توسط popo131 » دوشنبه اکتبر 15, 2012 8:37 am
سال پیش در همین روز ها اگر صفحه های زندگی داماش و هوادارانش را ورق می زدید پر بود از دلشوره و ترس و نا اومیدی . ترس از فردای نچندان روشن .دلشوره از آوار هر روز خبر های بد و نا امید . روزی که بیاید و تیم محبوبشان نباشد مشکلاتی برای مالک باشگاه داماش پیش آمده بود و همه آن اتفاقات بد و نامیمونی که می توانست هزار مرتبه بدتر و سیاه تر هم باشد آمدند و رفتند .ـنچه که باقی ماند اتحاد و همدلی مردم شهر باران بود که شاید پیش از آن هرگز تا به آن حد یکرنگ و یک زبان نشده بودند
داماش برای مردم شهر باران امروز نه فقط یک تیم که تبدیل شده به سمبل موجودیت و هویتشان. نه اینکه پیش از این هویت نداشتن که تاریخ گواه موجودیتشان است
اما شاید تا قبل نمی دانستند که اگر یکی شوند چه قدرت بزرگی خواهند داشت برابر همه ابلیس هایی که در راهشان کمین کرده اند.
همه آنها که از ناراحتی هایشان شادمان بودند و برای ناکامی هایشان سور میدادند..............................................................
وحالا به یمن آن روز ها که پشت سر گذاشته شده چه خوب است که مردمان شهر باران دوباره یک دل شوند و در آستانه شروع لیگ تکه پاره شده امسال دست در دست هم دهند و پشت تیمی که خون دل برایش خورده اند باستند. به امید کامیابی اش بنشینند که در این روز های سخت هیچ معجونی شفابخش تر و گواراتر از حمایت برای داماش کارساز نخواهد بود
رادنی دیدار
DAMASH per tutta la mia vita