سهم رشت از بودجه های دولتی فوتبال

[MEHRDAD]

در کشورهایی همچون ایران که دارای نظام سیاسی فوق متمرکز می باشند و تمام امور اعم از قانون گذاری -تقسیم منابع و و بودجه -رسانه - انتخابات و انتصابات - ورزش و ... از مرکز اداره می شود ورزش هم از این قاعده مثتثنی نیست به دلیل نفس تبلیغاتی سیاسی ورزش در این عصر و به خصوص فوتبال که همه جای دنیا یک دست این فوتبال در سیاست است و همچنین علاقه بیش از حد مردم به این رشته ورزشی این ورزش عمدتا در تملک دولت است و این دولت است که بیشترین نقش را تعیین می کند که چه مناطقی تیم داشته باشند و چه مناطقی تیم نداشته باشند و در عمل پول فوتبال این مملکت را دولت می پردازد و اگر پول دولت نباشد فوتبال در این مملکت وجود نخواهد داشت!!!! یا از وضع نیمه آماتور فعلی به وضع کاملا آماتور خواهد رفت.

دولت سعی می کند با قوی نگه داشتن و صرف هزینه های هنگفت در تیم های مرکز نشین و بخصوص قرمز و آبی را بالا بکشدو طرفداران خود را حفظ کند و در پی استحکام مرکز و وابسته کردن شهرستانها به پایتخت را حفظ کند و در مقابل تیم های قومیت های دیگر را ضعیف و دسته اولی باقی بمانند مثلا در کرمان که تیمی در تاریخ فوتبال نداشته است با سرمایه گذاری هنگفت تیمی عمدتا مصرف گرا مثل مس کرمان و چند تیم دسته اول و دوم و سوم سر و کار می آیند

یا با انتقال تیم های مثل صبا و پاس و به پیکان به شهرهای قوم غالب که بعید می دانم در جایی در دنیا تیمی از شهری به شهر دیگر برود و صد البته رشد تیم های تهرانی و اصفهانی جای تامل دارد و من منکر پیشرفت آنها نمی شوم ولی چرا بیشتر سرمایه گذاری ها به این مناطق می رود ؟؟؟

مثلا استانی مثل گیلان که تا قبل از ورود بی رویه پول جز استانهای اول و برتر فوتبال ایران در زمینه فوتبال بود و حتی برتر از اصفهان بعد از تزریق پول دولت به فوتبال ایران از سایر استانهایی که سابقه ای در زمینه فوتبال نداشتند عقب ماند و سایر استانها نه به علت توانایی خودشان و به علت استفاده از منابع مالی و البته توانایی مسولانشان از گیلان سبقت گرفتند.

اگر شهر رشت در حال حاظر در زمینه فوتبال همین دو تیم نیمه ورشکسته داماش و سپیدرود را دارد به علت سوگلی دولت نیست چون رشت خیری از بودجه های دولتی ندیده است بلکه دلیلش صرفا
سابقه دیرین فوتبال رشت و دلسوزی بخش خصوصی چون هر دو تیم شهر رشت جز تیم های قدیمی و ریشه دار بودند و در حقیقت یادگار دربی قرمز و آبی رشت البته هر دو تیم در سالهای اخیر گرچه حفظ شدند اما با مشکلات زیادی گریبان گیر بودند سپیدرود که هر سال بیشتر بازیکنانش را از دست داد و استقلال رشت هم گرچه باقی ماند ولی چندین بار تغییر نام داد..

اگر رشت همین سابقه را نداشت در حقیقت الان تیمی در عرصه فوتبال نداشت و به مانند بسیاری از شهرها به کما می رفت
حال باید دید دلیل سرمایه گذاری دولت در فوتبال رشت چیست ؟
چرا قومی به مانند گیلک نباید از سرمایه گذاری که سایر اقوام از آن سود می برند استفاده کنند ؟ آیا این یک تبیعیض بسیار بزرگ برای به انزوا کشیدن این قوم نیست ؟.

البته یکی از دلایل عدم پیشرفت و تضعیف فوتبال ایران عدم سرمایه گذاری در مناطق مستعد است چون شهرهای عمدتا فارس زبان که سرمایه گذاری دولت در آن متمرکز شده است شهرهای مصرف گرا در زمینه فوتبال هستند و این یکی از دلایل عدم پیشرفت و یا بهتر بگوییم عقب گرد فوتبال ایران نیز می باشد.

برگرفته از وبلاگ هواداران سپیدرود

[MAZIYAR]

متن خیلی قشنگی بود و دقیقا حرف دل من زدی.چرا باید یه استادیوم بعد از ده سال راه بیفته چرا باید یه سالن 6 هزار نفره از سال 76 آغاز بشه ولی هنوز آماده نشه؟