تالارهای گفتمان هواداران داماش گیلان

[size=18:958cb88ab0][color=darkblue:958cb88ab0]برای فرزندان راستین میرزا[/color:958cb88ab0][/size:958cb88ab0]
[align=justify:958cb88ab0]
[size=16:958cb88ab0]اینجا شهر من است ، شهری که آسمان بغض کرده و گریانش پیوندی دیرینه با دستهای خسته و زحمتکش مردمانش دارد ، اینجا شهر من است شهر سفالهای خیس حتی اگر دیگر کمتر نشانی از آن باقی مانده باشد . اینجا شهر من است شهر عطر خوش محبوبه شب در گرمای تابستان و بارش برفی آرام بر حوض خانه حتی اگر در کمتر خانه ای امروز حوض و محبوبه شبی پیدا شود . اینجا شهر من است شهری که در بهارش ارابه های کوچک، خاک برای باغچه به خانه می بردند و مادربزرگ ها در عطر خوش بهار ، درخت آلوچه تازه شکوفه زده را نوازش می کردند . اینجا شهر من است حتی اگر امروز نه باغچه ای بر حیاط باشد نه مادربزرگی در خانه !
اینجا شهر من است ، شهری که مردمانش در کنار آزادگان برای سربلندی این خاک جنگیدند ... شهر من اما بر دار شدن عزیزانش را چه غمگنانه به نظاره نشست و چه دردناک سر بریده فرزند دلیرش را در دامان خود جای داد . اینجا شهر من است شهری که دشمنانش آرزوی از پا افتادنش را با خود به گور بردند . اینجا شهرمن است و من هنوز مردانی از تبار آن دلیران را می شناسم . باورش سخت است ولی من هنوز مردانی را می شناسم که در دنیای رنگ و پول چه دلاورانه عشق را معنی می کنند . من مردانی را می شناسم که خسته از نامرامی هآ ، ناجوانمردیها و وعده های پوشالی فقط یه عشق فریاد شادی جوانان این خاک با همه وجود می جنگند .
شگفتا که امروز هم به مانند دیروز که یاران میرزا فقط گیلانی نبودند در این "معنی عشق" از دریای جنوب تا سواحل شمال نیز در آن شریکند . و چه می توان گفت در روزگاری که شرف را قیمت میگذارند ! چه می توان گفت در روزگاری که مدعیان اخلاق و غیرت با کمترین ناملایمتی بار سفر می بندند ! چه میتوان گفت به ساقهای خسته مهدوی بعد از 90 دقیقه دویدن بی انتها ! چه می توان گفت به چاوشی که بعد از گل در برابر تصویر میرزا مانند یک سرباز می ایستد ! چه می توان گفت به گریزهای جهانبخش و نفس های حبس شده ما ! چه می توان گفت به ابراهیمی ، مختاری، ، نظیف کار ، آبشک ، کوشکی ،حاجتی ، رحیمی و نگاه های پر حسرت سهرابی ، چه می توان گفت به متوسل زاده که عشق به تیم و هوادار را در قدمهایش فریاد می کند چه باید گفت از فرهانی و رودباریان که هنوز برای حفظ دروازه داماش از جان مایه میگزارند و چه باید گفت برای آنان که حداقلی از انچه که لایقش بودند را نیز دریافت نکردند اما هرگز برای لحظه ای برای من و شمای هوادار کم نگذاشتند . که ثابت کردند اگر روزگار تغیر کرده اگر حتی مردانگی را با رنگ می فروشند اما هنوز فرزندان میرزا برای شرف و سربلندی این آب و خاک از جان خود نیز می گذرند . اینجا هنوز دلهای عاشقی هست که فقط به سربلندی گیلان فکر می کند و بس ، [color=black:958cb88ab0]ا[b:958cb88ab0]ینجا و این دیار هنوز قدمهای سربازان میرزا را در مستطیلی سبز احساس می کند ، گویی روح میرزا گوشه ای نشسته به فرزندانش نگاه می کند و شاید در دل شرمنده جوانانش است ، آنان که حتی شب عید نیز دست خالی به خانه رفتند، شاید به این فکر میکند که سرنوشت نهضت جنگل به گونه ای دیگر رقم می خورد اگر این مردان در آنروز یاورش بودند .[/b:958cb88ab0][/color:958cb88ab0][/size:958cb88ab0][/align:958cb88ab0]

تقدیم به تمامی بازیکنان و کادر فنی و همه کسانی که برای سربلندی داماش گیلان از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند .
فروردین 1392

ممنونم واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم

بسیار پرمحتوا و زیبا همونطوری که همیشه از آقا مجید انتظار داریم.
درود بر شیران جنگل(بازیکنان و کادر فنی داماش) و درود بر ابرهای طوفانی شهر باران (هواداران راستین داماش گیلان)

تنکس رفیق اون ادم های بی وجدان و پست فطرت بخونن

آقا مجید عزیز ممنونم .امروز خیلی دوست داشتم بنویسم و هوس کرده بودم درد دل کنم اما با خوندن این متن دلم سبک شد .
لذت بردم ...هر وقت صحبت از قویدل میشه یاد جمله زیبا شما میوفتم "پدر پیرم توان برخاستن بعد گل را ندارد اما برای احترام شما روز استقبال برخاست(دقیق رو شما لطف کنید آقا مجید)"این جمله عمق نفرت منو زیاد میکنه .
باز هم ممنونم که بین ما جوون"تر ها هستین پیله آبرار

doorood bar sharafe tamame kasani ke dar in sharayete besyar sakhto hasas timeshoon ro tanha nazashtand o poshte timeshoon boodan/
che bazikona
che man o toe tarafdar
va che AMIRe arteshe eshghemun
mamnooooon / vaghean ziba budo por mohtavaaaaAaAa

بسیار زیبا و پر محتوا بود,لذت بردم

[quote:791398815d="saeid-nedved"]doorood bar sharafe tamame kasani ke dar in sharayete besyar sakhto hasas timeshoon ro tanha nazashtand o poshte timeshoon boodan/
che bazikona
che man o toe tarafdar
va che AMIRe arteshe eshghemun
mamnooooon / vaghean ziba budo por mohtavaaaaAaAa[/quote:791398815d]

خواهشا فارسی تایپ کنید درغیر اینصورت پیام های شما پاک خواهد شد . این اولین اخطار در سال 92 بود

ممنون خیلی زیبا بود

meraj130: خواهشا فارسی تایپ کنید درغیر اینصورت پیام های شما پاک خواهد شد . این اولین اخطار در سال 92 بود

من واقعا درک نمیکنم مگه به یه انسان بالغ چند بار یه حرف رو میزنن قبلانم یکی بود پسوند رویایی داشت(فکر کنم اون موقع عضو نبودم) نوبری هستن در نوع خودشون

alt+shift لامصب رو زدن کار نداره _ من فکر میکنم برای تو دید بودن(متفاوت از نظر تایپ & جلب توجه با اخطارهای مدیران و کاربران)
خلاصه میشه تو این واژه ---> [size=18:fc007ddf55][color=blue:fc007ddf55]کمبود[/color:fc007ddf55][/size:fc007ddf55]
امیدوارم از رک بودنم دوستان ناراحت نشن چون گفتنی ها(واقعیت) رو باید گفت!

اینجا شهر من است ، شهری که آسمان بغض کرده و گریانش پیوندی دیرینه با دستهای خسته و زحمتکش مردمانش دارد ، اینجا شهر من است شهر سفالهای خیس حتی اگر دیگر کمتر نشانی از آن باقی مانده باشد .
... چه میتوان گفت به ساقهای خسته مهدوی بعد از 90 دقیقه دویدن بی انتها...
...چه می توان گفت به گریزهای جهانبخش و نفس های حبس شده ما ...
... نگاه های پر حسرت سهرابی...

آقا مجید فوق العاده زیبا بود هم به لحاظ متن و هم به لحاظ زمانی که برای نوشتن انتخاب کردید. زنده باشید.

و چه می توان گفت به چشمان نگران و دل هایی که آکنده شده از دلهره ی از دست دادن تمام بازیکنانی که با عشق به آنها نگاه می کنی و نمی دانی فصلی دیگر را در شَهرت هستند یا نه و فقط می توانی تا زمانی که در تیمت هستند از آنها تشکر کنی و قدردانشان باشی.