توسط MAZIYAR » سه شنبه ژوئن 14, 2011 6:50 am
آب و هوای رشت
رشت به سبب ریزش باران های پیگیر و طولانی به شهرباران معروف شده است.در اساطیر ایران باستان الهه باران تیشتر نام دارد و احتمال میرود واژه ی رشت صورت تغییر یافته تیشتر باشد،چرا که آثار بازمانده از فرهنگ ایران باستان در گوشه هایی از فرهنگ بومی گیلان نمودهایی کم رنگ به جای گذاشته است.
**در مطالب آینده بیشتر به تحقیق در مورد معنی شهر رشت میپردازیم*
آب و هوای گیلان را از نظر جغرافیایی اب و هوای معتدل کاسپین نامیده اند که همانند آن نه فقط در داخله ی غالب ممالک آسیا،بلکه در هیچ قسمت دیگر ایران هم مشاهده نمیشود،علت این وضع خاص اقلیمی را دو عامل جغرافیایی میتوان دانست :یکی پستی فوق العاده سواحل و دیگری بادهای منطقه ای کاسپین که معمولا در جهت معکوس عقربه های ساعت جریان پیدا کرده و در سواحل جنوبی کاسپین بیشتر از مغرب به وزش در می آیند.
بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی سازمان هواشناسی ،متوسط بارندگی در سال 135 روز است.کمترین بارندگی در ماههای تابستان به خصوص مرداد و بیشترین ان در پائیز به ویزه مهر و آبان می باشد.ولی این امر ثابت نیست و گاهی ماههای فروردین،آبان،دی،بهمن و اسفند دارای بیشترین میزان بارندگی در سال می باشد.
"گویند شخصی مسافر از یک گیلانی پرسید در رشت در عرض سال چند ماه باران میبارد؟گیلانی جواب داد:13 ماه!مسافر گفت:سال که 12 ماه است،چطور 13 ماه می شود؟گیلانی جواب داد:12 ماه باران است و یک ماه چکه!
باران های مداوم در رشت و گیلان،مردم این منطقه را وادار نمود،که در ساخت بام های خود از پوشش مناسبی بهره گیرند و بهترین و مناسب ترین پوششی که برای بام های خود اختیار کرده اند،استفاده از سفال بوده است،به طوری که این شهر در سال های نه چندان دور به شهر بام های سفالی مشهور بوده است.متاسفانه در دهه های اخیر با ورود ورق شیروانی و ایرانیت به چرخه ی مصالح ساختمانی استفاده از سفال برای پوشش بام به کلی متروک شده است.
هم چنین مردم منطقه برای مصون ماندن از قطرات و چکه های باران و نیز حفاظت از دیوار ساختمان،دامنه های بام ها را از دیوار ساختمان مقداری عریض تر در نظر میگرفتند،اما در حال حاضر آنگونه معماری که ملاحظه ی حال عابرین را نیز منظور می نموده،با ورود مصالح و معماری نوین به فراموشی سپرده شده است.
روایات مسافران و جهانگردان:
همه جهانگردان و مسافرانی که از رشت دیدن کردند،عمدتا از رطوبت هوا و باران های آن مطالبی گوناگون نوشته اند.
گرببایدوف سفیر انزلیچی در دوران قاجار در نامه ای درباره رطوبت هوای رشت می نویسد:
"رطوبت به قدری زیاد است،که حتی از درز ساعت هم عبور کرده و فنر ساعت زنگ میزند"
هانری رنه دالمانی که در اواخر قاجاریه به رشت آمده درباره رطوبت منطقه می نویسد:
"رطوبت به اندازه ای در این ناحیه زیاد است،که گمان میکنم تا مغز استخوان ما نفوذ کرده باشد"
هم چنین مظفرالدین شاه در اولین سفری که به اروپا داشته ، در سفرنامه ی خود درباره ی باران رشت می نویسد:
"صبح از خواب برخواستم.دیگر از دست باران نمیدانم چه بنویسم.از یک ساعت به غروب مانده تا الآن که از خواب برخواستم،متصل باران می بارد و معرکه میکند"
ریزش برف:
بر اثر تعداد کم روزهای یخبندان در رشت،ریزش برف های سنگین کمتر اتفاق می افتد و اگر هم برودت هوا باعث نزول برف شود،پایداری آن درازمدت نیست.نتیجه ی آمارگیری در مورد ریزش برف در رشت نشان می دهد،که در رشت به طور متوسط در سال 7 روز(2 روز در دی و 2 روز در بهمن و دو روز در اسفند و یک روز در بقیه ماه های سال)برف باریده است.
با وجود این آمارهای،گاه اتفاق می افتاد که گیلان و رشت مورد حمله ی استثنایی سرمای قطبی مرکز پرفشار سیبری،یا مراکز پرفشار قطبی انزلیچی قرار میگیرد و آن وقت است که در این موارد به برف تاریخی زمستان 1328 می توان اشاره کرد،که گاهی تا 2 متر اندازی گیری شده که از نظر مردم رشت به پیله رشت(برف بزرگ)خوانده شده است.و یا برف زمستان 1350 که ارتفاع آن در رشت تا حدود 2 متر(و حتی بیشتر)رسید
برف بهمن 83 رشت:از جمله بی سابقه ترین نزول برف سنگین در رشت،برف بهمن ماه 1383 است که خسارت های زیادی به اماکن مسکونی،کارخانجات و مراکز عمومی وارد ساخت.بارش این برف از شامگاه روز یکشنبه 18 بهمن آغاز شد و تا بامداد روز جمعه 23 بهمن ادامه داشت و به گفته ی منابع خبری ارتفاع آن به5/1 تا 2 متر رسید و یکی از بی سابقه ترین بارش برف در دهه های اخیر بوده به طوری که از سوی مطبوعات و مسئولان به بحران سفید نام گرفت.
کل خسارت وارده از سوی مقامات وقت استان 333 میلیارد تومان برآورد شد!!!
"آبرار اَ خاک میرزا جاجیگایه / همیشه خنجرُ خون روبرایه"
"حواسَ خُب بَنَه می حرفَ بشنو / منو تو یک سریم ، دوشمن سیوایه"