شما برای کاهش و رفع مشکلات داماش گیلان در لیگ 13، چه پیشنهادهایی دارید؟

لیگ 12 تموم شد و گرچه شاید از روند حرکت تیم در طول مسیر لیگ راضی نبودیم و نتایج و اتفاقات تلخی برامون رقم خورد اما پایان فصل، به خصوص دو بازی پایانی که برابر قهرمان جام حذفی و قهرمان لیگ بود و با پیروزی ما به اتمام رسید، تونست بخشی از خاطرات بد لیگ رو تو ذهنمون کمرنگ کنه و ما رو به بازیکنا و کادر فنیمون نزدیک تر.
ما هوادار یکی از یکی نگران تر و مشتاقتر برای آرزوی روزهای بدون استرس برای داماش گیلان بودیم. طوری بود که فقط برای لحظه برنامه ریزی می کردیم و بحث می کردیم. مشکلات مالی که کمر باشگاه رو خم کرده بود یه طرف، صرف انرژی برای پاک کردن داماش گیلان از افرادی که متاسفانه به دلیل آمدن فردی منفعت جو پایشان به تیم باز شده بود، از حواشی مهم پیرامونی تیم بودن. ابتدا در حرکت اول اعلام تمایل به اتمام همکاری با مربی ای که کارنامه ی درخشانی نداشت و اسیر لج لج بازی شده بود و در انتها برگرداندن فردی که مسبب بسیاری از مشکلات تیم بود و بدون عمل به وعده هایش داماش گیلان رو "چهاردیواری" خودش می دونست عمده ی فعالیت هایی بود که برای رساندن داماش به ساحل آرامش انجام شد. و حمایت امیر عابدینی از هویت فوتبال رشت و اعلام پشتیبانی همه جانبه ی هوادارا از او و تعصب مثال زدنی بازیکنامون، تنها حلقه ی وصل ما به همدیگه بود.
مشکلات تمومی نداشت و ما هم که داماش بیشتر از یه تیم برامون ارزش و معنا داشت به دنبال راه هایی برای فرار ازین مشکلات بودیم. اونم مشکلاتی که روز به روز تعدادشون اضافه میشد. کمیته ی انظباطی، کمیته ی داوران، فدراسیون، رسانه های نوشتاری و دیداری، مهمترین برنامه فوتبالی کشور همه و همه بار سنگینی رو بر گرده ی داماشی که به هوادارا و عشق و غیرت بازیکنا و مدیریت مهندس تکیه کرده بود، وارد می کرد. روزامون به سختی میگذشت. خوشحالیامون به خوشحالی داماشی بستگی داشت که بازیکنای با غیرتش بعد از گذشت دو سال بی پولی هنوزم دل به خوشحال کردن هوادرار و مردم شهر و استان بسته بودن. حتی سال نو و نوروز هم براشون حاصلی رو در بر نداشت.
و ما کماکان همینجوری به راهمون داریم ادامه می دیم. راهی که آینده ی چندان روشنی براش متصور نیست. ارکان و بخش های مختلفی تو تیم هستن که می تونه روی موفقیت آینده ی داماش گیلان به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم تاثیر گذار باشه. شاید همفکری ما هوادارا التیام بخش بخشی از این درد ها و مشکلات باشه. ما که عادت کردیم اما نباید شرمنده ی بازیکنامون که حرفه و پیشه ی اصلیشون فوتباله، بشیم. از بین این بخش ها می تونیم چنتا رو انتخاب کنیم و در بارش نظراتمون بگیم. باشد که موثر افتد.
-کادر فنی (سرمربی، مربی و تمرین دهنده ی تیم، مربی دروازه بانان، آنالیزور)
-بازیکنان داماش گیلان
-مربی بدنساز
-پزشک تیم و کادر
-فیزیوتراپ
-سرپرست
-روابط عمومی: بحث هایی مانند جنگ رسانه ای علیه تیم و برنامه ریزی برنامه های فرهنگی از جانب باشگاه داماش گیلان
-کانون هواداران: بحث هایی مانند ماهنامه و کارت هواداری و اعزام هوادار و ...
-مالک باشگاه و تعهداتش نسبت به داماش گیلان
-مدیرعامل باشگاه (امیر عابدینی) و حرف ها و درددل ها و انتظاراتی که از او داریم
-حامی مالی (اسپانسر)
-تیم فوتسال بانوان داماش گیلان
-تیم فوتبال امید داماش گیلان
-تیم فوتبال جوانان داماش گیلان
-سایر تیم های پایه
-سایر تیم هایی که با ورود مالک جدید امکان از سرگیری یا شروع فعالیت دارند (به عنوان مثال والیبال)
-ورزشگاه پیر رشت (دکتر عضدی): امکانات پیرامونی (باجه های بلیط ، درهای ورودی به آن و ...) و امکانات داخل ورزشگاه (از کیفیت چمن تا جایگاه هواداران)
-ورزشگاه سردار جنگل: (تعمیر و نگهداری و مشخص شدن تکلیف آن)
-مبحث هواداران داماش (مسئولیت ها و انتظارات آنها)
ما هوادار یکی از یکی نگران تر و مشتاقتر برای آرزوی روزهای بدون استرس برای داماش گیلان بودیم. طوری بود که فقط برای لحظه برنامه ریزی می کردیم و بحث می کردیم. مشکلات مالی که کمر باشگاه رو خم کرده بود یه طرف، صرف انرژی برای پاک کردن داماش گیلان از افرادی که متاسفانه به دلیل آمدن فردی منفعت جو پایشان به تیم باز شده بود، از حواشی مهم پیرامونی تیم بودن. ابتدا در حرکت اول اعلام تمایل به اتمام همکاری با مربی ای که کارنامه ی درخشانی نداشت و اسیر لج لج بازی شده بود و در انتها برگرداندن فردی که مسبب بسیاری از مشکلات تیم بود و بدون عمل به وعده هایش داماش گیلان رو "چهاردیواری" خودش می دونست عمده ی فعالیت هایی بود که برای رساندن داماش به ساحل آرامش انجام شد. و حمایت امیر عابدینی از هویت فوتبال رشت و اعلام پشتیبانی همه جانبه ی هوادارا از او و تعصب مثال زدنی بازیکنامون، تنها حلقه ی وصل ما به همدیگه بود.
مشکلات تمومی نداشت و ما هم که داماش بیشتر از یه تیم برامون ارزش و معنا داشت به دنبال راه هایی برای فرار ازین مشکلات بودیم. اونم مشکلاتی که روز به روز تعدادشون اضافه میشد. کمیته ی انظباطی، کمیته ی داوران، فدراسیون، رسانه های نوشتاری و دیداری، مهمترین برنامه فوتبالی کشور همه و همه بار سنگینی رو بر گرده ی داماشی که به هوادارا و عشق و غیرت بازیکنا و مدیریت مهندس تکیه کرده بود، وارد می کرد. روزامون به سختی میگذشت. خوشحالیامون به خوشحالی داماشی بستگی داشت که بازیکنای با غیرتش بعد از گذشت دو سال بی پولی هنوزم دل به خوشحال کردن هوادرار و مردم شهر و استان بسته بودن. حتی سال نو و نوروز هم براشون حاصلی رو در بر نداشت.
و ما کماکان همینجوری به راهمون داریم ادامه می دیم. راهی که آینده ی چندان روشنی براش متصور نیست. ارکان و بخش های مختلفی تو تیم هستن که می تونه روی موفقیت آینده ی داماش گیلان به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم تاثیر گذار باشه. شاید همفکری ما هوادارا التیام بخش بخشی از این درد ها و مشکلات باشه. ما که عادت کردیم اما نباید شرمنده ی بازیکنامون که حرفه و پیشه ی اصلیشون فوتباله، بشیم. از بین این بخش ها می تونیم چنتا رو انتخاب کنیم و در بارش نظراتمون بگیم. باشد که موثر افتد.
-کادر فنی (سرمربی، مربی و تمرین دهنده ی تیم، مربی دروازه بانان، آنالیزور)
-بازیکنان داماش گیلان
-مربی بدنساز
-پزشک تیم و کادر
-فیزیوتراپ
-سرپرست
-روابط عمومی: بحث هایی مانند جنگ رسانه ای علیه تیم و برنامه ریزی برنامه های فرهنگی از جانب باشگاه داماش گیلان
-کانون هواداران: بحث هایی مانند ماهنامه و کارت هواداری و اعزام هوادار و ...
-مالک باشگاه و تعهداتش نسبت به داماش گیلان
-مدیرعامل باشگاه (امیر عابدینی) و حرف ها و درددل ها و انتظاراتی که از او داریم
-حامی مالی (اسپانسر)
-تیم فوتسال بانوان داماش گیلان
-تیم فوتبال امید داماش گیلان
-تیم فوتبال جوانان داماش گیلان
-سایر تیم های پایه
-سایر تیم هایی که با ورود مالک جدید امکان از سرگیری یا شروع فعالیت دارند (به عنوان مثال والیبال)
-ورزشگاه پیر رشت (دکتر عضدی): امکانات پیرامونی (باجه های بلیط ، درهای ورودی به آن و ...) و امکانات داخل ورزشگاه (از کیفیت چمن تا جایگاه هواداران)
-ورزشگاه سردار جنگل: (تعمیر و نگهداری و مشخص شدن تکلیف آن)
-مبحث هواداران داماش (مسئولیت ها و انتظارات آنها)