4 اپیزود از فوتبال گیلان

اپیزود از فوتبال گیلان
شمال ما - هامان حامدی راد:
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]اپیزود اول: تملق ریشه فوتبال رشت را می سوزاند[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]یکی از دلایل ناکامی عمده فوتبال مرکز استان گیلان یعنی شهر رشت در یک دهه گذشته تملق و چاپلوسی گروهی از چسبیده های به فوتبال در این شهر نسبت به مدیران ، مربیان و حتی بازیکنان بویژه اساساً غیر بومی است، تعریف و تمجید های غیر واقعی و اساساً غیر کارشناسانه سمی مهلکی است که ملی یک دهه گذشته بسیار ریشه فوتبال شهر رشت را آسیب رسانده است.
هرچند این گروه یا به شکل صحیح تر این نفرات نسبت به هر تازه واردی چنین الفاظی را بکار می بندند و هر مدیر تازه وارد را بهترین مدیر و هر مربی تازه وارد را بهترین مربی قلمداد می کنند چنان در وصف او مدیحه سرایی می کنند که تو گویی مدیران و مربیانی که به شهر رشت ورود می کنند تافته های جدا بافته ای هستند که نظیرشان در دنیای فوتبال یافت نمی شود اما نکته جالب تر این است که همین افراد طی یک دهد گذشته براساس مدارک و مستندات موجود پس از رفتن همین مدیران و همین مربیان که لحظاتی پیش آنها را از اعجازات مدیریت و مربیان کشور لقب داده بودند با یک چرخش 1800 درجه ای نه 180 درجه ای بعنوان یک مدیر ناکارآمد و مربی ناکارآمد معرفی کرده و سریعاً نسبت به مدیر و مربی جدید با یک ادبیات عامه پسند به تعریف و تمجید می پردازند قطعا زهر این گروه برتن مدیران ورزشی همچون نریمان افشاریان و اسماعیل شاد و در آینده بر تن امیرعابدینی خواهد نشست و مربیانی همچون مجید جهانپور، نادر دست نشان، فیروز کریمی، حسین عبدی، مارکار آقاجانیان، مهدی دینور زاده با این ادبیات پرفراز و نشیب آشنایی کامل دارند هر چند افرادی همچون افشین ناظمی و عبدالله مرغوب بهتر از همه این افراد را می شناسند و حمایتهای به نعل و به میخ این گروه واپس گرا خود با پوست و گوشت خود حس و لمس کرده اند هرچه هست فوتبال رشت طی یک دهد گذشته از دست این گروه متملق و کارنابلد ضربات جبران ناپذیری متحمل شده است که امیدواریم با درایت بالای مدیران و مربیان از این پس شاهد تملق این افراد در عرصه فوتبال شهر رشت نباشیم.
[/color:d46fed6bb0]
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]اپیزود دوم: فوتبال در گیلان دو قطبی است[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]اینکه بگوییم فوتبال در استان ما گیلان کاملا دو قطبی است و گسترده پهنای آن فقط به دو شهر رشت و انزلی کشیده شده است پر بیراهه نگفتیم هرچند در مقطع کوتاهی تالش با تیم چوکا سری بین سرها بیرون آورده بود اما پس از مدت کوتاهی یکبار دیگر به گنجینه خاطرات فوتبال گیلان پیوست و شاید یکی از دلایل بارز ورود بازیکنان بی شمار بومی به فوتبال گیلان همین محدود بودن دامنه گسترش فوتبال استان در بین شهرهای انزلی و رشت می باشد در شرایطی که شهرهایی همچون فومن، لاهیجان، لنگرود، کلاچای، آستارا، چابکسر و حتی حوزه های کوچکتری مثل کوچصفهان ، خشکبیجار، لشت نشا و بسیاری از دیگر شهرهای استان گیلان پتانسیل بسیار خوبی برای توسعه فوتبال دارند بدلیل بی توجهی سالهاست که در ساختن بازیکن از حول محور فوتبال گیلان خارج شده تا بنوعی تیمهای بزرگی همچون ملوان، داماش، سپیدرود در هر سال فوتبالی با دست نیاز از شهرهای سایر استانها بازیکن وارداتی و ناکارآمد البته با هزینه سرسام آور وارد کنند در صورتی که مسئولان و متولیان فوتبال استان این هنر را بخرج دهند و همه شهرهای استان گیلان را درگیر مسایل فوتبالی کنند آنوقت گیلان با غنی شدن از حیث بازیکن به مرکز توجه بیشتر فوتبال ایران تبدیل خواهد شد.[/color:d46fed6bb0]
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]اپیزود سوم: ضعف مفرط ساختن مربی در رشت[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]در واقع یکی از حلقه های مفقود شده که به عقب ماندگی فوتبال شهر رشت حداقل در یک دهه گذشته کمک کرده است ساختن مربیان بومی در عرصه فوتبال می باشد که اساساً به خاطرعدم اعتماد به مربیان بومی است؛ بعد از اینکه تنها مجید جهانپور از شهر رشت طی سه دهه گذشته بعنوان یک مربی ممتاز در سطح کشور مطرح شد دیگر هیچ مربی از رشت نتوانست خودش را در سطح اول فوتبال کشور مطرح کند هرچند مربیانی بودند که هم توانایی رسیدن به سطح بالا را داشته هم از شرایط یک مربی موفق بهره مند بودند اما متاسفانه عدم اعتماد به نسل جوان بنوعی سازندگی را در عرصه مربیان فوتبال در شهر رشت سرکوب ساخت اگرهم تنها مربی رشتی که اینروزها در سطوح بالا سری بین سرها درآورده است - منظور ما افشین ناظمی است- آنهم تنها بدلیل اعتماد یک سرمربی جسور بنام نادر دست نشان بود و گرنه در شهر رشت قبل از افشین ناظمی، امید هرندی هم که شرایط خوبی برای رسیدن به سطوح بالای کشور داشت را بدلیل عدم اعتماد مربیان و مدیران فوتبال شهر رشت امروز به انزوا کشیده شده است و برعکس شهر رشت، بندرانزلی با اعتماد به مربیان خود همیشه در عرصه سازندگی مربیان شرایطی خوبی دارد وقتی در شهر رشت قرار است نام چند مربی مطرح را کنار هم قرار دهیم بدون تعارف به تعداد انگشتان یک دست هم نخواهد رسید اما در بندرانزلی قادر هستیم بیش از 10 مربی را در کنار هم قرار دهیم که این تفاوت تنها بدلیل عدم اعتماد به نیروهای داخلی در شهر رشت است. البته در شهر رشت در همه سطوح و در همه عرصه ها کمتر نیروهای بومی مورد حمایت قرار می گیرند که اساساً این عدم اعتماد در مناسبات سیاسی، اجتماعی و حتی هنری هم کاملا قابل لمس است. تا کی باید منتظر بمانیم و یک مدیر جسور داشته باشیم که به افشین ناظمی ها ، امیر هرندی ها، زاهد ویشگاهی ها اعتماد کند و فوتبال ما را غنی از مربیان داخلی کند؟[/color:d46fed6bb0]
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]
اپیزود چهارم: فوتبال بی در و پیکر رشت[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]طی یک دهه گذشته دقیقاً از زمانی که پگاه بعنوان اسپانسر، امتیاز تیم استقلال شهرداری را خرید و بعد به مجموعه داماش واگذار شد در واقع فوتبال رشت به یک محله بی در و پیکر تبدیل شده و انواع و اقسام مدیران و مربیان، بازیکنان و حتی اخیراً سرپرستان جورواجور را به خود دیده است و جالب اینکه از این همه رفت و آمد هیچ توشه ای برای خود اندوخته نکرد. همین رفت و آمدها و این بالا و پایین ها نشانگر این است که علاوه بر اینکه در رشت به نیروهای بومی اعتقاد و ایمان ندارند بلکه بیشتر بیگانه پرستی را باب میل خود می دانند. اگر خوانندگان این مطلب توانستند به یاد بیاورند که طی یک دهه گذشته چند مربی وارداتی به شهر رشت آمدند و حال حتی اثری از نامشان نیست ما هم به یاد خواهیم آورد که فوتبال شهر رشت کجای نقشه پهناور فوتبال ایران است، بیش از 10 مربی و سرمربی خارجی و بیش از 20 مربی و سرمربی داخلی طی یک دهه گذشته توسط مدیران پگاه و داماش به رشت آمدند و جالب اینکه هیچ نمره ای از این همه رفت و آمد و صرف هزینه های وحشتناک برای فوتبال نگون بخت شهر رشت در برنداشته و هنوز شهر رشت در داشتن یک تشکیلات سازمان یافته باشگاه حتی در اولین قدم هم عاجز مانده است تمام این جفاهای که طی یک دهه گذشته بر فوتبال رشت روا شده است دلیلی جز بیگانه پرستی و عدم اعتماد به نیروهای بومی ندارد . لطفاً بفرمایید و پاسخ بدهید که حضور ذوالفقار نسب، کریمی، عبدی، استانکو، شرفی، آقاجانیان ، دینورزاده، شاه محمدی، مرتضی یکه، پوشنیک، یسیج دارکو، جورج، یک مربی هلندی، مراکی، براند کراس و بسیاری از مربیان دیگر که اسمشان از ذهنمان دور است طی یک دهه گذشته چه دستاوردی برای فوتبال این شهر داشتند بجز نادر دست نشان و مجید جهانپور که منشاء خدمت شایسته ای برای فوتبال شهر رشت بودند. سایر مربیان فقط از آب و هوا و تغذیه خوب شهر رشت بهره مند شدند.[/color:d46fed6bb0]
شمال ما - هامان حامدی راد:
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]اپیزود اول: تملق ریشه فوتبال رشت را می سوزاند[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]یکی از دلایل ناکامی عمده فوتبال مرکز استان گیلان یعنی شهر رشت در یک دهه گذشته تملق و چاپلوسی گروهی از چسبیده های به فوتبال در این شهر نسبت به مدیران ، مربیان و حتی بازیکنان بویژه اساساً غیر بومی است، تعریف و تمجید های غیر واقعی و اساساً غیر کارشناسانه سمی مهلکی است که ملی یک دهه گذشته بسیار ریشه فوتبال شهر رشت را آسیب رسانده است.
هرچند این گروه یا به شکل صحیح تر این نفرات نسبت به هر تازه واردی چنین الفاظی را بکار می بندند و هر مدیر تازه وارد را بهترین مدیر و هر مربی تازه وارد را بهترین مربی قلمداد می کنند چنان در وصف او مدیحه سرایی می کنند که تو گویی مدیران و مربیانی که به شهر رشت ورود می کنند تافته های جدا بافته ای هستند که نظیرشان در دنیای فوتبال یافت نمی شود اما نکته جالب تر این است که همین افراد طی یک دهد گذشته براساس مدارک و مستندات موجود پس از رفتن همین مدیران و همین مربیان که لحظاتی پیش آنها را از اعجازات مدیریت و مربیان کشور لقب داده بودند با یک چرخش 1800 درجه ای نه 180 درجه ای بعنوان یک مدیر ناکارآمد و مربی ناکارآمد معرفی کرده و سریعاً نسبت به مدیر و مربی جدید با یک ادبیات عامه پسند به تعریف و تمجید می پردازند قطعا زهر این گروه برتن مدیران ورزشی همچون نریمان افشاریان و اسماعیل شاد و در آینده بر تن امیرعابدینی خواهد نشست و مربیانی همچون مجید جهانپور، نادر دست نشان، فیروز کریمی، حسین عبدی، مارکار آقاجانیان، مهدی دینور زاده با این ادبیات پرفراز و نشیب آشنایی کامل دارند هر چند افرادی همچون افشین ناظمی و عبدالله مرغوب بهتر از همه این افراد را می شناسند و حمایتهای به نعل و به میخ این گروه واپس گرا خود با پوست و گوشت خود حس و لمس کرده اند هرچه هست فوتبال رشت طی یک دهد گذشته از دست این گروه متملق و کارنابلد ضربات جبران ناپذیری متحمل شده است که امیدواریم با درایت بالای مدیران و مربیان از این پس شاهد تملق این افراد در عرصه فوتبال شهر رشت نباشیم.
[/color:d46fed6bb0]
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]اپیزود دوم: فوتبال در گیلان دو قطبی است[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]اینکه بگوییم فوتبال در استان ما گیلان کاملا دو قطبی است و گسترده پهنای آن فقط به دو شهر رشت و انزلی کشیده شده است پر بیراهه نگفتیم هرچند در مقطع کوتاهی تالش با تیم چوکا سری بین سرها بیرون آورده بود اما پس از مدت کوتاهی یکبار دیگر به گنجینه خاطرات فوتبال گیلان پیوست و شاید یکی از دلایل بارز ورود بازیکنان بی شمار بومی به فوتبال گیلان همین محدود بودن دامنه گسترش فوتبال استان در بین شهرهای انزلی و رشت می باشد در شرایطی که شهرهایی همچون فومن، لاهیجان، لنگرود، کلاچای، آستارا، چابکسر و حتی حوزه های کوچکتری مثل کوچصفهان ، خشکبیجار، لشت نشا و بسیاری از دیگر شهرهای استان گیلان پتانسیل بسیار خوبی برای توسعه فوتبال دارند بدلیل بی توجهی سالهاست که در ساختن بازیکن از حول محور فوتبال گیلان خارج شده تا بنوعی تیمهای بزرگی همچون ملوان، داماش، سپیدرود در هر سال فوتبالی با دست نیاز از شهرهای سایر استانها بازیکن وارداتی و ناکارآمد البته با هزینه سرسام آور وارد کنند در صورتی که مسئولان و متولیان فوتبال استان این هنر را بخرج دهند و همه شهرهای استان گیلان را درگیر مسایل فوتبالی کنند آنوقت گیلان با غنی شدن از حیث بازیکن به مرکز توجه بیشتر فوتبال ایران تبدیل خواهد شد.[/color:d46fed6bb0]
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]اپیزود سوم: ضعف مفرط ساختن مربی در رشت[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]در واقع یکی از حلقه های مفقود شده که به عقب ماندگی فوتبال شهر رشت حداقل در یک دهه گذشته کمک کرده است ساختن مربیان بومی در عرصه فوتبال می باشد که اساساً به خاطرعدم اعتماد به مربیان بومی است؛ بعد از اینکه تنها مجید جهانپور از شهر رشت طی سه دهه گذشته بعنوان یک مربی ممتاز در سطح کشور مطرح شد دیگر هیچ مربی از رشت نتوانست خودش را در سطح اول فوتبال کشور مطرح کند هرچند مربیانی بودند که هم توانایی رسیدن به سطح بالا را داشته هم از شرایط یک مربی موفق بهره مند بودند اما متاسفانه عدم اعتماد به نسل جوان بنوعی سازندگی را در عرصه مربیان فوتبال در شهر رشت سرکوب ساخت اگرهم تنها مربی رشتی که اینروزها در سطوح بالا سری بین سرها درآورده است - منظور ما افشین ناظمی است- آنهم تنها بدلیل اعتماد یک سرمربی جسور بنام نادر دست نشان بود و گرنه در شهر رشت قبل از افشین ناظمی، امید هرندی هم که شرایط خوبی برای رسیدن به سطوح بالای کشور داشت را بدلیل عدم اعتماد مربیان و مدیران فوتبال شهر رشت امروز به انزوا کشیده شده است و برعکس شهر رشت، بندرانزلی با اعتماد به مربیان خود همیشه در عرصه سازندگی مربیان شرایطی خوبی دارد وقتی در شهر رشت قرار است نام چند مربی مطرح را کنار هم قرار دهیم بدون تعارف به تعداد انگشتان یک دست هم نخواهد رسید اما در بندرانزلی قادر هستیم بیش از 10 مربی را در کنار هم قرار دهیم که این تفاوت تنها بدلیل عدم اعتماد به نیروهای داخلی در شهر رشت است. البته در شهر رشت در همه سطوح و در همه عرصه ها کمتر نیروهای بومی مورد حمایت قرار می گیرند که اساساً این عدم اعتماد در مناسبات سیاسی، اجتماعی و حتی هنری هم کاملا قابل لمس است. تا کی باید منتظر بمانیم و یک مدیر جسور داشته باشیم که به افشین ناظمی ها ، امیر هرندی ها، زاهد ویشگاهی ها اعتماد کند و فوتبال ما را غنی از مربیان داخلی کند؟[/color:d46fed6bb0]
[color=blue:d46fed6bb0]
[b:d46fed6bb0]
اپیزود چهارم: فوتبال بی در و پیکر رشت[/b:d46fed6bb0]
[/color:d46fed6bb0]
[color=black:d46fed6bb0]طی یک دهه گذشته دقیقاً از زمانی که پگاه بعنوان اسپانسر، امتیاز تیم استقلال شهرداری را خرید و بعد به مجموعه داماش واگذار شد در واقع فوتبال رشت به یک محله بی در و پیکر تبدیل شده و انواع و اقسام مدیران و مربیان، بازیکنان و حتی اخیراً سرپرستان جورواجور را به خود دیده است و جالب اینکه از این همه رفت و آمد هیچ توشه ای برای خود اندوخته نکرد. همین رفت و آمدها و این بالا و پایین ها نشانگر این است که علاوه بر اینکه در رشت به نیروهای بومی اعتقاد و ایمان ندارند بلکه بیشتر بیگانه پرستی را باب میل خود می دانند. اگر خوانندگان این مطلب توانستند به یاد بیاورند که طی یک دهه گذشته چند مربی وارداتی به شهر رشت آمدند و حال حتی اثری از نامشان نیست ما هم به یاد خواهیم آورد که فوتبال شهر رشت کجای نقشه پهناور فوتبال ایران است، بیش از 10 مربی و سرمربی خارجی و بیش از 20 مربی و سرمربی داخلی طی یک دهه گذشته توسط مدیران پگاه و داماش به رشت آمدند و جالب اینکه هیچ نمره ای از این همه رفت و آمد و صرف هزینه های وحشتناک برای فوتبال نگون بخت شهر رشت در برنداشته و هنوز شهر رشت در داشتن یک تشکیلات سازمان یافته باشگاه حتی در اولین قدم هم عاجز مانده است تمام این جفاهای که طی یک دهه گذشته بر فوتبال رشت روا شده است دلیلی جز بیگانه پرستی و عدم اعتماد به نیروهای بومی ندارد . لطفاً بفرمایید و پاسخ بدهید که حضور ذوالفقار نسب، کریمی، عبدی، استانکو، شرفی، آقاجانیان ، دینورزاده، شاه محمدی، مرتضی یکه، پوشنیک، یسیج دارکو، جورج، یک مربی هلندی، مراکی، براند کراس و بسیاری از مربیان دیگر که اسمشان از ذهنمان دور است طی یک دهه گذشته چه دستاوردی برای فوتبال این شهر داشتند بجز نادر دست نشان و مجید جهانپور که منشاء خدمت شایسته ای برای فوتبال شهر رشت بودند. سایر مربیان فقط از آب و هوا و تغذیه خوب شهر رشت بهره مند شدند.[/color:d46fed6bb0]