، عماد رام و مصطفی پورتراب ادامه همکاری داد.

او در سال ۱۳۵۰ همکاری خود را با رادیو ایران شروع کرد که تا سال ۱۳۶۲ ادامه یافت. گلچین در برنامه‌های مختلف رادیو، به ویژه برنامه گلها فعالیت چشمگیری داشت. و با هنرمندانی چون: فرامرز پایور، منصور صارمی، پرویز یاحقی، حبیب‌اله بدیعی، علی‌اصغر بهاری، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، فضل‌اله توکل، جهانگیر ملک، امیرناصر افتتاح، محمد اسماعیلی، آبتین اجلالی و منصور نریمان همکاری کرد. از کارهای او که بسیار مورد استقبال شنوندگانش واقع شد، اجرای آهنگ "آمد نوبهار" اثر مهدی خالقی بود که به رهبری فرهاد فخرالدینی بازسازی و با گروه کر رادیو اجرا شد.

نادر گلچین بر اساس قراردادهای فرهنگی ـ هنری بین ایران و دیگر کشورها، همراه با ارکستر فرامرز پایور، به الجزایر رفت و موسیقی سنتی ایران را به هنردوستان آن کشور معرفی نمود. از دیگر کارهای برجسته این هنرمند، کنسرتی بود که به نفع زلزله‌زدگان بوئین‌زهرا، همراه با ارکستر عماد رام برگزار کرد.

نادر گلچین در طول فعالیت‌های هنری خود، متجاوز از ۳۰۰ آواز و آهنگ اجرا کرد و در کنار کار خوانندگی، مدیر مسئول یک شرکت تکثیر نوار مجاز موسیقی نیز می‌باشد

[The_King_of_rasht]

اکبر دودکار (۱۳۰۴ - ۱۳۸۴) در رشت ، بازیگر قدیمی سینما، تلویزیون و تئاتر است. ایرانیان، چهرۀ اکبر دودکار را در مجموعه‌های تلوزیونی بسیاری دیده‌اند و می‌شناسند.

با رونق تئاتر در رشت، اکبر دودکار نیز فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد. او در استخدام ارتش بود و همزمان در فعالیت‌های هنری شرکت داشت. یک سال پس از بازنشستگی در سال ۱۳۵۰، به تئاتر دهقان تهران پیوست و در سینما و تلویزیون نیز ظاهر شد.

بازى شيرين او را در مجموعه‌هايى مثل دایی جان ناپلئون، کوى دامون، به‌رنگ صدف و … برای مخاطبان تلویزیونی، به‌یاد ماندنی است. وی در سال‌های آخر حیاتش، از بیماری قلبی و کبد رنج می‌برد و به جهت کم توانی در بینایی، به توصیه پزشکان دست از کارهای هنری شسته بود و دو سال آخر را در بستر بیماری گذراند. این هنرمند اول مردادماه ۱۳۸۴، در سن ۸۰ سالگی دار فانی را وداع گفت. پیکر اين هنرمند در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به‌خاک سپرده شده است.

[img:ac12b9d567]http://upload7.ir/images/56312439289829577964.jpg[/img:ac12b9d567]

[The_King_of_rasht]

صادق صبا (متولد رشت) روزنامه‌نگار ایرانی و مدیر رادیو، تلویزیون و وب‌گاه بی‌بی‌سی فارسی است. کارشناسی حقوق خود را از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد را از انگلستان و دکترای خود را از مدرسه اقتصاد لندن دریافت کرده و ۲۰ سال است که در بی‌بی‌سی کار می‌کند.[۱][۲]
فعالیت‌ها
2012

در سال ۲۰۰۸ م به ایران سفری داشت و با سه مرجع منتقد جمهوری اسلامی، حسینعلی منتظری، صادق روحانی و یوسف صانعی دیدارکرد.[۳] در فوریه ۲۰۰۹ مستند طعم ایران را برای سرویس جهانی بی‌بی‌سی تهیه کرد که با دیدگاهی متفاوت از آنچه که در رسانه‌ها به آن می‌پرداختند نگاهی داشت به فرهنگ و تاریخ ایرانیان، او در این مستند ۴ قسمتی با افرادی ملاقات می‌کرد و در مورد غذا و فرهنگ و تاریخ ایران با آنان صحبت می‌کرد.[۴] وی همچنین در سال ۲۰۰۹ م برای تهیه مستندی از زندگی عمر خیام همزمان با روز بزرگداشت عمر خیام، با اجازه مقامات جهموری اسلامی به ایران سفر کرده بود که در آن اجرای این فیلم مستند را برعهده داشت.[۵] صبا در تاریخ ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۰ در پی مصاحبه بهمن کلباسی با باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده ملاقاتی کوتاه با اوباما داشت و از آن به «بزرگ ترین اتفاقاتی که ممکن است در حیات هر رسانه معتبری در جهان رخ دهد» تعبیر می‌کند.