توسط hesam150 » جمعه نوامبر 22, 2013 12:57 pm
چه نامه ی بی رحمانه ای!!!
نامه ای با شش بند که هر بند چند کلمه ای آن به آرزوهایمان هجوم می برد. نامه ای که سطر هایش کورسوی امیدمان را نشانه رفته است. نامه ای که به ناله های دلمان بی اعتناست. نامه ای که کلماتش از جنس خنجر است. شاید بتوان گفت این نامه یعنی همان "سیلی" معروف که به قصد "سرخ کردن صورت" زده می شود اما غافل از آنکه دارد "دلمان را کباب می کند."
[color=darkblue:26216a8d3f]این روز ها "داماش بی قرار است" تا "رشتی ها گل بزنند".[/color:26216a8d3f]
شاید فردا این گل به ثمر برسد......
در کل 1 بار ویرایش شده. اخرین ویرایش توسط
hesam150 در جمعه نوامبر 22, 2013 1:03 pm .
امشب صدای تیشه از بیستون نیامد / شاید به خواب شیرین، فرهاد رفته باشد