تالارهای گفتمان هواداران داماش گیلان

دبیرستان شاهپور(بهشتی)رشت در سال۱۲۹۸ شمسی ابتدا در باغ سبزه میدان تحت عنوان مدرسه متوسط ی نمره یک کار خود را آغاز کرد و درآن دوران از وجود ارزشمند شخصیتهایی مانند:میرزا حسن خان رشدیه، میرزا عیسی خان سمیعی، میرزا عبدالمجید فرساد، عبدالله راعی و ... بهره برد. در ادامه به زیرکوچه و نهایاً حوالی میدان ناصریه (فرهنگ) نقل مکان کرد.در سالهای اولیه دههٔ ۱۳۲۰ شمسی و همزمان با حضور ارتش اشغالگر متفقین در گیلان دبیرستان از این جریانات بی تاثیر نبوده و در قلب حوادث روز قرار داشت.هیاتی هنری بنام تئاترال هر هفته جمعه‌ها در سالن آمفی تائتر دبیرستان به اجرای برنامه هنری می پرداخت و این موضوع به پویایی فضای هنری دبیرستان و حتی شهر می افزود.این مدرسه را آلمانها ساختند اگر از بالا به این مدرسه نگاه کنیم به شکل یک عقاب است .از کسانی که در این مدرسه از ۹۰ سال پیش درس خوانده اند و فارغ التحصیل شده اند یکی پروفسور فضل‌الله رضا، دکترمحمّد معین، دکتر عنایت الله رضا و خیلی از شعرایی که برخی از آنها حالا در ایران نیستند.آقای هوشنگ ابتهاج که از شعرای معروف است از فارغ التحصیل‌های این مدرسه است . اصغر نیا که دانش آموخته این مدرسه است می گوید: فکر نمی کنم مدرسه ای داشته باشیم که از ابتدا عکس مدیرانش را بر دیوار زده باشد و مدیر بعدی که آمد ببیند مدیر قبلی چه کسی بوده است اما این مساله سنت این مدرسه است و عکسهای همه مدیرانش از ابتدا تا کنون موجود است .آن موقع در سال ۱۳۱۴ اولین تیم فوتبال استان مال اینها بوده است یعنى آنقدر مدرسه بزرگ بوده است که زمین فوتبال داشته است . آن موقع در حیاط بارفیکس داشته است که بچه‌ها بتوانند در حیاط بازى بکنند و ورزش بکنند . او از تالیفات دانش آموختگان این مدرسه این چنین روایت می‌کند :جالب این است که اگر آثار این نویسنده‌ها را جمع کنیم تمام کتابخانه هاى استان را پر مى کند یعنى نویسنده و افراد بافکرى در این زمینه است . در اینجا نویسندگان بزرگى مثل پرفسور محمود بهزاد پدر زیست شناسى ایران بوده اند یا استاد جعفر خمامى زاده که مترجم کتابهاى رابینو است و بهترین کتابخانه و بهترین آزمایشگاه‌ها در آنجا بوده است. اصغر نیا ادامه مى دهد :همیشه بهترین تئاتر استان در سالن آنجا برگزار مى شدآن موقع که ما بودیم شاگردها را گزینش مى کردند استان گیلان، استان اول کشور در کنکور بود.حالا اگر در هر گوشه دنیا که برویم فارغ التحصیلان این مدرسه حضور دارند. جالب این است که مدرسه چه قدر محکم بوده است که بعد از ۹۰ سال، حتى در زلزله گیلان تکان نخورده است.

مرسی عالی بود

عکس قدیمش هم میزاشتی خیلی جالب میشد

نمیدونستم این مدرسه اینقدرررر قدمت داشته
واقعا اطلاعات خیلی جالبی بود...

یادش بخیر .... واسه من یکی که اونجا زندان بود

مدرسه خوبي بود يادش بخير يادم آوردي يروز برم توش دوباره يه 7 ،8 سالي هست ديپلم يا همون پيش و تموم كردم

من هم سال اول دبیرستانم رو اونجا خوندم.

یادش بخیر منم سال اول دبیرستان اونجا بودم کلاس بیست
یه معلم ریاضی داشتیم پدر ما رو در اورده بود یه ناظم هم داشت به نام گرگی

یکی از بزرگترین افتخارات دوران تحصیلم ، این بود و هست که در چنین مدرسه ای [ که بزرگترین دانشمندای ایران و دنیا رو در خودش پروروند ] ، درس خوندم و مدرک گرفتم .
منم چهار سال از اول تا پیش اونجا بودم و خیلی خیلی باش خاطره های قشنگ و تلخ و شیرین دارم .
یه چیز جالب دیگه اینه که ساختمان مرکزی این مدرسه ، زیرش به جز داشتن چند ستون و ... کاملا خالیه و به اندازه ی نصف قد یه انسان بالغ (ارتفاع حدود 80 سانت تا 1 متر) زیر خونه داره و راحت می شه توش قدم زد و ...!!
مدرسه ی خیلی خوبی بود ولی الان متاسفانه با افرادی که من توش دیدم فک نمی کنم اون صلابت قدیم رو داشته باشه . ولی هنوزم به نظرم حرف اول رو تو استان و ... می زنه .

منم سال اول دبیرستان رو اونجا خوندم البته شریعتی!
به دلیل تخریب مدرسه شریعتی در برف 86 شریعتی انتقال پیدا میکنه به بهشتی یعنی 2شیفت / جدا سازه مقاوم و خوش پلانی هست البته ما حق ورود به این ساختمان رو نداشتیم(چون همیشه قفل بود! و مربوط به بهشتی بود) تمام کلاس های ما تو ساختمان اول(نزدیک در) بود/ یادش بخیر اولین بار برا امتحان ترم اول (که تو سالن آمفی تئاتر برگذار می شد) رفتیم تو وارد ساختمون شدم بادگیرش رو دیدم هنگ کردم...
شاید همون باعث من معماری بخونم!
حیاطشم که پارکی بود در نوع خودش و موقع زنگ تفریح به معنای واقعی کلمه تفریح می کردیم...

دوره اول دبیرستانو تو این دبیرستان خوندم یادمه تازه فصل اول فرار از زندانو داشتم میدیدم همش عین یه سلولی بود که میخواستم سریع بگذره فرار کنم خدایی وحشتناک بود ولی بازم افتخاری بود تو این دبیرستان درس خوندن .ممنون از پستی که گذاشت