دامنه نفوذ فرهنگ و تمدن گيلان به آسياي صغير و يونان محدود نشده و تا اقصي نقاط اروپا نيز امتداد يافته است، يكي از نقاط دوردست كه شايد شباهات فرهنگي آن با گيلان و يونان عجيب به نظر برسد ايرلند است، واضح است كه نام ايرلند، اير + land (سرزمين) با نام ايران، اير + ان (پسوند مكان) شباهت بسيار دارد، و احتمال اينكه هر دور ريشهاي يكسان داشته باشند بسيار است.
اخيرا نمايشنامهاي در ايرلند برگزار شده است كه دقيقا به همين مسير مهاجرت از ايران به آسياي صغير، شرق اروپا و در نهايت ايرلند اشاره ميكند، مطالبي در مورد اين نمايشنامه با عنوان «رقص پلكاني ايرلندي» را ميتوانيد در روزنامه تردمارك به زبان انگليسي مطالعه كنيد: http://www.thelandmark.com/news/2009/06 ... s/071.html
هرودوت در مورد مردم گلوني به نكته مهمي اشاره دارد كه شايد فقط خاص اين مردم در عهد باستان باشد و آن اين است كه آنام مردمي سرخمو و سفيد پوست و بعضا چشمآبي بودهاند (هرودوت، كتاب چهارم، بخش 108)، تحقيقاتي در مورد تاريخ مردمان سرخ مو صورت گرفته است، همانطور كه در اين سايت: http://www.spiritus-temporis.com/red-ha ... ution.html مي توانيد بخوانيد، بيشترين درصد مردم سرخمو در ايرلند و بريتانيا حضور دارند و پس از آن در مركز آسياي صغير (تركيه كنوني) بوده كه جايي كه مردم باستاني گالاتي (شايد نام باشگاه معروف گالاتسراي، سراي گالاتها، در تركيه را شنيد باشيد) كه به طور حتم از لحاظ زباني و نژادي با ايرلنديها داراي ريشهاي مشترك بودهاند و شواهد بسياري در منابع رومي وجود دارد كه آنان را ايرلنديها يكسان فرض مينمايند، پس از اين سرزمين نيز نام ايران آورده شده به عنوان يكي از سرزمينهايي كه داراي مردم سرخمو بوده است، آنچنانكه در شاهنامه در مورد رستم ميخوانيم:
«همه موي سر سرخ و رويش چو خون چون خورشيد رخشنده آمد برون».
عكسي از كودكان گيلاني در يكي از انزلیچی غربي اين استان:
نكته مهم اين است كه ايرلنديها زبان خود را گيليك يا گايليك (Gaelic) مينامند كه همخانواده زبان گوليش (Gaulish) است كه در قديم در فرانسه، بلژيك، سوئيس و بخشهايي از آلمان صحبت ميشده است. همانطور كه خود ميدانيم و اين مقاله انگيسي در ويكيپديا بدان اشاره كرده است: http://en.wikipedia.org/wiki/Gilaki_language زبان گيلكي از جمله زبانهاي حوزه شمال غربي ايران است كه شامل سه دسته گيلكي غربي، گيلكي شرقي و گالشي (زبان مردم كوهستان) ميباشد. شباهات گايليك و گيلك و همچنين گالش و گوليش غير قابل انكار است و اين شباهات تنها محدود به اين شبهات نامي است و از لحاظ فرهنگي نيز شباهات بسياري بين اين مردمان وجود دارد.
همانطور كه در اينجا ميخوانيد: http://hezarbareshgh.blogfa.com/post-463.aspx خبري از گيلانيكا بدين صورت بيان گشته است:
آيين " نوروز بل " ( آتش نوروزی ) در ميان گالشها و گيلانيان قديم در پانزدهم مرداد ماه امسال نیز با روشن كردن آتش و شادمانی در انزلیچی ییلاقی ملکوت شهرستان املش برگزار شد.
اما در مورد آيين باستاني بلتان (Baeltane) مردم ايرلند در اينجا: http://en.wikipedia.org/wiki/Bealtaine ميتوانيد بخوانيد كه اين جشني تابستاني است كه در مناطق ييلاقي و كوهستاني ايرلند صورت ميگرفته و تاكنون نيز با روشن كردن آتش و شادماني انجام ميپذيرد و از آنجا «بل» در زبان گايليك به معناي آتش بوده به جشن آتش نيز شهرت دارد.
از اين دست شباهات به وفور وجود دارد، فقط نياز است تحقيقاتي هرچند اندك در اين خصوص انجام پذيرد.
پایان
پ.ن: امیدوارم این مطالبو مطالعه کرده باشید چون مطالب خوبی در مورد تاریخ وطنمون گیلان نوشته توش .
امیدوارم ما انسانها تو خیلی از موارد عقاید متعصبانرو وقتی دلیل و مدارک زیادی مشاهده می کنیم کنار بزاریم و واقعیت را قبول کنیم...
زنده باد گیلان سرزمین میرزا جنگلی کبیر
زنده باد گیلان سرزمین عادل شاه کبیر
...
تمام افتخارم گیلانی بودنم است ...